Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Γιατί Είναι η Μαμά Τόσο Άρρωστη;

Ο πατέρας του Αλ πέθανε από καρκίνο.a Έχοντας διδαχτεί τη Βιβλική υπόσχεση της ανάστασης, ο Αλ κατάφερε με κάποιον τρόπο να αντιμετωπίσει αυτή την απώλεια. Αλλά όταν διαγνώστηκε ότι η μητέρα του πάσχει από καρκίνο, ο εφιάλτης άρχισε ξανά. Η σκέψη ότι μπορεί να έχανε και τη μητέρα του τρομοκράτησε τον Αλ. “Γιατί να είναι η δική μου μητέρα άρρωστη;” αναρωτιόταν με πίκρα.

Ο ΔΡ ΛΕΝΑΡΝΤ Φέλντερ λέει ότι «υπάρχουν πάνω από εξήντα εκατομμύρια Αμερικανοί οι οποίοι . . . αντιμετωπίζουν την ασθένεια ή την αναπηρία κάποιου αγαπημένου τους προσώπου», και προσθέτει: «Κάθε μέρα, περίπου ένας στους τέσσερις Αμερικανούς εργαζομένους έχει την επιπρόσθετη ευθύνη να φροντίζει για τις ανάγκες ενός άρρωστου γονέα» ή κάποιου άλλου αγαπημένου προσώπου. Δεν είσαι το μοναδικό άτομο που ίσως βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά, το να βλέπεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο να αρρωσταίνει είναι τρομακτικό και οδυνηρό. Πώς μπορείς να το αντιμετωπίσεις αυτό;

Γιατί Είναι ο Γονέας μου Άρρωστος;

Το εδάφιο Παροιμίες 15:13 λέει: «Από τον πόνο της καρδιάς συντρίβεται το πνεύμα». Είναι εντελώς φυσιολογικό να σε κατακλύζει ένας χείμαρρος συναισθημάτων όταν ο γονέας σου είναι άρρωστος. Για παράδειγμα, ίσως νιώθεις ενοχές για την άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο γονέας σου. Πιθανώς εσύ και ο γονέας σου να έχετε μερικές δυσκολίες στις μεταξύ σας σχέσεις. Ίσως λογομαχήσατε έντονα μια δυο φορές. Τώρα που ο γονέας σου είναι άρρωστος, ίσως νιώθεις ότι, ως ένα βαθμό, φταις εσύ. Ωστόσο, ενώ οι οικογενειακοί καβγάδες μπορεί να προξενούν ένταση, σπάνια προξενούν μια σοβαρή ασθένεια. Ακόμα και σε αγαπημένα Χριστιανικά σπιτικά μπορεί να εμφανιστούν εντάσεις και μικροδιαφωνίες. Γι’ αυτό, δεν χρειάζεται να νιώθεις ενοχές, σαν να ευθύνεσαι εσύ για τα προβλήματα υγείας των γονέων σου.

Σε τελική ανάλυση, η αρρώστια της μαμάς σου ή του μπαμπά σου οφείλεται στην αμαρτία των πρώτων μας γονέων, του Αδάμ και της Εύας. (Ρωμαίους 5:12) Εξαιτίας αυτού του προπατορικού αμαρτήματος, «όλη μαζί η δημιουργία στενάζει και πονάει μέχρι τώρα».—Ρωμαίους 8:22.

Οδυνηρά Συναισθήματα

Ακόμα και έτσι, ίσως νιώθεις ανησυχία και αγωνία. Η μητέρα της Τέρι πάσχει από λύκο, μια διαταραχή που έχει φοβερές συνέπειες. Η Τέρι παραδέχεται: «Όποτε λείπω από το σπίτι, ανησυχώ και αναρωτιέμαι αν η μαμά είναι καλά. Δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ. Επειδή, όμως, δεν θέλω να ανησυχεί, κρατάω τα συναισθήματά μου μέσα μου».

Το εδάφιο Παροιμίες 12:25 λέει: «Η έντονη ανησυχία στην καρδιά του ανθρώπου θα την κάνει να λυγίσει». Η κατάθλιψη είναι αρκετά συνηθισμένη στα νεαρά άτομα που αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση. Η Τέρι λέει ότι ήταν απογοητευτικό να βλέπει τη μητέρα της να μην μπορεί να κάνει απλές δουλειές. Κάτι που επιδεινώνει την ανησυχία είναι το γεγονός ότι τα νεαρά άτομα—ιδιαίτερα τα κορίτσια—συχνά αναγκάζονται να αναλάβουν επιπρόσθετες ευθύνες. Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπρους Κόμπας, «τα κορίτσια επωμίζονται οικογενειακές ευθύνες, όπως είναι το νοικοκυριό και η φροντίδα των μικρότερων παιδιών, οι οποίες είναι πέρα από τις δυνάμεις τους και παρεμποδίζουν τη φυσιολογική κοινωνική τους ανάπτυξη». Μερικοί έφηβοι κλείνονται στον εαυτό τους, ακούγοντας μελαγχολική και καταθλιπτική μουσική.—Παροιμίες 18:1.

Το να φοβάται κάποιος ότι ο γονέας του μπορεί να πεθάνει είναι επίσης κάτι συνηθισμένο. Η Τέρι είναι μοναχοπαίδι, και η μητέρα της είναι μεμονωμένος γονέας. Η Τέρι έκλαιγε κάθε φορά που η μητέρα της πήγαινε στο νοσοκομείο, επειδή φοβόταν ότι δεν θα ξαναγύριζε. Η Τέρι λέει: «Είχαμε μείνει οι δυο μας. Δεν ήθελα να χάσω την καλύτερή μου φίλη». Παρόμοια, η έφηβη Μάρθα παραδέχτηκε: «Είμαι δεκαοχτώ χρονών, αλλά ακόμα φοβάμαι μήπως χάσω τους γονείς μου. Το αίσθημα μοναξιάς θα ήταν τρομερό». Άλλες κοινές αντιδράσεις όταν αρρωσταίνει κάποιος γονέας είναι οι διαταραχές του ύπνου, οι εφιάλτες και οι διαταραχές της διατροφής.

Τι Μπορείς να Κάνεις

Όσο δύσκολη και αν φαίνεται η κατάσταση τώρα, μπορείς να την αντιμετωπίσεις! Άρχισε συζητώντας τους φόβους σου και τις ανησυχίες σου με τους γονείς σου. Πόσο σοβαρή είναι στην πραγματικότητα η κατάσταση του γονέα σου; Τι πιθανότητες έχει να αναρρώσει; Τι διευθετήσεις έχουν γίνει για τη φροντίδα σου αν ο γονέας σου δεν συνέλθει; Υπάρχει πιθανότητα να προσβληθείς και εσύ από μια παρόμοια ασθένεια αργότερα; Μολονότι είναι δύσκολο για τους γονείς να μιλάνε για τέτοια πράγματα, αν εσύ με ηρεμία και σεβασμό ζητήσεις τη βοήθειά τους, πιθανώς θα κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να σε βοηθήσουν και να σε υποστηρίξουν.

Να συζητάς και για τα θετικά αισθήματά σου. Ο Αλ θυμάται ότι δεν το έκανε αυτό όταν έμαθε ότι η μητέρα του είχε καρκίνο και ήταν ετοιμοθάνατη. Ο ίδιος λέει: «Δεν της είπα πόσο πολύ την αγαπούσα. Ήξερα ότι ήθελε να με ακούσει να το λέω, αλλά τότε ήμουν έφηβος και δεν ένιωθα άνετα να εκφράζω τέτοια αισθήματα στη μητέρα μου. Λίγο αργότερα πέθανε, και τώρα νιώθω ένοχος επειδή δεν επωφελήθηκα όταν είχα την ευκαιρία. Σήμερα το μετανιώνω επειδή η μητέρα μου ήταν το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μου». Μη διστάζεις να λες στους γονείς σου πόσο πολύ τους αγαπάς.

Αν είναι δυνατόν, φρόντισε να ενημερωθείς για την ασθένεια από την οποία πάσχει ο γονέας σου. (Παροιμίες 18:15) Ίσως ο οικογενειακός σας γιατρός να μπορεί να σε βοηθήσει σε αυτό. Η καλή ενημέρωση θα σε βοηθήσει να εκδηλώνεις μεγαλύτερη συμπόνια, υπομονή και κατανόηση. Και μπορεί να σε προετοιμάσει για οποιεσδήποτε σωματικές αλλαγές ενδέχεται να υποστεί ο γονέας σου, όπως είναι οι ουλές, η απώλεια των μαλλιών ή η κόπωση.

Μήπως ο γονέας σου βρίσκεται στο νοσοκομείο; Τότε φρόντισε να είναι οι επισκέψεις σου χαρωπές και εποικοδομητικές. Να μιλάς με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αισιοδοξία. Να λες στο γονέα σου τα νέα που υπάρχουν σχετικά με τα μαθήματά σου και τις Χριστιανικές σου δραστηριότητες. (Παράβαλε Παροιμίες 25:25.) Αν ζεις σε μια χώρα όπου αναμένεται από τους συγγενείς να παρέχουν φαγητό και άλλες εξυπηρετήσεις στους ασθενείς, να κάνεις το μέρος σου χωρίς παράπονα. Το να έχεις περιποιημένη και προσεγμένη εμφάνιση, όχι μόνο θα χαροποιήσει το γονέα σου, αλλά επίσης θα κάνει καλή εντύπωση στο προσωπικό και στους γιατρούς του νοσοκομείου. Αυτό θα μπορούσε να βελτιώσει την ποιότητα της φροντίδας που λαβαίνει ο γονέας σου.b

Μήπως ο γονέας σου αναρρώνει στο σπίτι; Αν ναι, κάνε ό,τι μπορείς για να βοηθήσεις στη φροντίδα του. Να είσαι πρόθυμος να συμβάλλεις σε ένα λογικό βαθμό στις δουλειές του σπιτιού. Προσπάθησε να μιμηθείς τον Ιεχωβά με το να δίνεις από τον εαυτό σου “γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζεις”. (Ιακώβου 1:5) Κάνε το καλύτερο που μπορείς προκειμένου να εκδηλώνεις ένα καρτερικό, αισιόδοξο και θετικό πνεύμα.

Βέβαια, έχεις και τα μαθήματά σου. Προσπάθησε να διαθέτεις χρόνο για αυτά, εφόσον η εκπαίδευσή σου εξακολουθεί να είναι σημαντική. Αν είναι δυνατόν, άφησε κάποιο χρόνο ελεύθερο για ανάπαυση και αναψυχή. (Εκκλησιαστής 4:6) Αυτό θα σε αναζωογονεί και θα σε βοηθάει να παρέχεις καλύτερη υποστήριξη στο γονέα σου. Τέλος, μην απομονώνεσαι. Να επωφελείσαι από την υποστήριξη των συγχριστιανών σου. (Γαλάτες 6:2) Η Τέρι λέει: «Η εκκλησία έγινε η οικογένειά μου. Οι πρεσβύτεροι ήταν πάντοτε πρόθυμοι να μιλήσουν μαζί μου και να με ενθαρρύνουν. Ποτέ δεν θα το ξεχάσω αυτό».

Να Διατηρείς την Πνευματική σου Ισορροπία

Το σημαντικότερο από όλα είναι να κρατάς την πνευματική σου ισορροπία. Να μένεις απασχολημένος με πνευματικές δραστηριότητες, όπως είναι η μελέτη της Αγίας Γραφής, η παρακολούθηση των συναθροίσεων και το κήρυγμα σε άλλους. (1 Κορινθίους 15:58) Τους καλοκαιρινούς μήνες, η Τέρι αύξανε τη συμμετοχή της στο έργο κηρύγματος των καλών νέων υπηρετώντας ως βοηθητική σκαπάνισσα. Και προσθέτει: «Η μαμά πάντοτε με πρότρεπε να προετοιμάζομαι για τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας και να τις παρακολουθώ. Αυτό αποδείχτηκε καλό και για τις δυο μας. Εφόσον δεν μπορούσε να παρακολουθεί κάθε συνάθροιση, όπως θα ήθελε, εγώ έδινα περισσότερη από τη συνηθισμένη προσοχή ώστε να μπορώ να της λέω αργότερα τι είχε ειπωθεί. Στηριζόταν σε εμένα για να της προμηθεύω πνευματική τροφή όταν δεν μπορούσε να παρευρίσκεται».

Ένα άρθρο στην εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) συνόψισε πολύ καλά το ζήτημα όταν ανέφερε τα λόγια μιας κοινωνικής λειτουργού, η οποία «δεν παύει να εκπλήσσεται από το πόσο μπορούν να αναπτυχθούν τα παιδιά, και μάλιστα να προκόψουν, παρά την τραυματική εμπειρία της ασθένειας ενός γονέα». Η ίδια λέει: «Αναπτύσσουν μερικές επιδεξιότητες τις οποίες δεν ήξεραν ότι έχουν . . . Αν μπορέσουν να ξεπεράσουν αυτή την κατάσταση, τότε μπορούν να ξεπεράσουν πολλά πράγματα».

Και εσύ, επίσης, μπορείς να ξεπεράσεις αυτή τη δύσκολη περίοδο. Λόγου χάρη, η υγεία της μητέρας της Τέρι έχει τώρα σταθεροποιηθεί αρκετά ώστε αυτή μπορεί να φροντίζει τον εαυτό της. Ίσως, με τον καιρό, να αναρρώσει και ο δικός σου γονέας. Αλλά στο μεταξύ, μην ξεχνάς ότι έχεις την υποστήριξη του ουράνιου Φίλου σου, του Ιεχωβά. Αυτός είναι “που ακούει προσευχή”, και θα ακούσει και τις δικές σου εκκλήσεις για βοήθεια. (Ψαλμός 65:2) Θα δώσει σε εσένα—και στο θεοφοβούμενο γονέα σου—«δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό» προκειμένου να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις την κατάσταση.—2 Κορινθίους 4:7· Ψαλμός 41:3.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 22]

«Όποτε λείπω από το σπίτι, ανησυχώ και αναρωτιέμαι αν η μαμά είναι καλά»

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Το να μάθεις τι περιλαμβάνει η ασθένεια του γονέα σου μπορεί να σε εξοπλίσει καλύτερα προκειμένου να παράσχεις βοήθεια