Ματιές στον Κόσμο

Ξύλο Εναντίον Πλαστικού

Όταν κόβει κανείς ωμό κρέας και πουλερικά, θα υπέθετε ότι μια πλαστική πλάκα κοπής είναι πιο υγιεινή από μια ξύλινη. Μια πρόσφατη έρευνα κατέδειξε το αντίθετο. Σύμφωνα με το έντυπο Μπέρκλεϊ Γουέλνες Λέτερ (Berkeley Wellness Letter), δυο μικροβιολόγοι στο Πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν στις Η.Π.Α. σκόπιμα μόλυναν ξύλινες και πλαστικές πλάκες κοπής με βακτηρίδια, όπως σαλμονέλα, που προκαλούν τροφική δηλητηρίαση. Το εκπληκτικό είναι ότι τα βακτηρίδια πολλαπλασιάστηκαν στις πλαστικές πλάκες, ενώ πέθαναν ή καταστάθηκαν αβλαβή στις ξύλινες πλάκες—σε μερικές περιπτώσεις μέσα σε τρία μόνο λεπτά. Όταν μολύνθηκαν και αποθηκεύτηκαν όλο το βράδυ, οι ξύλινες πλάκες δεν είχαν βακτηρίδια το πρωί, ενώ οι πλαστικές περιείχαν άφθονους πληθυσμούς βακτηριδίων. Το παλιό ξύλο αποδείχτηκε πιο αποτελεσματικό από το καινούριο ξύλο σε αυτόν τον τομέα. Το πλαστικό επίσης αποδείχτηκε ότι ήταν δυσκολότερο να καθαριστεί με το πλύσιμο από ό,τι αναμενόταν, ειδικά αν η επιφάνειά του ήταν γδαρμένη. Άσχετα από το είδος της πλάκας, το πλύσιμο με σαπούνι και καυτό νερό μετά το κόψιμο ωμού κρέατος είναι ζωτικής σημασίας.

Καθημερινή Σφαγή

«Καθημερινά, τουλάχιστον τέσσερις γυναίκες πεθαίνουν στη Βραζιλία εξαιτίας επιπλοκών που σχετίζονται με την έκτρωση—1.460 το χρόνο», αναφέρει η εφημερίδα Φόλχα ντε Σ. Πάουλο (Folha de S. Paulo) της Βραζιλίας. Η εφημερίδα παραδέχεται ότι αυτός ο υπολογισμός είναι «συγκρατημένος» και ότι ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι τρεις φορές υψηλότερος. Επίσης προσθέτει: «Ο μέσος όρος στη Λατινική Αμερική είναι πιο δραματικός. Ο Ο.Η.Ε. υπολογίζει ότι το 50 τοις εκατό όλων των θανάτων μητέρων προκύπτει από εκτρώσεις, πράγμα που σημαίνει 15 χιλιάδες γυναίκες κάθε χρόνο—κατά μέσο όρο 41 Λατινοαμερικανές γυναίκες πεθαίνουν κάθε μέρα».

Σταθείτε Ίσια

Αν καμπουριάζετε, η πλάτη σας υποφέρει. Σύμφωνα με μια έκθεση στην εφημερίδα Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν (International Herald Tribune), η κακή στάση του σώματος θέτει 15 φορές περισσότερη πίεση στη μέση από ό,τι η ίσια στάση. Το καμπούριασμα έχει επίσης ως αποτέλεσμα πιο ρηχή αναπνοή, και αυτό σημαίνει λιγότερο οξυγόνο για να τραφεί το σώμα. Μπορεί να στερήσει την ενέργειά σας και να καταλήξει σε πόνους, ιδιαίτερα στο λαιμό και στην πλάτη. Επίσης μπορεί να σας κάνει να φαίνεστε πιο ηλικιωμένος, πιο παχύς και με λιγότερη αυτοπεποίθηση από ό,τι όταν στέκεστε ίσια. Η καλή στάση του σώματος, αναφέρει η έκθεση, σημαίνει ότι οι λοβοί των αφτιών, οι ώμοι, το κέντρο των ισχίων, οι επιγονατίδες και τα οστά των αστραγάλων θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται κάθετα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει μια άκαμπτη στρατιωτική στάση του σώματος με κολλημένα γόνατα και με το κεφάλι και τους ώμους ριγμένα προς τα πίσω. Αυτό θέτει υπερβολική πίεση στη σπονδυλική στήλη. Οι ειδικοί λένε ότι η κακή στάση του σώματος είναι συνήθως μια άσχημη συνήθεια που μπορεί να διορθωθεί.

Ατυχήματα «Εν Αναμονή»

«Ένας στόλος από πλωτές καταστροφές που βρίσκονται ‘εν αναμονή’»—έτσι, σύμφωνα με το έντυπο Διεθνής Ενημέρωση για το Περιβάλλον (International Environmental Update), αποκαλούν μερικοί κριτικοί τα πετρελαιοφόρα δεξαμενόπλοια του κόσμου. Το έντυπο ισχυρίζεται ότι «ο κόσμος συνεχίζει να εξαρτάται από εκατοντάδες σκουριασμένα, παλιά, μη ελεγχόμενα δεξαμενόπλοια με ανεκπαίδευτο πλήρωμα για τη μεταφορά του πιο ζωτικού καυσίμου του». Ένα μεγάλο δεξαμενόπλοιο αναμένεται να κρατήσει περίπου 15 χρόνια. Αλλά περίπου το 65 τοις εκατό του παγκόσμιου στόλου δεξαμενόπλοιων είναι τουλάχιστον αυτής της ηλικίας. Ακόμη και μερικοί υπεύθυνοι της βιομηχανίας πετρελαίου παραδέχονται ότι πολλά από αυτά τα απαρχαιωμένα δεξαμενόπλοια πρέπει να γίνουν παλιοσίδερα. Καμία υπηρεσία, όπως φαίνεται, δεν έχει την αρμοδιότητα να διατάξει τον παροπλισμό των πλοίων. Ωστόσο, το πρόβλημα μπορεί να έγκειται περισσότερο στον τρόπο με τον οποίο διευθύνονται αυτά τα πλοία παρά στα σκάφη αυτά καθαυτά. Το έντυπο παραθέτει τα λόγια κάποιου ειδικού που ασχολείται με τη μόλυνση από πετρέλαιο: «Η συντριπτική πλειονότητα των ατυχημάτων με δεξαμενόπλοια οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος».

Πώς τα Βγάζουν Πέρα τα Παιδιά

Τι κάνει μερικά παιδιά ικανά να τα βγάζουν πέρα με τις δυσβάσταχτες πιέσεις της σύγχρονης ζωής; Για να το βρουν, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Λογιόλα του Σικάγο στις Η.Π.Α. διεξήγαγαν μια μελέτη σε 400 παιδιά, ηλικίας 9 ως 13 ετών, τα οποία προέρχονταν από διαφορετικό περιβάλλον. Στα μισά, κατά προσέγγιση, παιδιά που κατά συνήθεια αντιμετώπιζαν με επιτυχία δύσκολες καταστάσεις, οι ερευνητές βρήκαν τρία κοινά χαρακτηριστικά, αναφέρει το περιοδικό Αμέρικαν Χελθ (American Health). Πρώτον, ήταν πρόθυμα να ζητήσουν βοήθεια, να μοιραστούν τις ανησυχίες τους και να ζητήσουν συναισθηματική υποστήριξη από κάποιον ενήλικο—συνήθως, αλλά όχι πάντα, ένα γονέα. Δεύτερον, είχαν την τάση να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη δική τους συμπεριφορά και προσπαθούσαν να επηρεάσουν τους συνομηλίκους τους για να αποφεύγουν το κακό. Τρίτον, επιζητούσαν ησυχία ή αναψυχή για να μειώσουν την ένταση. Από την άλλη μεριά, οι ερευνητές βρήκαν τρεις τάσεις που μείωναν την προσαρμοστικότητα των παιδιών: προσφυγή στην επιθετικότητα· αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, όπως χρήση ναρκωτικών· και αποφυγή των προβλημάτων μάλλον παρά αντιμετώπισή τους.

Ευτυχία στην Ασία

Μια δημοσκόπηση που διεξήγαγε η Εταιρία Ερευνών του Χονγκ Κονγκ έδειξε ότι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στην Ταϊβάν και στη Δημοκρατία της Κορέας είναι φτωχοί και ηλικίας 30 ως 39 ετών. Στις Φιλιππίνες, όπου το ακαθάριστο εθνικό προϊόν είναι μόλις 500 δολάρια (περ. 100.000 δρχ.) κατά κεφαλή και το 41 τοις εκατό των ανθρώπων ζουν στη φτώχεια, το 94 τοις εκατό ισχυρίζονται ότι είναι ευτυχισμένοι. Την ίδια άποψη για τη ζωή μοιράζονται σχεδόν όλοι οι γείτονές τους στην Ασία, εκτός από έναν. «Σε μια περιοχή όπου γενικά οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι», έγραψε η εφημερίδα Μαϊνίτσι Ντέιλι Νιουζ (Mainichi Daily News), η πλουσιότερη χώρα της Ασίας «αποδείχτηκε ο λιγότερο ευτυχισμένος τόπος». Ακόμη και ενώ το ακαθάριστο εθνικό της προϊόν υπερβαίνει τις 27.000 δολάρια (περ. 5.400.000 δρχ.) κατά κεφαλή, το 40 τοις εκατό των Ιαπώνων ομολογούν ότι δεν είναι ευτυχισμένοι.

Αποτυχαίνουν να Επικοινωνήσουν

«Το μέσο αντρόγυνο στη Γερμανία δαπανά μετά βίας 10 λεπτά την ημέρα μιλώντας ο ένας στον άλλον», αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Νασάουισε Νόιε Πρέσε (Nassauische Neue Presse). Έτσι τα περισσότερα ζευγάρια αφιερώνουν ελάχιστο χρόνο για την επίλυση των προβλημάτων τους. Επιπλέον, οικογενειακοί σύμβουλοι στη Γερμανία σημειώνουν ότι ιδιαίτερα τα νεαρά ζευγάρια δεν ξέρουν πώς να χειριστούν τις διαφορές απόψεων που έχουν. Αυτή είναι μια κύρια αιτία πρόωρης κατάρρευσης του γαμήλιου δεσμού· δύο στους πέντε γάμους διαλύονται μέσα στα τέσσερα πρώτα χρόνια. Η εφημερίδα παραθέτει τα λόγια της συμβούλου Ρόζμαρι Μπράιντλ: «Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα πρότυπο συμπεριφοράς που να δείχνει μέσω παραδείγματος πώς να λύνονται οι προστριβές». Η έκθεση προσθέτει: «Συνεπώς, υπάρχει μια αυξανόμενη προθυμία να απαλλαχτεί κανείς από τα προβλήματα του γάμου απλώς με το χωρισμό».

Διατηρήστε την Εργασία στη Θέση Της

Έλκη, καρδιακές παθήσεις, νευρική εξάντληση, επανειλημμένες απουσίες από την εργασία και ατυχήματα—αυτό είναι το τίμημα του υπερβολικού άγχους, που κοστίζει τόσο στον εργαζόμενο όσο και στον εργοδότη. Σύμφωνα με μια έκθεση του Γαλλικού Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, το άγχος που σχετίζεται με την εργασία έχει γίνει «ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του καιρού μας». Στην Ευρώπη, οι περικοπές προσωπικού και οι αυξανόμενες ευθύνες των εργαζομένων, μαζί με την επιθυμία για αυξημένη παραγωγή και κέρδη, έχουν αυξήσει σημαντικά το άγχος στον εργασιακό χώρο, παρατηρεί το γαλλικό ιατρικό περιοδικό Λε Κονκούρ Μεντικάλ (Le Concours Médical), προσθέτοντας ότι μερικά άτομα στη Γαλλία φτάνουν ακόμη και στο θάνατο από την υπερβολική εργασία. Είναι ενδιαφέρον πως αρκετές μελέτες δείχνουν ότι κάποιος αντιμετωπίζει καλύτερα το άγχος όταν καλλιεργεί θερμές και στοργικές φιλίες με εκείνους που τον περιβάλλουν. Οι γιατροί επίσης συστήνουν τη χαλάρωση, τη σωματική άσκηση, μια ισορροπημένη διατροφή και τη διατήρηση της εργασίας στη θέση της—κρατώντας χρόνο για την οικογένεια και για αναψυχή.

Η Αστυνομία Ενημερώνεται για τις Αιρέσεις

Αξιωματικοί της αστυνομίας από όλες τις Η.Π.Α. συγκεντρώθηκαν στο Ρόουντ Άιλαντ νωρίτερα αυτόν το χρόνο για ένα τριήμερο συνέδριο πάνω σε ένα ασυνήθιστο θέμα: τη λατρεία του Σατανά, τις αιρέσεις και τη μαγεία. Η εφημερίδα Ντέιλι Νιουζ (Daily News) της Νέας Υόρκης ανέφερε ότι ο σκοπός του σεμιναρίου ήταν να εκπαιδεύσει παλαίμαχους αστυνομικούς για να διακρίνουν τη βία την οποία ασκούν τέτοιες αιρέσεις. Ο αρχιφύλακας Έντμουντ Πιρς του Αστυνομικού Τμήματος Γουόργουικ φέρεται ότι είπε: «Αυτό που κάνουμε είναι να επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε εγκλήματα που κυμαίνονται από βιαιότητα στα ζώα, βεβηλώσεις τάφων και ληστείες, μέχρι βίαιες επιθέσεις, τελετουργική κακοποίηση παιδιών, ακόμη και φόνο». Η ίδια εφημερίδα παραθέτει τα σχόλια του Δρ Καρλ Ράσκι, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ: «Βλέπω να σχηματίζονται πολύ περισσότερες βίαιες αιρέσεις και να εμφανίζεται βίαιη κακοποίηση με το πρόσχημα των αποκρυφιστικών πεποιθήσεων». Ειδικοί στο σεμινάριο επίσης προειδοποίησαν ότι τέτοιες ομάδες μίσους όπως οι νεοναζιστές και η Κου Κλουξ Κλαν χρησιμοποιούν αποκρυφιστικές ιεροτελεστίες για να προσελκύουν μέλη και να ασκούν περισσότερο έλεγχο πάνω τους.

Θανάσιμο Εμπόριο Επανέρχεται

Παρά την κάποια πρόοδο που σημειώθηκε τα πρόσφατα χρόνια, οι προσπάθειες διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος στην Ινδία υπέστησαν πλήγμα από τους λαθροθήρες, αναφέρει το περιοδικό Η Ινδία Σήμερα (India Today). Το 1988, σύμφωνα με υπολογισμούς, είχαν απομείνει 4.500 τίγρεις στο φυσικό τους περιβάλλον στην Ινδία. Το 1992 αυτός ο αριθμός είχε μειωθεί σε 1.500. Η τίγρη πουλιέται για το δέρμα της, το αίμα της, τα κόκαλά της (που χρησιμοποιούνται σε γιατροσόφια), τα νύχια της, ακόμη και για τα γεννητικά της όργανα. Αλλά η τίγρη δεν είναι το μόνο θύμα της στρατιάς των λαθροθήρων. Σαράντα οχτώ ινδικοί ρινόκεροι σφαγιάστηκαν για τα κέρατά τους το 1992, ο υψηλότερος αριθμός επί δεκαετίες. Οι ινδικοί ελέφαντες έχουν μειωθεί δραστικά από 5.000 που ήταν πριν από δέκα χρόνια σε περίπου 1.500 σήμερα. Όπως αναφέρεται, οι δασοφύλακες φοβούνται τόσο πολύ τους σημερινούς βαριά οπλισμένους λαθροθήρες ώστε μερικοί δεν φορούν πια την επίσημη στολή τους· άλλοι αρνούνται κατηγορηματικά να επιτελέσουν την εργασία τους ώσπου να εξοπλιστούν κατάλληλα για να υπερασπίζονται τον εαυτό τους.