Κεφάλαιο 17
Τίνος τους Νόμους θα Βάλετε Πρώτους;
Η ΖΩΗ μας ρυθμίζεται από νόμους—νόμους της φύσεως, ή της δημιουργίας· νόμους από τον Θεό για ζητήματα ηθικής και διαγωγής· και κοσμικούς νόμους. Εύκολα δεχόμαστε πολλούς απ’ αυτούς τους νόμους και έχουμε ωφέλεια. Αλλά τι γίνεται αν ένας νόμος φαίνεται αδικαιολόγητα περιοριστικός; Ή αν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ δύο νόμων που σας επηρεάζουν;
2 Οι φυσικοί νόμοι φαίνονται μάλλον απρόσωποι, κι έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι τους δέχονται χωρίς δυσκολία. Ποιος θα περιφρονούσε το νόμο της βαρύτητας πέφτοντας από ένα ψηλό βράχο; Κι αυτός ο νόμος μας ωφελεί· κρατάει τα πόδια μας στο έδαφος και το φαγητό στο πιάτο μας. Άλλοι φυσικοί νόμοι αφορούν την κληρονομικότητα, που επηρεάζει το πώς θα είναι τα παιδιά μας. Γνωρίζοντας τους γενετικούς νόμους και αποφεύγοντας το γάμο μ’ ένα στενό συγγενή, αποφεύγουμε τον κίνδυνο να μεταδώσουμε στα παιδιά μας ορισμένα ελαττώματα. (Παράβαλε Λευιτικόν 18:6-17.) Και τι θα πούμε για τους νόμους που έχουν σχέση με τη διαγωγή ή την ηθική;
3 Πολλοί άνθρωποι εκδηλώνουν απέχθεια για τους νόμους που θεσπίζονται. Ένας λόγος είναι ότι οι άνθρωποι έχουν την τάση να κάνουν περιττούς νόμους και να καταπιέζουν τους άλλους μέσω νόμων. (Ματθαίος 15:2· 23:4) Αλλά, είναι επικίνδυνο να θεωρούμε όλους τους νόμους κακούς ή να συνηθίζουμε να τους αγνοούμε.
4 Αν ερευνήσουμε στο παρελθόν να βρούμε γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν θα διαπιστώσουμε ότι οφείλεται σε ανταρσία εναντίον κάποιου νόμου. Ο Θεός απαγόρευσε στον Αδάμ και στην Εύα να φάνε από το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού. Αλλ’ ο Σατανάς έβαλε στην Εύα τη σκέψη ότι ο νόμος του Θεού ήταν αδικαιολόγητα περιοριστικός. (Γένεσις 3:1-6) Η προτροπή του Σατανά ήταν—‘Όχι νόμοι. Βάλτε δικούς σας κανόνες’. Αυτό το πνεύμα εναντίον των νόμων αποδείχτηκε δημοφιλές σ’ όλη την ιστορία ακόμη και μέχρι σήμερα.
5 Ο Ιεχωβά δεν καταπιέζει το λαό του με αδικαιολόγητους περιορισμούς ή βαρείς νόμους, γιατί «όπου είναι το πνεύμα του Ιεχωβά, εκεί υπάρχει ελευθερία». (2 Κορινθίους 3:17, ΜΝΚ· Ιακώβου 1:25) Αλλά, αντίθετα με ό,τι θέλει ο Σατανάς να πιστεύουν οι άνθρωποι, ο Ιεχωβά είναι ο Υπέρτατος Άρχοντας του σύμπαντος. Αυτός είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος καθώς και ο Ζωοδότης και Προμηθευτής μας. (Πράξεις 4:24· 14:15-17) Έχει λοιπόν το δικαίωμα να μας κατευθύνει και να θέτει νόμους για τη διαγωγή μας.
6 Πολλοί άνθρωποι συμφωνούν ότι ο Θεός, σαν η υπέρτατη εξουσία, έχει το δικαίωμα ν’ αποφασίζει τι να κάνουν και τι να μην κάνουν οι άνθρωποι. Δηλαδή, το δέχονται αυτό μέχρις ότου αποφασίσουν να κάνουν κάτι που ο Θεός το απαγορεύει. Είναι φανερό ότι, αυτό είναι επικίνδυνο. Υπάρχουν άφθονες αποδείξεις ότι οι εντολές του Θεού είναι για το καλό μας. Για παράδειγμα, το ν’ αποφεύγουμε τη μέθη, την οργή και την πλεονεξία θα μας βοηθήσει ν’ απολαμβάνουμε καλύτερη υγεία και να είμαστε περισσότερο ευχαριστημένοι. (Ψαλμός 119:1-9, 105) Επίσης, οι νόμοι του Θεού μπορούν να μας βοηθήσουν ν’ αποκτήσουμε την επιδοκιμασία του και σωτηρία. (Παροιμίαι 21:30, 31) Ώστε κι αν ακόμη οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το λόγο για τον οποίο δόθηκαν μερικές εντολές του Ιεχωβά, το ν’ αρνούνται να υπακούουν σ’ αυτές, ίσως από αλαζονική ανεξαρτησία, είναι ανοησία.
7 Ένα παράδειγμα εντολών που έδωσε ο Θεός στους Χριστιανούς είναι μια απόφαση που πήρε η σύνοδος των αποστόλων και πρεσβυτέρων στην Ιερουσαλήμ, οι οποίοι αποτελούσαν το κυβερνών σώμα της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας:
«Εφάνη εύλογον εις το Άγιον Πνεύμα και εις ημάς, να μη επιβάλλωμεν εις εσάς μηδέν πλειότερον βάρος εκτός των αναγκαίων τούτων, να απέχητε από ειδωλοθύτων, και αίματος, και πνικτού και πορνείας».—Πράξεις 15:22-29.
8 Έχουμε σοβαρούς λόγους να υπακούμε στο νόμο του Θεού για την «πορνεία»—γιατί αυτό μας προστατεύει από αρρώστιες, νόθα παιδιά, διαλυμένους γάμους. Αυτός ο νόμος σημαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να αποφεύγουν την ομοφυλοφιλία ή άλλες βαριές σεξουαλικές ανηθικότητες, που περιλαμβάνονται στην έννοια της λέξεως πορνεία που χρησιμοποιείται στις Πράξεις 15:29. (Ρωμαίους 1:24-27, 32) Αλλά τι θα κάναμε αν μπορούσαμε ν’ αποφύγουμε τους κινδύνους που προέρχονται από την «πορνεία»; Θα υπακούαμε και πάλι στην εντολή του Θεού επειδή αυτός είναι ο Υπέρτατος Κυβερνήτης μας; Αν υπακούμε, τότε συμβάλλουμε στο ν’ αποδειχτεί ότι ο Σατανάς είναι ψεύτης και ότι οι άνθρωποι θα υπακούουν στον Ιεχωβά επειδή τον αγαπούν.—Ιώβ 2:3-5· 27:5· Ψαλμός 26:1, 11.
9 Αυτή η απόφαση που αναφέρεται στις Πράξεις 15:22-29, φανερώνει άλλον ένα τομέα στον οποίο μπορούμε να δείξουμε την υπακοή μας. Είναι η εντολή του Θεού να ‘απέχουμε από αίμα’ και από κρέας ζώων που τα πνίγουν για να μείνει το αίμα μέσα στα ζώα. Ο Θεός είπε στον πρόγονό μας Νώε ότι οι άνθρωποι μπορούν να τρώνε το κρέας ζώων, αλλά δεν πρέπει να συντηρούν τη ζωή τους με το αίμα ενός άλλου πλάσματος. (Γένεσις 9:3-6) Όταν ο Θεός επανέλαβε αυτόν τον νόμο στους Ισραηλίτες, είπε ότι «η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι». Ο μόνος λόγος που χρησιμοποιούσαν αίμα στο θυσιαστήριο ήταν για την εξιλέωση αμαρτιών. Αλλιώς, το αίμα ενός πλάσματος έπρεπε να το χύνουν στη γη, επιστρέφοντας το έτσι συμβολικά στον Θεό. Η υπακοή σ’ αυτό το νόμο σήμαινε ζωή ή θάνατο.—Λευϊτικόν 17:10-14.
10 Εκείνες οι θυσίες εξεικόνιζαν το αίμα του Ιησού που θα χυνόταν για μας. (Εφεσίους 1:7· Αποκάλυψις 1:5· Εβραίους 9:12, 23-28) Ακόμη και μετά την επιστροφή του Χριστού στον ουρανό, ο Θεός παρήγγειλε στους Χριστιανούς να ‘απέχουν από αίμα’. Αλλά πόσοι άνθρωποι, που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, υπακούουν σ’ αυτό το ζήτημα στον Θείο Νομοθέτη και Ζωοδότη; Σε μερικούς τόπους συνηθίζουν να τρώνε κρέας που δεν έχει χυθεί το αίμα του, αλλαντικά με αίμα ή άλλα τρόφιμα που σκόπιμα περιέχουν αίμα.
11 Επίσης, πολλοί άνθρωποι δέχτηκαν μεταγγίσεις αίματος στην προσπάθεια να ζήσουν περισσότερο. Συχνά αυτοί δεν ξέρουν ότι οι μεταγγίσεις αίματος βάζουν σε σοβαρούς κινδύνους την υγεία και ότι ουσιαστικά κάθε εγχείρηση μπορεί να γίνει χωρίς αίμα αν εφαρμοστούν άλλες μέθοδοι θεραπείαςa. Αλλά κι αν ακόμη φαινόταν ότι η ζωή κινδύνευε, θα ήταν λάθος να υπακούσουμε στον Θεό; Ο θείος νόμος δεν πρέπει ν’ αγνοείται ακόμη και σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης.—1 Σαμουήλ 14:31-35.
12 Πολλοί άνθρωποι ριψοκινδύνευσαν τη ζωή τους για να υποστηρίξουν την πίστη τους στην ελευθερία του λόγου ή της λατρείας, ή σε κάποιο πολιτικό ιδανικό. Υπάκουσαν σ’ έναν κυβερνήτη ή σ’ έναν στρατιωτικό διοικητή, αψηφώντας τον κίνδυνο. Μήπως δεν έχουμε πολύ πιο σοβαρούς λόγους να υπακούμε στον Κυρίαρχο του σύμπαντος; ‘Απόλυτα’, απαντά το υπόμνημα ακεραιότητας που έδωσαν πολλοί άνθρωποι πίστεως. (Δανιήλ 3:8-18· Εβραίους 11:35-38) Αυτοί γνώριζαν, όπως πρέπει κι εμείς να γνωρίζουμε, ότι ο Ιεχωβά είναι ο Ζωοδότης και θα θυμηθεί και θ’ ανταμείψει αυτούς που τον υπακούουν—επαναφέροντας τους, αν χρειαστεί, στη ζωή μέσω αναστάσεως στον ορισμένο του καιρό. (Εβραίους 5:9· 6:10· Ιωάννης 11:25) Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι κάτω από οποιαδήποτε περίσταση, η υπακοή στον Ιεχωβά είναι η σωστή πορεία με τα καλύτερα διαρκή αποτελέσματα.—Μάρκος 8:35.
ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ;
13 Πολλοί άλλοι νόμοι, που μας επηρεάζουν κάθε μέρα, προέρχονται από τις κοσμικές κυβερνήσεις. Πώς πρέπει ο Χριστιανός να θεωρεί αυτούς τους νόμους και πώς να ενεργεί; Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Υπενθύμιζε αυτούς να υποτάσσωνται εις τας αρχάς και εξουσίας, να πειθαρχώσι».—Τίτον 3:1.
14 Στον πρώτο αιώνα μ.Χ., η Ρωμαϊκή κυβέρνηση δεν ήταν πάντοτε δίκαιη, και μερικοί από τους κυβερνήτες της ήταν ανήθικοι και ανέντιμοι. Όμως ο Παύλος είπε: «Πάσα ψυχή ας υποτάσσηται εις τας ανωτέρας εξουσίας· διότι δεν υπάρχει εξουσία, ειμή από Θεού». Οι ‘ανώτερες εξουσίες’, είναι οι παρούσες κοσμικές κυβερνήσεις.—Ρωμαίους 13:1.
15 Ο Ιεχωβά αναγνωρίζει ότι ώσπου ν’ αποκατασταθεί τελείως η κυβέρνησή του στη γη, οι πολιτικές κυβερνήσεις εξυπηρετούν μερικούς χρήσιμους σκοπούς. Βοηθούν στην τήρηση ενός μέτρου τάξεως στην κοινωνία και παρέχουν πολυάριθμες υπηρεσίες, ανάμεσα στις οποίες είναι και η καταγραφή γάμων και γεννήσεων. (Παράβαλε Λουκάς 2:1-5.) Έτσι οι Χριστιανοί γενικά μπορούν «να διάγουν βίον ατάραχον και ησύχιον εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι».—1 Τιμόθεον 2:2.
16 Οι Χριστιανοί, καθώς περιμένουν τον καιρό που η βασιλεία του Θεού θα λύσει τα προβλήματα των πολέμων, της αδικίας και της καταπιέσεως, δεν πρέπει ‘να εναντιώνονται στην εξουσία’ των πολιτικών κυβερνήσεων. Πρέπει να πληρώνουν τους απαιτούμενους φόρους με ειλικρίνεια, να υπακούουν στους νόμους και ν’ αποδίδουν σεβασμό στους κυβερνήτες. Γι’ αυτή την πορεία τους, οι αληθινοί Χριστιανοί συχνά επαινέθηκαν και βοηθήθηκαν από κυβερνητικούς αξιωματούχους, και σπάνια τιμωρούνται με τη «μάχαιρα» που χρησιμοποιείται κατά των παραβατών του νόμου.—Ρωμαίους 13:2-7.
ΣΧΕΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ
17 Μερικές φορές υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των νόμων. Μια πολιτική κυβέρνηση μπορεί να απαιτήσει κάτι που ο Θεός το απαγορεύει. Ή ο πολιτικός νόμος μπορεί ν’ απαγορεύει ένα πράγμα που ο Θεός δίνει εντολή στους Χριστιανούς να κάνουν. Τι γίνεται τότε;
18 Μια τέτοια σύγκρουση έγινε όταν οι κυβερνήτες απαγόρευσαν στους αποστόλους να κηρύττουν για τον αναστημένο Ιησού Χριστό. Διαβάστε την περιγραφή που δυναμώνει την πίστη στο βιβλίο των Πράξεων 4:1-23· 5:12-42. Οι απόστολοι, αν και φυλακίστηκαν και μαστιγώθηκαν, δεν ήθελαν να σταματήσουν το κήρυγμα. Ο Πέτρος είπε: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους».—Πράξεις 5:29.
19 Η υποταγή του Χριστιανού λοιπόν στις κυβερνητικές εξουσίες είναι σχετική υποταγή. Η πρώτη υποχρέωσή του είναι να υπακούει στην Υπέρτατη Εξουσία. Αν σαν αποτέλεσμα τιμωρηθεί, μπορεί να παρηγορηθεί επειδή γνωρίζει ότι ο Θεός επιδοκιμάζει την ενέργειά του.—1 Πέτρου 2:20-23.
20 Οι πρώτοι Χριστιανοί έπρεπε να πάρουν αποφάσεις και σ’ έναν άλλον τομέα που περιλαμβάνει τις οδηγίες που είχε δώσει ο Θεός και τις απαιτήσεις της Ρωμαϊκής κυβερνήσεως. Αυτό είχε σχέση με υποστήριξη ή ένταξη στον Ρωμαϊκό στρατό. Ο Θεός είχε πει στο λαό του: «Θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον». (Ησαΐας 2:4· Ματθαίος 26:52) Αν, λοιπόν, η Ρωμαϊκή κυβέρνηση απαιτούσε από ένα Χριστιανό να στρατεύεται ή να υποστηρίζει τις πολεμικές της προσπάθειες, θα υπήρχε σύγκρουση ανάμεσα στο νόμο του Καίσαρα και στο νόμο του Θεού.
21 Οι πρώτοι Χριστιανοί, επίσης, έβαζαν πρώτο το νόμο του Θεού όταν διατάσσονταν από ανθρώπους να προσφέρουν θυμίαμα στη θεότητα του Καίσαρα της Ρώμης. Άλλοι μπορεί να σκέπτονταν ότι η πράξη είναι πατριωτική. Αλλά η ιστορία μάς λέει ότι οι Χριστιανοί, την έβλεπαν σαν μια μορφή ειδωλολατρίας. Δεν ήθελαν να αποδώσουν ειδωλολατρικές τιμές σε οποιοδήποτε πρόσωπο ή αντικείμενο, γιατί γνώριζαν ότι η αφοσίωσή τους ανήκε στον Ιεχωβά. (Ματθαίος 22:21· 1 Ιωάννου 5:21) Και αντί να αναμιγνύονται στην πολιτική έστω και κραυγάζοντας μόνο ειδωλολατρικές επευφημίες σ’ έναν κυβερνήτη, παρέμεναν ουδέτεροι για να ‘μην είναι μέρος του κόσμου’ όπως προέτρεψε ο Ιησούς.—Ιωάννης 15:19· Πράξεις 12:21-23.
22 Θα δεχθείτε σεις την άποψη του Θεού και τις κατευθύνσεις του στο ζήτημα του νόμου; Αν το κάνετε, θα προστατευθείτε από πολλές στενοχώριες που δοκίμασαν άτομα τα οποία αγνόησαν τους νόμους του Θεού σχετικά με τη διαγωγή και την ηθική. Και δεν θα υποστείτε χωρίς λόγο τιμωρία από τις πολιτικές εξουσίες. Αλλά αν θέλουμε να έχουμε την άποψη του Θεού πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, πρέπει, πάνω απ’ όλα, να τον αναγνωρίζουμε σαν Υπέρτατο Κυβερνήτη. Ενεργώντας έτσι κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις, θα είστε κατάλληλος να ζήσετε τότε που οι νόμοι της βασιλείας του Θεού θα επικρατούν σε λίγο σ’ ολόκληρη τη γη.—Δανιήλ 7:27.
[Υποσημείωση]
a Οι θρησκευτικές, ηθικές και ιατρικές απόψεις γι’ αυτό το θέμα παρουσιάζονται στο βιβλιάριο με τον τίτλο «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και το Ζήτημα του Αίματος», έκδοση Βιβλικής και Φυλλαδ. Εταιρίας Σκοπιά.
[Ερωτήσεις Μελέτης]
Γιατί πρέπει ν’ απασχολήσει τη σκέψη μας το ζήτημα, πώς πρέπει να θεωρούμε τους νόμους; (1-4)
Τι είναι ανάγκη ν’ αναγνωρίσουμε σχετικά με τους νόμους του Θεού; (5, 6)
Τι λόγους έχουμε για να υπακούμε στο νόμο του Θεού κατά της «πορνείας»; (7, 8)
Πώς μπορούμε να υπακούσουμε στο νόμο του Θεού για το αίμα; (9-11)
Γιατί πρέπει να υπακούμε στον Θεό ακόμη και αν απειλείται η ζωή μας; (12)
Πώς πρέπει να θεωρούν οι Χριστιανοί τις κοσμικές κυβερνήσεις, και γιατί; (Ματθαίος 22:19-21) (13-16)
Ποια είναι η ορθή πορεία όταν συγκρούεται ο νόμος του Θεού με τους κοσμικούς νόμους; Δώστε παράδειγμα. (17-21)
Ποια δοκιμασία αντιμετωπίζουμε τώρα; (22)
[Πλαίσιο στη σελίδα 167]
«Μια προσεκτική ανασκόπηση όλων των πληροφοριών που είναι διαθέσιμες, δείχνει ότι, ως τον καιρό του Μάρκου Αυρήλιου (αυτοκράτορα από το 161 μέχρι το 180 μ.Χ.), κανένας Χριστιανός δεν έγινε στρατιώτης· και κανένας στρατιώτης, αφότου έγινε Χριστιανός, δεν έμεινε στη στρατιωτική υπηρεσία».—«Η Αρχή της Χριστιανοσύνης».
[Εικόνα στη σελίδα 165]
Με τους φόρους σας πληρώνονται . . .
Αστυνομική προστασία
Καθαριότητα Υγειονομία
Εκπαίδευση
Ταχυδρομική Υπηρεσία
Ύδρευση
Πυροσβεστική Υπηρεσία