Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Διπλή Ζωή—Ποιος Πρέπει να το Ξέρει;
«Η μαμά και ο μπαμπάς με πήγαιναν στις Χριστιανικές συναθροίσεις και εγώ μπορούσα να ξεχωρίζω το σωστό από το λάθος», παραδέχεται ο Ρόμπερτ. «Αλλά ήθελα να αρέσω και να είμαι αποδεκτός από τα άλλα παιδιά στο σχολείο. Έτσι, για να είμαι ‘ξηγημένος’ και δημοφιλής, άρχισα να καπνίζω στην έκτη δημοτικού. Στην πρώτη γυμνασίου άρχισα να χρησιμοποιώ LSD και να καπνίζω μαριχουάνα. Στη δευτέρα γυμνασίου άρχισα να κάνω ενέσεις του ναρκωτικού που λέγεται σπιντ. Ξεγελούσα τους πάντες—αλλά ήμουν αξιολύπητος».
ΠΟΛΛΟΙ νέοι σήμερα—περιλαμβανομένων και μερικών που ανατράφηκαν από Χριστιανούς γονείς—ζουν διπλή ζωή. Δεν γίνονται όλοι χρήστες ναρκωτικών, όπως ο Ρόμπερτ. Αλλά πίσω από την πλάτη των γονέων τους, μερικοί νέοι βγαίνουν κρυφά ραντεβού, πίνουν, φορούν αλλόκοτα ρούχα, ακούν άγρια μουσική, πηγαίνουν σε θορυβώδη πάρτι και αναμειγνύονται σε ένα σωρό άλλες δραστηριότητες τις οποίες οι γονείς τους αποδοκιμάζουν ή έχουν απαγορέψει. Μήπως ακολουθείς και εσύ έναν τέτοιον τρόπο ζωής;
Αν συμβαίνει αυτό, πιθανότατα ξέρεις ότι αυτό που κάνεις είναι εσφαλμένο. Σαν τον Ρόμπερτ, ίσως μάλιστα να υποφέρεις από τις τύψεις μιας ένοχης συνείδησης. (Ρωμαίους 2:15) Ωστόσο, η σκέψη τού να αποκαλύψεις τα παραπτώματά σου στους γονείς σου δεν είναι ευχάριστη. Όταν μάλιστα αναλογίζεσαι τις πιθανές συνέπειες, ίσως σου φαίνεται λογικό το επιχείρημα: ‘Όσα δεν ξέρουν οι γονείς μου δεν πρόκειται να τους πληγώσουν’. Αλλά θα μπορούσαν να πληγώσουν εσένα.
Εσφαλμένος Τρόπος Λογίκευσης
Μπορεί, για παράδειγμα, να αισθάνεσαι ότι έχεις κάποια δικαιολογημένα παράπονα για τον τρόπο που ενεργούν οι γονείς σου. Ίσως να έχεις. Αλλά ακόμη και αν αυτοί μερικές φορές είναι παράλογα αυστηροί, δεν επικοινωνούν μαζί σου ή είναι αυταρχικοί, μήπως αυτό δικαιολογεί τη συνεχιζόμενη ανυπακοή; Όχι, σύμφωνα με το Λόγο του Θεού που συμβουλεύει: ‘Να είστε υπάκουοι στους γονείς σας στο καθετί, γιατί αυτό είναι ευάρεστο σε σχέση με τον Κύριο’. (Κολοσσαείς 3:20) Όμως, τι πρέπει να γίνει αν νιώθεις ότι δικαιολογημένα έχεις θυμώσει με τους γονείς σου; Είναι λογικό να εκδηλώσεις αυτόν το θυμό παραβιάζοντας κρυφά τους θεόδοτους κανόνες; Στην ουσία, τότε θα ενεργούσες σαν να είχες ‘αγανακτήσει κατά του ίδιου του Ιεχωβά’. (Παροιμίαι 19:3, ΜΝΚ) Το σωστό θα ήταν να πλησιάσεις τους γονείς σου και να συζητήσεις ήρεμα μαζί τους όποια παράπονα έχεις.—Παροιμίαι 15:22, ΜΝΚ.
Εξίσου λανθασμένη είναι η άποψη ότι με το να μη μιλήσεις προστατεύεις τους γονείς σου από συναισθηματική αναστάτωση. Ένας 16χρονος είπε: «Δεν θα μιλούσα για κάτι που απογοητεύει [τους γονείς μου]». Εδώ πάλι, αυτός ο φαινομενικά δικαιολογημένος τρόπος λογίκευσης δεν είναι άλλο από αυταπάτη. Όπως το θέτει η Αγία Γραφή, αυτή είναι η περίπτωση κάποιου που φέρεται ‘τόσο ήπια στον εαυτό του, μπροστά στα μάτια του, ώστε δεν μπορεί να διακρίνει το σφάλμα του και έτσι να το μισήσει’. (Ψαλμός 36:2, ΜΝΚ) Αν πραγματικά ενδιαφέρεσαι για τα αισθήματα των γονέων σου, αποφεύγεις την ανυπακοή εξαρχής. Εξάλλου, όλες οι προσπάθειες που κάνεις για να τους κρατήσεις στο σκοτάδι πιθανότατα θα αποδειχτούν μάταιες, επειδή χωρίς αμφιβολία άλλοι ήδη γνωρίζουν για την κρυφή σου ζωή.
Τίποτα Δεν Είναι Κρυφό
Οι αρχαίοι Ισραηλίτες το διαπίστωσαν αυτό όταν προσπάθησαν να ξεφύγουν από την τιμωρία κρύβοντας την αδικοπραγία τους. Ο προφήτης Ησαΐας προειδοποίησε: ‘Αλίμονο σε αυτούς που σκάβουν βαθιά για να κρύψουν τη βουλή τους από τον Ιεχωβά, και των οποίων τα έργα έχουν συμβεί σε σκοτεινό μέρος, ενώ λένε: «Ποιος μας βλέπει και ποιος ξέρει τι κάνουμε;»’ (Ησαΐας 29:15, ΜΝΚ) Οι Ισραηλίτες ξέχασαν ότι ο Θεός έβλεπε τις πράξεις της κακής διαγωγής τους. Στον κατάλληλο καιρό, αυτός τους ζήτησε να δώσουν λόγο για τα σφάλματά τους.
Το ίδιο αποδείχτηκε αληθινό για μερικούς Χριστιανούς στην εκκλησία του πρώτου αιώνα. Διάβασε εσύ προσωπικά στα εδάφια Πράξεις 5:1-11 την αφήγηση σχετικά με τον Ανανία και τη σύζυγό του, τη Σαπφείρα. Όταν ιδρύθηκε ένα ειδικό ταμείο για τη φροντίδα των Χριστιανών που είχαν ανάγκη, ο Ανανίας πούλησε έναν αγρό και με θράσος ισχυρίστηκε ότι συνεισέφερε όλες τις εισπράξεις από την πώλησή του. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Ανανίας «κατακράτησε μυστικά κάποιο ποσό από το αντίτιμο» για προσωπικό του όφελος. Μήπως ο Θεός εξαπατήθηκε από αυτή την προσποιητή γενναιοδωρία; Καθόλου. «Φέρθηκες απατηλά, όχι σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό», είπε ο απόστολος Πέτρος. «Όταν άκουσε αυτά τα λόγια, ο Ανανίας έπεσε κάτω και εξέπνευσε». Η Σαπφείρα, που ήταν συνένοχη, θανατώθηκε λίγο αργότερα. Προφανώς και οι δυο τους ξέχασαν ότι ο Θεός ‘είναι ενήμερος για τα μυστικά της καρδιάς’.—Ψαλμός 44:21, ΜΝΚ.
Παρόμοια και σήμερα, ακόμη και αν τα καταφέρνεις να κρύβεις την κακή διαγωγή από τους γονείς σου, δεν μπορείς να κρύψεις αυτή την κακή διαγωγή από τα άγρυπνα μάτια του Ιεχωβά Θεού. «Δεν υπάρχει δημιουργία που να μην είναι φανερή ενώπιόν του», λέει το εδάφιο Εβραίους 4:13, «αλλά τα πάντα είναι γυμνά και τελείως εκτεθειμένα στα μάτια εκείνου στον οποίο έχουμε να δώσουμε λογαριασμό». Θα ήταν δυνατόν να αποκαλυφτεί σε βαθμό μεγαλύτερο από αυτόν το τι πραγματικά συμβαίνει με εσένα; Επίσης, με τον καιρό οι κρυμμένες αμαρτίες σου θα αποκαλυφτούν και στους άλλους. Το εδάφιο Παροιμίαι 20:11, ΜΝΚ, αναφέρει: ‘Ακόμη και από τις συνήθειές του αναγνωρίζεται ένα αγόρι, όσον αφορά το αν η δραστηριότητά του είναι αγνή και ευθεία’. Μια άλλη παροιμία λέει: ‘Εκείνος που καλύπτει τις παραβάσεις του δεν θα πετύχει’.—Παροιμίαι 28:13, ΜΝΚ.
Μια κοπέλα, η Τάμι, το έμαθε αυτό όταν ήταν νεαρή. Αν και ανατράφηκε από Χριστιανούς γονείς, αυτή άρχισε να καπνίζει, να πίνει και να βγαίνει ραντεβού με άτομα που δεν ήταν ομόπιστα. Η Τάμι προσπάθησε πολύ να κρατήσει κρυφές τις κακές της συνήθειες, αλλά η ίδια θυμάται: «Οι γονείς μου πρόσεξαν αλλαγές σε εμένα. Έγινα στασιαστική και ανέπτυξα ανεξάρτητη στάση. Όταν κάποιο άτομο ζει διπλή ζωή, είναι σίγουρο ότι θα αποκαλυφτεί αργά ή γρήγορα. Στη δική μου περίπτωση, αυτό έγινε γρήγορα. Ο πατέρας μου με έπιασε όταν είχα πάει να συναντήσω κάποιο αγόρι σε ένα γειτονικό σχολείο».
Πώς Αισθάνεται ο Ιεχωβά
Συνεπώς, όσα δεν ξέρουν οι γονείς σου μπορούν να τους πληγώσουν, και πιθανότατα θα τους πληγώσουν με τον καιρό. Κάτι που είναι ακόμη πιο σημαντικό, έχεις αναρωτηθεί ‘Πώς αισθάνεται ο Ιεχωβά για αυτούς που ζουν στο ψέμα;’ Τα εδάφια Ψαλμός 5:5, 6, ΜΝΚ, απαντούν: ‘Ο Ιεχωβά μισεί όλους εκείνους που πράττουν ό,τι είναι βλαβερό· αυτός θα καταστρέψει εκείνους που λένε κάποιο ψέμα. Τον άνθρωπο της απάτης ο Ιεχωβά τον απεχθάνεται’. Μην αυταπατάσαι με τη σκέψη ότι μπορείς να εξευμενίσεις τον Θεό απλώς και μόνο φορώντας μια προσποιητή ευσέβεια όταν παρακολουθείς θρησκευτικές συναθροίσεις. Αυτός γνωρίζει πότε οι άνθρωποι ‘τον τιμάνε με τα χείλη, αλλά η καρδιά τους είναι πολύ απομακρυσμένη από αυτόν’.—Μάρκος 7:6.
Έτσι, ο Ρικάρντο, ένας νεαρός που αναμείχτηκε σε σεξουαλικά ακάθαρτη διαγωγή, ομολόγησε: «Ένα άτομο αισθάνεται πολύ άσχημα όταν ξέρει ότι έχει λυπήσει τον Ιεχωβά». Αλλά είναι πραγματικά δυνατόν να λυπήσεις τον Ιεχωβά—δηλαδή, να τον κάνεις να πληγωθεί; Ναι, είναι! Όταν το αρχαίο έθνος Ισραήλ εγκατέλειψε το Νόμο του Θεού, αυτοί ‘πόνεσαν ακόμη και τον Άγιο του Ισραήλ’. (Ψαλμός 78:41, ΜΝΚ) Πόσο πρέπει να πονάει Αυτός σήμερα όταν νέοι που έχουν ανατραφεί «με τη διαπαιδαγώγηση και τη διανοητική καθοδήγηση του Ιεχωβά» κάνουν εσφαλμένα πράγματα στα κρυφά!—Εφεσίους 6:4.
Πληγωμένοι Γονείς
Συνειδητοποίησε, λοιπόν, ότι δεν μπορείς να κρύβεσαι για πάντα. Το οφείλεις στον Θεό, στους γονείς σου και στον εαυτό σου να τα πεις όλα και να ομολογήσεις τι συνέβαινε στα κρυφά. Είναι αλήθεια ότι αυτό μπορεί να καταλήξει στο να αισθανθείς άσχημα και ίσως να υπάρξουν κάποιες θλιβερές συνέπειες. (Εβραίους 12:10, 11) Αν ζούσες στο ψέμα και στην απάτη, έχεις υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των γονέων σου σε εσένα. Έτσι, μην εκπλαγείς αν αυτοί σε περιορίσουν περισσότερο από ό,τι προηγουμένως. Η Τάμι θυμάται: «Αφού με έπιασαν με το φίλο μου, ο πατέρας μου φοβήθηκε. Τώρα συνειδητοποιούσε ότι δεν ήμουν αξιόπιστη. Αυτό σήμαινε ότι βρισκόμουν υπό διαρκή επίβλεψη». Αλλά η Τάμι αναγνώρισε ότι απλώς θέριζε αυτό που είχε σπείρει.—Γαλάτες 6:7.
Εσύ επίσης μπορεί να αναμένεις ότι οι γονείς σου θα πληγωθούν και θα θυμώσουν. Το όνομα και η υπόληψή τους έχουν κηλιδωθεί. (Παράβαλε Γένεσις 34:30). Αν ο πατέρας σου είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά, ίσως πιθανότατα χρειαστεί να παραιτηθεί από μερικά από τα προνόμια που έχει στην εκκλησία. (Τίτο 1:5-7) Ναι, όπως αναφέρει το εδάφιο Παροιμίαι 17:25, ΜΝΚ, ένας στασιαστικός νέος μπορεί να είναι ‘στενοχώρια για τον πατέρα του και πικρία για αυτήν που τον γέννησε’.
Η συγγραφέας Τζόι Π. Γκέιτζ περιγράφει έντονα το πώς αισθάνονται μερικοί γονείς όταν ένα παιδί στασιάζει. Λέει: «Μερικοί κλαίνε σιωπηλά. Μερικοί κλαίνε υστερικά. Μερικοί κλαίνε πίσω από κλειστές πόρτες. Κλαίνε για το παρελθόν. Κλαίνε επειδή ξαφνικά δεν υπάρχει μέλλον. Κλαίνε για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί. Κλαίνε για αυτό που σίγουρα θα συμβεί. Κλαίνε από θυμό. Κλαίνε από απογοήτευση». Είναι ευνόητο ότι δεν θα είναι εύκολο να αντιμετωπίσεις το γεγονός ότι έχεις προξενήσει τόση λύπη στους δυο ανθρώπους που σε αγαπούν περισσότερο από ό,τι οποιοσδήποτε άλλος στον κόσμο. Η Τάμι λέει: «Αναλογίζομαι το παρελθόν και εύχομαι να μην είχα προκαλέσει τόση λύπη στον πατέρα μου και στη μητέρα μου».
Ωστόσο, δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω και να αλλάξεις το παρελθόν. Επίσης, όσο οδυνηρό και δύσκολο αναμφίβολα θα είναι, έχεις υποχρέωση να προσπαθήσεις να τακτοποιήσεις τα ζητήματα. (Παράβαλε Ησαΐας 1:18, ΜΝΚ). Αυτό σημαίνει να πεις στους γονείς σου την αλήθεια, να αναγνωρίσεις το ότι είναι πληγωμένοι και θυμωμένοι και να δεχτείς την όποια διαπαιδαγώγηση επιβάλουν. Το να πεις την αλήθεια μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για να φέρεις χαρά στην καρδιά των γονέων σου και στην καρδιά του Ιεχωβά Θεού, καθώς και για να κερδίσεις τη χαρωπή ικανοποίηση που θα σου δίνει η δική σου καθαρή συνείδηση.—Παροιμίαι 27:11· 2 Κορινθίους 4:2.
Αλλά πώς θα πρέπει να το πεις στους γονείς σου; Πώς μπορείς να ξεφύγεις από το να ζεις διπλή ζωή; Αυτά τα ερωτήματα θα εξεταστούν στο επόμενο τεύχος μας.
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Αν πεις την αλήθεια μπορεί να φέρεις ανακούφιση σε εσένα και στους γονείς σου