Ας Κοιτάξουμε Πάνω, Όχι Κάτω, για Απαντήσεις

Η ΕΞΕΛΙΞΗ διδάσκει ότι μια σειρά αλλαγών μάς ανήγαγε σταδιακά σε ανώτερη μορφή ζώων. Από την άλλη μεριά, η Αγία Γραφή λέει ότι στην αρχή ήμασταν τέλειοι, κατά την εικόνα του Θεού, αλλά έπειτα από λίγο, εισάχθηκε η ατέλεια και η ανθρωπότητα άρχισε μια μεγάλη κατηφορική πορεία.

Η πτώση των πρώτων μας γονέων, του Αδάμ και της Εύας, άρχισε όταν επιδίωξαν ηθική ανεξαρτησία και τραυμάτισαν τη συνείδησή τους παρακούοντας εσκεμμένα τον Θεό. Ήταν σαν να οδηγούσαν κάποιο όχημα, να πέρασαν ηθελημένα το προστατευτικό κιγκλίδωμα των νόμων του Θεού και να έπεσαν ορμητικά στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα, υποφέροντας από τις ασθένειες, τα γηρατειά και το θάνατο, για να μην αναφέρουμε τις φυλετικές προκαταλήψεις, τα θρησκευτικά μίση και τους φρικτούς πολέμους.—Γένεση 2:17· 3:6, 7.

Γονίδια Ζώων ή Ελαττωματικά Γονίδια;

Βέβαια, η Αγία Γραφή δεν εξηγεί με επιστημονικούς όρους τι συνέβη στα τέλεια σώματα του Αδάμ και της Εύας όταν αυτοί αμάρτησαν. Η Αγία Γραφή δεν είναι επιστημονικό βιβλίο, όπως ακριβώς το εγχειρίδιο του κατασκευαστή ενός αυτοκινήτου δεν είναι αναλυτικό βιβλίο μηχανολογίας αυτοκινήτων. Αλλά όπως το εγχειρίδιο του κατασκευαστή, έτσι και η Αγία Γραφή είναι ακριβής· δεν είναι μύθος.

Όταν ο Αδάμ και η Εύα συγκρούστηκαν με τον προστατευτικό φραγμό των νόμων του Θεού, ο οργανισμός τους υπέστη βλάβη. Στη συνέχεια, άρχισε η αργή πτώση προς το θάνατο. Μέσω των νόμων της κληρονομικότητας, τα παιδιά τους, η ανθρώπινη οικογένεια, κληρονόμησαν την ατέλεια. Έτσι πεθαίνουν και αυτά.—Ιώβ 14:4· Ψαλμός 51:5· Ρωμαίους 5:12.

Δυστυχώς, η κληρονομιά μας περιλαμβάνει την τάση προς την αμαρτία, η οποία έρχεται στην επιφάνεια με τη μορφή εγωισμού και ανηθικότητας. Το σεξ, ασφαλώς, έχει την κατάλληλη θέση του. Ο Θεός έδωσε την εξής εντολή στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε και να γεμίσετε τη γη». (Γένεση 1:28) Και ως στοργικός Δημιουργός, φρόντισε ώστε η εκπλήρωση αυτής της εντολής να φέρνει ευχαρίστηση στο σύζυγο και στη σύζυγο. (Παροιμίες 5:18) Αλλά η ανθρώπινη ατέλεια οδήγησε σε κατάχρηση του σεξ. Στην πραγματικότητα, η ατέλεια αγγίζει κάθε πλευρά της ζωής μας, περιλαμβανομένης της λειτουργίας του νου και του σώματός μας, όπως όλοι μας γνωρίζουμε.

Αλλά η ατέλεια δεν εξάλειψε την αίσθησή μας περί ηθικής. Αν πραγματικά το θέλουμε, μπορούμε να πάρουμε το «τιμόνι» και να αποφύγουμε τις παγίδες της ζωής πολεμώντας την τάση να εκτραπούμε στην αμαρτία. Ασφαλώς, κανένας ατελής άνθρωπος δεν μπορεί να πολεμήσει με πλήρη επιτυχία την αμαρτία, και ο Θεός δείχνοντας έλεος το λαβαίνει αυτό υπόψη του.—Ψαλμός 103:14· Ρωμαίους 7:21-23.

Γιατί Δεν Θέλουμε να Πεθάνουμε

Η Αγία Γραφή επίσης ρίχνει φως σε ένα ακόμα αίνιγμα για το οποίο η εξέλιξη δεν δίνει κάποια ικανοποιητική εξήγηση: τη φυσιολογική απροθυμία του ανθρώπου να δεχτεί το θάνατο, μολονότι ο θάνατος ίσως φαίνεται φυσικός και αναπόφευκτος.

Όπως αποκαλύπτει η Αγία Γραφή, ο θάνατος προξενήθηκε από την αμαρτία, από την ανυπακοή στον Θεό. Αν οι πρώτοι μας γονείς παρέμεναν υπάκουοι, θα είχαν ζήσει για πάντα, μαζί με τα παιδιά τους. Ο Θεός, στην πραγματικότητα, είχε προγραμματίσει την ανθρώπινη διάνοια με την επιθυμία για αιώνια ζωή. «Επίσης έθεσε την αιωνιότητα στις καρδιές των ανθρώπων», λέει το εδάφιο Εκκλησιαστής 3:11, σύμφωνα με τη Νέα Διεθνή Μετάφραση (New International Version). Η καταδίκη τους σε θάνατο, όμως, προξένησε μια εσωτερική σύγκρουση στους ανθρώπους, μια διαρκή δυσαρμονία.

Για να διευθετήσουν αυτή την εσωτερική σύγκρουση και να κατευνάσουν τη φυσιολογική επιθυμία για διαρκή ζωή, οι άνθρωποι επινόησαν όλων των ειδών τις πεποιθήσεις, από τη διδασκαλία της αθανασίας της ψυχής μέχρι την πίστη στη μετενσάρκωση. Οι επιστήμονες ερευνούν το μυστήριο της γήρανσης επειδή και αυτοί θέλουν να αποτρέψουν το θάνατο ή τουλάχιστον να τον αναβάλουν. Οι άθεοι εξελικτές απορρίπτουν την επιθυμία για αιώνια ζωή ως ένα τέχνασμα, μια απάτη από μέρους της εξέλιξης, επειδή δεν συμφωνεί με την άποψή τους ότι οι άνθρωποι είναι απλώς ανώτερα ζώα. Από την άλλη μεριά, η δήλωση της Αγίας Γραφής ότι ο θάνατος είναι εχθρός εναρμονίζεται με τη φυσιολογική επιθυμία μας για ζωή.—1 Κορινθίους 15:26.

Παρέχουν, λοιπόν, τα σώματά μας κάποιες ενδείξεις για το ότι είχαμε την προοπτική να ζούμε για πάντα; Η απάντηση είναι ναι! Ο ανθρώπινος εγκέφαλος και μόνο μας καταπλήσσει με τις αποδείξεις του γεγονότος ότι φτιαχτήκαμε να ζούμε πολύ περισσότερο από όσο ζούμε.

Φτιαχτήκαμε να Ζούμε για Πάντα

Ο εγκέφαλος ζυγίζει περίπου 1,4 κιλά και περιέχει 10 με 100 δισεκατομμύρια νευρώνες, από τους οποίους ούτε δύο, όπως λέγεται, δεν είναι ακριβώς όμοιοι. Ο κάθε νευρώνας μπορεί να επικοινωνεί μέχρι και με 200.000 διαφορετικούς νευρώνες, ανεβάζοντας σε αστρονομικά ύψη τον αριθμό των διαφορετικών κυκλωμάτων, ή οδών, που υπάρχουν στον εγκέφαλο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, «ο κάθε νευρώνας είναι ένας πολύπλοκος κομπιούτερ» από μόνος του, λέει το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν (Scientific American).

Ο εγκέφαλος πλέει σε μια χημική σούπα, η οποία επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας των νευρώνων. Και ο εγκέφαλος έχει πολύ υψηλότερο επίπεδο πολυπλοκότητας ακόμα και από τον πιο ισχυρό κομπιούτερ. «Σε κάθε κεφάλι», γράφουν ο Τόνι Μπουζάν και ο Τέρενς Ντίξον, «υπάρχει ένα τρομερά πανίσχυρο, συμπαγές και αποτελεσματικό όργανο, του οποίου η ικανότητα φαίνεται να εκτείνεται τόσο περισσότερο προς το άπειρο όσο πιο πολλά μαθαίνουμε για αυτό». Παραθέτοντας τα λόγια του καθηγητή Πιότρ Ανόχιν, προσθέτουν: «Δεν έχει υπάρξει ακόμα κανένας άνθρωπος που να μπορεί να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες του εγκεφάλου του. Γι’ αυτό δεν δεχόμαστε κανέναν απαισιόδοξο υπολογισμό για τα όρια του ανθρώπινου εγκεφάλου. Δεν έχει όρια».

Αυτά τα καταπληκτικά γεγονότα αψηφούν το μοντέλο της εξέλιξης. Γιατί να «δημιουργήσει» η εξέλιξη για τους απλούς κατοίκους των σπηλαίων, ή έστω και για τους σύγχρονους πολύ μορφωμένους ανθρώπους, ένα όργανο με τη δυνατότητα να εξυπηρετεί ένα εκατομμύριο ή ακόμα και ένα δισεκατομμύριο ζωές; Πράγματι, η αιώνια ζωή είναι η μόνη λογική απάντηση! Αλλά τι θα πούμε για το σώμα μας;

Το βιβλίο Επιδιόρθωση και Ανανέωση—Ταξίδι Μέσα στο Νου και στο Σώμα (Repair and Renewal—Journey Through the Mind and Body) δηλώνει: «Ο τρόπος με τον οποίο αυτοθεραπεύονται τα οστά, οι ιστοί και τα όργανα που έχουν υποστεί βλάβη είναι δίχως άλλο ένα θαύμα. Και αν το σκεφτούμε για λίγο, θα διαπιστώσουμε ότι η αθόρυβη αναγέννηση του δέρματος, των μαλλιών και των νυχιών—καθώς και άλλων τμημάτων του σώματος—είναι φοβερά εκπληκτική: Συνεχίζεται σε 24ωρη βάση, τη μια εβδομάδα μετά την άλλη, στην κυριολεξία ξαναφτιάχνοντάς μας, από βιοχημική άποψη, πολλές φορές στη διάρκεια της ζωής μας».

Στον ορισμένο του καιρό, ο Θεός δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να κάνει αυτή τη θαυματουργική διαδικασία της αυτοανανέωσης να συνεχίζεται αιώνια. Και τότε, επιτέλους, «θα εκμηδενιστεί ο θάνατος». (1 Κορινθίους 15:26) Αλλά για να είμαστε αληθινά ευτυχισμένοι, χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω από αιώνια ζωή. Χρειαζόμαστε ειρήνη—ειρήνη με τον Θεό και με τους συνανθρώπους μας. Αυτή η ειρήνη μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν οι άνθρωποι αγαπούν αληθινά ο ένας τον άλλον.

Ένας Νέος Κόσμος Βασισμένος στην Αγάπη

«Ο Θεός είναι αγάπη», λέει το εδάφιο 1 Ιωάννη 4:8. Τόσο ισχυρή είναι η αγάπη—ιδιαίτερα η αγάπη του Ιεχωβά Θεού—ώστε αποτελεί το θεμελιώδη λόγο για τον οποίο μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ζήσουμε για πάντα. «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ», λέει το εδάφιο Ιωάννης 3:16, «ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή».

Αιώνια ζωή! Τι θαυμάσια προοπτική! Αλλά εφόσον έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία, δεν έχουμε δικαίωμα στη ζωή. «Ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία είναι θάνατος», λέει η Αγία Γραφή. (Ρωμαίους 6:23) Το ευτύχημα, όμως, είναι ότι η αγάπη υποκίνησε τον Γιο του Θεού, τον Ιησού Χριστό, να πεθάνει για χάρη μας. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε για τον Ιησού: «Εκείνος παρέδωσε την ψυχή του για εμάς». (1 Ιωάννη 3:16) Ναι, έδωσε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του ως «λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς», ώστε εμείς που ασκούμε πίστη σε αυτόν να έχουμε τη δυνατότητα να διαγραφούν οι αμαρτίες μας και να απολαύσουμε αιώνια ζωή. (Ματθαίος 20:28) Η Αγία Γραφή εξηγεί: «Ο Θεός απέστειλε τον μονογενή του Γιο στον κόσμο για να κερδίσουμε εμείς ζωή μέσω αυτού».—1 Ιωάννη 4:9.

Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να ανταποκρινόμαστε στην αγάπη που έχουν δείξει για εμάς ο Θεός και ο Γιος του; Η Αγία Γραφή συνεχίζει: «Αγαπητοί, αν έτσι μας αγάπησε ο Θεός, τότε και εμείς έχουμε την υποχρέωση να αγαπάμε ο ένας τον άλλον». (1 Ιωάννη 4:11) Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε, επειδή αυτή η ιδιότητα θα αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο στο νέο κόσμο του Θεού. Σήμερα πολλοί έχουν αναγνωρίσει τη σπουδαιότητα της αγάπης, ακριβώς όπως τονίζεται από τον Ιεχωβά Θεό στο Λόγο του, την Αγία Γραφή.

Το βιβλίο Η Αγάπη και η Θέση της στη Φύση (Love and Its Place in Nature) παρατήρησε ότι χωρίς αγάπη «τα παιδιά μπορεί να πεθάνουν». Εντούτοις, αυτή η ανάγκη για αγάπη δεν σταματάει όταν οι άνθρωποι μεγαλώνουν. Ένας κορυφαίος ανθρωπολόγος παρατήρησε ότι η αγάπη «βρίσκεται στο κέντρο όλων των ανθρώπινων αναγκών, ακριβώς όπως ο ήλιος βρίσκεται στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος . . . Το παιδί που δεν έχει νιώσει αγάπη είναι βιοχημικά, φυσιολογικά και ψυχολογικά πολύ διαφορετικό από εκείνο που την έχει νιώσει. Μάλιστα, το πρώτο αναπτύσσεται διαφορετικά από το δεύτερο».

Μπορείτε να φανταστείτε πώς θα είναι η ζωή όταν όλοι όσοι βρίσκονται στη γη αγαπούν αληθινά ο ένας τον άλλον; Ναι, κανένας δεν θα είναι πλέον προκατειλημμένος απέναντι σε κάποιο άτομο επειδή ανήκει σε διαφορετική εθνικότητα ή επειδή είναι μέλος άλλης φυλής ή έχει διαφορετικό χρώμα από το δικό του! Υπό τη διαχείριση του διορισμένου Βασιλιά του Θεού, του Ιησού Χριστού, η γη θα γεμίσει ειρήνη και αγάπη, σε εκπλήρωση του θεόπνευστου Βιβλικού ψαλμού:

«Θεέ, δώσε τις δικαστικές σου αποφάσεις στο βασιλιά . . . Είθε να κρίνει τους ταλαιπωρημένους του λαού, να σώσει τους γιους του φτωχού και να συντρίψει αυτόν που διαπράττει απάτη. . . . Στις ημέρες του θα βλαστάνει ο δίκαιος, καθώς και αφθονία ειρήνης μέχρι που να μην υπάρχει η σελήνη. Και θα έχει υπηκόους από θάλασσα σε θάλασσα και από τον Ποταμό ως τα πέρατα της γης. Διότι θα ελευθερώσει τον φτωχό που κραυγάζει για βοήθεια, καθώς και τον ταλαιπωρημένο και τον αβοήθητο. Θα λυπηθεί τον ασήμαντο και τον φτωχό, και τις ψυχές των φτωχών θα τις σώσει».—Ψαλμός 72:1, 4, 7, 8, 12, 13.

Δεν θα επιτραπεί στους πονηρούς να ζήσουν στο νέο κόσμο του Θεού, όπως ακριβώς υπόσχεται ένας άλλος Βιβλικός ψαλμός: «Όσοι πράττουν το κακό θα εκκοπούν, αλλά όσοι ελπίζουν στον Ιεχωβά, αυτοί θα γίνουν κάτοχοι της γης. Λίγο ακόμη και ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια· και θα παρατηρήσεις τον τόπο του, και εκείνος δεν θα υπάρχει. Οι πράοι όμως θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης».—Ψαλμός 37:9-11.

Τότε, οι διάνοιες και τα σώματα όλων των υπάκουων ανθρώπων, περιλαμβανομένων και εκείνων που θα έχουν εγερθεί από τον τάφο μέσω ανάστασης από τους νεκρούς, θα έχουν θεραπευτεί. Τελικά, όλοι όσοι θα ζουν θα αντανακλούν τέλεια την εικόνα του Θεού. Επιτέλους, ο μεγάλος αγώνας που καταβάλλουμε για να κάνουμε το σωστό θα έχει τελειώσει. Η δυσαρμονία μεταξύ της λαχτάρας μας για ζωή και της παρούσας σκληρής πραγματικότητας του θανάτου θα έχει επίσης τελειώσει! Ναι, αυτή είναι η βέβαιη υπόσχεση του στοργικού Θεού μας: «Ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια».—Αποκάλυψη 21:4· Πράξεις 24:15.

Είθε, λοιπόν, ποτέ να μην παραιτηθείτε από τη μάχη που διεξάγετε για να κάνετε το σωστό. Να δίνετε προσοχή στη θεϊκή νουθεσία: «Να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα της πίστης, να κρατήσεις γερά την αιώνια ζωή». Η ζωή στο νέο κόσμο του Θεού είναι αυτή που η Αγία Γραφή αποκαλεί «πραγματική ζωή».—1 Τιμόθεο 6:12, 19.

Είθε να φτάσετε στο σημείο να εκτιμήσετε την αλήθεια που εκφράζεται στην Αγία Γραφή: «Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός. Αυτός μας έφτιαξε και όχι εμείς». Το να εκτιμήσουμε αυτή την αλήθεια αποτελεί ένα ζωτικό βήμα προς την απόκτηση των προσόντων για ζωή στο νέο κόσμο του Ιεχωβά που θα χαρακτηρίζεται από αγάπη και δικαιοσύνη.—Ψαλμός 100:3· 2 Πέτρου 3:13.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 11]

Η ζωή στο νέο κόσμο του Θεού είναι αυτή που η Αγία Γραφή αποκαλεί «πραγματική ζωή».—1 Τιμόθεο 6:19