Η Πηγή των Αληθινών Αξιών
Η Εφαρμογή τους θα Θέσει Τέρμα στην Ηθική Κατάρρευση
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ατενίζει τον κατάφορτο από αστέρια νυχτερινό ουρανό και πλημμυρίζει δέος και θαυμασμό. Καθώς κοιτάζει αυτόν τον έναστρο θόλο που βρίσκεται τόσο ψηλότερα απ’ αυτόν, νιώθει μικρός κι ασήμαντος. Ίσως μάλιστα να του έρχονται στο νου τα λόγια που είπε ο ψαλμωδός πολύ παλιότερα: «Όταν θεωρώ τους ουρανούς σου, το έργον των δακτύλων σου, την σελήνην και τους αστέρας, τα οποία συ εθεμελίωσας, τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν; Ή ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν;» (Ψαλμός 8:3, 4) Ο ψαλμωδός έβλεπε λίγες χιλιάδες αστέρια και ένιωθε μικρός· ο άνθρωπος τώρα γνωρίζει ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες με δισεκατομμύρια αστέρια ο καθένας και νιώθει πολύ μικρότερος. Πλήθος ερωτήματα μπορεί να συνωθούνται μέσα στο μυαλό του: ‘Πώς είναι δυνατόν να έχω κάποια αξία; Γιατί είμαι εδώ; Ποιος είμαι τελικά;’
Κανένα ζώο όμως δεν κάνει τέτοιες σκέψεις.
Ο άνθρωπος κοιτάζει την ποικιλία της ζωής που τον περιβάλλει και παρατηρεί ένα εκπληκτικό σχέδιο που εκπληρώνει πρακτικούς σκοπούς. Βλέπει πουλιά που αποδημούν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, θηλαστικά που πέφτουν σε χειμερία νάρκη ώσπου να τελειώσει το κρύο του χειμώνα και πολλές άλλες μορφές ζωής που χρησιμοποιούσαν ήδη ηχοεντοπισμό, κλιματισμό, αεριοπροώθηση, αφαλάτωση, αντιψυκτικά, αναπνευστικές συσκευές κατάδυσης, επωαστήρια, θερμόμετρα, χαρτί, γυαλί, ρολόγια, πυξίδες, ηλεκτρισμό, περιστροφικές μηχανές και πολλά άλλα θαύματα πολύ πριν τα φανταστεί καν ο άνθρωπος. Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι αναρωτιούνται: ‘Πώς έγιναν όλα αυτά τα καταπληκτικά, πολύπλοκα, γεμάτα σκοπό σχέδια; Ποια μεγάλη νοημοσύνη κρύβεται πίσω απ’ αυτά;’
Και πάλι, κανένα ζώο δεν σκέφτεται τίποτα απ’ αυτά.
Ο άνθρωπος όμως τα σκέφτεται. Γιατί άραγε μονάχα ο άνθρωπος, απ’ όλα τα απειράριθμα πλάσματα πάνω στη γη, μένει έκθαμβος από δέος και θαυμασμό μπροστά στους ουρανούς που βρίσκονται ψηλά και στα μυστήρια της ζωής εδώ στη γη; Γιατί; Επειδή ο άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Γιατί Είναι ο Άνθρωπος Τόσο Διαφορετικός;
Επειδή αυτός μόνο δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού: «Και είπεν ο Θεός, Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών». (Γένεσις 1:26) Αυτό εξηγεί το αγεφύρωτο χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ζώα. Εξηγεί γιατί όλα τα άλλα πλάσματα πάνω στη γη είναι τόσο διαφορετικά από τον άνθρωπο. Εξηγεί γιατί ο άνθρωπος είναι σκεπτόμενο πλάσμα, γιατί κάνει ερωτήσεις σχετικά με τον κόσμο που τον περιβάλλει και γιατί τον απασχολούν οι ηθικές αξίες.
Με ποια έννοια είναι ο άνθρωπος κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού; Λόγω του ότι έχει μερικά από τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες του Θεού, όπως την αγάπη, το έλεος, τη δικαιοσύνη, τη σοφία, τη δύναμη, την καλοσύνη, την αγαθότητα, την υπομονή, την εντιμότητα, την ειλικρίνεια, την οσιότητα, την εργατικότητα και την επινοητικότητα. Αυτές ήταν καλές ιδιότητες οι οποίες είχαν αρχικά προγραμματιστεί μέσα στον άνθρωπο, αλλά όταν το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι καταχράστηκε την ελευθερία εκλογής που είχε, πράγμα που τους οδήγησε στο στασιασμό, αυτές οι ιδιότητες εκφυλίστηκαν και συνεπώς δεν μεταβιβάστηκαν τέλειες στους απογόνους τους. Η ισορροπία τους ανατράπηκε και, επειδή δεν χρησιμοποιούνταν, μερικές απωθήθηκαν από το χώρο του συνειδητού. Τα εδάφια Κολοσσαείς 3:9, 10, ΜΝΚ, δείχνουν, ωστόσο, ότι αποκτώντας ακριβή γνώση για τον Θεό και εφαρμόζοντάς την μπορούμε να φορέσουμε την καινούρια προσωπικότητα και να πλησιάσουμε ξανά ‘την εικόνα και την ομοίωση του Θεού’.
Όταν ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στους Ισραηλίτες το Μωσαϊκό Νόμο, αυτός περιείχε τις αληθινές αξίες, μεταξύ των οποίων ήταν οι Δέκα Εντολές και η νουθεσία να ‘αγαπούν τον πλησίον τους σαν τον εαυτό τους’. (Λευιτικόν 19:18· Έξοδος 20:3-17) Αυτές οι αξίες επρόκειτο να μεταβιβαστούν στις μελλοντικές γενιές ως κληρονομιά. Ο Μωυσής είπε στον Ισραήλ να υπακούει σ’ αυτόν το Νόμο, και επιπλέον είπε τα εξής: «Θέλετε παραγγείλει εις τα τέκνα σας να προσέχωσιν εις το να εκτελώσι, πάντας τους λόγους του νόμου τούτου. Διότι ούτος δεν είναι εις εσάς λόγος μάταιος· επειδή αύτη είναι η ζωή σας». (Δευτερονόμιον 32:46, 47) Αιώνες αργότερα, το εδάφιο Παροιμίαι 8:18, ΜΝΚ, αναφέρθηκε σ’ αυτές ως ‘κληρονομικές αξίες’.
Αξίες που θα Αναχαιτίσουν την Ηθική Κατάρρευση
Πολλοί, ωστόσο, αντιτείνουν ότι η κοινωνία τώρα είναι τόσο ανομοιογενής ώστε ένα μόνο σύστημα αξιών δεν θα κάλυπτε τις ανάγκες όλων των ανθρώπων. Επιχειρηματολογούν ότι οι διαφορές στο παρελθόν και στο πολιτιστικό επίπεδο απαιτούν την ύπαρξη μιας μεγάλης ποικιλίας αξιών. Αλλά ποιο σύγχρονο πρόβλημα δεν θα υποχωρούσε αν εφαρμόζατε την εντολή του Ιησού να αγαπάτε τον πλησίον σας σαν τον εαυτό σας; Ή να κάνετε για τους άλλους ό,τι θέλετε να κάνουν εκείνοι για εσάς; Ή να ζείτε σύμφωνα με τις αρχές που περιέχονται στις Δέκα Εντολές; Ή να στοχεύετε στην καλλιέργεια των καρπών του πνεύματος που αναφέρονται στα εδάφια Γαλάτας 5:22, 23: «Ο δε καρπός του πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης [καλοσύνη, ΜΝΚ], αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια. Κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος». Ούτε ένα απ’ αυτά δεν απαιτεί κάτι αδύνατο· το καθένα απ’ αυτά θα εξάλειφε ένα μεγάλο ποσοστό από τα σημερινά δεινά της κοινωνίας.
‘Μα οι άνθρωποι δεν πρόκειται να ζήσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο!’ αναφωνείτε. Ωστόσο, αν νομίζετε ότι αυτές οι λύσεις είναι υπερβολικά δύσκολες, μην περιμένετε ότι τα προβλήματα θα λυθούν με εύκολα υποκατάστατα. Η κοινωνία έχει τη δυνατότητα να εφαρμόσει αυτές τις θεραπευτικές μεθόδους, αν και όπως φαίνεται δεν έχει τη θέληση να κάνει κάτι τέτοιο. Αυτή η γενιά δεν ανέχεται κανέναν περιορισμό στις ελευθερίες της, περιλαμβανομένης και της ελευθερίας της να πράττει το κακό και να υφίσταται τις συνέπειες.
Η εφημερίδα Μπότομ Λάιν/Πέρσοναλ (Bottom Line/Personal) ρωτάει: «Τι Απέγινε η Αυτοσυγκράτηση;» Αφού σχολίασε ότι «οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τρομοκρατηθεί από τα αποτελέσματα της σεξουαλικά ανεκτικής εποχής μας», συνεχίζει: «Ωστόσο οι άνθρωποι εξακολουθούν να θεωρούν ιερή τη σπουδαιότητα του να ικανοποιούν τις σεξουαλικές ορέξεις τους στο πλήρες. . . . Αναμένεται από τους ανθρώπους να κάνουν δίαιτα, να ασκούνται, να κόψουν το κάπνισμα, να δείχνουν αυτοπειθαρχία στον τρόπο που ζουν για χάρη της υγείας τους. Μόνο στη σεξουαλική απόλαυση φαίνεται πως έχει παραχωρηθεί μια ιερή και απαραβίαστη θέση για συνεχή και απεριόριστη ικανοποίηση». Το ζήτημα δεν έγκειται στο ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν τις αξίες, αλλά στο ότι δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν. Έτσι, η κοινωνία σπέρνει και θερίζει.
Σήμερα αυτές οι αξίες είναι πλέον ανυπόληπτες. Πολλοί αποκαλούν το κακό καλό και το καλό κακό, όπως είχε προειπωθεί ότι θα έκαναν: «Ουαί εις εκείνους, οίτινες λέγουσι το κακόν καλόν και το καλόν κακόν· οίτινες θέτουσι το σκότος δια φως και το φως δια σκότος· οίτινες θέτουσι το πικρόν δια γλυκύ και το γλυκύ δια πικρόν». (Ησαΐας 5:20) Άλλοι, ωστόσο, προβληματίζονται ολοένα και περισσότερο. Βλέπουν τη σάπια σοδειά που είναι αποτέλεσμα της φιλοσοφίας «κάνε το δικό σου» και θέλουν να δουν τη σημερινή ηθική κατάρρευση να αναχαιτίζεται.
Μπορεί να Βοηθήσει η Θρησκεία και η Οικογένεια;
Πολλά προγράμματα προτείνονται για την αποκατάσταση των αξιών. Ένα απ’ αυτά είναι η θρησκεία. Υποτίθεται ότι αυτή θα προσφέρει πνευματική δύναμη. Αλλά αυτή η δύναμη δεν πρόκειται να βρεθεί στις συμβατικές θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου. Κάποιες απ’ αυτές ξανακύλησαν στην ειδωλολατρία και αναβίωσαν βλασφημίες όπως η Τριάδα, τα αιώνια βάσανα και η αθανασία της ψυχής. Άλλες απέρριψαν το λύτρο και τη δημιουργία για να υποκλιθούν στην επιστημονική θρησκεία της εξέλιξης. Ασπάζονται την ανώτερη κριτική που αμφισβητεί την ακεραιότητα του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής. Προσφέρουν μια «Χριστιανοσύνη» τόσο νοθευμένη και μολυσμένη που δεν της απομένει πλέον καμιά αξία, και η νεότερη γενιά βλέπει μόνο υποκρισία και κούφιο εμπαιγμό. Όχι, δεν θα απευθυνθούμε σ’ αυτές τις αρρωστημένες θρησκείες για πνευματική δύναμη, αλλά μόνο στη μία αληθινή, βασισμένη στην Αγία Γραφή λατρεία που αναγγέλλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά ως τη μόνη ελπίδα του κόσμου.
Απομένει, ωστόσο, και μια άλλη πηγή βοήθειας για τους προβληματισμένους ανθρώπους, και αυτή είναι η οικογένεια, η διάταξη μέσα στην οποία οι γονείς μπορούν να ενσταλάξουν αξίες στα παιδιά τους. Η προσκόλληση που ξεκίνησε με τη γέννηση πρέπει να συνεχιστεί. Τα παιδιά που αγαπούν και εμπιστεύονται τους γονείς τους θέλουν να είναι σαν κι αυτούς, να μιμούνται τον τρόπο με τον οποίο μιλάνε και ενεργούν εκείνοι, να αντιγράφουν τη συμπεριφορά τους και να απορροφούν τις ηθικές αρχές τους, και με τον καιρό οι αξίες των γονέων ενσωματώνονται στο σύστημα αξιών των παιδιών. Απλές εξηγήσεις, όχι πομπώδεις διαλέξεις· αμφίδρομη επικοινωνία, όχι δογματικές δηλώσεις—αυτοί είναι αποτελεσματικοί τρόποι προσέγγισης.
Οι γονείς οι οποίοι όχι μόνο κηρύττουν, αλλά και εφαρμόζουν τις αληθινές αξίες, έχουν παιδιά που ενσωματώνουν τις αξίες αυτές στην προσωπικότητά τους. Τέτοια παιδιά δεν κινδυνεύουν από τα αρνητικά πρότυπα συμπεριφοράς των συνομηλίκων τους στο σχολείο ή οπουδήποτε αλλού. Όπως λέει το εδάφιο Παροιμίαι 22:6, ΜΝΚ: ‘Εκπαίδευε το αγόρι σύμφωνα με τον τρόπο που είναι κατάλληλος γι’ αυτό· ακόμη και όταν γεράσει, δεν θα απομακρυνθεί απ’ αυτόν’. Να εκπαιδεύετε παρέχοντας πολύτιμες συμβουλές. Το σπουδαιότερο, να εκπαιδεύετε παρέχοντας πολύτιμο παράδειγμα.
Η Δυνατότητα Καλλιέργειας Αξιών Είναι Κωδικοποιημένη στα Γονίδιά μας
Ο Ιησούς είπε: ‘Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης’. (Ματθαίος 5:3, ΜΝΚ) Πρόκειται για μια ενστικτώδη ανάγκη που είναι προγραμματισμένη μέσα μας, όπως έχουν πει μερικοί ψυχίατροι. Είναι επίσης αλήθεια ότι μόνο αν έχουμε πνευματική δύναμη θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στις ψεύτικες αξίες για τις οποίες αγωνίζεται ο κόσμος σήμερα.
Σε αρμονία με το γεγονός ότι δημιουργηθήκαμε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού, με έμφυτη τη δυνατότητα καλλιέργειας αξιών, ο Τόμας Λικόνα, ένας καθηγητής αγωγής, λέει: «Νομίζω ότι η ικανότητα που έχει κάποιος να καλλιεργεί την αγαθότητα υπάρχει ήδη από την αρχή». Αλλά προσθέτει ότι «οι γονείς πρέπει να ‘τρέφουν’ αυτά τα ένστικτα ακριβώς όπως βοηθούν τα παιδιά τους να γίνουν ικανά στην ανάγνωση, στον αθλητισμό ή στη μουσική».
Ο παραγωγός της τηλεόρασης Νόρμαν Λίαρ ήταν προσκεκλημένος να μιλήσει στο εθνικό συνέδριο του Συνδέσμου Εθνικής Παιδείας. Αφού αναγνώρισε «το πρόβλημα που υπάρχει με τους πιο ‘καλλιεργημένους’ και πιο μορφωμένους ανθρώπους ανάμεσά μας—εκείνους που απορρίπτουν την αναζήτηση ενός ανώτερου σκοπού ως αστήρικτη ή ανούσια», είπε: «Δεν δυσκολεύομαι να συμπεράνω από την ανθρώπινη ιστορία ότι η ανταπόκριση στη ζωή, στην Οντότητα, η παρόρμηση να πιστεύει κάποιος σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό του, είναι τόσο ισχυρή και ακαταμάχητη σαν να είναι αναπόσπαστο μέρος του τρόπου με τον οποίο έχουμε κωδικοποιηθεί γενετικά».
Ο Λίαρ κατηγορεί τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις τέσσερις δεκαετίες της τηλεόρασης ότι μετέδωσαν ένα «νέο σύστημα αξιών» που άσκησε τέτοια επίδραση στη δημόσια ηθική και στις προσωπικές αξίες ώστε προέκυψαν πολλά κοινωνικά δεινά: σχολεία και πανεπιστήμια των οποίων οι απόφοιτοι είναι ανίκανοι να διαβάζουν και να γράφουν· αυξανόμενη χρήση ναρκωτικών· ανύπαντρες έφηβες με μωρά· και οικογένειες χωρίς οικονομίες που βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά μέσα στο χρέος. Ο Λίαρ κατόπιν προσθέτει: «Όταν μιλάμε για εκατοντάδες κοινωνικά δεινά, νομίζω πως ίσως μιλάμε για ένα σύστημα αξιών που εκφυλίστηκε βαθμιαία, καθώς η μια γενιά διαδεχόταν την άλλη, και το οποίο με τη βοήθεια της τηλεόρασης έχει ανατρέψει ολόκληρο τον πολιτισμό». Και επανέλαβε ότι «πιστεύει πως μέσα στα γονίδιά μας ενυπάρχει η πίστη στην ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης κι ενός μυστηρίου που πλαισιώνουν τη ζωή μας και στα οποία πρέπει να δοθεί προσοχή».
Ο επιφανής ψυχίατρος Κ. Γκ. Γιουνγκ είπε ότι θρησκεία «είναι μια ενστικτώδης διάθεση, αποκλειστικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου, και οι μορφές της μπορούν να παρατηρηθούν σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία». Έμφυτη επίσης είναι η συνείδηση που συναισθάνεται το καλό και το κακό: «Όσο για τα άλλα έθνη, που δεν γνωρίζουν το νόμο, πολλές φορές κάνουν από μόνοι τους αυτό που απαιτεί ο νόμος. Αυτό δείχνει πως, αν και δεν τους δόθηκε ο νόμος, μέσα τους υπάρχει νόμος. Η διαγωγή τους φανερώνει πως οι εντολές του νόμου είναι γραμμένες στις καρδιές τους, και σ’ αυτό συμφωνεί και η συνείδησή τους, που η φωνή της τούς τύπτει ή τους επαινεί, ανάλογα με τη διαγωγή τους». (Ρωμαίους 2:14, 15, ΝΔΜ) «Συνείδηση» είναι «η εσωτερική επίγνωση», σαν ένα εσωτερικό δικαστήριο που συνέρχεται εντός μας για να λάβει αποφάσεις σχετικά με τη διαγωγή μας, κατηγορώντας μας ή απαλλάσσοντάς μας. Αν, ωστόσο, δείχνουμε «ασέβεια προς το δικαστήριο» της συνείδησής μας, η ευαισθησία της θα αμβλυνθεί και θα πάψει να ενεργεί.
Οι Επιστήμονες Βλέπουν Μυστήρια που Μόνο ο Θεός Μπορεί να Εξηγήσει
Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι, όσο η επιστήμη μαθαίνει περισσότερα για τη γη και το σύμπαν, μερικοί επιστήμονες τείνουν να πιστεύουν ότι πίσω απ’ όλα αυτά πρέπει να βρίσκεται μια υπέρτατη νοημοσύνη. Αρνούνται ωστόσο να δεχτούν τον Θεό της Αγίας Γραφής.
Ο αστροφυσικός Τζορτζ Γκρίνσταϊν, στο βιβλίο του Το Συμβιωτικό Σύμπαν (The Symbiotic Universe), άρχισε να «αναφέρει λεπτομερώς αυτό που μπορεί να εκληφθεί μόνο ως μια εκπληκτική διαδοχή τεράστιων και απίθανων συγκυριών οι οποίες άνοιξαν το δρόμο για την εμφάνιση της ζωής. Υπάρχει ένας κατάλογος συμπτώσεων, που είναι όλες τους απαραίτητες για την ύπαρξή μας». Ο Γκρίνσταϊν είπε ότι ο κατάλογος εξακολουθούσε να μακραίνει, ότι αυτές οι συμπτώσεις δεν μπορεί να συνέβησαν κατά τύχη και έτσι αύξανε η πεποίθηση ότι περιλαμβανόταν κάποια υπερφυσική δύναμη. «Μήπως συνέβη», σκέφτηκε, «να σκοντάψουμε ξαφνικά, και άθελά μας, στην επιστημονική απόδειξη της ύπαρξης ενός Ανώτατου Όντος; Μήπως ήταν ο Θεός εκείνος που παρενέβη και με μεγάλη προνοητικότητα σχεδίασε τον κόσμο για χάρη μας;» Ο ίδιος ένιωσε «μια έντονη αποστροφή» σε μια τέτοια σκέψη και αυθαίρετα είπε: «Ο Θεός δεν αποτελεί την εξήγηση». Ωστόσο, ο μακρύς κατάλογος των «συμπτώσεων» που μεγάλωνε ολοένα και περισσότερο γέννησε μέσα του αυτά τα ερωτήματα.
Ένας άλλος αστροφυσικός, ο νομπελίστας Φρεντ Χόιλ, στο βιβλίο του Το Νοήμον Σύμπαν (The Intelligent Universe), εξέταζε αυτές τις μυστηριώδεις συμπτώσεις που προβλημάτιζαν τον Γκρίνσταϊν: «Αυτές οι ιδιότητες φαίνεται ότι ενυπάρχουν σε ολόκληρη τη δομή του φυσικού κόσμου σαν μια αλυσίδα ευνοϊκών συγκυριών. Αλλά υπάρχουν τόσο πολλές απ’ αυτές τις απίθανες συμπτώσεις που είναι απαραίτητες για τη ζωή ώστε απαιτείται κάποια εξήγηση γι’ αυτές». Και ο Χόιλ επίσης συμφωνεί με τον Γκρίνσταϊν ότι αυτές δεν μπορεί να έγιναν κατά τύχη. Συμπερασματικά, ο Χόιλ λέει ότι ‘η προέλευση του σύμπαντος απαιτεί νοημοσύνη’, ‘μια νοημοσύνη ανώτερου επιπέδου’, ‘μια νοημοσύνη που προηγήθηκε από εμάς και η οποία οδήγησε στην εκούσια πράξη της δημιουργίας των δομών που είναι κατάλληλες για τη ζωή’.
Ο Αϊνστάιν μίλησε για τον Θεό, αλλά όχι με την έννοια της συμβατικής θρησκείας. Η αντίληψή του για τον Θεό συνδεόταν με «το απείρως ανώτερο πνεύμα» που είδε να αποκαλύπτεται μέσα στη φύση. Ο Τίμοθι Φέρις, στο άρθρο του «Ο Άλλος Αϊνστάιν», παρέθεσε τα εξής λόγια του Αϊνστάιν: «Αυτό που βλέπω στη φύση είναι μια μεγαλειώδης δομή την οποία μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο πολύ ατελώς, και η οποία πρέπει να γεμίζει το σκεπτόμενο άτομο μ’ ένα αίσθημα ‘ταπεινοφροσύνης’. Αυτό είναι ένα γνήσια θρησκευτικό συναίσθημα που δεν έχει καμιά σχέση με το μυστικισμό. . . . Η θρησκευτικότητά μου συνίσταται στον ταπεινό θαυμασμό προς το απείρως ανώτερο πνεύμα που αποκαλύπτεται μέσα από τα ελάχιστα πράγματα τα οποία εμείς, με την αδύναμη και εφήμερη κατανόησή μας, μπορούμε να αντιληφθούμε για την πραγματικότητα. . . . Θέλω να γνωρίσω πώς δημιούργησε ο Θεός αυτόν τον κόσμο. Θέλω να γνωρίσω τις σκέψεις του· τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες».
Ο Γκάι Μέρτσι, αφού εξέτασε μερικά από τα ακατανόητα μυστήρια του σύμπαντος, σχολιάζει στο βιβλίο του Τα Εφτά Μυστήρια της Ζωής (The Seven Mysteries of Life): «Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι σύγχρονοι φυσικοί, οι οποίοι μετατοπίζουν τα σύνορα της γνώσης μέσα στο άγνωστο πιθανόν πιο βαθιά από οποιουσδήποτε άλλους επιστήμονες τους τελευταίους αιώνες, προπορεύονται από την πλειονότητα των συναδέλφων τους όσον αφορά το ότι έχουν αποδεχτεί το μυστήριο του σύμπαντος που κοινώς λέγεται Θεός, ένα μυστήριο που διαπνέει τα πάντα».
Αναζητήστε τον Θεό, Ωφεληθείτε, Ζήστε για Πάντα
Ο άνθρωπος ψηλαφεί. Αυτό για το οποίο ψηλαφεί είναι ο Θεός. Μερικοί το έκαναν αυτό στις ημέρες του Παύλου. Εκείνος είπε: «Δια να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν, αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών». (Πράξεις 17:27) Κανένα ζώο δεν ψηλαφεί για τον Θεό. Κανένα από τα ζώα δεν έχει την παραμικρή αντίληψη περί Θεού. Ο άνθρωπος την έχει, είναι φτιαγμένος καθ’ ομοίωση του Θεού και ένα αγεφύρωτο χάσμα τον χωρίζει ακόμη και από το ανώτερο σε ικανότητες ζώο. Και όπως μας λέει το εδάφιο, ο Θεός «δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών».
Παντού γύρω μας βλέπουμε αποδείξεις γι’ αυτόν οι οποίες αντικατοπτρίζονται μέσα στα δημιουργήματά του, όπως λέει το εδάφιο Ρωμαίους 1:20, ΚΔΤΚ: «Αι αόραται ιδιότητές του, δηλαδή η αιωνία δύναμίς του και η Θεότης του, βλέπονται καθαρά, αφ’ ότου εδημιουργήθηκε ο κόσμος, γινόμεναι νοηταί δια μέσου των δημιουργημάτων, ώστε να είναι οι άνθρωποι αναπολόγητοι». Καθώς οι επιστήμονες βλέπουν ολοένα και περισσότερες από τις ανεξήγητες συμπτώσεις και πολυπλοκότητες και στοχάζονται τα θαύματα του σύμπαντος τα οποία προξενούν δέος, είναι πιθανό ότι όλο και περισσότεροι απ’ αυτούς θα διακρίνουν την Υπέρτατη Νοημοσύνη που βρίσκεται πίσω απ’ αυτά τα αξιοσημείωτα στοιχεία και θα αναγνωρίσουν τον Δημιουργό τους, τον Ιεχωβά Θεό.
Η γη και το πλήρωμά της ανήκουν στον Ιεχωβά. Αυτός έθεσε τους κανόνες για εκείνους που θα ζήσουν πάνω σ’ αυτήν. Έχει δώσει τις αληθινές αξίες ως κατευθυντήριες γραμμές για την ευτυχία και τη ζωή. Επίσης έδωσε στους ανθρώπους ελευθερία εκλογής. Δεν είναι υποχρεωμένοι να τον υπακούν. Μπορούν να σπέρνουν ό,τι θέλουν, αλλά αργά ή γρήγορα θα θερίσουν ό,τι σπέρνουν. Ο Θεός δεν εμπαίζεται. Εκείνος έδωσε τις αληθινές αξίες, όχι για το δικό του συμφέρον, αλλά προς όφελος των υπηκόων του στη γη. Έτσι λένε τα εδάφια Ησαΐας 48:17, 18: ‘Εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός σου, ο διδάσκων σε δια την ωφέλειάν σου, ο οδηγών σε δια της οδού δι’ ης έπρεπε να υπάγης. Είθε να ήκουες τα προστάγματά μου! τότε η ειρήνη σου ήθελεν είσθαι ως ποταμός και η δικαιοσύνη σου ως κύματα θαλάσσης’.
Ανταποκρινόμενοι στην ειλικρινή έκκληση του Ιεχωβά, όλοι οι άνθρωποι τότε θα περπατούν στο δρόμο που πρέπει και θα δίνουν προσοχή στα διατάγματα του Δημιουργού τους. Όλοι θα ωφελούνται από την ειρήνη που θα είναι σαν ποτάμι και από τη δικαιοσύνη που θα είναι σαν τα κύματα της θάλασσας. Όλοι θα εφαρμόζουν τις κληρονομικές αξίες και ποτέ ξανά δεν θα αντιμετωπίσουν την ηθική κατάρρευση. Και πότε θα γίνουν όλα αυτά; Σύντομα, όταν απαντηθεί η προσευχή: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης».—Ματθαίος 6:10.
[Εικόνες στη σελίδα 7]
Αεριοπροώθηση
Αφαλάτωση
Κατασκευή Χαρτιού
Ηχοεντοπισμός