Ήταν ο Μωυσής Υδροσκόπος;

«Ο ΜΩΥΣΗΣ, που έκανε να βγει νερό χτυπώντας κάποιο βράχο μ’ ένα ραβδί (Αριθμοί 20:9-11), έχει αποκαλεστεί ο πρώτος υδροσκόπος». (Η Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια [The Encyclopedia Americana]) Αυτή είναι μια άποψη που εκφράζεται συχνά όταν εξετάζεται το θέμα της ραβδοσκοπίας. Πρόσφατα, το περιοδικό Νάσιοναλ Γουαϊλντλάιφ (National Wildlife) αποκάλεσε ξεκάθαρα το μπαστούνι του Μωυσή «μαντικό ραβδί». Μερικοί ραβδοσκόποι επίσης πιστεύουν πως η δύναμή τους προέρχεται από τον Μωυσή.

Εντελώς αντίθετα, ωστόσο, ο Μωυσής ήταν αυτός ο οποίος κατέγραψε την εντολή που απαγόρευε τη μαντεία! (Δευτερονόμιον 18:10) Και το θαύμα στη Μεριβά διέφερε κατά πολύ από την υδροσκοπία. Πολλοί ραβδοσκόποι περιμένουν από ένα ραβδί να ψάξει για κρυμμένο νερό· το ακολουθούν, περιμένοντας να αναπηδήσει ή να τιναχτεί. Ο Μωυσής, όμως, ποτέ δεν ακολούθησε το μπαστούνι του περιμένοντάς το να αναπηδήσει· στην πραγματικότητα, ούτε καν έψαξε για νερό. Ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός της γης και των κρυμμένων της πηγών νερού, είπε στον Μωυσή ακριβώς πού και πώς να βρει νερό: «Λαλήσατε προς την πέτραν», διέταξε ο Θεός, «και θέλει δώσει τα ύδατα αυτής».—Αριθμοί 20:8.

Επιπρόσθετα, συνήθως οι ραβδοσκόποι απλώς και μόνο λένε στους ανθρώπους πού να σκάψουν. Όταν το μπαστούνι του Μωυσή χτύπησε το βράχο, ανάβλυσε ένας χείμαρρος νερού—αρκετός για να σβήσει τη δίψα ενός ολόκληρου έθνους. Ο Μωυσής προκάλεσε την οργή του Θεού όταν απέδωσε στον εαυτό του μέρος της τιμής γι’ αυτό το θαύμα. Πόσο χειρότερο θα ήταν να απέδιδε την τιμή στο μπαστούνι του—ένα άψυχο κομμάτι ξύλο!