Η Άποψη της Αγίας Γραφής
Είναι Δικαιολογημένο το Εθνοτικό Μίσος;
ΠΩΣ θα αισθανόσασταν αν σας θεωρούσαν ύπουλο, βίαιο, ανόητο ή ανήθικο άτομο, απλώς και μόνο επειδή ανήκετε σε μια συγκεκριμένη εθνότητα;a Σίγουρα, θα δυσανασχετούσατε. Δυστυχώς, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δοκιμάσει αυτή την εμπειρία. Επιπρόσθετα, σε όλη την ιστορία αμέτρητοι αθώοι άνθρωποι έχουν υποστεί κακομεταχείριση ή ακόμα και θάνατο, με μοναδική αιτία τη φυλετική ή την εθνική τους ταυτότητα. Είναι γεγονός ότι οι περισσότερες από τις αιματηρές συρράξεις που λαβαίνουν χώρα σήμερα έχουν τις ρίζες τους στο εθνοτικό μίσος. Εντούτοις, πολλοί υποστηρικτές τέτοιων βιαιοτήτων ισχυρίζονται παράλληλα ότι πιστεύουν στον Θεό και στην Αγία Γραφή. Υπάρχουν δε και κάποιοι που διατείνονται ότι ο ρατσισμός είναι κάτι το δεδομένο—μέρος της ανθρώπινης φύσης.
Μήπως παραβλέπει η Γραφή το εθνοτικό μίσος; Υπάρχουν περιστάσεις στις οποίες θα δικαιολογούνταν το μίσος προς όσους είναι πολιτισμικά ή φυλετικά διαφορετικοί; Μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα μέλλον χωρίς εθνοτικό μίσος; Ποια είναι η άποψη της Αγίας Γραφής;
Κρίνονται από τα Έργα Τους
Μια επιπόλαιη ματιά στην αρχαία πολιτεία του Θεού με την ανθρωπότητα μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένο συμπέρασμα—δηλαδή ότι ο Θεός όντως υποστήριξε το εθνοτικό μίσος. Δεν παρουσιάζουν άλλωστε αρκετές Βιβλικές αφηγήσεις τον Θεό ως εκτελεστή ολόκληρων φυλών ή εθνών; Ναι, αλλά μια προσεκτικότερη εξέταση δείχνει ότι ο Θεός καταδίκασε εκείνους τους λαούς εξαιτίας της ανήθικης περιφρόνησής τους για τους θεϊκούς νόμους και όχι εξαιτίας των εθνοτικών τους καταβολών.
Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά Θεός καταδίκασε τους Χαναναίους λόγω των εξαχρειωτικών σεξουαλικών και δαιμονικών ιεροτελεστιών τους. Αυτοί έφτασαν στο σημείο να καίνε παιδιά ως θυσία στους ψεύτικους θεούς! (Δευτερονόμιο 7:5· 18:9-12) Σε μερικές περιπτώσεις, ωστόσο, ορισμένοι Χαναναίοι εκδήλωσαν πίστη στον Θεό και μετάνιωσαν. Ως εκ τούτου, ο Θεός διαφύλαξε τη ζωή τους και τους ευλόγησε. (Ιησούς του Ναυή 9:3, 25-27· Εβραίους 11:31) Μάλιστα, η Χαναναία Ραάβ έγινε πρόγονος του υποσχεμένου Μεσσία, του Ιησού Χριστού.—Ματθαίος 1:5.
Ο Θεός έδειξε μέσω του Νόμου που έδωσε στους Ισραηλίτες ότι δεν είναι προσωπολήπτης. Τουναντίον, εκδηλώνει γνήσιο ενδιαφέρον για την ευημερία όλων των λαών. Στα εδάφια Λευιτικό 19:33, 34, βρίσκουμε την εξής φιλάγαθη εντολή του Θεού προς τους Ισραηλίτες: «Σε περίπτωση που ένας πάροικος παροικεί μαζί σου στη γη σας, δεν πρέπει να τον κακομεταχειρίζεστε. Ο πάροικος που παροικεί μαζί σας πρέπει να γίνει για εσάς σαν ένας αυτόχθων από εσάς· και πρέπει να τον αγαπάς όπως τον εαυτό σου, γιατί και εσείς γίνατε πάροικοι στη γη της Αιγύπτου. Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σας». Παρόμοιες εντολές υπάρχουν στα βιβλία της Εξόδου και του Δευτερονομίου. Είναι ολοφάνερο ότι ο Ιεχωβά δεν δικαιολογούσε το εθνοτικό μίσος. Υποστήριξε με συνέπεια την αρμονία ανάμεσα στις εθνότητες.
Ο Ιησούς Προώθησε τη Διαλλακτικότητα Μεταξύ των Εθνοτήτων
Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Σαμαρείτες είχαν την τάση να περιφρονούν οι μεν τους δε. Σε μια περίπτωση, οι κάτοικοι ενός σαμαρειτικού χωριού έδιωξαν τον Ιησού απλώς και μόνο επειδή ήταν Ιουδαίος που κατευθυνόταν προς την Ιερουσαλήμ. Πώς θα είχατε αντιδράσει εσείς σε μια τέτοια απόρριψη; Οι μαθητές του Ιησού πιθανώς απηχούσαν τις προκαταλήψεις της τότε εποχής όταν τον ρώτησαν: «Κύριε, θέλεις να πούμε να πέσει φωτιά από τον ουρανό και να τους αφανίσει;» (Λουκάς 9:51-56) Άφησε άραγε ο Ιησούς να τον επηρεάσει το χολωμένο πνεύμα των μαθητών του; Απεναντίας, τους επέπληξε και έψαξε ειρηνικά να βρει κατάλυμα σε κάποιο άλλο χωριό. Λίγο καιρό αργότερα, ο Ιησούς είπε την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Αυτή η παραβολή κατέδειξε με δυναμικό τρόπο ότι η προέλευση ενός ατόμου αυτή καθαυτή δεν τον καθιστά εχθρό. Στην πραγματικότητα, ίσως αποδειχτεί ότι είναι πολύ καλός πλησίον!
Εθνότητες Μέσα στη Χριστιανική Εκκλησία
Στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς εστίασε πρωτίστως την προσοχή του στο να κάνει μαθητές μεταξύ των συμπατριωτών του. Εντούτοις, έδειξε ότι και άλλοι επρόκειτο να γίνουν τελικά ακόλουθοί του. (Ματθαίος 28:19) Θα γίνονταν δεκτά άτομα από όλες τις εθνότητες; Ναι! Ο απόστολος Πέτρος ανέφερε: «Πραγματικά αντιλαμβάνομαι ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξεις 10:34, 35) Μεταγενέστερα, ο απόστολος Παύλος ενίσχυσε αυτή την αντίληψη, αναφέροντας ξεκάθαρα ότι οι εθνοτικές καταβολές ενός ατόμου είναι άνευ σημασίας μέσα στη Χριστιανική εκκλησία.—Κολοσσαείς 3:11.
Κάτι που επίσης δείχνει πως ο Θεός δέχεται ανθρώπους όλων των εθνοτήτων βρίσκεται στο Γραφικό βιβλίο της Αποκάλυψης. Σε ένα θεόπνευστο όραμα, ο απόστολος Ιωάννης είδε «ένα μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες» το οποίο έλαβε σωτηρία από τον Θεό. (Αποκάλυψη 7:9, 10) Αυτό το «μεγάλο πλήθος» θα αποτελέσει το θεμέλιο μιας νέας ανθρώπινης κοινωνίας στην οποία θα συνυπάρχουν ειρηνικά άνθρωποι όλων των προελεύσεων, ενωμένοι μέσω της αγάπης τους για τον Θεό.
Εν τω μεταξύ, οι Χριστιανοί χρειάζεται να αντιστέκονται στην τάση να κρίνουν τους άλλους βάσει των εθνοτικών τους καταβολών. Το να βλέπουμε τους ανθρώπους ως άτομα, όπως τους βλέπει ο Θεός, και όχι απλώς ως μέλη κάποιας εθνότητας είναι δίκαιο και στοργικό. Δεν θέλετε και εσείς να σας βλέπουν έτσι οι άλλοι; Ο Ιησούς μάς έδωσε την εξής κατάλληλη νουθεσία: «Όλα όσα θέλετε, λοιπόν, να κάνουν σε εσάς οι άνθρωποι πρέπει και εσείς, παρόμοια, να κάνετε σε αυτούς». (Ματθαίος 7:12) Το να ζει κάποιος δίχως εθνοτικό μίσος είναι αναζωογονητικό. Οδηγεί σε μεγαλύτερη ειρήνη διάνοιας και ειρήνη με τους άλλους. Το πιο σημαντικό είναι ότι μας βοηθάει να εναρμονιστούμε με τον απροσωπόληπτο Δημιουργό μας, τον Ιεχωβά Θεό. Πόσο ισχυρός λόγος είναι αυτός για να απορρίπτουμε το εθνοτικό μίσος!
[Υποσημείωση]
a Οι όροι «εθνότητα» και «εθνοτικός», όπως χρησιμοποιούνται σε αυτό το άρθρο, αναφέρονται σε άτομα που έχουν κοινές φυλετικές, εθνικές ή πολιτισμικές καταβολές.