Γνωρίστε το Αμφιλεγόμενο Ντίγκο της Αυστραλίας

Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στην Αυστραλία

ΕΔΩ ΚΑΙ πολύ καιρό υπάρχει μια διαμάχη στην Αυστραλία που αφορά το ντίγκο. Έχει αυτό το ζώο το δικαίωμα να ζει στην άγρια φύση της Αυστραλίας; Ή είναι ένας φονιάς που πρέπει να τον περιορίσουν κάπου και σιγά-σιγά να τον εξοντώσουν;

Το ντίγκο είναι άγριος σκύλος. Είναι εύρωστο ζώο, με κοντή, μαλακιά γούνα και όρθια, μυτερά αφτιά. Σε ώριμη ηλικία, έχει ύψος 60 εκατοστά ως τον ώμο και μήκος 1,20 μέτρα από τη μύτη του ως την άκρη της φουντωτής ουράς του, της οποίας το μήκος φτάνει τα 30 εκατοστά. Το κρανίο και τα δόντια του είναι πολύ μεγαλύτερα από των κατοικίδιων σκύλων του ίδιου μεγέθους, αλλά μπορεί να διασταυρωθεί μ’ αυτούς. Το όνομα ντίγκο το χρησιμοποιούσαν οι Αβορίγινες που ζούσαν γύρω από το Σίντνεϊ, και έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του σε γραπτή μορφή περίπου το 1790.

Τα ντίγκο βρίσκονται σε ολόκληρη την ήπειρο της Αυστραλίας, αλλά όχι στο νησί Τασμανία, που αποτελεί και ξεχωριστή πολιτεία. Έχουν πολύ ωραίο τρίχωμα, σε χρώματα όπως το κρεμ, το απαλό κίτρινο, το λευκό, το βαθύ καφέ-κόκκινο, το κόκκινο της σκουριάς, το καφέ-κίτρινο και το μαύρο. Η άκρη της ουράς στα καθαρόαιμα ενήλικα ντίγκο έχει πάντα λευκό χρώμα, και συνήθως τα άκρα των ποδιών τους είναι λευκά, άσχετα με το υπόλοιπο χρώμα του σώματός τους.

Από Πού Προήλθε;

Το ντίγκο δεν ανήκει στα ιθαγενή ζώα αυτής της απέραντης, ηλιοκαμένης χώρας, αλλά μάλλον το έφεραν μέχρι εδώ με πλοίο. Το πότε και ποιος δεν είναι σίγουρο. Απ’ ό,τι φανερώνουν οι περισσότερες ενδείξεις για την προέλευσή του, το ντίγκο είναι απόγονος του ινδικού λύκου. Τα απολιθώματα δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλη ομοιότητα με τους σκύλους που απαντούνταν στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού, οι οποίοι προέκυψαν από διασταύρωση κατοικίδιων σκύλων με ινδικούς λύκους.

Άλλες ομοιότητες που έχει το ντίγκο με το λύκο είναι ο σιωπηλός τρόπος με τον οποίο κυνηγάει και το γεγονός ότι δεν γαβγίζει, αλλά αφήνει μια μακρόσυρτη κραυγή. Μια δημοφιλής θεωρία λέει ότι ταξιδιώτες από την Ινδία, που είχαν πλοία με τα οποία μπορούσαν να διασχίζουν τις θάλασσες, πήραν το ντίγκο μαζί τους πρώτα στο Τίμορ κι έπειτα προς τα νότια, στην Αυστραλία.

Εξημερώνεται;

Το κουτάβι του ντίγκο είναι πολύ χαριτωμένο ζωάκι. Από τα παλιά χρόνια οι Αβορίγινες τα είχαν ως κατοικίδια. Αλλά όταν τα κουτάβια μεγάλωναν, ξαναγύριζαν πάντοτε στην άγρια φύση.

Ο καθηγητής Ν. Γ. Γκ. Μακ Ίντος του Πανεπιστημίου του Σίντνεϊ δεν εντυπωσιάζεται με τις προσπάθειες εξημέρωσης του ντίγκο. Υποστηρίζει ότι ακόμα και εκπαιδευτές αστυνομικών σκύλων, που έχουν μεγάλη πείρα, υπομονή και στοργή για τα ζώα, απέτυχαν εντελώς να κάνουν το ντίγκο να υπακούει.

Από την άλλη μεριά, ο Τζορτζ Μπίνγκαμ, ο οποίος ασχολείται με τα ντίγκο εδώ και δυο δεκαετίες περίπου, λέει ότι εκείνα με τα οποία είχε να κάνει ο ίδιος ήταν ζώα που έδειχναν μεγάλη εμπιστοσύνη και διάθεση για παιχνίδια, και δεν επιτίθονταν ποτέ. Αλλά παραδέχεται ότι, αν δεν ληφθούν υπόψη οι φυσικές τους τάσεις, τότε αυτά μπορούν να ξεφύγουν από τον έλεγχο και να προκαλέσουν καταστροφές σε προσωπική περιουσία, αν και δεν γίνονται κατ’ ανάγκη άγρια. Αναγνωρίζει, επίσης, ότι τα ζώα αυτά έχουν την επιθυμία να επιστρέψουν στην άγρια φύση και προειδοποιεί ότι, αν αφεθεί ελεύθερο ένα κατοικίδιο ντίγκο, σύντομα θα καταλήξει να είναι περισσότερο επισκέπτης παρά σύντροφος.

Συμφορά για τον Αγρότη

Παρά την προθυμία τους να εξημερωθούν από τον άνθρωπο, η αλήθεια είναι ότι τα ντίγκο που περιδιαβαίνουν την άγρια φύση είναι αχόρταγοι κυνηγοί και προκαλούν ζημιές στα κοπάδια των προβάτων και των βοοειδών. Σπανίως κυνηγούν ομαδικά. Είναι από τη φύση τους μοναχικά ζώα, αλλά μερικές φορές κυνηγούν ανά ζευγάρια. Αυτό το κάνουν ιδιαίτερα όταν επιτίθενται σε κάποιο μεγάλο ζώο, όπως το καγκουρό, οπότε ένα ντίγκο γαντζώνεται από την ουρά ή από ένα πόδι του θύματος, ενώ το δεύτερο ντίγκο βάζει στόχο το λαιμό.

Τα ντίγκο εκδηλώνουν μεγάλη πονηριά με πολλούς τρόπους. Συχνά ακολουθούν κάποιο βοσκό με τα πρόβατά του επί εβδομάδες, σκοτώνοντας όποιο ζώο ξεμακραίνει από το κοπάδι. Ή, αθόρυβα, κάνουν μια αγελάδα να συνηθίσει την παρουσία τους επί αρκετές μέρες κι ύστερα ξαφνικά αρπάζουν το μικρό της όταν τη βρίσκουν απροετοίμαστη.

Μερικοί κτηνοτρόφοι αναφέρουν ότι χάνουν μέχρι και 50 τοις εκατό των νεογέννητων αρνιών ή μοσχαριών εξαιτίας των ντίγκο. Ένας απ’ αυτούς έχασε 900 πρόβατα από ένα κοπάδι με 5.500 ζώα, μέσα σε τέσσερις μόλις μήνες. Αυτό που εξαγριώνει ακόμα περισσότερο τους κτηνοτρόφους είναι το γεγονός ότι συχνά τα ντίγκο σκοτώνουν πρόβατα κι έπειτα τρώνε ελάχιστα κομμάτια από τα πτώματα.

Είναι, λοιπόν, εύκολο να καταλάβουμε γιατί το ντίγκο χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζώα στην Αυστραλία. Οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι τα περιγράφουν ως σκληρούς, πονηρούς φονιάδες. Οι υποστηρικτές της διατήρησης του περιβάλλοντος κάνουν έκκληση να διαφυλαχτούν τα ντίγκο μαζί με άλλα άγρια ζώα της Αυστραλίας και επισημαίνουν ότι είναι χρήσιμα επειδή καθαρίζουν πτώματα ζώων.

Δαπανηρά Μέτρα Περιορισμού

Στις προσπάθειες που γίνονται για να περιοριστεί η αύξηση στον αριθμό των ντίγκο περιλαμβάνεται και η δημιουργία ενός φράχτη ο οποίος έχει ύψος περίπου δυόμισι μέτρα και μήκος 8.000 και πλέον χιλιόμετρα. Αυτός ο «μεγάλος φράχτης για τα ντίγκο» φημίζεται ότι έχει μήκος μεγαλύτερο από το Σινικό Τείχος της Κίνας, και ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα για την κατασκευή του, με τη φιλόδοξη προοπτική να περιοριστούν τα ντίγκο στα βόρεια, μακριά από το νότιο μέρος της χώρας στο οποίο εκτρέφονται πρόβατα. Εφαρμόζονται και άλλες μέθοδοι που η επιτυχία τους ποικίλλει, και σύμφωνα με τις οποίες άλλοτε χρησιμοποιούνται επαγγελματίες κυνηγοί ντίγκο για να παγιδεύουν ή να πυροβολούν τα ζώα, και άλλοτε πάλι χρησιμοποιούνται δηλητηριώδη δολώματα, μερικά από τα οποία τα ρίχνουν από τον αέρα. Δυστυχώς, μ’ αυτούς τους τρόπους συχνά επηρεάζονται και άλλα άγρια ζώα.

Είναι Ανθρωποφάγα;

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν έγκυρα στοιχεία που να φανερώνουν ότι ντίγκο επιτέθηκαν σε ανθρώπους, μόνα τους ή ομαδικά. Όταν τα ντίγκο ζουν κοντά στον πολιτισμό, είναι σκουπιδοφάγοι και τρώνε οποιαδήποτε τροφή βρίσκουν στα δοχεία απορριμμάτων. Στην άγρια αυστραλιανή ύπαιθρο, αυτά συνήθως κυνηγούν και τρώνε οποιοδήποτε ζώο είναι μικρότερό τους, όπως λαγούς, οπόσουμ, γυμνόρρυγχους φασκολόμυες, τρωκτικά και μικρούς καγκουρολαγούς.

Το ποιος Γραφικός ορισμός—‘άγριο ζώο’ ή ‘κατοικίδιο ζώο’—ταιριάζει ακριβώς στο ντίγκο αποτελεί κατά κάποιον τρόπο αίνιγμα. (Γένεσις 1:25, ΜΝΚ) Αλλά όποιος κι αν είναι ο ακριβής του ρόλος, το αμφιλεγόμενο ντίγκο της Αυστραλίας και τα χαριτωμένα κουτάβια του μπορεί πράγματι να υπάρχουν στην παραδεισένια γη, όταν όλη η ζωική κτίση θα φέρνει ευχαρίστηση στον άνθρωπο και τιμή στον στοργικό Δημιουργό με την εξαίρετη φαντασία.—Ησαΐας 11:6-9.