ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Καθορισμένη περίοδος χρόνου κατά την οποία ο Κύριος Ιησούς Χριστός ολοκληρώνει με επιτυχία κάποια πράγματα που σχετίζονται με το σκοπό του Θεού.

Σύμφωνα με τη Βιβλική της χρήση, η λέξη «ημέρα» μπορεί να υποδηλώνει μια περίοδο χρόνου πολύ μεγαλύτερη από 24 ώρες. (Γε 2:4· Ιωα 8:56· 2Πε 3:8) Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι η «ημέρα του Κυρίου» που αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 1:10 δεν είναι μια συγκεκριμένη 24ωρη ημέρα. Εφόσον ο Ιωάννης βρέθηκε «στην ημέρα του Κυρίου» «μέσω θεϊκής έμπνευσης», αυτή δεν θα μπορούσε να είναι μια συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας. Δεν θα ήταν απαραίτητο να έχει ο Ιωάννης θεϊκή έμπνευση για να βρεθεί σε μια ορισμένη ημέρα της εβδομάδας. Επομένως, η «ημέρα του Κυρίου» πρέπει να είναι ο μελλοντικός εκείνος καιρός κατά τον οποίο θα συνέβαιναν τα γεγονότα που ο Ιωάννης είχε το προνόμιο να δει σε όραμα. Σε αυτά περιλαμβάνονται συμβάντα όπως ο πόλεμος στον ουρανό και η εκδίωξη του Σατανά, η καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, των βασιλιάδων της γης και των στρατευμάτων τους, το δέσιμο και το ρίξιμο του Σατανά στην άβυσσο, η ανάσταση των νεκρών και η Χιλιετής Βασιλεία του Χριστού.

Τα συμφραζόμενα υποδεικνύουν ότι ο Κύριος στον οποίο ανήκει αυτή η «ημέρα» είναι ο Ιησούς Χριστός. Αμέσως μόλις βρέθηκε «στην ημέρα του Κυρίου», ο Ιωάννης άκουσε τη φωνή, όχι του Παντοδύναμου Θεού, αλλά του αναστημένου Γιου του Θεού. (Απ 1:10-18) Επίσης, η «ημέρα του Κυρίου» που αναφέρεται στα εδάφια 1 Κορινθίους 1:8· 5:5 και 2 Κορινθίους 1:14 είναι και αυτή η ημέρα του Ιησού Χριστού.