Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Γιατί Πρέπει να Κάνω την Μπέιμπι Σίτερ;
«ΠΩΣ αισθάνεσαι όταν χρειάζεται να κάνεις την μπέιμπι σίτερ στα αδέλφια σου;» Το Ξύπνα! έθεσε αυτό το ερώτημα σε αρκετούς νεαρούς. Αναμφισβήτητα, οι απαντήσεις ήταν ποικίλες.
«Αγαπώ τα μικρά παιδιά», είπε μια έφηβη, «κι έτσι δεν έχω πρόβλημα». Ένας έφηβος μάλιστα καυχήθηκε: «Κατά κάποιον τρόπο μου αρέσει η εξουσία που έχω!» Άλλοι, ωστόσο, εξέφρασαν καθαρή απροθυμία—ή αγανάκτηση. «Το κάνω επειδή ξέρω ότι οι γονείς μου χρειάζονται βοήθεια», εξήγησε μια νεαρή. «Αλλά δεν μου αρέσει». Ένα άλλο κορίτσι είπε: «Μερικές φορές θέλω να πάω στον κινηματογράφο ή κάπου αλλού, αλλά η μητέρα μου μού λέει, ‘Πάρε μαζί σου και το μικρό σου αδελφό’. Όμως εγώ δεν το θέλω καθόλου αυτό».
‘Μήπως Είμαι Φύλακας του Αδελφού μου;’
Ο πρωτότοκος γιος του Αδάμ, ο Κάιν, έκανε με σκληρότητα αυτή την ερώτηση για τον αδελφό του, τον Άβελ. (Γένεσις 4:9) Και μπορεί να αισθάνεσαι κι εσύ αγανάκτηση όταν σου ζητούν να έχεις την ευθύνη για τα μικρότερα αδέλφια σου. Γιατί θα πρέπει να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου αλλάζοντας πάνες ή φροντίζοντας γδαρμένα γόνατα; Όπως είπε με πικρία ένα 15χρονο κορίτσι: «Είμαι υπεύθυνη, όχι μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και για τα αδέλφια μου».
Η νεαρή Μάρνα έχει ένα διαφορετικό παράπονο: «Όταν πηγαίνουμε σε κάποιο πάρκο ή οπουδήποτε αλλού, εγώ πρέπει πάντοτε να προσέχω τα μικρά και δεν μπορώ να διασκεδάσω. Αυτό με κάνει έξω φρενών. . . . Όταν το λέω [στη μαμά], εκείνη απαντάει: ‘Είσαι η μεγαλύτερη αδελφή και πρέπει να προσέχεις τα παιδιά’. Μια φορά θύμωσα τόσο πολύ που της είπα: ‘Ίσως τα δικά μου, αλλά όχι τα δικά σου! Εσύ έκανες τα παιδιά, όχι εμείς. Εσύ πρέπει να τα προσέχεις’».—Η Ιδιωτική Ζωή του Αμερικανού Έφηβου (The Private Life of the American Teenager), των Νόρμαν και Χάρις.
Τα αδέλφια σου μπορεί να είναι εξίσου δυσαρεστημένα με το γεγονός ότι εσύ έχεις την ευθύνη γι’ αυτά. Και μπορεί να τους αρέσει να σαμποτάρουν τις καλύτερες προσπάθειες που κάνεις για τη διατήρηση των κανόνων και της τάξης. «Μερικές φορές αγανακτώ όταν πρέπει να κάνω την μπέιμπι σίτερ στον αδελφό μου και στην αδελφή μου», παραδέχτηκε ένα 14χρονο κορίτσι στο Ξύπνα! «Και τι δεν κάνουν! Μερικές φορές μαλώνουν, και όταν εγώ πηγαίνω να τους χωρίσω μου λένε: ‘Ποια νομίζεις ότι είσαι; Δεν είσαι η μαμά!’ Δεν θα με πείραζε να τους προσέχω αν ήταν πιο εύκολο να τους χειριστώ».
‘Γιατί Εγώ;’
Όταν μια μεγάλη ομάδα εφήβων ρωτήθηκε «Ποιες δουλειές νομίζεις ότι πρέπει να κάνουν οι έφηβοι μέσα στο σπίτι;» το 32 τοις εκατό ανέφεραν την εκτέλεση χρεών μπέιμπι σίτερ! Ναι, τα χρέη μπέιμπι σίτερ ανήκουν στις συνηθισμένες ευθύνες των σημερινών νέων. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι ότι οι δουλειές του σπιτιού μπορεί να είναι κοπιαστικές και επίπονες για μια μητέρα. Οι πατέρες αντιμετωπίζουν καθημερινά το φορτίο της κοσμικής εργασίας. Παρόμοια, όλο και περισσότερες μητέρες αναγκάζονται να δουλεύουν και στο σπίτι και έξω. Μερικές φορές πιέζονται στο έπακρο.
Μια μπέιμπι σίτερ φέρνει στη μαμά και στον μπαμπά την ανακούφιση που χρειάζονται από καιρό σε καιρό. Κι αν δουλεύουν και οι δυο έξω, η μπέιμπι σίτερ φροντίζει ώστε να έχουν τα παιδιά κατάλληλη επίβλεψη ώσπου να επιστρέψουν οι γονείς στο σπίτι. Στην πραγματικότητα, οι δικοί σου γονείς μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν κάποιο ξένο άτομο για μπέιμπι σίτερ. Αλλά δεν θα αισθάνονταν περισσότερο ασφαλείς αν ήξεραν ότι τα μικρότερα παιδιά τους είναι στα χέρια ενός ικανού και στοργικού μέλους της οικογένειας;
Ομολογουμένως, η ευθύνη για τη φροντίδα των αδελφών σου βαρύνει κυρίως τους γονείς σου. (Εφεσίους 6:4) Αλλά το να τους βοηθάς με το να εκτελείς χρέη μπέιμπι σίτερ μπορεί να στηρίξει τους γονείς σου στην εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Αυτός είναι επίσης ένας τρόπος για ‘να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου’. (Εφεσίους 6:2) Επιπλέον, η εκτέλεση χρεών μπέιμπι σίτερ αποτελεί καλή εκπαίδευση για την ενηλικίωση. Μια κοπέλα θυμάται ότι πρόσεχε τους αδελφούς της και την αδελφή της, που ήταν τότε μωρό, όσο η μητέρα της, η οποία μεγάλωνε τα παιδιά μόνη της, εργαζόταν ως σερβιτόρα: «Κάθε μέρα έπρεπε να τους φροντίζω, μέχρι να επιστρέψει στο σπίτι η μαμά. Μου άφηνε έναν κατάλογο από δουλειές που έπρεπε να κάνω: ‘Άπλωσε τα ρούχα, καθάρισε το σπίτι, άρχισε να ετοιμάζεις το βραδινό φαγητό’». Αρκετά μεγάλο φορτίο για μια έφηβη! Ωστόσο η ίδια λέει: «Αναπολώντας το παρελθόν, μπορώ να δω ότι αυτό ήταν για εμένα ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει. Ωρίμασα γρηγορότερα και έγινα υπεύθυνο άτομο».
Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει τίποτα το υποτιμητικό στο να εκτελεί χρέη μπέιμπι σίτερ ένα αγόρι. Αυτό ήταν κάτι συνηθισμένο για τους άντρες των Βιβλικών χρόνων. (Αριθμοί 11:12, ΜΝΚ) Και ο απόστολος Παύλος δεν θεωρούσε ταπεινωτικό το να συγκρίνει τον εαυτό του με μια ‘τροφό’.—1 Θεσσαλονικείς 2:7.
Πώς να Έχεις Θετική Άποψη
Ωστόσο, για να φτάσεις στο σημείο να σου αρέσει να κάνεις την μπέιμπι σίτερ στα αδέλφια σου μπορεί να απαιτηθούν κάποιες προσπάθειες. Συχνά υπάρχει σε κάποιο βαθμό ανταγωνισμός ανάμεσα στα αδέλφια. Και αν καβγαδίζεις συνέχεια με τα αδέλφια σου ή αν τα βλέπεις σαν μια συμμορία από κακομαθημένα παιδιά μπορεί να είναι δύσκολο για εσένα να βλέπεις την ευθύνη της φροντίδας τους από θετική άποψη. Συνεπώς, θα μπορούσε ίσως να σε βοηθήσει το να κάνεις στοχασμούς σε μερικά από τα μαθήματα που παίρνουμε από την Αγία Γραφή.
Αναλογίσου, για παράδειγμα, την αφήγηση για το νεαρό Ιωσήφ και τους αδελφούς του. Επειδή ο πατέρας του Ιωσήφ του είχε αδυναμία, οι αδελφοί του ‘τον μίσησαν και δεν μπορούσαν να του μιλούν ειρηνικά’. Φαντάσου, λοιπόν, πώς ένιωσε ο Ιωσήφ όταν ο πατέρας του τού είπε: ‘Δεν βόσκουν οι αδελφοί σου [τα κοπάδια] στη Συχέμ; Έλα να σε στείλω σ’ αυτούς. . . . Πήγαινε, λοιπόν, να δεις αν είναι καλά οι αδελφοί σου και τα πρόβατα, και φέρε μου είδηση’. Οι ντόπιοι κάτοικοι θα θυμούνταν χωρίς αμφιβολία την άγρια σφαγή που είχαν διαπράξει οι αδελφοί του Ιωσήφ πριν από χρόνια στη Συχέμ. (Γένεσις 34:25-31) Θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο για τον Ιωσήφ να πάει εκεί! Όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν σίγουρο ότι και οι αδελφοί του θα αγανακτούσαν όταν θα τον έβλεπαν. Ωστόσο, υποκινούμενος από σεβασμό για τον πατέρα του και από γνήσια αγάπη για τους αδελφούς του, ο Ιωσήφ απάντησε: ‘Να’ μαι!’ και δέχτηκε να κάνει αυτό που του ανατέθηκε.—Γένεσις 37:4, 13, 14.
Η νεαρή Μαριάμ ήταν άλλη μια νεαρή άξια προσοχής. Όταν ο Αιγύπτιος Φαραώ κατέστρωσε το επίβουλο σχέδιο να σκοτώσει όλα τα μωρά των Εβραίων, η Μαριάμ βοήθησε να προστατευτεί ο αδελφός της, ο Μωυσής, που τότε ήταν μωρό. Όταν τοποθέτησαν το βρέφος σ’ ένα μικρό καλάθι, όπου ήταν ασφαλές, και άφησαν να το παρασύρει το ρεύμα του ποταμού Νείλου, η Μαριάμ δεν έδειξε αδιαφορία για την τύχη του αδελφού της θεωρώντας το αυτό πρόβλημα των γονέων της. Όχι, ‘παραμόνευε από μακριά για να δει τι θα απογίνει μ’ αυτόν’. Η Μαριάμ μάλιστα κατάφερε να διευθετήσει τα πράγματα έτσι, ώστε η ίδια η μητέρα του Μωυσή να αναλάβει τη φροντίδα του!—Έξοδος 2:4-10.
Ναι, αντίθετα με τον Κάιν, που έδειξε σκληρή αδιαφορία για τον αδελφό του, οι θεοφοβούμενοι νέοι σήμερα θεωρούν προνόμιο και ευθύνη το να φροντίζουν για τα αδέλφια τους—ακόμα και όταν αυτό είναι δύσκολο ή ενοχλητικό. Το εδάφιο 1 Ιωάννου 4:21, ΝΔΜ, λέει: «Όποιος αγαπάει το Θεό πρέπει ν’ αγαπάει και τον αδερφό του». Και ενώ αυτό εφαρμόζεται κατά κύριο λόγο στους πνευματικούς μας αδελφούς, δεν πρέπει επίσης να αληθεύει και για εκείνους με τους οποίους έχουμε και πνευματική και οικογενειακή σχέση;a
Η φροντίδα σου και το ενδιαφέρον σου, η επιθυμία να προστατέψεις τα αδέλφια σου και πάνω απ’ όλα η αναμφισβήτητη αγάπη σου γι’ αυτά μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη φυσική, συναισθηματική και πνευματική τους ανάπτυξη. Παρ’ όλα αυτά, το να φροντίζεις μικρά παιδιά μπορεί να αποτελεί πραγματική πρόκληση, και ένα μελλοντικό άρθρο θα παρουσιάσει μερικές χρήσιμες υποδείξεις που θα σε βοηθήσουν να εκτελείς χρέη μπέιμπι σίτερ με το σωστό τρόπο.
[Υποσημειώσεις]
a Το 6ο κεφάλαιο του βιβλίου Οι Νεαροί Ρωτούν—Αποτελεσματικές Απαντήσεις (που εκδόθηκε από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά) έχει περαιτέρω υποδείξεις σχετικά με τη βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στα αδέλφια.
[Πλαίσιο στη σελίδα 27]
‘Είμαι σε Αρκετά Μεγάλη Ηλικία Ώστε να μη Χρειάζομαι Μπέιμπι Σίτερ!’
Όταν το Ξύπνα! ρώτησε μια ομάδα νεαρών πότε ένα παιδί είναι σε αρκετά μεγάλη ηλικία ώστε να μη χρειάζεται μπέιμπι σίτερ, μερικοί απάντησαν σε ηλικία «11», «13» και, πράγμα αρκετά απίστευτο, ακόμη και «7» χρονών! Μια νεαρή, ωστόσο, παρατήρησε: «Δεν νομίζω ότι υπάρχει όριο ηλικίας. Πιστεύω ότι είναι ζήτημα ωριμότητας. Μπορεί να είσαι 15 χρονών και ωστόσο να είσαι πολύ μικρός για να σε αφήνουν μόνο χωρίς μπέιμπι σίτερ».
Φυσικά, η άποψη των γονέων σου για την ωριμότητά σου μπορεί να απέχει πολύ από τη δική σου. Και διαφορετικές οικογένειες μπορεί να επιλέγουν διαφορετικούς τρόπους για να χειρίζονται τα πράγματα. Έτσι, ενώ μερικοί φίλοι σου μπορεί να έχουν την ευθύνη του σπιτιού όταν οι γονείς τους πηγαίνουν σινεμά, εσύ μπορεί να υφίστασαι την «ταπείνωση» του να έχεις μπέιμπι σίτερ. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο αν έχεις για μπέιμπι σίτερ κάποιο μεγαλύτερο αδελφό ή αδελφή σου. «Δεν μου άρεσε να έχω τον αδελφό μου για μπέιμπι σίτερ», παραδέχτηκε η νεαρή Αλίσα. «Δεν μου άρεσε να μου λέει τι να κάνω!»
Ωστόσο, οι γονείς σου ενδιαφέρονται για το καλό σου. Διαβάζουν στις εφημερίδες σχετικά με το αυξανόμενο έγκλημα και την κακοποίηση παιδιών, και έχουν βάσιμους λόγους για να ανησυχούν. Επιπλέον, το να μένεις στο σπίτι χωρίς κάποιον άλλον μπορεί να σε φοβίζει περισσότερο απ’ ό,τι θέλεις να παραδεχτείς. «Φοβόμουν πάρα πολύ όταν ήμουν μόνη στο σπίτι», είπε ένα κορίτσι. «Έτσι, το πήρα απόφαση ότι ήταν προτιμότερο να είμαι λίγο ενοχλημένη παρά τρομοκρατημένη».
Ομολογουμένως, μερικές φορές οι γονείς υποτιμούν τις δυνατότητες των παιδιών τους. Κι αν, απ’ ό,τι φαίνεται, έτσι έχουν τα πράγματα και μ’ εσένα, ίσως μπορείς να κάνεις μια συζήτηση με τους δικούς σου και να τους διαβεβαιώσεις ότι μπορείς να μένεις μόνος ή μόνη σου. Αν βάζεις τις φωνές ή γκρινιάζεις, το πιθανότερο είναι ότι θα τους πείσεις για την ανωριμότητά σου. Αν, όμως, συζητήσεις συγκεκριμένα μαζί τους—για παράδειγμα το πώς θα χρησιμοποιήσεις το χρόνο σου και το πώς θα χειριστείς κάτι απρόοπτο—μπορεί να τους κάνεις να δουν τα πράγματα από τη δική σου πλευρά. Αν όχι, μπορεί να γίνει κάποιος συμβιβασμός, όπως το να πας στο σπίτι κάποιου φίλου σου ή φίλης σου.
Φυσικά, οι γονείς σου μπορεί και ύστερα απ’ αυτά να συνεχίσουν να επιμένουν ότι πρέπει να έχεις μπέιμπι σίτερ. Αντί να δυσκολεύεις τα πράγματα για εσένα και γι’ αυτόν που εκτελεί χρέη μπέιμπι σίτερ, προσπάθησε να τον/την δεις ως μια προσωρινή προέκταση της εξουσίας των γονέων σου και να συνεργάζεσαι όσο το δυνατόν περισσότερο. Τι γίνεται όμως όταν παρατηρείται έστω και ελάχιστη κατάχρηση δύναμης; («Η αδελφή μου με εκμεταλλευόταν», παραπονέθηκε ένα κορίτσι. «Με υποχρέωνε να κάνω τις δικές της δουλειές».) Ίσως είναι καλύτερο να περιμένεις ώσπου να έρθουν στο σπίτι οι γονείς σου και να το συζητήσεις μαζί τους παρά να καβγαδίζεις με τον αδελφό σου ή την αδελφή σου που εκτελεί χρέη μπέιμπι σίτερ.