ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Γυναίκα που δεν είναι δούλη. Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται για τη Σάρρα, τη σύζυγο του Αβραάμ, και για την «άνω Ιερουσαλήμ». Από τότε που ο Ιεχωβά Θεός απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες από τα δεσμά της Αιγύπτου και τους έδωσε το Νόμο στο Όρος Σινά μέχρι τον τερματισμό της διαθήκης του Νόμου το 33 Κ.Χ., ο Ιεχωβά μεταχειριζόταν το έθνος του Ισραήλ ως δευτερεύουσα σύζυγο. (Ιερ 3:14· 31:31, 32) Ωστόσο, ο Νόμος δεν προσέδιδε στο έθνος του Ισραήλ την υπόσταση της ελεύθερης γυναίκας, διότι έκανε φανερό ότι οι Ισραηλίτες υπόκειντο στην αμαρτία, άρα ήταν δούλοι. Πολύ εύστοχα, λοιπόν, ο Παύλος παρέβαλε την υποδουλωμένη Ιερουσαλήμ των ημερών του με την υπηρέτρια Άγαρ, την παλλακίδα του Αβραάμ, και τα «παιδιά», ή αλλιώς τους πολίτες, της Ιερουσαλήμ με τον Ισμαήλ, το γιο της Άγαρ. Αντίθετα, η αρχική σύζυγος του Θεού, η άνω Ιερουσαλήμ, ήταν ανέκαθεν, όπως και η Σάρρα, ελεύθερη γυναίκα, και τα παιδιά της είναι και αυτά ελεύθερα. Για να γίνει κάποιος ελεύθερο παιδί της άνω Ιερουσαλήμ και να έχει «την ελευθερία της», είναι απαραίτητο να ελευθερωθεί μέσω του Γιου του Θεού από τα δεσμά της αμαρτίας.—Γα 4:22–5:1 και υποσ. στο εδ. 5:1· Ιωα 8:34-36.