Κεφάλαιο 11
Οι Παραβολές της Βασιλείας
1. Γιατί οι παραβολές του Ιησού ενδιαφέρουν όλους όσοι υπηρετούν τον Θεό;
ΟΣΟ καιρό ήταν με τους μαθητές του, ο Ιησούς είπε πολλές παραβολές, ή εξεικονίσεις. Αυτές δείχνουν ποια πράγματα χρειάζονται για να είναι κανείς μέλος της βασιλείας των ουρανών. Δείχνουν ποια πορεία πρέπει να πάρει το «μικρό ποίμνιο» των κληρονόμων της Βασιλείας όπως κι εκείνοι που θ’ αποκτήσουν αιώνια ζωή πάνω στη γη κάτω από τη βασιλεία. Κι αυτά τα «άλλα πρόβατα», επίσης, χαίρονται να μαθαίνουν για τις προφητείες σχετικά με τη Βασιλεία, και θερμά προσεύχονται να ‘έλθη’.—Λουκάς 12:32· Ιωάννης 10:16· 1 Θεσσαλονικείς 5:16-20.
2, 3. (α) Γιατί χρησιμοποίησε ο Ιησούς παραβολές; (β) Γιατί οι άλλοι εκτός από τους μαθητές του απέτυχαν να καταλάβουν; (γ) Ανόμοια μ’ εκείνους που περιγράφονται στο Ματθαίος 13:13-15, γιατί πρέπει να μελετούμε επιμελώς το Λόγο του Θεού;
2 Αφού ο Ιησούς αφηγήθηκε μια από τις παραβολές του στο λαό, οι μαθητές του ήρθαν σ’ αυτόν και τον ρώτησαν: «Δια τι λαλείς προς αυτούς δια παραβολών;» Σ’ απάντηση, ο Ιησούς είπε:
«Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν εδόθη.» (Ματθαίος 13:10, 11)
Και γιατί σ’ αυτούς δεν εδόθη; Γιατί δεν ήθελαν να ερευνήσουν για να καταλάβουν τα βαθύτερα νοήματα των λόγων του, κι έτσι να τους υποκινήσουν οι καρδιές τους σε δράση υπέρ του «ευαγγελίου». Δεν θεωρούσαν τη Βασιλεία σαν «θησαυρό» η σαν «πολύτιμον μαργαρίτην».—Ματθαίος 13:44-46.
3 Ο Ιησούς παρέθεσε την προφητεία του Ησαΐα και είπε ότι εκπληρωνόταν σ’ εκείνους τους απίστους, λέγοντας : «Με την ακοήν θέλετε ακούσει και δεν θέλετε εννοήσει, και βλέποντες θέλετε ιδεί και δεν θέλετε καταλάβει· διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου, και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν, μήποτε ίδωσι με τους οφθαλμούς και ακούσωσι με τα ώτα και νοήσωσι με την καρδίαν και επιστρέψωσι, και ιατρεύσω αυτούς.» (Ματθαίος 13:13-15) Πρέπει να θέλουμε ν’ αποφύγουμε να μοιάσουμε μ’ αυτούς τους ανθρώπους που δεν είχαν εκτίμηση. Γι’ αυτό ας ασχοληθούμε με τη μελέτη του Λόγου του Θεού.
4. (α) Ποια είδη καρδίας αποτυγχάνουν να ωφεληθούν από το λόγο; (β) Πώς μπορούμε να ευλογηθούμε αν αγωνιζόμαστε να καταλάβουμε την έννοια του λόγου;
4 Στην παραβολή του με την οποία αρχίζει το κεφάλαιο 13:3-8, του Ματθαίου, ο Ιησούς περιέγραψε τον εαυτό του σαν «σπορέα» του σπόρου. Σπέρνει «τον λόγον της βασιλείας» σε διάφορα είδη καρδιάς. Οι καρδιές μερικών ανθρώπων είναι σαν το χώμα του χωραφιού κοντά στο δρόμο. Πριν μπορέσει να ριζώσει ο σπόρος, ο Διάβολος στέλνει τα όργανά του σαν «πτηνά» για να αρπάξουν «τον λόγον από της καρδίας αυτών, δια να μη πιστεύσωσι και σωθώσι.» Άλλες καρδιές είναι σαν το βραχώδες έδαφος. Στην αρχή, δέχονται το λόγο με χαρά, αλλά κατόπιν το τρυφερό φυτό μαραίνεται κάτω από τη δοκιμασία του διωγμού. Μερικοί σπόροι πέφτουν ανάμεσα στα ‘αγκάθια’ όπου συμπνίγονται «υπό μερίμνων και πλούτου και ηδονών του βίου.» Αλλ’ υπάρχει όμως και «σπόρος» που σπείρεται πάνω στο καλό είδος εδάφους!
«Ούτος είναι ο ακούων τον λόγον και νοών όστις και καρποφορεί και κάμνει ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα.» (Ματθαίος 13:18-23· Μάρκος 4:3-9, 14-20· Λουκάς 8:4-8, 11-15)
Ναι, θα ευλογηθούμε και η λατρεία μας στον Θεό μας θα γίνει πραγματικά καρποφόρα αν δεχτούμε τον λόγο σε καρδιές γεμάτες εκτίμηση και δαπανηθούμε για χάρη της βασιλείας του Θεού!
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ «ΣΠΟΡΕΑΣ»
5. (α) Σε ποια άλλη παραβολή ενθαρρυνόμαστε τώρα να προσέξουμε; (β) Γιατί δεν μπορεί αυτός ο «άνθρωπος» να είναι ο Κύριος Ιησούς;
5 Απ’ όλα τα ευαγγέλια, μόνο η αφήγηση του Μάρκου αναφέρει, μετά απ’ αυτή την παραβολή του «σπορέα», μια άλλη παραβολή που αφορά κάποιον διαφορετικό «σπορέα». Ακριβώς, πριν δώσει αυτή την παραβολή, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του ιδιαίτερα: «Προσέχετε τι ακούετε.» Κατόπιν σύνδεσε τη δεύτερη παραβολή, λέγοντας:
«Ούτως είναι η βασιλεία του Θεού, ως εάν άνθρωπος ρίψη τον σπόρον επί της γης, και κοιμάται και σηκόνηται νύκτα και ημέραν, και ο σπόρος βλαστάνη και αυξάνη καθώς αυτός δεν εξεύρει.» (Μάρκος 4:24-27)
Προφανώς, αυτός ο «άνθρωπος» δεν είναι ο δοξασμένος Κύριος Ιησούς Χριστός, γιατί αυτός τώρα δεν χρειάζεται ένα νυκτερινό ύπνο πάνω στη γη. Ούτε θα ήταν σωστό να πούμε ότι ο Υιός του ανθρώπου, που εργάστηκε με τον Πατέρα του για τη δημιουργία όλων των πραγμάτων, «δεν εξεύρει» πώς γίνεται η αύξηση. (Κολοσσαείς 1:16) Έτσι, από τα συμφραζόμενα, μπορούμε ν’ αντιληφτούμε ότι ο «άνθρωπος» έχει σχέση με τον κάθε Χριστιανό που πρέπει να ‘προσέχη’ για τα ζητήματα που έχουν σχέση με τη «βασιλεία του Θεού.»
6. Ποια δύο πράγματα πρέπει να παρατηρεί κάθε «σπορέας», και γιατί;
6 Κάθε «σπορέας» πρέπει να είναι άγρυπνος για να βλέπει τι χαρακτηριστικά σπέρνει, κι’ επίσης το περιβάλλον στο οποίο σπέρνει. Γιατί χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, η ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας μπορεί να επηρεασθεί προς το καλό ή προς το κακό, ανάλογα με το «έδαφος» ή με το είδος των ανθρώπων με τους οποίους κάνουμε συντροφιά, καθώς επιζητούμε ν’ αναπτύξουμε Χριστιανικές ιδιότητες—είτε αυτό γίνεται μέσα στην εκκλησία είτε έξω από την εκκλησία. (Παράβαλε με 1 Κορινθίους 15:33.) Τελικά, «ο πλήρης σίτος» θα εμφανισθεί στο στάχυ, και θα θερίσουμε ανάλογα. (Μάρκος 4:28, 29) Πόσο σπουδαίο είναι όσοι ανήκουν στο «μικρό ποίμνιο», και μάλιστα όλοι όσοι επιζητούν αιώνια ζωή στο σύστημα της Βασιλείας του Θεού, να είναι άγρυπνοι τι και που σπέρνουν σχετικά με την ανάπτυξη της Χριστοειδούς προσωπικότητάς τους!—Εφεσίους 4:17-24· Γαλάτας 6:7-9.
ΜΙΑ ΠΛΑΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
7. Πώς οι διάφορες παραβολές μάς βοηθούν να δούμε τη Βασιλεία;
7 Η αφήγηση του Μάρκου δείχνει ότι ο Ιησούς συνέχισε και είπε:
«Με τι να ομοιώσωμεν την βασιλείαν του Θεού; Ή με ποίαν παραβολήν να παραβάλωμεν αυτήν;» (Μάρκος 4:30)
Και κατόπιν μας προσκαλεί να δούμε τη Βασιλεία από μια διαφορετική άποψη. Πραγματικά, αυτές οι παραβολές μας βοηθούν να βλέπουμε τη Βασιλεία από διάφορες απόψεις, όπως θα μπορούσαμε να επιθεωρήσουμε ένα οικοδόμημα από μέσα ή απ’ έξω, και από διάφορες γωνιές.
8. (α) Γιατί δεν θα μπορούσε η θεαματική αύξηση από τους κόκκους σινάπεως να έχει σχέση με τους κληρονόμους της Βασιλείας; (β) Γιατί αυτό λογικά ταιριάζει στη «βασιλεία» του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου; (γ) Πώς η περιγραφή του Θεού για τον αποστάτη Ισραήλ υποστηρίζει αυτή την άποψη;
8 Έτσι με τι πρέπει να παρομοιάσουμε τη βασιλεία του Θεού; Ο Ιησούς απαντά:
«Με κόκκον σινάπεως, όστις, όταν σπαρή επί της γης, είναι μικρότερος πάντων των σπερμάτων των επί της γης αφού δε σπαρή, αναβαίνει και γίνεται μεγαλήτερος πάντων των λάχανων και κάμνει κλάδους μεγάλους, ώστε υπό την σκιάν αυτού δύνανται τα πετεινά του ουρανού να κατασκηνώσι.» (Μάρκος 4:30-32)
Αυτή είναι μια καταπληκτική αύξηση—και ασφαλώς, είναι μια επέκταση πολύ μεγαλύτερη από το «μικρό ποίμνιο» των 144.000 κληρονόμων της Βασιλείας στους οποίους ‘ο Πατέρας ευδόκησε να δώση τη βασιλεία’! (Λουκάς 12:32· Αποκάλυψις 14:1, 3) Μάλλον, η αύξηση αυτή είναι το μεγάλο κίβδηλο «δένδρο» του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου που είναι μια αποστασία από την εκκλησία που ο Ιησούς είχε φυτέψει. (Λουκάς 13:18, 19) Αυτή η αύξηση είναι τεράστια! Καυχιέται ότι έχει περισσότερα από 900.000.000 μέλη σ’ όλο τον κόσμο για τα οποία ισχυρίζεται ότι θα πάνε όλα στον ουρανό. Αυτή η αποστατική βασιλεία είχε προσκιασθεί πριν από πολύ καιρό από τον αποστάτη Ισραήλ, για τον οποίο ο Ιεχωβά είπε: «Εγώ δε σε εφύτευσα άμπελον εκλεκτήν, σπέρμα όλως αληθινόν· πώς λοιπόν μετεβλήθης εις παρεφθαρμένον κλήμα αμπέλου ξένης εις εμέ;»—Ιερεμίας 2:21-23· βλέπε επίσης Ωσηέ 10:1-4.
9. (α) Ποια είναι τα «πτηνά» και οι κλάδοι του «δένδρου»; (β) Έχοντας υπόψη τη δήλωση στην 2 Θεσσαλονικείς 1 και Ματθαίος 7, γιατί πρέπει να σταθούμε μακριά από κείνο το «δένδρο»;
9 Σύμφωνα με την περιγραφή αυτού του «δένδρου» από τον Ματθαίο, «έρχονται τα πετεινά του ουρανού και κατασκηνούσιν εν τοις κλάδοις αυτού.» Προφανώς, αυτά είναι τα ίδια «πτηνά» της προηγούμενης παραβολής που τρώνε «τον λόγον της βασιλείας» που πέφτει πλάι στο δρόμο. (Ματθαίος 13:4, 19, 31, 32) Αυτά τα «πτηνά» κουρνιάζουν στις εκατοντάδες των αιρετικών κλαδιών του «δένδρου». Παριστάνουν τον αποστάτη «άνθρωπον της ανομίας», τον κλήρο του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου. Θα χάσουν όμως το ασφαλές καταφύγιό τους, όταν ο Θεός θα κατακάψει εκείνο το «δένδρο» μαζί μ’ όλες τις άλλες ψεύτικες θρησκείες. Απομακρυνθείτε απ’ αυτό εντελώς, τώρα! Γιατί η πτώση αυτού του «δένδρου» επίκειται!—Παράβαλε με 2 Θεσσαλονικείς 1:6-9· 2:3· Ματθαίος 7:19-23.
10, 11. (α) Με ποια συμφραζόμενα παρουσιάζουν την παραβολή του «κόκκου σινάπεως» ο Ματθαίος και ο Λουκάς, και γιατί το κάνουν αυτό κατάλληλα; (β) Ποια νουθεσία και προειδοποίηση μας προμηθεύει η παραβολή της ζύμης για τη Βασιλεία;
10 Κατάλληλα, ο Λουκάς παρουσιάζει την παραβολή του «κόκκου σινάπεως» σαν συνέχεια της δημόσιας καταγγελίας για τους αποστάτες θρησκευόμενους της εποχής του. Και σαν να θέλουν να τονίσουν το σημείο, και ο Ματθαίος και ο Λουκάς δείχνουν ότι ο Ιησούς, κατόπιν, έδωσε την παραβολή για τη «ζύμη». (Ματθαίος 13:32, 33· Λουκάς 13:10-21) Όταν χρησιμοποιείται συμβολικά στη Γραφή, η ζύμη έχει πάντοτε κάποια κακή σημασία, όπως όταν ο Ιησούς ειδοποίησε τους μαθητές του να ‘προσέχουν από της ζύμης των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων’, και όταν ο απόστολος Παύλος συμβούλευσε τους Χριστιανούς να καθαρισθούν από την «ζύμην κακίας και πονηρίας.»—Ματθαίος 16:6, 11, 12· 1 Κορινθίους 5:6-8· Γαλάτας 5:7-9.
11 Στην παραβολή, ένα χαρακτηριστικό σχετικά με τη «βασιλεία των ουρανών» λέγεται ότι μοιάζει με ζύμη που μια γυναίκα έκρυψε σε τρία μέτρα αλεύρι. Έτσι όλη η μάζα του αλευριού γίνεται ένζυμη. Αυτό εικονίζει την ύπουλη διαφθορά της λεγόμενης Χριστιανικής εκκλησίας με ψεύτικες Βαβυλωνιακές διδασκαλίες και έθιμα, που κατέληξαν να δημιουργήσουν το ογκώδες οικοδόμημα της πλαστής βασιλείας του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου. Αυτό πρέπει να χρησιμεύσει για μας σαν μια προειδοποίηση. Βλέποντας τα θλιβερά αποτελέσματα της αποστασίας στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο, «το μικρό ποίμνιο» των κληρονόμων της Βασιλείας και οι σύντροφοί τους σήμερα πρέπει να είναι άγρυπνοι να μην επιτρέψουν ποτέ στη «ζύμη» των ψεύτικων, απατηλών διδασκαλιών να μολύνει την εγκάρδια εκτίμησή τους για την αγνότητα και την αλήθεια του «λόγου της βασιλείας.»
Ο ΣΠΟΡΕΑΣ ΚΑΙ Ο «ΕΧΘΡΟΣ» ΤΟΥ
12, 13. (α) Πώς ο Ιησούς δίνει την ταυτότητα των κυρίων προσώπων στην παραβολή για τον «σίτον» και τα «ζιζάνια»; (β) Ποιος είναι ο θερισμός, και ποια απόδειξη βλέπουμε ότι σήμερα εκτελείται;
12 Σε μια άλλη παραβολή, ο Ιησούς παρομοίασε «την βασιλείαν των ουρανών» με «άνθρωπον, όστις έσπειρε καλόν σπόρον εν τω αγρώ αυτού.» Κατόπιν, «ενώ εκοιμώντο οι άνθρωποι, ήλθεν ο εχθρός αυτού και έσπειρε ζιζάνια ανά μέσον του σίτου και ανεχώρησεν.» Τι είδος καρπού μπορούσε να περιμένει κανείς από κείνο τον αγρό; Ο Ιησούς προχώρησε και φανέρωσε ότι ο σπορέας αυτός ήταν ο ίδιος, «ο Υιός του ανθρώπου», του οποίου η σπορά του σπόρου της Βασιλείας καταλήγει σε καρποφορία Χριστιανών όμοιων με στάρι, «των υιών της βασιλείας.» Ο εχθρός, είναι «ο Διάβολος», και τα «ζιζάνια» είναι «οι υιοί του πονηρού»—το υποκριτικό θρησκευτικό «σπέρμα» του. (Παράβαλε με Γένεσις 3:15.) Σ’ εκπλήρωση αυτής της παραβολής, μερικοί αληθινοί Χριστιανοί εξακολούθησαν ν’ αυξάνουν ανάμεσα στο συνονθύλευμα των «ζιζανίων» που σημείωσε τη μεγάλη αποστασία από τον πρώτο αιώνα κι’ έπειτα. Αλλά τώρα στον 20ο μας αιώνα, φθάσαμε στον καιρό του θερισμού—«στη συντέλεια του αιώνος· οι δε θερισταί είναι οι άγγελοι»!—Ματθαίος 13:24-30, 36-39.
13 Επί τέλους, κάτω από αγγελική κατεύθυνση, ο «σίτος» χωρίζεται από τα «ζιζάνια». Ο σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στα δύο έχει πια γίνει φανερός. Καθώς θα δούμε, αφθονούν οι αποδείξεις ότι «ο Υιός του ανθρώπου» είναι σήμερα παρών στην ουράνια βασιλεία του, συνάγοντας στη δράση της Βασιλείας τους όμοιους με στάρι γνήσιους Χριστιανούς. Αλλά τι θ’ απογίνουν ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος και οι δάσκαλοι του της αποστασίας; Η παραβολή του Ιησού συνεχίζει και λέει:
«Θέλει αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους αυτού, και θέλουσι συλλέξει εκ της βασιλείας αυτού πάντα τα σκάνδαλα και τους πράττοντας την ανομίαν.»
Για αιώνες ο κλήρος του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου με τις ψεύτικες διδασκαλίες και την εξωτερική εμφάνιση ευσέβειας έκανε να προσκόψουν ειλικρινή άτομα. Αλλά τώρα έχουν έρθει κάτω από την κρίση του Θεού, και ‘θρηνούν και τρίζουν τα δόντια τους.’ Σήμερα θρηνούν για την ελαττούμενη υποστήριξη από τους λαϊκούς και για τις διαιρέσεις στις τάξεις τους. Σ’ αντίθεση, οι όμοιοι με στάρι δούλοι του Ιεχωβά δίνουν με χαρά μαρτυρία για τη βασιλεία του. Αυτοί λάμπουν «ως ο ήλιος εν τη βασιλεία του Πατρός αυτών.»—Ματθαίος 13:40-43· παράβαλε με Ησαΐας 65:13, 14.
ΕΝΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ ΕΡΓΟ ‘ΑΛΙΕΙΑΣ’
14, 15. (α) Πώς άρχισε ο Ιησούς ένα μεγάλο έργο «αλιείας», αλλά ποια άλλα είδη ‘αλιείας’ γίνονται από τότε και με τι ‘αλιεύματα’; (β) Τι ρόλο παίζουν οι άγγελοι και πώς χωρίζουν τους «ιχθείς»; (γ) Για ποια ευκαιρία λοιπόν πρέπει να είμαστε ευγνώμονες;
14 «Πάλιν», λέει ο Ιησούς, «όμοια είναι η βασιλεία των ουρανών με δίκτυον, το οποίον ερρίφθη εις την θάλασσαν και συνήγαγεν από παντός είδους.» (Ματθαίος 13:47) Ο Ιησούς άρχισε το έργο της ‘αλιείας’ ο ίδιος, όταν κάλεσε τους πρώτους μαθητές του από τα δίχτυα τους για να γίνουν «αλιείς ανθρώπων.» (Ματθαίος 4:19) Αλλά, στη διάρκεια της μεγάλης αποστασίας, κάτω από αγγελική επίβλεψη, οι πιστές ομάδες της μειονότητας και οι θρησκείες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου συνέχισαν να ‘αλιεύουν’ για προσήλυτους. Αλλά μήπως αποδείχθηκαν όλες αυτές οι εκατοντάδες εκατομμύρια των συμβολικών θαλάσσιων πλασμάτων ότι είναι ‘καλά ψάρια’; Όπως παρατηρήσαμε, οι θρησκείες του Χριστιανισμού βάσισαν τις διδασκαλίες τους στην Ελληνική φιλοσοφία του Πλάτωνα, και στα «μυστήρια» της αρχαίας Βαβυλώνας. Η καρποφορία τους φαίνεται στα μίση, στις διαμάχες και στις αιματοχυσίες που έχουν κηλιδώσει τις σελίδες της ιστορίας του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου, και στην υποστήριξη τους στους παγκόσμιους πολέμους του 20ου μας αιώνα.
15 Επί τέλους, «εις την συντέλειαν του αιώνος», είναι ο καιρός για τους αγγέλους να σύρουν το «δίχτυ». Αυτό συμβολίζει τις οργανώσεις πάνω στη γη εκείνων που ισχυρίζονται ότι είναι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού—είτε αληθινοί είτε ψεύτικοι. Όσοι «ιχθείς» βρεθούν ότι είναι «αχρείοι» (άχρηστοι) για «την βασιλείαν των ουρανών» πρέπει ν’ απορριφθούν, να ριφθούν «εις την κάμινον του πυρός» της καταστροφής. «Εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.» (Ματθαίος 13:48-50) Αλλά οι άγγελοι χωρίζουν επίσης ‘καλά ψάρια’ από το συμβολικό δίχτυ. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε για την ευκαιρία που έχουμε να υπολογισθούμε μαζί με τα καλά ψάρια—έναν ξεχωριστό λαό αφιερωμένο να μεγαλύνει το όνομά του Ιεχωβά και οι οποίοι προσεύχονται με κατανόηση να «έλθη» η βασιλεία του!
16. Ποια ερωτήματα εγείρει αυτή η τελευταία παραβολή, και γιατί πρέπει να ενδιαφερθούμε να βρούμε τις απαντήσεις;
16 Αλλά, ποια είναι «η συντέλεια του αιώνος», για την οποία ο Ιησούς μίλησε τόσο δυνατά σ’ αυτή την τελευταία παραβολή; Ποιες είναι οι «έσχαται ημέραι» για τις οποίες έγραψαν αρκετοί από τους μαθητές του Ιησού; Ζούμε τώρα εμείς σ’ αυτές τις μέρες; Κι αν ζούμε τι σημαίνει αυτό για μας και για όλο το ανθρώπινο γένος;
[Πλαίσιο στη σελίδα 104]
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΙΣ ΕΞΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
● Αυτές περιγράφουν τη Βασιλεία επιθυμητή, σαν «θησαυρόν» ή «μαργαρίτην». Αυτοί που αποβλέπουν σ’ αυτή είναι σαν την «καλήν γην» σαν «σίτος» σαν ‘καλά ψάρια.’
● Η πλαστή βασιλεία εξεικονίσθηκε σαν ένα «δένδρον» σινάπεως με πολλά κλαδιά, μια ένζυμη μάζα αλευριού. Οι υποστηρικτές τους είναι τα «πετεινά» «τα ζιζάνια» «τα αχρεία ψάρια».
● Βλέποντας την ανάπτυξη της Βασιλείας από διάφορες πλευρές, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα το μεγάλο ζήτημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα και ενθαρρυνόμαστε να κρατήσουμε σταθερή και πιστή στάση υπέρ της Βασιλείας.