Κάτι Καλύτερο από τα Χριστουγεννιάτικα Δώρα

«Ο ΕΞΑΧΡΟΝΟΣ Κρίστοφερ μου είπε, σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο, ότι τα Χριστούγεννα δεν παίρνει ‘τίποτα απολύτως’. Αλλά μιλούσε χωρίς ίχνος απογοήτευσης. Ο Αλεξάντερ (8 χρονών) εκφράστηκε παρόμοια, λέγοντας: ‘Είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά’».

Με αυτόν τον τρόπο η γερμανική εφημερίδα Κόλνερ Στατ-Αντσάιγκερ (Kölner Stadt-Anzeiger) άρχισε ένα άρθρο σχετικά με μια οικογένεια η οποία, όπως λέει η εφημερίδα, «αδιαφορεί για τα Χριστούγεννα επειδή δεν πρόκειται για την ημερομηνία της γέννησης του Ιησού και επειδή έχουν ειδωλολατρικές ρίζες». Αλλά μήπως πρέπει κανείς να λυπάται τον Κρίστοφερ και τον Αλεξάντερ; Καθόλου, επειδή, όπως έδειξε το άρθρο, τα ράφια με τα παιχνίδια των αγοριών δεν παρέχουν καμιά απόδειξη για το ότι οι γονείς τους τα παραμελούν.

Εντούτοις, μερικοί γονείς που συμμετείχαν σε μια συζήτηση μεταξύ γονέων και δασκάλων στη νότια Γερμανία ισχυρίστηκαν πως το γεγονός ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν δίνουν χριστουγεννιάτικα δώρα στα παιδιά τους τα κάνει να νιώθουν ανασφαλή. Όμως, αυτό δεν είναι αλήθεια, όπως τόνισε η δασκάλα τους. Αυτή είπε ότι τα «παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά εκφράζονται ελεύθερα, είναι ισορροπημένα και απολύτως ικανά να εξηγήσουν την πίστη τους, κάτι που τα άλλα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν».

Πράγματι, δεκάδες χιλιάδες οικογένειες σε όλο τον κόσμο έχουν αντικαταστήσει την ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα με κάτι καλύτερο, καταβάλλοντας προσπάθεια να φέρνουν δώρα στα παιδιά τους όλο το χρόνο. Αυτό έχει αποδειχτεί πηγή χαράς για όλους.

Ένα πλεονέκτημα είναι ότι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλές χαρούμενες περιστάσεις μέσα στο χρόνο, και τα παιδιά μπορούν να εκτιμήσουν περισσότερο το κάθε δώρο. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι τα παιδιά γνωρίζουν πως οι γονείς τους είναι εκείνοι που τους δίνουν τα δώρα υποκινούμενοι από αγάπη, και η εκτίμηση των παιδιών στρέφεται σε αυτούς. Οι γονείς δεν ξοδεύουν χρήματα απλόχερα και δεν καταβάλλουν προσπάθειες μόνο και μόνο για να βλέπουν τα παιδιά τους να νιώθουν ευγνωμοσύνη για κάποιον φανταστικό Άγιο Βασίλη ή να γίνονται αχάριστα, πιστεύοντας ότι είναι ευθύνη του Άγιου Βασίλη να φέρνει δώρα και ότι δεν οφείλουν να ευχαριστήσουν κανέναν.

Το Δώρο με τη Μεγαλύτερη Αξία

Συχνά ο Ντόμινικ, δέκα χρονών, και η Τίνα, έξι χρονών, βρίσκουν μικρές εκπλήξεις από τους γονείς τους—μια σοκολάτα στο μαξιλάρι τους, ένα στυλό ή κάποιο σημειωματάριο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν στο σχολείο ή κάποιο κατάλληλο παιχνίδι που θα τους κρατήσει απασχολημένους στη διάρκεια των χειμερινών μηνών. Αλλά τι είναι αυτό που εκτιμούν περισσότερο; Οι γονείς τους απαντούν: «Όταν δαπανούμε χρόνο μαζί τους—λόγου χάρη, παίζοντας στο χιόνι».

Πολλοί άλλοι γονείς που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά συμφωνούν. «Σε αυτόν τον αγχώδη κόσμο», εξηγεί η Έντελγκαρτ, «ο χρόνος είναι το πιο σπουδαίο πράγμα που μπορώ να δώσω στα παιδιά μου». Και τα παιδιά συμφωνούν! Η Ούρσουλα λέει ότι τα παιδιά της θεωρούν το χρόνο που δαπανούν μαζί σε εξορμήσεις ως οικογένεια «το καλύτερο δώρο από όλα». Ακόμη και ο πρόεδρος μιας ένωσης δασκάλων στη Γερμανία είπε πρόσφατα ότι τα καλύτερα χριστουγεννιάτικα δώρα που μπορούν να δώσουν οι γονείς στα παιδιά τους είναι ο χρόνος και η υπομονή.

Δεν χωράει αμφιβολία πως το να δίνει κανείς από τον εαυτό του—το χρόνο, το ενδιαφέρον και την προσοχή του—είτε πρόκειται για την οικογένειά του είτε για τους φίλους του, είναι ένα δώρο που πραγματικά έχει τη μεγαλύτερη αξία. Το ότι αυτά τα δώρα δεν είναι ανάγκη να περιορίζονται σε συγκεκριμένες μέρες του χρόνου θα πρέπει να είναι ευνόητο.

Δώρα που Δίνονται με Χαρά και Φέρνουν Ικανοποίηση

Εξετάστε κάποια παραδείγματα Μαρτύρων του Ιεχωβά οι οποίοι συμμετέχουν σε κάτι καλύτερο από την ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα. Ο Βίλφριτ και η Ίνγκε από τη Γερμανία είπαν: «Γενικά δίνουμε δώρα αυθόρμητα, αν και προγραμματίζουμε εκ των προτέρων όταν πρόκειται να δώσουμε μεγαλύτερα δώρα». Παρόμοια, ο Ντίτερ και η Ντεμπόρα καταβάλλουν συνειδητή προσπάθεια να κάνουν δώρα στο μικρό τους γιο όλο το χρόνο. Εξηγούν ότι «το μέγεθος ή η αξία του δώρου είναι δευτερεύοντα, και τα μεγάλα ή τα ακριβά δώρα είναι σπάνια».

Πολλά παιδιά αναμένουν δώρα τα Χριστούγεννα, και έτσι χάνεται το στοιχείο της έκπληξης. Η Χέλγκα λέει ότι «τα παιδιά της χαίρονται περισσότερο να λαβαίνουν απρόσμενα δώρα από το να λαβαίνουν πράγματα σε περιπτώσεις που τα δώρα είναι αναμενόμενα». Η Νατάσα, μια 15χρονη, συμφωνεί ότι «είναι πιο ωραίο να λαβαίνεις ένα δώρο-έκπληξη που το κάνει κάποιος με την καρδιά του παρά να παίρνεις κάποιο δώρο σε καθορισμένο χρόνο επειδή έτσι απαιτεί το έθιμο».

Παρόμοια, είναι σημαντικό να είναι κανείς άγρυπνος ως προς το είδος των δώρων που απολαμβάνουν τα παιδιά. Σχετικά με αυτό, ο Φορτουνάτο, ο οποίος επίσης ζει στη Γερμανία, αναφέρει: «Τα δώρα που δίνουμε είναι κυρίως πράγματα που τα ίδια τα παιδιά έχουν υποδείξει ότι θα ήθελαν να είχαν. Αλλά προσπαθούμε να τους τα δώσουμε σε κάποια απροσδόκητη στιγμή. Θα έπρεπε να βλέπατε τη χαρά τους!»

Επίσης, οι γονείς διαπιστώνουν ότι το να δίνουν στα παιδιά κάποιο δώρο όταν είναι άρρωστα στο κρεβάτι αυτό τους φτιάχνει το κέφι. Άλλοι δίνουν δώρα πριν από τις σχολικές διακοπές για να βοηθήσουν τα παιδιά να παραμείνουν απασχολημένα. Για παράδειγμα, πριν από τις διακοπές έκαναν δώρο στον Στέφαν ένα μικροσκόπιο. «Ήταν πραγματική έκπληξη», αναφέρει ο πατέρας του, «και στην κυριολεξία πήδησε από τη χαρά του». Πράγματι, το να δίνει κανείς αυθόρμητα και αβίαστα φέρνει μεγάλη ευτυχία τόσο σε εκείνον που δίνει όσο και σε εκείνον που παίρνει.

Είναι αλήθεια ότι τα παιδιά έχουν δικές τους επιθυμίες. Ο Γιοργκ και η Ούρσουλα εξηγούν: «Όταν η κόρη μας μάς λέει τι της αρέσει, το συζητάμε μαζί της. Είναι η επιθυμία της λογική; Είναι αυτό που θέλει κατάλληλο για την ηλικία της; Έχουμε χώρο στο σπίτι για να το βάλουμε; Αν δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε την επιθυμία της αμέσως, τουλάχιστον το έχουμε υπόψη μας και προσπαθούμε να κάνουμε κάτι για αυτό αργότερα, σε κάποια κατάλληλη περίσταση». Φυσικά, είναι σοφό να μην κακομαθαίνει κανείς τα παιδιά ικανοποιώντας κάθε τους καπρίτσιο, πράγμα το οποίο θα τους στερούσε τη χαρά που προκύπτει όταν λαβαίνουν δώρα.

Οι γονείς που κάνουν συνήθειά τους να δίνουν μεταδίδουν στα παιδιά τους ένα πνεύμα το οποίο αυτά θα αντανακλούν με χαρά. Ο δεκάχρονος Σεμπάστιαν λέει: «Δεν είναι ανάγκη να περιμένω ως τις διακοπές για να κάνω ευτυχισμένους τους γονείς μου ή τις αδελφές μου. Το μόνο που χρειάζομαι είναι να έχω καλή διάθεση και λίγα κέρματα στην τσέπη μου».

Οι οικογένειες των Μαρτύρων του Ιεχωβά διαπιστώνουν ότι κάποιου άλλου είδους δώρα επίσης είναι πολύ καλύτερα από την ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα. Αυτά περιλαμβάνουν προγραμματισμένα ταξίδια ή εκδρομές, ας πούμε σε ένα ζωολογικό κήπο, σε κάποιο μουσείο, σε μια έκθεση ή κάπου στην εξοχή. Αυτά τα δώρα είναι εκπαιδευτικά και πραγματικά απολαυστικά για τα παιδιά.

Οι Ευλογίες του να Δίνει Κανείς με Χαρά

Με το να εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές όταν δίνουμε, θα αποφύγουμε την πίεση και την απογοήτευση που συνοδεύουν την ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα. Και θυμηθείτε, το να δίνουμε από το χρόνο μας και τις ικανότητές μας για να εξυψώνουμε και να εποικοδομούμε τους άλλους διανοητικά και πνευματικά είναι ένα δώρο πολύ πιο πολύτιμο από τα υλικά δώρα. Όταν δίνει κανείς με αυτόν τον ανώτερο τρόπο ισχυροποιεί τους οικογενειακούς δεσμούς, στερεώνει τις φιλίες και φέρνει αληθινή χαρά ολόκληρο το χρόνο, όχι μόνο σε εκείνον που παίρνει αλλά ειδικά σε εκείνον που δίνει.—Πράξεις 20:35, ΜΝΚ.

Έτσι φέτος αντί να νιώσετε αναγκασμένοι εξαιτίας του εθίμου να δώσετε δώρα τα Χριστούγεννα, γιατί να μη δοκιμάσετε μια διαφορετική προσέγγιση; Γιατί να μη δοκιμάσετε κάτι καλύτερο;

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 12]

Μα Δεν θα Λείψει στα Παιδιά;

Ρεβέκα, 16 χρονών: «Δεν μου λείπουν τα Χριστούγεννα επειδή παίρνω δώρα όλο το χρόνο. Χαίρομαι για ένα δώρο-έκπληξη πολύ περισσότερο από όσο χαίρομαι για ένα που έχει δοθεί αναγκαστικά».

Τίνα, 12 χρονών: «Πραγματικά χαίρομαι να παίρνω κατάλληλα δώρα, όχι σε κάποια καθορισμένη περίοδο αλλά οποιαδήποτε στιγμή μέσα στο χρόνο—και όχι δώρα για τα οποία πρέπει να πω ευχαριστώ ενώ στην πραγματικότητα ούτε καν τα θέλω».

Μπίργκιτ, 15 χρονών: «Όλα τα δώρα του κόσμου δεν έχουν καμιά αξία όταν υπάρχουν προβλήματα στην οικογένεια. Να γιατί κάνουμε πολλά πράγματα μαζί ως οικογένεια».

Γιάνος, 12 χρονών: «Εμείς τα παιδιά αγαπάμε τους γονείς μας ακόμη και όταν δεν μας δίνουν καθόλου δώρα. Η αγάπη τους είναι από μόνη της ένα μεγαλειώδες δώρο».

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ένα θαυμάσιο δώρο—ο χρόνος σας!