Κεφάλαιο 33

«Τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα»

ΑΣ ΒΓΑΛΩΜΕ από την τσέπη μερικά χρήματα και ας τα κυττάξωμε. Τι βλέπετε επάνω στα χρήματα;—Ποιος έκαμε τα χρήματα;—Η κυβέρνησις τα έκαμε.

Από χιλιάδες χρόνια οι κυβερνήσεις έκαναν νομίσματα για να τα χρησιμοποιούν οι άνθρωποι. Όταν ο Μεγάλος Διδάσκαλος ήταν στη γη η Ρωμαϊκή Κυβέρνησις έκανε νομίσματα. Και ξέρετε ποιος ήταν ο άρχων εκείνης της κυβερνήσεως;—Ωνομαζόταν Καίσαρ.

Η Ρωμαϊκή κυβέρνησις έκανε πολλά καλά πράγματα για το λαό την εποχή εκείνη. Και οι σημερινές κυβερνήσεις κάνουν πολλά καλά για μας. Κάνουν δρόμους για ταξίδια. Πληρώνουν την αστυνομία και την πυροσβεστική υπηρεσία για να μας προστατεύουν.

Χρειάζεται χρήματα η κυβέρνησις για να τα κάνη αυτά. Ξέρετε που βρίσκει τα χρήματα η κυβέρνησις;—Τα παίρνει από τους ανθρώπους. Τα χρήματα που πληρώνουν οι άνθρωποι στην κυβέρνησι λέγονται φόροι.

Πολλοί άνθρωποι δεν αγαπούν να πληρώνουν φόρους. Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη μερικοί Ιουδαίοι δεν ήθελαν να πληρώνουν καθόλου φόρο στη Ρωμαϊκή κυβέρνησι. Μισούσαν αυτούς τους φόρους. Γι’ αυτό μια μέρα μερικοί άνθρωποι ήλθαν στον Μεγάλο Διδάσκαλο και τον ρώτησαν: ‘Πρέπει να πληρώνωμε φόρους στον Καίσαρα ή όχι;’

Αλλ’ αυτοί οι άνθρωποι έκαμαν αυτή την ερώτησι για να εξαπατήσουν τον Ιησού. Διότι αν ο Ιησούς απαντούσε, ‘Ναι, πρέπει να πληρώνετε φόρους,’ πολλοί Ιουδαίοι δεν θα άρεσαν αυτά που θα έλεγε ο Ιησούς. Αλλ’ ο Ιησούς δεν μπορούσε επίσης να πη, ‘Όχι, δεν είναι ανάγκη να πληρώνετε φόρους.’ Θα ήταν κακό να το πη αυτό.

Να λοιπόν τι έκαμε ο Ιησούς. Είπε σ’ αυτούς τους ανθρώπους: ‘Δείξτε μου ένα νόμισμα.’ Όταν του έφεραν ένα νόμισμα, ο Ιησούς τους ρώτησε: ‘Ποιανού εικόνα και όνομα υπάρχει πάνω σ’ αυτό;’

Αυτοί οι άνθρωποι είπαν: «Του Καίσαρος.»

Ο Ιησούς τους είπε: «Απόδοτε λοιπόν τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα, και τα του Θεού εις τον Θεόν.»—Λουκάς 20:19-26.

Δεν ήταν μια έξοχη απάντησις αυτή;—Κανένας δεν μπορούσε να βρη κάτι κακό σ’ αυτήν. Αν ο Καίσαρ κάνη πράγματα για τους ανθρώπους, είναι σωστό να χρησιμοποιούμε τα χρήματα που έχει κάμει ο Καίσαρ για να τον πληρώνωμε γι’ αυτά τα πράγματα. Έτσι μ’ αυτό τον τρόπο ο Ιησούς έδειξε ότι είναι σωστό να πληρώνωμε φόρους στην κυβέρνησι για τα πράγματα που λαμβάνομε.

Εσείς, βέβαια, μπορεί να μην είσθε αρκετά μεγάλοι για να πληρώνετε φόρους. Αλλά υπάρχει κάτι που πρέπει να δίνετε στην κυβέρνησι. Ξέρετε ποιο είναι αυτό;—Είναι η υπακοή στους νόμους της κυβερνήσεως.

Ο Θεός μάς το λέγει αυτό. Ο Λόγος του λέγει: ‘Υπακούετε στις ανώτερες εξουσίες.’ Και ποιες είναι οι ‘ανώτερες εξουσίες’;—Οι άνθρωποι που έχουν εξουσία στην κυβέρνησι. Έτσι πραγματικά οφείλομε να υπακούωμε στο νόμο. Ο Θεός το λέει αυτό.—Ρωμαίους 13:1, 2.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Πιθανόν να υπάρχη ένας νόμος να μη ρίχνωμε χαρτιά ή άλλα απορρίμματα στο δρόμο. Πρέπει να υπακούσετε σ’ αυτόν το νόμο;—Ναι, ο Θεός θέλει να υπακούσετε σ’ αυτόν.

Πρέπει να υπακούωμε στους αστυνομικούς επίσης;—Η κυβέρνησις πληρώνει τους αστυνομικούς για να προστατεύουν τους ανθρώπους. Το να υπακούωμε σ’ αυτούς είναι το ίδιο σαν να υπακούωμε στην κυβέρνησι.

Γι’ αυτό αν πρόκειται να διασχίσετε ένα δρόμο και ο αστυνομικός σας λέγει, «Περιμένετε!» τι θα κάμετε;—Αν οι άλλοι διασχίζουν τον δρόμο οπωσδήποτε, σεις θα το κάμετε;—Και αν ακόμα είσθε ο μόνος που περιμένει, πρέπει να περιμένετε. Ο Θεός μάς λέγει να υπακούωμε.

Ίσως να υπάρχη κάποια ταραχή στη γειτονιά και ένας αστυφύλαξ μπορεί να πη, «Απομακρυνθήτε από τους δρόμους. Μη βγαίνετε έξω.» Αλλά σεις ακούτε τις φωνές και διερωτάσθε τι συμβαίνει. Πρέπει να βγήτε έξω για να δήτε;—Σημαίνει αυτό υπακοή στις ‘ανώτερες εξουσίες’;—

Η κυβέρνησις σε πολλά μέρη χτίζει επίσης σχολεία. Και πληρώνει διδασκάλους. Όταν τα παιδιά κάνουν ό,τι λέγει ο διδάσκαλος, αυτό φέρνει ειρήνη στην τάξι. Πιστεύετε λοιπόν ότι ο Θεός θέλει να υπακούετε στον διδάσκαλο;—

Δεν υπάρχει εδάφιο στη Γραφή που να λέη, «Υπακούετε στους διδασκάλους σας.» Αλλά η Γραφή δείχνει ότι πρέπει να υπακούωμε. Η κυβέρνησις πληρώνει τον διδάσκαλο να διδάσκη, όπως ακριβώς πληρώνει ένα αστυφύλακα να προστατεύη τους ανθρώπους. Έτσι με το να υπακούωμε είτε στον αστυφύλακα είτε στον διδάσκαλο είναι σαν να υπακούωμε στην κυβέρνησι.

Ή μπορούμε να το εξετάσωμε με τον εξής τρόπο. Ο Θεός λέγει στα παιδιά να ‘υπακούουν στον πατέρα και στη μητέρα.’ Αλλά ο πατέρας σας και η μητέρα σας σάς έχουν στείλει στο σχολείο για να φροντίση για σας ο διδάσκαλος. Ώστε είναι σωστό να υπακούετε στον διδάσκαλο όπως ακριβώς υπακούετε στους γονείς σας στο σπίτι.—Εφεσίους 6:1.

Εγώ δεν είμαι πάντα μαζί σας. Γι’ αυτό δεν μπορώ να βλέπω αν υπακούετε στον διδάσκαλο. Αλλ’ ο Θεός βλέπει. Και ο Θεός είναι εκείνος τον οποίον επιθυμούμε πραγματικά να ευαρεστήσωμε, δεν είν’ έτσι;—Επίσης είναι πιθανόν να μη σας βλέπω εγώ αν υπακούετε στον αστυφύλακα. Αλλά ποιος βλέπει;—Ο Θεός βλέπει. Πάντοτε να το θυμάστε αυτό.

Να θυμάστε επίσης, ότι ο Θεός έρχεται πρώτα στη ζωή μας. Υπακούομε στην κυβέρνησι διότι αυτό είναι εκείνο που θέλει ο Θεός να κάνωμε. Αλλά τι θα γίνη αν μας πουν να κάνωμε εκείνο που λέγει ο Θεός να μη κάνωμε ;—Αν κάποιος μας πη, «Δεν είναι ανάγκη να υπακούετε στον Θεό,» θέλει ο Θεός να το ακούσωμε αυτό;—

Αυτό συνέβη στους αποστόλους του Χριστού. Τι θα έκαναν οι απόστολοι; Σεις τι θα είχατε κάνει;—Εκείνοι απήντησαν: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.»—Πράξεις 5:29.

(Η Γραφή διδάσκει σεβασμό στο νόμο. Διαβάστε τι είναι γραμμένο στα εδάφια Τίτον 3:1, Ματθαίος 5:41 και 1 Πέτρου 2:12-14.)