«Απάντηση στις Προσευχές Μου»
Πώς Δέχτηκαν οι Αναγνώστες μας τα Άρθρα για τον Αλκοολισμό
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για μια έκφραση που έχουμε ακούσει από αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο: «Ο Ιεχωβά απάντησε στις προσευχές μου». Με αυτή τη φράση, οι αναγνώστες αναφέρονται στη σειρά των άρθρων που δημοσιεύτηκαν στο τεύχος μας 22 Μαΐου 1992, με το θέμα: «Βοήθεια για τους Αλκοολικούς και τις Οικογένειές Τους».
Αυτά τα βασισμένα στην Αγία Γραφή άρθρα έδειξαν πώς ο αλκοολισμός μπορεί να καταποντίσει ολόκληρη την οικογένεια. Οι γαμήλιοι σύντροφοι και τα παιδιά συχνά υιοθετούν τη στάση του αλκοολικού, αρνούμενοι ότι αυτός έχει πράγματι κάποιο πρόβλημα με το ποτό. Αυτοί και άλλοι μπορεί να χρησιμοποιούν αναποτελεσματικές μεθόδους προσπαθώντας να αλλάξουν τον αλκοολικό—αλλά το μόνο που μπορεί να πετύχουν είναι να διαιωνίσουν τον εθισμό του. Επομένως, τα μέλη της οικογένειας πρέπει να καταλάβουν τη φύση του αλκοολισμού, και έγιναν συγκεκριμένες εισηγήσεις για να τα βοηθήσουν να ξεφύγουν από την καταστροφική μέγκενή του. Επίσης δόθηκαν πληροφορίες στα ενήλικα παιδιά των αλκοολικών, προκειμένου να βοηθηθούν να προσδιορίσουν—και να γιατρέψουν—τα συναισθηματικά τους τραύματα. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που αυτά τα άρθρα είχαν εντυπωσιακή απήχηση στους αναγνώστες μας!
Μια γυναίκα έγραψε: «Όταν είδα το εξώφυλλο, με διαπέρασε ρίγος. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ήμουν πολύ άρρωστη. Το Δεκέμβριο άρχισα να παθαίνω ισχυρές προσβολές πανικού και κρίσεις μείζονος κατάθλιψης. Ανατράφηκα από αλκοολικό πατέρα, αλλά νόμιζα πως ήταν ανόητο να σκαλίζω το παρελθόν. Όταν έλαβα το περιοδικό σας το διάβασα ξανά και ξανά. Πρώτη φορά κατάλαβα τον εαυτό μου».
Δεκάδες αναγνώστες έχουν εκφράσει παρόμοια αισθήματα. Μια 16χρονη που είχε αλκοολικό πατέρα αποκάλεσε τα άρθρα αρχή της διαδικασίας για τη γιατρειά της. Κάποια άλλη αναγνώστρια λέει: «Διαβάζω το Ξύπνα! από το 1969 και ποτέ οι πληροφορίες δεν είχαν τόσο έντονη επίδραση πάνω μου. Αφού επί χρόνια αισθανόμουν αποτυχημένη, νόμιζα ότι είχα απογοητεύσει ακόμη και τον Ιεχωβά. Τι δεν πήγαινε καλά με εμένα; Είχα παντρευτεί και δοκίμαζα τον ίδιο πόνο και την ίδια ντροπή από τα οποία νόμιζα ότι είχα ξεφύγει, και ανέθρεψα πέντε παιδιά μέσα σε ένα περιβάλλον αλκοολικών. Δεν μπορούσα να τους δώσω τη συναισθηματική ασφάλεια που χρειάζονταν. Το Ξύπνα! 22 Μαΐου άνοιξε το δρόμο για εμένα! Ευχαριστώ τον Ιεχωβά που με βοήθησε να καταλάβω την αδυναμία μου».
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα άρθρα βοήθησαν πολλούς αναγνώστες από πνευματική άποψη. «Επί μεγάλο διάστημα υπέφερα εξαιτίας της ανικανότητάς μου να εφαρμόζω τις Γραφικές αρχές», παραδέχεται μια γυναίκα από την Ιαπωνία. «Προσευχήθηκα στον Θεό να με βοηθήσει να αλλάξω την προσωπικότητά μου. Λίγες μέρες αργότερα, έλαβα αυτό το περιοδικό. Μου έδειξε τους λόγους για τη συμπεριφορά μου και μου έδωσε το θάρρος να προσπαθήσω να διορθώσω τα πράγματα».
Τα άρθρα βοήθησαν μερικούς αναγνώστες να γκρεμίσουν τα τείχη της άρνησης. «Και εγώ επίσης είμαι θύμα ενός αλκοολικού πατέρα», λέει κάποια γυναίκα από τον Καναδά. «Αλλά μόνο αφού διάβασα το άρθρο σας κατάλαβα—σαν να με χτύπησε κεραμίδα—ποιο ήταν το πρόβλημά μου. Μεγάλωσα αρνούμενη το γεγονός ότι υπήρχε ποτέ πρόβλημα στο σπίτι. Σήμερα έκανα ένα βήμα προς τη γιατρειά συζητώντας με μια ώριμη Χριστιανή αδελφή. Έμεινα έκπληκτη όταν έμαθα ότι και ο δικός της πατέρας ήταν αλκοολικός».
Για άλλους, αυτά τα άρθρα εξαφάνισαν τα αισθήματα απομόνωσης. «Η ανάγνωση των άρθρων είχε θεραπευτική επίδραση σε εμένα», είπε μια αναγνώστρια, «επειδή τώρα νιώθω ότι υπάρχουν Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές μου, οι οποίοι συμμερίζονται τα αισθήματά μου και με καταλαβαίνουν».
Πολλοί αναγνώστες έχυσαν δάκρυα όταν διάβασαν τα άρθρα. «Αμέσως μόλις είδα τον τίτλο, άρχισα να κλαίω», είπε μια γυναίκα. «Ο πατέρας μου είναι αλκοολικός όπως και ο άντρας μου. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε ο αλκοολισμός στο να καταστραφεί η παιδική μου ηλικία. Κατέστρεψε το γάμο μου, και σχεδόν κατέστρεψε και εμένα. Κλαίω επειδή ξεκαθαρίζονται ερωτήματα που είχα όλη μου τη ζωή, όπως: ‘Γιατί πάντοτε αισθάνομαι τόσο άχρηστη; Γιατί φοβάμαι τόσο πολύ να δείξω εμπιστοσύνη; Τι είναι αυτό το αίσθημα κενού μέσα μου;’»
Άλλοι διαπίστωσαν ότι τα άρθρα απάντησαν σε διάφορα βασανιστικά ερωτήματα. Ένας νεαρός από τη Φινλανδία είπε: «Αναρωτιόμουν για τα αισθήματα που έτρεφα μέσα μου, επειδή δεν μπορούσα να εμπιστευτώ τους ανθρώπους ή να δείξω θερμά αισθήματα». «Οι πληροφορίες αυτές ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν», συμφώνησε κάποια γυναίκα. «Οι συγχριστιανοί συχνά μας επαινούν επειδή θέτουμε καλό παράδειγμα ως οικογένεια. Ακόμα και οι γείτονές μας μιλούν επαινετικά για εμάς. Ωστόσο, παρ’ όλη αυτή την επιτυχία, πολλές φορές πίστευα ότι, βαθιά μέσα μου, είχα κάποιο πρόβλημα. Κατά καιρούς πάλευα με αισθήματα ενοχής και χαμηλής αυτοεκτίμησης, αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί. Τα άρθρα με έχουν βοηθήσει να δω πολλά πράγματα με πιο ισορροπημένο τρόπο. Τα τραύματά μου άρχισαν να γιατρεύονται».
Τα ενήλικα παιδιά αλκοολικών γονέων συχνά πλήττονται από αισθήματα ενοχής. Σημειώστε, όμως, αυτό που έγραψε μια αναγνώστρια από την Ιαπωνία: «Όταν ο μεθυσμένος πατέρας μου χτυπούσε τη μητέρα μου με έπιανε άγχος και πάθαινα σοκ. Ένιωθα ναυτία, και μάλιστα έκανα εμετό! Αυτός έλεγε: ‘Αν παρατήσεις την Αγία Γραφή, θα παρατήσω το ποτό’. Ωστόσο, αυτό το άρθρο με δίδαξε πως οι αλκοολικοί προσπαθούν να ρίξουν στους άλλους την ευθύνη για το γεγονός ότι πίνουν και πως δεν πρέπει να ξεγελαστούμε από αυτό! Νιώθω σαν να έχω ελευθερωθεί». Ένας αναγνώστης από τη Βραζιλία έγραψε: «Όταν ο πατέρας μου πίνει, πάντοτε κατηγορεί εμάς. Πολλές φορές ένιωσα ότι έφταιγα εγώ. Τα άρθρα με έκαναν να διακρίνω ότι δεν έφταιγε ούτε η μητέρα μου ούτε εγώ».
Οι στοργικοί Χριστιανοί πρεσβύτεροι μπορούν να αποτελέσουν σημαντική πηγή βοήθειας. (Ησαΐας 32:2) Τα άρθρα για τον αλκοολισμό είχαν σκοπό να βοηθήσουν τους επισκόπους των εκκλησιών να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τέτοια προβλήματα. (Ησαΐας 50:4) Μια Χριστιανή θυμάται: «Παίρνω αντικαταθλιπτικά φάρμακα εδώ και χρόνια· ο γιατρός μου με εκλιπαρεί να προσφύγω για συμβουλή σε έναν ειδικό. Αλλά δεν αισθάνομαι άνετα να μιλήσω σε κάποιον ξένο για τα προβλήματά μου. Κάλεσα τους πρεσβυτέρους, και μιλώντας μαζί τους, και με τον άντρα μου, κατάφερα να απελευθερώσω μεγάλο μέρος από το φόβο, το θυμό, την απογοήτευση και τα αισθήματα εγκατάλειψης που ένιωθα».
Συχνά χρειάζεται βοήθεια από κάποιον ειδικό για να επιλυθούν τα ζητήματα που δημιουργεί ο αλκοολισμός. Ενώ τα άρθρα δεν συνέστησαν κάποια συγκεκριμένη μορφή θεραπείας, πολλοί αναγνώστες αφηγήθηκαν τις προσωπικές τους εμπειρίες. «Ο σύζυγός μου γράφτηκε σε ένα πρόγραμμα για τη θεραπεία αλκοολικών», αφηγείται μια γυναίκα. «Αυτή ήταν μόνο η αρχή ενός τρίχρονου αγώνα και για τους δυο μας. Αρχίσαμε εντατική θεραπεία σε εβδομαδιαία βάση. Δεν υπήρχε κανένας τρόπος να βγούμε από αυτό το συναισθηματικό σκοτάδι μόνοι μας». Μια γυναίκα από τη Γερμανία, η οποία εργάζεται σε κάποια κλινική για άτομα με διαταραχές από τον εθισμό, προσθέτει: «Ευχαριστώ πολύ που δείξατε ότι δυνατοί είναι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και αναζητούν βοήθεια—όχι εκείνοι που αποκρύπτουν ή μικροποιούν τα ζητήματα. Δείξατε καθαρά ότι δεν είναι υποτιμητικό να αναζητήσει κάποιος θεραπεία».
Μολονότι είναι ευχάριστο να παρατηρεί κανείς το πόσο καλά δέχτηκαν τα άρθρα οι αναγνώστες, γνωρίζουμε καλά ότι η γιατρειά των συναισθηματικών τραυμάτων που προκαλεί ο αλκοολισμός είναι μακροχρόνια και συχνά δύσκολη διαδικασία. Οι προσευχές μας συντροφεύουν εκείνους οι οποίοι, με τη βοήθεια του Ιεχωβά Θεού, αντιμετωπίζουν τέτοια σοβαρά ζητήματα. Ένας αναγνώστης είπε: «Μεγάλωσα με έναν αλκοολικό πατέρα. Αν και υπηρετώ με χαρά τον Ιεχωβά, τα συναισθηματικά τραύματα είναι ακόμη φανερά. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά έχω αναρρώσει σε μεγάλο βαθμό, αλλά συμφωνώ ότι η ολοκληρωτική γιατρειά θα έρθει μόνο στο νέο κόσμο του Ιεχωβά».—Ησαΐας 65:17.