Μια Νέα Σχολή στην Αφρική

Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στη Νιγηρία

Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ μιας επιστολής τον Ιούλιο του 1990 προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό στους 400 και πλέον εθελοντές, Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι ζουν και υπηρετούν στο γραφείο του τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά στην Ιγκιεντούμα της Νιγηρίας. Η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης, που ιδρύθηκε το 1987 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ερχόταν στην Αφρική και οι πρώτες τάξεις θα διεξάγονταν στην Ιγκιεντούμα!

Τους μήνες που ακολούθησαν, η οικογένεια Μπέθελ προετοιμάστηκε για την πρώτη τάξη.a Οι σπουδαστές και οι εκπαιδευτές θα χρειάζονταν καταλύματα. Οι ξενώνες που υπήρχαν δεν επαρκούσαν· χρειάζονταν 15 επιπλέον δωμάτια. Έτσι οι Μάρτυρες άρχισαν να μετατρέπουν αποθήκες σε ελκυστικούς ξενώνες. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να τοποθετήσουν πλακάκια στα πατώματα, να βάψουν τους τοίχους και να κρεμάσουν κουρτίνες. Το ξυλουργείο κατασκεύασε και εγκατέστησε κρεβάτια, ντουλάπια και γραφεία. Τελικά, έφεραν καρέκλες, πορτατίφ και βιβλιοθήκες. Τα ράφια γέμισαν με θεοκρατικά έντυπα.

Επιπλέον, η αίθουσα αναψυχής της οικογένειας μετατράπηκε σε αίθουσα διδασκαλίας και βιβλιοθήκη για τους σπουδαστές. Ένα από τα αναρρωτήρια χρησιμοποιήθηκε προσωρινά από τους εκπαιδευτές και εφοδιάστηκε με γραφεία, καρέκλες και άλλον εξοπλισμό. Στο μεταξύ, καθώς τα νέα της επικείμενης σχολής γίνονταν γνωστά σε ολόκληρη τη χώρα στις συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά, εκατοντάδες αιτήσεις άρχισαν να καταφτάνουν από υποψήφιους σπουδαστές.

Την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου του 1992, τα πάντα ήταν έτοιμα. Δυο εκπαιδευτές, ο Μάικλ Πέρμπρικ και ο Πίτερ Νίκολς, είχαν φτάσει από τη Βρετανία για να διδάξουν στην πρώτη τάξη. Μαζί με τους 22 σπουδαστές, ήρθαν επίσης τρεις υποψήφιοι δάσκαλοι, ο Αϊζάια Μιούε, ο Αϊζάια Ολαμπόντε και ο Πίους Οπαραότσα. Αυτοί ήταν Μάρτυρες από τη Νιγηρία οι οποίοι επρόκειτο να εκπαιδευτούν για να διδάξουν στις επόμενες τάξεις.

Ο Σκοπός της Σχολής

Σε ολόκληρο το Μπέθελ υπήρχε μια ατμόσφαιρα προσμονής και συγκίνησης. Γιατί; Λόγω της θετικής επιρροής που θα ασκούσε η σχολή στο έργο μαθήτευσης στη Νιγηρία. Πολύ πριν, ο Ιεχωβά προείπε ότι θα παρείχε ‘δώρα σε μορφή ανθρώπων’. (Ψαλμός 68:18, ΜΝΚ) Αυτό το έκανε τον καιρό των αποστόλων, όπως μάλιστα έγραψε ο απόστολος Παύλος στα εδάφια Εφεσίους 4:8-11. Σήμερα, ο Ιεχωβά επίσης προμηθεύει δώρα σε μορφή ανθρώπων. Η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης είναι μια στοργική προμήθεια με σκοπό να εξοπλίσει μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους για να αναλάβουν περαιτέρω οργανωτικές ευθύνες.

Σε αυτή τη χώρα, υπάρχουν 160.000 και πλέον Μάρτυρες σε περισσότερες από 3.000 εκκλησίες. Μερικές από αυτές τις εκκλησίες έχουν μόνο έναν ή δύο πρεσβυτέρους και λιγοστούς διακονικούς υπηρέτες. Άλλες εκκλησίες έχουν αχανείς τομείς στους οποίους τα καλά νέα δεν κηρύττονται εκτενώς. Συνεπώς, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για άντρες με προσόντα, όχι μόνο για να αναλάβουν την ηγεσία στο ευαγγελιστικό έργο αλλά και για να ποιμάνουν το ποίμνιο και να διδάξουν στις εκκλησίες.

Ο σκοπός της Σχολής Διακονικής Εκπαίδευσης είναι να εκπαιδεύσει αδελφούς ώστε να φροντίζουν για αυτές τις ευθύνες. Μετά την αποφοίτησή τους, μερικοί σπουδαστές αναλαμβάνουν το έργο ειδικού σκαπανέα ή περιοδεύοντος επισκόπου, τομείς υπηρεσίας στους οποίους υπάρχει μεγάλη ανάγκη στη Νιγηρία. Άλλοι επιστρέφουν στις εκκλησίες τους για να δώσουν βοήθεια και ενθάρρυνση στους τοπικούς αδελφούς. Τι ευλογία αποτελούν αυτοί οι άντρες με τα κατάλληλα προσόντα για τις εκκλησίες στις οποίες υπηρετούν!

Μοναδική Εκπαίδευση

Μολονότι η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης αποτελεί παράρτημα της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς, η οποία εκπαιδεύει ιεραποστόλους για υπηρεσία στο εξωτερικό, ο κύκλος των μαθημάτων της είναι μοναδικός. Στη διάρκεια της σχολής, που καλύπτει περίοδο οχτώ εβδομάδων, οι σπουδαστές μελετούν εντατικά την Αγία Γραφή. Εξετάζουν προσεκτικά μια ευρεία κλίμακα Γραφικών διδασκαλιών, στις οποίες περιλαμβάνονται και συμβουλές για ποιμαντικές ευθύνες και κατευθυντήριες γραμμές για το χειρισμό προβλημάτων στη Χριστιανική ζωή. Επίσης μαθαίνουν τι διδάσκουν οι Γραφές σχετικά με διαχειριστικά, δικαστικά και οργανωτικά ζητήματα. Λαβαίνουν ειδική εκπαίδευση στον τομέα των δημόσιων ομιλιών και λαβαίνουν προσωπική φροντίδα από στοργικούς εκπαιδευτές που τους βοηθούν να αναπτυχτούν πνευματικά.

Συνολικά, ο μέσος σπουδαστής αναλαμβάνει 45 διορισμούς στην τάξη και ωφελείται από 256 ώρες διδασκαλίας στην τάξη. Επιπλέον, αφιερώνει 140 ώρες για εργασία στο σπίτι και 14 ώρες για εξετάσεις.

Αν και το κύριο βιβλίο μελέτης είναι η Αγία Γραφή, απαιτείται από τους σπουδαστές να φέρουν στη σχολή τα προσωπικά τους αντίτυπα από 16 άλλα βιβλία, βοηθήματα μελέτης της Αγίας Γραφής που είναι εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά. Στη διάρκεια της σχολής, οι σπουδαστές επίσης ερευνούν βαθιά σε άλλα έντυπα που είναι διαθέσιμα στην καλά εξοπλισμένη βιβλιοθήκη του Μπέθελ. Σαφώς, είναι ανάγκη να ξέρουν να διαβάζουν καλά.

Εκτός από τη σχολική εργασία, οι σπουδαστές υπηρετούν 45 λεπτά κάθε μέρα σε ένα από τα οχτώ τμήματα του Μπέθελ: αποστολή, καθαριότητα, κουζίνα, μεταφορές, νοικοκυριό, πλυντήριο, συντήρηση και τραπεζαρία. Αυτοί ασχολούνται με όλες τις υπηρεσίες διαδοχικά ώστε στο τέλος των μαθημάτων, που διαρκούν οχτώ εβδομάδες, ο καθένας έχει περάσει από όλα αυτά τα τμήματα. Ένας σπουδαστής παρατήρησε: «Η υπηρεσία μου σε διάφορα τμήματα με έκανε να καταλάβω ότι ο Ιεχωβά είναι αυτός που επιβλέπει την υπηρεσία». Κάποιος άλλος είπε: «Οι επίσκοποι είναι πρόθυμοι να διδάξουν και να διορθώσουν με αγάπη». Άλλος ένας σχολίασε επίσης: «Η υπηρεσία στο Μπέθελ είναι κάτι που όλοι θα έπρεπε να γευτούν και να δουν ότι είναι καλό».

Πώς ανταποκρίθηκαν οι αδελφοί στην εκπαίδευση που έλαβαν; Κάποιος είπε τα εξής: «[Ήταν] η καλύτερη από όλες τις σχολές». Ένας άλλος αναφώνησε ενθουσιασμένος: «Τι εξαίσια διευθέτηση!» Με την καρδιά τους γεμάτη χαρά και εκτίμηση, οι σπουδαστές της πρώτης τάξης έγραψαν σε μια επιστολή: «Η απόφασή μας είναι . . . να οικοδομήσουμε όλη τη ζωή μας γύρω από το άγγελμα των καλών νέων».

Σχόλια από τον Αγρό

Στη διάρκεια του πρώτου μέρους του 1992 και του 1993 διεξάχτηκαν οι πρώτες τέσσερις τάξεις της Σχολής Διακονικής Εκπαίδευσης στη Νιγηρία. Σε μια επιστολή εκτίμησης που έγραψαν προς το Κυβερνών Σώμα, οι σπουδαστές της δεύτερης τάξης έλεγαν: «Αληθινά, ποτέ προηγουμένως δεν είχαμε παρακολουθήσει κάποια σχολή καλύτερη από αυτήν. Τα μαθήματα είναι κατά πολύ καλύτερα από κάποιο πανεπιστημιακό πρόγραμμα. Συνεπώς το βρίσκουμε εύκολο να συμφωνήσουμε με τον Ουίλιαμ Φελπς που είπε ότι ‘η γνώση της Αγίας Γραφής χωρίς πανεπιστημιακές σπουδές είναι πολυτιμότερη από τις πανεπιστημιακές σπουδές χωρίς την Αγία Γραφή’. Με όλα αυτά γίνεται φανερό το γνήσιο ενδιαφέρον σας για εμάς. Γι’ αυτό, είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε το ολοχρόνιο έργο σταδιοδρομία μας».

Πώς υποδέχτηκαν τους αποφοίτους στους καινούριους τους διορισμούς; Ένας περιοδεύων επίσκοπος έγραψε μια επιστολή που αφορούσε δυο αποφοίτους της πρώτης τάξης οι οποίοι υπηρετούν ως ειδικοί σκαπανείς: «Οι συναθροίσεις τώρα είναι ελκυστικές, ενθαρρυντικές, απολαυστικές και γεμάτες νόημα. Η δράση στην υπηρεσία αγρού αυξάνει . . . Η εκκλησία είναι γεμάτη χαρά . . . Όταν ρώτησα μερικούς αδελφούς σχετικά με αυτούς τους ειδικούς σκαπανείς, ο προεδρεύων επίσκοπος απάντησε με δάκρυα χαράς λέγοντας: ‘Ευχαριστούμε τον Ιεχωβά και την οργάνωσή του που έστειλαν σώφρονες και αποτελεσματικούς βοηθούς στην εκκλησία μας’».

Ποιος Έχει τα Προσόντα;

Η παρακολούθηση της Σχολής Διακονικής Εκπαίδευσης σε οποιαδήποτε χώρα αποτελεί έξοχο προνόμιο υπηρεσίας, μια θαυμάσια ευλογία από τον Ιεχωβά. Αναμφισβήτητα, αυτή η εκπαίδευση βοηθά τους σπουδαστές να αυξήσουν το πνευματικό τους ανάστημα και τους εξοπλίζει ώστε να χρησιμοποιούνται πληρέστερα από τον Ιεχωβά.

Φυσικά, οι απαιτήσεις είναι υψηλές. Για να έχουν τα προσόντα, οι υποψήφιοι πρέπει να υπηρετούν τουλάχιστον δυο χρόνια ως πρεσβύτεροι ή διακονικοί υπηρέτες στη Χριστιανική εκκλησία. Προτιμούνται εκείνοι που είναι στην υπηρεσία τακτικού σκαπανέα. Όλοι πρέπει να είναι άγαμοι και ηλικίας μεταξύ 23 και 50 χρονών. Δεν πρέπει να έχουν ελεγχτεί από δικαστική επιτροπή ούτε να έχουν αποκοπεί τα περασμένα πέντε χρόνια. Οι υποψήφιοι πρέπει να μπορούν να διαβάζουν, να γράφουν και να μιλούν με ευχέρεια την αγγλική γλώσσα, πρέπει να έχουν καλή υγεία και να μη χρειάζονται ειδική φροντίδα ή ειδικό διαιτολόγιο.

Το κυριότερο, οι εθελοντές πρέπει να είναι έτοιμοι, πρόθυμοι και ικανοί να υπηρετήσουν οπουδήποτε μπορεί να υπάρχει ανάγκη. Αυτό απαιτεί όχι μόνο ισχυρή επιθυμία να κάνουν το θέλημα του Θεού αλλά και το πνεύμα του Ησαΐα, ο οποίος πρόθυμα προσφέρθηκε να κάνει ένα ειδικό έργο, λέγοντας: «Ιδού, εγώ, απόστειλόν με».—Ησαΐας 6:8.

Έχετε εσείς παρόμοιο πνεύμα; Είστε σε θέση να επιδιώξετε αυτό το προνόμιο υπηρεσίας; Εκείνοι που το έχουν κάνει αυτό δεν το μετάνιωσαν. Κάποιος απόφοιτος της σχολής, ο οποίος τώρα υπηρετεί ως επίσκοπος περιοχής, έγραψε: «Για εμένα, η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης ήταν ένα απαράμιλλο δώρο. Αποδείχτηκε ότι ήταν το αποκορύφωμα της πνευματικής μου ζωής. Αν είχα την ευκαιρία να ξαναζήσω τη ζωή μου, ποτέ δεν θα διάλεγα διαφορετικό δρόμο».

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στις σελίδες 16, 17]

Οι εκπαιδευτές Αϊζάια Μιούε και Πίους Οπαραότσα

Διδασκαλία στην τάξη

Ομάδα συζήτησης στην τάξη

Κάνοντας έρευνα στη βιβλιοθήκη

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Υπηρετώντας στο Πλυντήριο και στο Τμήμα Αποστολής