ΑΡΙΗΛ

(Αριήλ) [Εστία του Θυσιαστηρίου του Θεού· ή, Λιοντάρι του Θεού].

1. Μωαβίτης του οποίου οι δύο γιοι θανατώθηκαν από τον Βεναΐα.—2Σα 23:20· 1Χρ 11:22.

2. Ένας από τους εννιά επικεφαλής τους οποίους ο Έσδρας χρησιμοποίησε συγκεκριμένα για την εξεύρεση κατάλληλων “διακόνων για τον οίκο του Θεού μας”. Αυτό συνέβη την άνοιξη του 468 Π.Κ.Χ., όταν περίπου 1.500 άρρενες Ισραηλίτες υπό την ηγεσία του Έσδρα επρόκειτο να αναχωρήσουν από τον ποταμό Ααβά για την Ιερουσαλήμ.—Εσδ 8:15-17, 31.

3. Κρυπτογραφικό όνομα που εφαρμόζεται στην Ιερουσαλήμ στα εδάφια Ησαΐας 29:1, 2, 7. Η Ιερουσαλήμ ήταν η τοποθεσία όπου βρισκόταν ο ναός του Θεού, στον περίβολο του οποίου υπήρχε το θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος. Λόγω αυτού του γεγονότος, η πόλη ήταν στην ουσία η εστία του θυσιαστηρίου του Θεού. Υποτίθεται επίσης ότι ήταν το κέντρο της αγνής λατρείας του Ιεχωβά. Ωστόσο, το άγγελμα που περιέχεται στα εδάφια Ησαΐας 29:1-4 είναι δυσοίωνο και προβλέπει την καταστροφή που επρόκειτο να επιφέρουν στην Ιερουσαλήμ οι Βαβυλώνιοι το 607 Π.Κ.Χ., όταν η πόλη θα γινόταν “εστία θυσιαστηρίου” με διαφορετική έννοια, με την έννοια ότι θα έρρεε άφθονο σε αυτήν το χυμένο αίμα, ενώ η ίδια θα καταναλωνόταν από τη φωτιά και θα γέμιζε από τα πτώματα των θυμάτων της πύρινης καταστροφής. Οι βασικές αιτίες αυτής της συμφοράς αναφέρονται στα εδάφια 9 ως 16. Εντούτοις, τα εδάφια Ησαΐας 29:7, 8 δείχνουν ότι τα έθνη που θα έφερναν τέτοια καταστροφή στην Ιερουσαλήμ δεν θα επιτύγχαναν τον απώτερο σκοπό ή στόχο τους.