ΧΡΥΣΟΛΙΘΟΣ

Διαφανής ή ημιδιαφανής, κίτρινη ή πράσινη ημιπολύτιμη πέτρα που αποτελείται από πυριτικά άλατα μαγνησίου και σιδήρου. Εμφανίζεται γενικά σε ηφαιστειακά πετρώματα (επίσης, σε δολομίτες και σε μερικούς τύπους ασβεστόλιθου) σε συμπαγή, κρυσταλλική ή κοκκώδη μορφή. Η λέξη χρυσόλιθος σημαίνει «χρυσός λίθος», φαίνεται δε ότι ήταν μια ονομασία που τουλάχιστον ορισμένοι αρχαίοι απέδιδαν σε διάφορα κίτρινα πετράδια. Εξαιρετικής ποιότητας κρύσταλλοι χρυσόλιθου υπάρχουν στην Αίγυπτο.

Σύμφωνα με τις οδηγίες του Ιεχωβά, τοποθετήθηκε ένας χρυσόλιθος (εβρ., ταρσίς· Ο΄, χρυσόλιθος) στην πρώτη θέση της τέταρτης σειράς στο «περιστήθιο της κρίσης» του Ααρών για να συμβολίσει μία από τις 12 φυλές του Ισραήλ. (Εξ 28:2, 15, 20, 21· 39:13 [36:20, Ο΄]) Ο χρυσόλιθος ήταν επίσης μία από τις πολύτιμες πέτρες που χρησίμευαν ως «περικάλυμμα» για το βασιλιά της Τύρου.—Ιεζ 28:12, 13.

Όταν ο Ιεζεκιήλ έλαβε δύο ξεχωριστά οράματα στα οποία περιλαμβάνονταν τέσσερις τροχοί, πρόσεξε ότι η θέα των τροχών ήταν «σαν τη λάμψη χρυσόλιθου». (Ιεζ 1:15-21· 10:9) Η Σουλαμίτισσα παρομοίασε τα χέρια του αγαπημένου της ποιμένα με “κυλίνδρους χρυσούς γεμισμένους με χρυσόλιθο”. Ίσως οι χρυσοί κύλινδροι να συμβόλιζαν τα δάχτυλα και τα γεμίσματα από χρυσόλιθο να αναφέρονταν στα νύχια. (Ασμ 5:14) Παρόμοια, ο Δανιήλ χρησιμοποίησε το χρυσόλιθο για να περιγράψει το σώμα “κάποιου άντρα ντυμένου στα λινά” που ήρθε να πει στον προφήτη τι θα συνέβαινε στο λαό του «στο τελικό διάστημα των ημερών». (Δα 10:5, 6, 14) Όταν ο απόστολος Ιωάννης είδε σε όραμα τη Νέα Ιερουσαλήμ, παρατήρησε ότι το έβδομο θεμέλιο του τείχους της πόλης ήταν χρυσόλιθος και πάνω του ήταν χαραγμένο το όνομα ενός από “τους δώδεκα αποστόλους του Αρνιού”.—Απ 21:2, 10, 14, 20· βλέπε ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΕΤΡΕΣ.