Γίνεται η Παχυσαρκία Παγκόσμια Επιδημία;
«Η ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ, η οποία επί πολύ καιρό θεωρούνταν υποπροϊόν της σύγχρονης ζωής στις πλούσιες, αναπτυγμένες χώρες, εξαπλώνεται και στις αναπτυσσόμενες χώρες», αναφέρει το βρετανικό ιατρικό περιοδικό Δε Λάνσετ (The Lancet). Τόνιζε ότι οι διατροφολόγοι προειδοποιούν τώρα για μια «παγκόσμια επιδημία» ασθενειών που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως ο διαβήτης, η υπέρταση, ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
Με τον αριθμό των υπέρβαρων αντρών να τριπλασιάζεται και τον αριθμό των υπέρβαρων γυναικών να διπλασιάζεται στην Κίνα τα προηγούμενα οχτώ χρόνια, τα ποσοστά των υπερτασικών ατόμων εκεί είναι τώρα παρόμοια με αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα μισά και πλέον από όλα τα νέα κρούσματα διαβήτη εμφανίζονται στην Ινδία και στην Κίνα. Τα επίπεδα διαβήτη στην Αίγυπτο είναι ίδια με αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών, και οι μισές γυναίκες σε αυτή τη χώρα είναι τώρα υπέρβαρες. Το Μεξικό παρουσίασε ραγδαία αύξηση στην παχυσαρκία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας σε κάθε περιοχή της χώρας, με μια επακόλουθη αύξηση στα κρούσματα διαβήτη. Ακόμη και στις πολύ φτωχές χώρες της Αφρικής που βρίσκονται νότια της Σαχάρας, η παχυσαρκία και ο διαβήτης σημειώνουν αύξηση.
Αν και η διατροφή με λιπαρές τροφές τύπου φαστ-φουντ ίσως να ευθύνεται για την παχυσαρκία σε μερικές χώρες, μια πολύ σημαντική αιτία είναι το ότι πολλοί παρασκευαστές προσθέτουν τώρα περισσότερη ζάχαρη στις τροφές «για να γίνουν πιο νόστιμες». Επιπρόσθετα, η ασιατική και η αφρικανική διατροφή περιέχουν περισσότερα εδώδιμα έλαια, με επακόλουθο τις επιπλέον θερμίδες. Η χρήση της προηγμένης τεχνολογίας στα εργοστάσια και στη γεωργία σημαίνει ότι απαιτείται λιγότερη σωματική εργασία για την παραγωγή αγαθών. Οι άνθρωποι επιθυμούν να εργάζονται λιγότερο και να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Τώρα που τα κομπιούτερ και η τηλεόραση είναι τόσο διαδεδομένα, οι εργαζόμενοι ασκούνται λιγότερο, ενώ με το «ηλεκτρονικό ταχυδρομείο έχουν σταματήσει να μεταφέρουν μηνύματα και να σηκώνονται από τη θέση τους για να συζητήσουν με τους συναδέλφους τους».
Εφόσον η παχυσαρκία αυξάνεται ραγδαία και μεταξύ των παιδιών σχολικής ηλικίας, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου η αναψυχή και η σωματική δραστηριότητα έχουν μειωθεί, υπάρχει άμεση ανάγκη να λαβαίνουν υπόψη οι εκπαιδευτικοί τη σχέση μεταξύ της διατροφής και της σχολικής απόδοσης. Η Γκέιλ Χάρισον, από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, προειδοποιεί ότι, εκτός από τις τοπικές προσπάθειες πρόληψης, «είναι απαραίτητο να καταρτιστεί μια κοινή ατζέντα για την πρόληψη σε παγκόσμια βάση, με την ανάλογη ανάπτυξη στρατηγικής, ενός δικτύου εμπειρογνωμόνων και υποδομής», ώστε να αντιμετωπιστεί η επιδημία της παχυσαρκίας και οι σχετικές με αυτήν ασθένειες.