ΜΕΔΕΒΑ

(Μεδεβά).

Αυτή η τοποθεσία αντιστοιχεί στη σημερινή Μάνταμπα, μια κωμόπολη που βρίσκεται σε έναν χαμηλό λόφο με ομαλές πλαγιές, περίπου 20 χλμ. Α του βόρειου άκρου της Νεκράς Θαλάσσης. Ο αρχαίος “δρόμος του βασιλιά” τη συνέδεε με άλλες πόλεις στα Α του Ιορδάνη. (Παράβαλε Αρ 20:17.) Η Μάνταμπα βρίσκεται σε μια άδεντρη αλλά εύφορη πεδιάδα ή οροπέδιο. Στην πεδιάδα, στο «υψίπεδο Μεδεβά», βρίσκουν βοσκή κοπάδια γιδοπροβάτων.—Ιη 13:9, 16.

Όταν οι Ισραηλίτες νίκησαν τον Αμορραίο Βασιλιά Σηών, η Μεδεβά περιλήφθηκε στην περιοχή που παραχωρήθηκε στη φυλή του Ρουβήν. (Ιη 13:8, 9, 15, 16) Φαίνεται ότι νωρίτερα οι Αμορραίοι είχαν καταλάβει τη Μεδεβά από τους Μωαβίτες. (Αρ 21:25-30) Μερικούς αιώνες αργότερα, σε μια μάχη εναντίον των Αμμωνιτών, ο στρατός του Βασιλιά Δαβίδ υπό τις διαταγές του Ιωάβ νίκησε τις αραμαϊκές (συριακές) μισθοφορικές δυνάμεις που είχαν στρατοπεδεύσει μπροστά στη Μεδεβά.—1Χρ 19:6-16.

Σύμφωνα με τη Μωαβιτική Λίθο (8η γραμμή), ο Βασιλιάς Αμρί του Ισραήλ (περ. 951-941 Π.Κ.Χ.) κατέλαβε τη «γη της Μεντεμπά (Μεδεβά)». Η 30ή γραμμή του ίδιου μνημείου υποδηλώνει ότι ο Βασιλιάς Μησά του Μωάβ ανοικοδόμησε τη Μεδεβά και άλλες πόλεις στην περιοχή. Ωστόσο, είναι πιθανό ότι οι Ισραηλίτες επανέκτησαν τον έλεγχο της Μεδεβά όταν ο Ιεροβοάμ Β΄ (περ. 844-804 Π.Κ.Χ.) «επανέφερε το όριο του Ισραήλ από την είσοδο της Αιμάθ μέχρι τη θάλασσα της Αραβά». (2Βα 14:25) Αυτό, όμως, δεν πρέπει να κράτησε πολύ, εφόσον η εξαγγελία του Ησαΐα (περ. 778–μτ. 732 Π.Κ.Χ.) εναντίον του Μωάβ δείχνει ότι η Μεδεβά βρισκόταν ήδη υπό μωαβιτική κυριαρχία, και προειπώθηκε ότι οι Μωαβίτες θα “θρηνούσαν γοερά” για την απώλεια της πόλης.—Ησ 15:1, 2.