ΧΕΛΑΙΩΝ

(Χελαιών) [Αυτός που Εκλείπει· Αυτός που Φτάνει στο Τέλος].

Γιος της Ναομί και του Ελιμέλεχ και αδελφός του Μααλών, του συζύγου της Ρουθ. Η οικογένεια είχε μετακομίσει από τη Βηθλεέμ του Ιούδα στον Μωάβ για να γλιτώσει την πείνα που είχε πέσει εκεί την εποχή των Κριτών. Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Χελαιών παντρεύτηκε τη Μωαβίτισσα Ορφά. Τόσο αυτός όσο και ο αδελφός του πέθαναν άτεκνοι στον Μωάβ.—Ρθ 1:1-5· 4:9, 10.