Ύμνος 137
Δώσε μας Τόλμη
Τ’ άγγελμα της Βασιλείας
Μαρτυρούμε στους λαούς.
Μα επίσης συναντούμε
Διωγμό και χλευασμούς.
Μ’ αφοβιά όμως εμείς
Σ’ εσένα μόνο, Ιεχωβά,
Υπακούμε και σου ζητούμε
Τ’ άγιο πνεύμα σου ταπεινά.
(ΡΕΦΡΕΝ)
Δως μας τόλμη για το έργο,
Προσευχόμαστε πιστά,
Να κηρύττουμε στον κόσμο
Την αλήθεια θαρρετά.
Ο Αρμαγεδδών είν’ κοντά.
Μέχρι τότε συ, Ιεχωβά,
Δως μας τόλμη για το έργο
Και αφοβιά.
Αλλά κι όταν φοβηθούμε,
—Χώμα είμαστε της γης—
Στηριζόμαστε σε σένα,
Δύναμη μας χορηγείς.
Άκου τώρα, Ιεχωβά,
Οι διώκτες πώς μας απειλούν,
Και στους δούλους σου δίνε τόλμη
Τ’ όνομά σου να διαλαλούν.
(ΡΕΦΡΕΝ)
Δως μας τόλμη για το έργο,
Προσευχόμαστε πιστά,
Να κηρύττουμε στον κόσμο
Την αλήθεια θαρρετά.
Ο Αρμαγεδδών είν’ κοντά.
Μέχρι τότε συ, Ιεχωβά,
Δως μας τόλμη για το έργο
Και αφοβιά.
(Βλέπε επίσης 1 Θεσ. 2:2· Εβρ. 10:35.)