Μολυσματικές Ασθένειες—Καταστροφικές Αλλά Αποτρέψιμες
ΕΝΩ οι ερημωτικοί σεισμοί και οι καταστροφικές πλημμύρες γίνονται πρωτοσέλιδα η σιωπηλή εξάπλωση των μολυσματικών ασθενειών σπανίως τραβάει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης. Ωστόσο, «ο αριθμός των ανθρώπων που πέθαναν από μολυσματικές ασθένειες (όπως το AIDS, η ελονοσία, οι παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος και η διάρροια) είναι 160 φορές μεγαλύτερος από τον αριθμό εκείνων που πέθαναν από φυσικές καταστροφές πέρσι», αναφέρει ένα δελτίο τύπου του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου του Ιουνίου του 2000. «Και η κατάσταση χειροτερεύει».
Δύο κύριοι παράγοντες λέγεται ότι ευθύνονται για αυτόν το συνταρακτικό αριθμό. Ο ένας είναι η ασταμάτητη εξάπλωση του AIDS, το οποίο σκοτώνει 300 ανθρώπους κάθε ώρα. Το AIDS «δεν είναι πλέον ασθένεια, είναι καταστροφή», λέει ο Πίτερ Γουόκερ, υπεύθυνος για την αντιμετώπιση καταστροφών της Διεθνούς Ομοσπονδίας Οργανώσεων Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου. «Μια τέτοια ευρέως διαδεδομένη ασθένεια καταστρέφει το εργατικό δυναμικό και συντρίβει την οικονομία». Ο άλλος παράγοντας είναι η φθορά των συστημάτων δημόσιας υγείας, με αποτέλεσμα τη δραματική επανεμφάνιση παλαιότερων ασθενειών όπως η φυματίωση, η σύφιλη και η ελονοσία. Για παράδειγμα, κάποια ασιατική χώρα αναφέρει τώρα 40.000 νέα κρούσματα φυματίωσης κάθε χρόνο. Σε μια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης, οι μολύνσεις από σύφιλη έχουν γίνει 40 φορές περισσότερες την τελευταία δεκαετία.
Ωστόσο, η ειρωνεία είναι πως μολονότι οι μολυσματικές ασθένειες έχουν πάρει καταστροφικές διαστάσεις, ουσιαστικά περιλαμβάνονται στις πιο αποτρέψιμες καταστροφές. Στην πραγματικότητα, η έκθεση αναφέρει ότι οι περισσότεροι από τους 13 εκατομμύρια θανάτους από μολυσματικές ασθένειες οι οποίοι συνέβησαν το 1999 «θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί με κόστος 5 δολάρια [περ. 1.900 δρχ.] ανά άτομο». Αν οι κυβερνήσεις του κόσμου ήταν πρόθυμες να δαπανήσουν 5 δολάρια για την ιατρική περίθαλψη κάθε ανθρώπου—ένα σύνολο 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων (περ. 11,3 τρισ. δρχ.)—φανταστείτε πόσοι άσκοποι θάνατοι θα είχαν προληφθεί!
Μολονότι αυτό είναι ένα αξιόλογο χρηματικό ποσό, ωχριά όταν συγκριθεί με τα ποσά που δαπανάει ο κόσμος για άλλες υπηρεσίες. Κάποιο πρόσφατο έτος, για παράδειγμα, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες έφτασαν τα 864 δισεκατομμύρια δολάρια (περ. 324 τρισ. δρχ.)—144 δολάρια (περ. 54.000 δρχ.) ανά άτομο. Αναλογιστείτε απλώς πόσο περισσότερα χρήματα δαπανούνται στις προετοιμασίες για τον πόλεμο παρά στην πρόληψη της εξάπλωσης των ασθενειών! Η αναχαίτιση του κύματος των μολυσματικών ασθενειών ίσως είναι απλώς πέρα από τις δυνατότητες του ανθρώπου—όχι εξαιτίας της έλλειψης πόρων, αλλά για βαθύτερους λόγους. Σε τελική ανάλυση, οι ανθρώπινες κυβερνήσεις δεν μπορούν να θέσουν ούτε τις σωστές προτεραιότητες.
[Ευχαριστίες για την προσφορά των εικόνων στη σελίδα 31]
Ακτινογραφία: New Jersey Medical School—National Tuberculosis Center
Φωτογραφία ανθρώπου που βήχει: WHO/Thierry Falise