Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Τίνος την Καθοδήγηση Μπορείτε να Εμπιστευτείτε;

«ΩΡΑ να φύγουμε!» λέει ο πατέρας στον πεντάχρονο γιο του. Ο πατέρας δίνει το χέρι, και χωρίς δισταγμό ο γιος απλώνει το χεράκι του και το τυλίγει γύρω από τα δάχτυλα του πατέρα του. Όπου και αν πάνε, το παιδί εμπιστεύεται στην καθοδήγηση του πατέρα του και τον ακολουθεί με πεποίθηση. Ό,τι και αν συμβεί, το παιδί δεν χαλαρώνει τη σφιχτή λαβή του.

Εφόσον ζούμε σε ημέρες οικονομικής, πολιτικής και προσωπικής αβεβαιότητας, δεν θα καλοδεχόσασταν ένα χέρι καθοδήγησης από μια πηγή που θα μπορούσατε να εμπιστευτείτε ανεπιφύλακτα; Εντούτοις, ζούμε σε έναν καιρό που αδίστακτοι άνθρωποι εκμεταλλεύονται τους άπειρους. Έτσι, υπάρχει εύλογη αιτία να είμαστε επιφυλακτικοί ως προς το ποιον εμπιστευόμαστε. Ίσως έχετε απογοητευτεί πικρά στο παρελθόν από κάποιον στον οποίο στηριζόσασταν για καθοδήγηση.

Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή μάς ενθαρρύνει να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας στον Θεό. ‘Διότι εγώ Ιεχωβά ο Θεός σου είμαι ο κρατών την δεξιάν σου, λέγων προς σε, Μη φοβού· εγώ θέλω σε βοηθήσει’, κατέγραψε ο προφήτης Ησαΐας. (Ησαΐας 41:13) Και ο απόστολος Πέτρος συμβούλεψε: «Ταπεινωθείτε, λοιπόν, κάτω από το κραταιό χέρι του Θεού, για να σας εξυψώσει αυτός στον ορισμένο καιρό· καθώς ρίχνετε κάθε ανησυχία σας πάνω του, επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εσάς».—1 Πέτρου 5:6, 7.

Ωστόσο, μπορεί κάλλιστα να ρωτήσετε: ‘Τι λόγο έχω να θέσω την εμπιστοσύνη μου στον Θεό για καθοδήγηση;’ Μπορούμε να αντλήσουμε τους ακόλουθους βάσιμους λόγους από το υπόμνημα των αρχαίων Ισραηλιτών.

Το Χέρι του Θεού Κατευθύνει το Λαό Του

Η σειρά των γεγονότων τα οποία κορυφώθηκαν το βράδυ της 14ης Νισάν του 1513 Π.Κ.Χ. σύντριψαν το ηθικό του δεσποτικού τυράννου Φαραώ και των Αιγυπτίων, ώστε απελευθέρωσαν το λαό του Θεού, τους Ισραηλίτες, από τη δουλεία. (Έξοδος 1:11-13· 12:29-32) Στις 15 Νισάν, το χαρούμενο έθνος Ισραήλ κατευθύνθηκε προς την έρημο καθ’ οδόν προς την Υποσχεμένη Γη. Η συντομότερη διαδρομή θα ήταν προς τα βόρεια της Μέμφιδας, κατά μήκος της ακτής της Μεσογείου, κοντά στη γη στην οποία κατοικούσαν οι τρομεροί Φιλισταίοι, για να καταλήξουν στην Υποσχεμένη Γη. Ωστόσο, ο Θεός είχε μια άλλη διαδρομή υπόψη.—Έξοδος 13:17, 18· Αριθμοί 33:1-6.

Ο Θεός παρείχε έναν ορατό οδηγό στο αρχαίο έθνος Ισραήλ, ο οποίος φαινόταν σαν στήλη νεφέλης την ημέρα και στήλη πυρός τη νύχτα. (Έξοδος 13:21, 22) Μαζί με αυτό το υπερφυσικό φαινόμενο, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε ως επίγειο εκπρόσωπό του τον πιστό Μωυσή. (Έξοδος 4:28-31) Υπήρχαν, λοιπόν, αδιάσειστες αποδείξεις ότι το χέρι του Θεού καθοδηγούσε τους Ισραηλίτες.

Στο δεύτερο τόπο που στρατοπέδευσαν, στην Εθάμ, προς «τα άκρα της ερήμου», ο Ιεχωβά κατηύθυνε τον Μωυσή να επιστρέψει και να στρατοπεδεύσει στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας, στην Πι-αϊρώθ. (Έξοδος 13:20) Αυτός ο φαινομενικά ανεξήγητος ελιγμός έκανε τον Φαραώ να συμπεράνει ότι οι Ισραηλίτες ‘περιπλανιούνταν [σε σύγχυση, ΜΝΚ] στη γη’. Ενθαρρυμένος ο Φαραώ, άλλαξε γνώμη. Αποφασισμένος να υποδουλώσει και πάλι τους Ισραηλίτες, συγκέντρωσε το στρατό του και ξεκίνησε την καταδίωξη.—Έξοδος 14:1-9.

Οδηγώντας το έθνος σε διαφορετική κατεύθυνση, προφανώς σε μια πεδιάδα η οποία κατηφόριζε προς την Ερυθρά Θάλασσα, φάνηκε ότι ο Μωυσής οδηγούσε τους Ισραηλίτες σε μια παγίδα μεταξύ των βουνών που περιέβαλλαν το στρατόπεδο στην Πι-αϊρώθ, της Ερυθράς Θάλασσας και του επερχόμενου στρατού του Φαραώ. Φαινόταν ότι οι Ισραηλίτες είχαν γίνει εύκολος στόχος για γρήγορη υποδούλωση ή εξολόθρευση.

Τι επίδραση είχε αυτό πάνω τους; Θα έδειχναν εμπιστοσύνη στην καθοδήγηση του Ιεχωβά; Σύμφωνα με όλες τις εξωτερικές ενδείξεις, η κατάσταση ήταν απελπιστική. Γι’ αυτό, μερικοί πανικοβλήθηκαν. Άλλοι άρχισαν να γογγύζουν κατά του Μωυσή. Μερικοί μάλιστα ήταν έτοιμοι να παραδοθούν και να επιστρέψουν στη δουλεία στην Αίγυπτο!—Έξοδος 14:10-12.

Κρατήστε Γερά το Χέρι του Θεού!

Σε αυτή την περίπτωση οι Ισραηλίτες έπρεπε να δείξουν εμπιστοσύνη στον Παντοδύναμο, εμπιστοσύνη σαν αυτή ενός παιδιού. Μολονότι το έθνος ως σύνολο δεν το γνώριζε, ο Ιεχωβά είχε βάσιμους λόγους για να δώσει οδηγίες στον Μωυσή να διασχίσει την Ερυθρά Θάλασσα στην Πι-αϊρώθ. Με το να κατευθύνει τους Ισραηλίτες να ξεκινήσουν την πορεία τους προς την Υποσχεμένη Γη από τα νότια της γης των Φιλισταίων, ο Ιεχωβά έδειξε στοργική ενόραση. Έπειτα από 215 χρόνια στην Αίγυπτο αναμφίβολα οι Ισραηλίτες δεν ήταν έτοιμοι για να πολεμήσουν με ένα έθνος άγριων πολεμιστών. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά διάλεξε μια διαδρομή με την οποία θα απέφευγαν μια τέτοια σύγκρουση.a—Έξοδος 13:17, 18.

Η απελευθέρωση του έθνους και η ήττα του Φαραώ και του στρατού του στην Ερυθρά Θάλασσα αποτελούν μεγαλειώδη απόδειξη της σωτήριας δύναμης του Θεού. Περαιτέρω, πόσο ευγνώμονες ήταν οι Ισραηλίτες οι οποίοι, μολονότι δεν καταλάβαιναν το λόγο για τον οποίο ο Θεός τους οδηγούσε με ένα συγκεκριμένο τρόπο, δεν άφησαν το χέρι του Θεού! Το κράτησαν γερά και είδαν το θαυματουργικό διαχωρισμό των υδάτων της Ερυθράς Θάλασσας καθώς και την εξολόθρευση των εχθρών τους. Η εμπιστοσύνη τους στην καθοδήγηση του Ιεχωβά ανταμείφτηκε.—Έξοδος 14:19-31.

Ας εξετάσουμε και πάλι το παράδειγμα του παιδιού που κρατάει το χέρι του γονέα του. Όταν το παιδί νιώσει ανησυχία, τι κάνει; Αντί να αφήσει το χέρι ή να χαλαρώσει τη λαβή του, το παιδί θα σφίξει ακόμη περισσότερο το χεράκι του γύρω από τα δάχτυλα του γονέα του. Κάνοντάς το αυτό, δείχνει ακλόνητη εμπιστοσύνη στο ότι ο γονέας θα παράσχει αλάθητη καθοδήγηση και δύναμη στη διάρκεια δυσκολιών.

Παρόμοια, όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα στη ζωή μας, είναι ανάγκη να σφίξουμε τη λαβή μας, εμπιστευόμενοι ακόμη περισσότερο στην καθοδήγηση του Θεού! Ο Λόγος του, η Αγία Γραφή, μπορεί να γίνει το φως που μας καθοδηγεί. (Ψαλμός 119:105) Επίσης, να θυμάστε ότι η εμπιστοσύνη είναι αλληλένδετη με την υπομονή. Συνεπώς, πρέπει να δίνουμε χρόνο στον Ιεχωβά για να τακτοποιεί τα ζητήματα, ακόμη και αν για κάποια χρονική περίοδο ίσως δεν καταλαβαίνουμε πλήρως γιατί μας οδηγεί σε μια συγκεκριμένη πορεία. Ναι, μπορούμε να εμπιστευόμαστε στην καθοδήγηση του Θεού.—Έξοδος 15:2, 6· Δευτερονόμιον 13:4· Ησαΐας 41:13.

[Υποσημείωση]