ΙΩΝΑΔΑΒ
(Ιωναδάβ) [συντετμημένη μορφή του ονόματος Ιεχωναδάβ, που σημαίνει «Ο Ιεχωβά Είναι Πρόθυμος (Ευγενής· Γενναιόδωρος)»].
1. Ανιψιός του Δαβίδ, γιος του αδελφού του τού Σιμεάχ. Ο Ιωναδάβ ήταν «πολύ σοφός άντρας» αλλά δόλιος και πανούργος. Αφού πρώτα κατάφερε να κάνει τον Αμνών, το γιο του Δαβίδ, να του εκμυστηρευτεί το πάθος του για τη Θάμαρ, την ετεροθαλή αδελφή του, κατόπιν εισηγήθηκε το σχέδιο που οδήγησε στο βιασμό της Θάμαρ από τον Αμνών. Όταν ο αμφιθαλής αδελφός της, ο Αβεσσαλώμ, έβαλε να σκοτώσουν τον Αμνών για εκδίκηση, έφτασε στον Δαβίδ η είδηση ότι ο Αβεσσαλώμ είχε σκοτώσει όλους τους γιους του βασιλιά, αλλά ο Ιωναδάβ ήταν εκεί και τον διαβεβαίωσε ότι μόνο ο Αμνών ήταν νεκρός. (2Σα 13:3-5, 14, 22, 28-33) Ενδεχομένως είναι ο «Ιωνάθαν» των εδαφίων 2 Σαμουήλ 21:21 και 1 Χρονικών 20:7.
2. Γιος του Ρηχάβ και σύντροφος του Βασιλιά Ιηού. Η συνάντησή του με τον Ιηού δεν ήταν τυχαία, διότι ο Ιωναδάβ με δική του πρωτοβουλία «ερχόταν να τον συναντήσει», και κατόπιν έλαβε την ευλογία του Ιηού. Τα γεγονότα που επακολούθησαν έδειξαν ότι ο Ιωναδάβ ήταν απολύτως σύμφωνος με την απόφαση του Ιηού να εξαλείψει τη λατρεία του Βάαλ από τον Ισραήλ. Σε καθετί που πρότεινε ο Ιηού, ο Ιωναδάβ ανταποκρινόταν αμέσως με θετικό τρόπο. «Είναι η καρδιά σου ευθεία με εμένα;» ρώτησε ο Ιηού. Εκείνος απάντησε: «Είναι». «Δώσε μου το χέρι σου», είπε ο Ιηού, και ο Ιωναδάβ τού έδωσε το χέρι του. Έπειτα, ενώ βρίσκονταν στο άρμα του, ο Ιηού είπε στον Ιωναδάβ: «Έλα μαζί μου και δες ότι δεν ανέχομαι κανέναν ανταγωνισμό απέναντι στον Ιεχωβά», και εκείνος εκδήλωσε και πάλι προθυμία. Τελικά, όταν έφτασαν στη Σαμάρεια, όπου συνάχθηκαν όλοι οι λάτρεις του Βάαλ, ο Ιωναδάβ δεν γύρισε πίσω, αλλά συνόδευσε τον Ιηού μέσα στον οίκο του Βάαλ και έμεινε στο πλευρό του όσο κράτησε η σφαγή που επακολούθησε. Όλο αυτό το διάστημα, ο Ιηού κατέδειξε την πλήρη εμπιστοσύνη του στον Ιωναδάβ.—2Βα 10:15-28.
Σχεδόν 300 χρόνια αργότερα, ο Ιερεμίας, με την κατεύθυνση του Ιεχωβά, χρησιμοποίησε τους απογόνους του Ιωναδάβ, τους Ρηχαβίτες, ως υπόδειγμα πιστότητας στις εντολές του προπάτορά τους, σε αντίθεση με την ανυπακοή που έδειχνε στον Θεό ο λαός του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ. Ο Ιωναδάβ είχε παραγγείλει στους Ρηχαβίτες να ζουν σε σκηνές, να μη σπέρνουν, να μη φυτεύουν αμπέλια και να μην πίνουν κρασί. Όταν τους πρόσφερε κρασί ο Ιερεμίας, εκείνοι αρνήθηκαν, επικαλούμενοι την εντολή του προγόνου τους του Ιωναδάβ. Για αυτή τους την πιστότητα ο Ιεχωβά υποσχέθηκε: «Δεν θα λείψει από τον Ιωναδάβ, το γιο του Ρηχάβ, άνθρωπος ο οποίος να στέκεται ενώπιόν μου πάντοτε».—Ιερ 35:1-19.