ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

Η εντολή του Θεού προς τους Ισραηλίτες ήταν ότι κάθε νέα σελήνη, η οποία σηματοδοτούσε την έναρξη των σεληνιακών μηνών του Ιουδαϊκού ημερολογίου, έπρεπε να ηχούν οι σάλπιγγες για τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες συμμετοχής τους. (Αρ 10:10) Αυτές τις ημέρες έπρεπε να προσφέρουν ειδικές θυσίες εκτός από τη μόνιμη καθημερινή θυσία. Η προσφορά της νέας σελήνης έπρεπε να αποτελείται από δύο ταύρους, ένα κριάρι και εφτά μονοετή αρσενικά αρνιά που θα θυσιάζονταν ως ολοκαύτωμα, μαζί με τις αντίστοιχες προσφορές σιτηρών και κρασιού, καθώς επίσης από ένα κατσικάκι που θυσιαζόταν ως προσφορά για αμαρτία.—Αρ 28:11-15.

Αυτές είναι όλες οι εντολές που περιέχονται στην Πεντάτευχο αναφορικά με την τήρηση της νέας σελήνης, αλλά με τον καιρό αυτή εξελίχθηκε σε σημαντική εθνική γιορτή. Στα εδάφια Ησαΐας 1:13, 14 κατατάσσεται μαζί με τα Σάββατα και τις γιορταστικές περιόδους. Τουλάχιστον στην εποχή των μεταγενέστερων προφητών, ο λαός δεν επιδιδόταν σε εμπορικές δραστηριότητες κατά τις ημέρες της νέας σελήνης, όπως υποδηλώνει το εδάφιο Αμώς 8:5. Αυτό υπερέβαινε τις Γραφικές απαιτήσεις για τις ημέρες της νέας σελήνης. Ούτως ή άλλως, όμως, όπως δείχνουν οι δύο παραπάνω Γραφικές περικοπές, η τήρηση της νέας σελήνης από τους Ιουδαίους είχε καταντήσει πλέον τυπολατρική και ήταν μισητή στα μάτια του Ιεχωβά.

Η ημέρα της νέας σελήνης θεωρούνταν κατ’ εξοχήν ημέρα συνάξεων και συμποσίων. Αυτό φαίνεται από το συνειρμό που έκανε ο Σαούλ όταν δεν εμφανίστηκε στο τραπέζι του ο Δαβίδ την ημέρα της νέας σελήνης. Ο Σαούλ είπε μέσα του: «Κάτι συνέβη και δεν είναι καθαρός, γιατί δεν καθαρίστηκε». (1Σα 20:5, 18, 24, 26) Μολονότι αυτή την ημέρα μπορούσαν να γίνουν κάποιες μορφές εργασίας που απαγορεύονταν το Σάββατο, η νέα σελήνη θεωρούνταν ημέρα ενασχόλησης με πνευματικά ζητήματα. Ο λαός συναγόταν σε συνελεύσεις (Ησ 1:13· 66:23· Ψλ 81:3· Ιεζ 46:3) ή επισκεπτόταν τους προφήτες ή τους ανθρώπους του Θεού.—2Βα 4:23.

Ο εορτασμός της ημέρας της νέας σελήνης δεν περιλάμβανε την απόδοση λατρείας στη σελήνη, λατρεία την οποία ασκούσαν μερικά ειδωλολατρικά έθνη, ούτε είχε οποιαδήποτε σχέση με την αστρολογία.—Κρ 8:21· 2Βα 23:5· Ιωβ 31:26-28.

Ο Ησαΐας έγραψε για έναν μελλοντικό καιρό κατά τον οποίο κάθε σάρκα θα προσερχόταν για να προσκυνάει τον Ιεχωβά στις ημέρες της νέας σελήνης. (Ησ 66:23) Στην προφητεία του Ιεζεκιήλ, την περίοδο της εξορίας στη Βαβυλώνα, όταν δόθηκε σε αυτόν το όραμα ενός ναού, ο Ιεχωβά τού είπε: «Η πύλη της εσωτερικής αυλής που βλέπει ανατολικά θα πρέπει να παραμένει κλειστή τις έξι εργάσιμες ημέρες, και την ημέρα του σαββάτου θα πρέπει να ανοίγεται και την ημέρα της νέας σελήνης θα πρέπει να ανοίγεται. Και ο λαός του τόπου θα προσκυνάει στην είσοδο εκείνης της πύλης κατά τα σάββατα και κατά τη νέα σελήνη, ενώπιον του Ιεχωβά».—Ιεζ 46:1, 3.

Οι Εβραίοι σήμερα γιορτάζουν τη νέα σελήνη με πολλές διεξοδικές τελετές και της προσδίδουν μεγάλη σπουδαιότητα. Ωστόσο, οι Χριστιανοί πληροφορούνται ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να τηρούν τη νέα σελήνη ή το σάββατο, τα οποία απλώς αποτελούσαν μέρος της σκιάς των μελλοντικών πραγμάτων, ενώ η πραγματικότητα βρίσκεται στον Ιησού Χριστό. Οι γιορτές του φυσικού Ισραήλ έχουν συμβολική σημασία και βρίσκουν την εκπλήρωσή τους σε πολλές ευλογίες οι οποίες γίνονται εφικτές μέσω του Γιου του Θεού.—Κολ 2:16, 17.