Ποια Ελπίδα Υπάρχει για τα Παιδιά;

ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ παιδιά στον αποκαλούμενο Τρίτο Κόσμο, είναι ήδη πάρα πολύ αργά. Οι μέθοδοι που εξετάστηκαν εδώ θα μπορούσαν να σώσουν εκατομμύρια παιδιά—αν μπορούσε κάποιος να έρθει σ’ επαφή με τους γονείς τους και να τους πείσει να τις εφαρμόσουν. Αφού αυτό είναι σχεδόν αδύνατο, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν απλούστατα να πεθαίνουν—αργά, σιωπηλά, αναπόφευκτα.

Τα μεγαλεπήβολα και μεγάλης κλίμακας προγράμματα δίνουν ελάχιστες ελπίδες. Τα Ηνωμένα Έθνη, για παράδειγμα, χρηματοδότησαν τη Δεκαετία 1981-1990 για Διεθνή Παροχή Πόσιμου Νερού και για Υγιεινή με στόχο να υπάρχει «καθαρό νερό και επαρκής υγιεινή για όλους, μέχρι το 1990». Ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

«Μεταξύ των ετών 1980 και 1983», αναφέρει το περιοδικό World Health, «παρασχέθηκε νερό σε 32 εκατομμύρια ανθρώπους επιπλέον στην Αφρική, και βελτιωμένη υγιεινή σε 12 εκατομμύρια ανθρώπους επιπλέον». Ωστόσο, υπήρξε πολύ μικρή μονάχα αύξηση στο ποσοστό των ανθρώπων που απολαμβάνουν καθαρό νερό και υγιεινή. Η γοργή αύξηση του πληθυσμού σάρωσε στην κυριολεξία τα εντυπωσιακά οφέλη που επιτεύχθηκαν. Δεν είναι λοιπόν άξιο απορίας, που ο στόχος για την ύπαρξη ‘καθαρού νερού και επαρκούς υγιεινής για όλους, μέχρι το 1990’ έχει ονομαστεί «σχεδόν ακατόρθωτο έργο».

Μολαταύτα, μερικές φορές οι προσπάθειες για την παροχή βοήθειας εμποδίζονται, όχι από την έλλειψη κεφαλαίων ή ανθρώπινου δυναμικού, αλλά από την απληστία, την κακή κρίση και τις ασήμαντες αντιζηλίες. Οι αναπτυσσόμενες χώρες διαθέτουν για όπλα και για στρατιωτικές δαπάνες τέσσερις φορές περισσότερα χρήματα απ’ όσα διαθέτουν για την υγεία. Κι από τα λίγα που ξοδεύονται για ιατρική περίθαλψη, τα περισσότερα διατίθενται για την παροχή περίθαλψης που περιλαμβάνει εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, πράγμα που καταλήγει σε όφελος των λίγων προνομιούχων.

Αναλογιστείτε ακόμη τη Θεραπεία με Χορήγηση Διαλυμάτων από το Στόμα, που δεν κοστίζει πολλά. Είναι γνωστό ότι θα μπορούσε να σώσει εκατομμύρια ζωές. Ωστόσο, σύμφωνα με το περιοδικό UN Chronicle, «οι περισσότεροι γιατροί συνεχίζουν να χορηγούν κάθε χρόνο φάρμακα κατά της διάρροιας, συνολικής αξίας 400 εκατομμυρίων δολαρίων (περ. 54 δισ. δρχ.), μολονότι τα περισσότερα απ’ αυτά ξέρουμε ότι είναι άχρηστα, βλαβερά ή και τα δυο».

Ή σκεφτείτε την καταστροφική παρασιτική ασθένεια, σχιστοσωμίαση, που πλήττει τώρα 200 εκατομμύρια ανθρώπους, κυρίως παιδιά. «Η επιστήμη ξέρει την αιτία της σχιστοσωμίασης, έχει δοκιμάσει τις θεραπείες σε πειραματικό στάδιο, έχει καταστρώσει μια αποτελεσματική στρατηγική που θα μπορούσε να μειώσει δραστικά τη μετάδοση αυτής της νόσου στα ερχόμενα χρόνια», γράφει η Τζουν Γκούντφιλντ στο βιβλίο Quest for the Killers (Αναζήτηση των Φονιάδων). Γιατί λοιπόν εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η ασθένεια; «Τώρα, το πρόβλημα είναι πολιτικό», γράφει η Γκούντφιλντ.

Ναι, τα παιδιά πεθαίνουν, όχι απλώς επειδή ο άνθρωπος δεν έχει τη γνώση ή τους πόρους που απαιτούνται για να τα κρατήσει στη ζωή, αλλά επειδή βάζει την πολιτική σκοπιμότητα και το προσωπικό κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Έχουν αποδειχτεί λοιπόν αληθινά τα λόγια του εδαφίου Ιερεμίας 10:23: «Η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού». Η μοναδική ελπίδα για τα παιδιά όλου του κόσμου—στην πραγματικότητα για ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή—είναι να αναλάβει ο Θεός τη διοίκηση του πλανήτη Γη. Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ακριβώς αυτό σκοπεύει να κάνει ο Θεός: «Θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν [ή κυβέρνηση], ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· . . . θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τα βασιλείας [προσωρινές κυβερνήσεις], αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας».—Δανιήλ 2:44.

Κάτω από την ουράνια Βασιλεία του Θεού, τα παιδιά όλου του κόσμου δεν θα έρθουν ποτέ ξανά αντιμέτωπα με την απειλή της ασθένειας και του θανάτου. Γι’ αυτό οι Μάρτυρες του Ιεχωβά περιμένουν με ανυπομονησία να αναλάβει ο Θεός τις υποθέσεις της γης. Προσεύχονται όπως τους δίδαξε ο Ιησούς: «Ελθέτω η βασιλεία σου». (Ματθαίος 6:9, 10) Λόγω της άσχημης κατάστασης στην οποία βρίσκονται τα παιδιά του Τρίτου Κόσμου, αυτοί οι θεοφοβούμενοι άνθρωποι κάνουν αυτή την προσευχή ολοένα και πιο ένθερμα.a

[Υποσημειώσεις]