Από τους Αναγνώστες Μας

Σάρι

Μόλις διάβασα το άρθρο «Σάρι—Εκατομμύρια Σάρι» στο τεύχος 8 Ιουλίου 1988 του Ξύπνα!, κι ένιωσα μεγάλη χαρά. Κοίταξα τη φωτογραφία της γυναίκας που φοράει σάρι και σκέφτηκα: ‘Τι ωραίο ντύσιμο!’ Το άρθρο ήταν γραμμένο με τέτοιο τρόπο που κάνει τον αναγνώστη να βλέπει με ευχάριστη διάθεση και με σεβασμό τις γυναίκες στην Ινδία. Αυτού του είδους τα άρθρα είναι ό,τι πρέπει για να απομακρύνουν και το παραμικρό ίχνος φυλετικών διακρίσεων που ίσως υπάρχει στην καρδιά μας. Το άρθρο ανέφερε ότι η μέση Ινδή φοράει κάποιο παλιό ‘σάρι για το σπίτι’ όταν κάνει τις καθημερινές δουλειές του σπιτιού. Αυτό με βοήθησε, εδώ στη μακρινή Ιαπωνία που βρίσκομαι και κάνω τις ίδιες δουλειές, να νιώσω αυτοσεβασμό. Το άρθρο με βοήθησε επίσης να σκεφτώ τη ‘θηλυκότητα του φορέματος’. Από τώρα και στο εξής λοιπόν, όταν είμαι στο σπίτι και χρειάζεται να αγοράσω κάτι από το μπακάλικο της γειτονιάς, έχω σκοπό να εξετάζω κατά πόσο θηλυκό και περιποιημένο είναι το φόρεμά μου, πριν βγω από το σπίτι.

Ν. Ι. «Μια γυναίκα που θα ήθελε πάρα πολύ να φορέσει σάρι», Ιαπωνία

Διάσωση Δοντιού

Ο γιος μου, που τότε ήταν 16 χρονών, χτύπησε ενώ έκανε ποδήλατο και με το χτύπημα του βγήκε ένα δόντι. Θυμήθηκα ότι είχα διαβάσει στο Ξύπνα! (8 Νοεμβρίου 1983) ότι πρέπει είτε να βάλουμε το δόντι στο φατνίο του είτε να το κρατήσουμε στο στόμα ή να το βάλουμε σε γάλα, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ ποιο ήταν το καλύτερο· έτσι τηλεφώνησα στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ενός νοσοκομείου. Εκείνοι είπαν να το βάλουμε σε πάγο, δηλαδή κάτι τελείως αντίθετο απ’ ό,τι είχα διαβάσει. Τηλεφώνησα λοιπόν σ’ ένα άλλο νοσοκομείο, τους είπα αυτά που θυμόμουν κι εκείνοι είπαν να το βάλουμε πίσω στο φατνίο, αν γινόταν. Έτσι και κάναμε· μετά τον πήγαμε στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, έπειτα στο χειρουργό οδοντίατρο και κατόπιν σ’ ένα γιατρό ειδικό στην ενδοντολογία, και όλοι είπαν ότι, αν είχαμε βάλει το δόντι σε πάγο, όπως μας είχε πει το πρώτο τμήμα επειγόντων περιστατικών, το παιδί θα είχε χάσει το δόντι του. Κυριολεκτικά λοιπόν, μας παρέχετε μόρφωση και πραγματικά στενοχωριέμαι πολύ όταν σκέφτομαι τι έχασα που δεν διάβαζα ολόκληρα τα τεύχη στο παρελθόν.

Π. Λ., Ηνωμένες Πολιτείες

Τεχνητή Νοημοσύνη

Το άρθρο σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη, που υπήρχε στο τεύχος 8 Ιουλίου 1988 του Ξύπνα!, ήταν κατά πολύ ελλιπές· ο συγγραφέας ή αγνοούσε ορισμένες εξελίξεις που έχουν σημειωθεί σ’ αυτόν τον τομέα ή, αν ήταν ενήμερος, τις παρέβλεψε για κάποιο λόγο . . . Το άρθρο αγνοεί τελείως τα νευρωνικά δίκτυα, τα οποία δίνουν στους κομπιούτερ την ίδια ουσιαστικά ικανότητα που έχουν το μάτι και το αφτί του ανθρώπου στο να ξεχωρίζουν διάφορα πρότυπα. Προς το παρόν, αυτά τα νευρωνικά δίκτυα μπορούν απλώς να αντιγράφουν τα γάγγλια λιγότερο περίπλοκων πλασμάτων . . . Δεν είναι σίγουρο αν θα φτάσουν κάποτε την περιπλοκότητα των νευρώνων του ανθρώπινου εγκέφαλου, αλλά αυτό μπορεί και να μην είναι απαραίτητο . . . Μου φαίνεται ότι αυτό το άρθρο είναι σαν ένα σωρό άλλα που διαβάζω στις συνηθισμένες εκδόσεις και τα οποία προωθούν την ιδέα «μην ανησυχείτε άνθρωποι, πάντα θα είσαστε ανώτεροι σε νοημοσύνη απ’ οτιδήποτε υπάρχει στη γη». Πιστεύω ότι αυτό είναι ένας αδικαιολόγητος ανθρώπινος φόβος, μήπως συναντήσουμε κάποιο ον με μεγαλύτερη νοημοσύνη, και είναι επίσης πολύ εγωκεντρικό.

Τζ. Ο., Ηνωμένες Πολιτείες

Το Ξύπνα! αναφερόταν σε πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη, σ’ αυτές που τώρα έχουν πρακτική εφαρμογή. Ο αναγνώστης Τζ. Ο. ασχολείται κυρίως με μελλοντικές προοπτικές που βρίσκονται στο πειραματικό στάδιο, για τις οποίες παραδέχεται ότι ορισμένα πράγματα είναι αβέβαια. Ένα πρόσφατο άρθρο συντάκτη στην εφημερίδα «New York Times» (7 Σεπτεμβρίου 1988) αναφέρει τα εξής: «Μια έρευνα που διεξάχθηκε από το Επιστημονικό Εργαστήριο Λίνκολν του Μ.Ι.Τ. δείχνει ότι σε πέντε χρόνια θα πρέπει να είναι δυνατό να φτιαχτεί ένα νευρωνικό δίκτυο τόσο περίπλοκο όσο είναι ο εγκέφαλος μιας μέλισσας». Η τιμή θα πρέπει να αποδίδεται εκεί που πρέπει—η τεχνητή νοημοσύνη, σε οποιοδήποτε στάδιο κι αν βρίσκεται, είναι πάντα μια πολύ φτωχή απομίμηση του έργου του Δημιουργού.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.