ΠΑΣΧΩΡ

(Πασχώρ).

1. Πατέρας κάποιου Γεδαλία, ενός από τους άρχοντες του Ιούδα που έριξαν τον Ιερεμία σε μια στέρνα.—Ιερ 38:1, 4, 6.

2. Άρχοντας, μέλος της αντιπροσωπείας που έστειλε ο Βασιλιάς Σεδεκίας στον Ιερεμία για να πληροφορηθεί το μέλλον της Ιερουσαλήμ. (Ιερ 21:1, 2) Ο Πασχώρ ζήτησε μαζί με άλλους από το βασιλιά να θανατωθεί ο Ιερεμίας. (Ιερ 38:1, 4, 6) Σε αυτά τα δύο αποσπάσματα ο Πασχώρ αποκαλείται «γιος του Μαλχία». Η οικογένεια των ιερέων που επέστρεψαν από τη βαβυλωνιακή εξορία είχε στη γενεαλογία της έναν παρόμοιο κρίκο, “τον Πασχώρ, γιο του Μαλχία”. (1Χρ 9:12· Νε 11:12) Αν ο άρχοντας Πασχώρ ήταν όντως ιερέας, ίσως είναι αυτός από τον οποίο πήραν το όνομά τους «οι γιοι του Πασχώρ» (Αρ. 4).

3. Ιερέας, «ο γιος [ή απόγονος] του Ιμμήρ, . . . ο αρχιεπίτροπος στον οίκο του Ιεχωβά». Ο Πασχώρ, εκδηλώνοντας την αντίθεσή του στις προφητείες του Ιερεμία, τον χτύπησε και τον έβαλε στα ξύλινα δεσμά, από όπου τον ελευθέρωσε την επόμενη ημέρα. Ως αποτέλεσμα, ο Ιεχωβά προείπε, μέσω του Ιερεμία, ότι ο Πασχώρ θα εξοριζόταν και θα πέθαινε στη Βαβυλώνα, γι’ αυτό και τον μετονόμασε από Πασχώρ σε “Τρόμο από παντού” (εβρ., Μαγώρ μισσαβίβ) (Ιερ 20:1-6), μια έκφραση που εμφανίζεται αρκετές φορές στο βιβλίο του Ιερεμία.—Ιερ 6:25· 20:3, 10· 46:5· 49:29.

4. «Οι γιοι του Πασχώρ» ήταν ένας πατρικός οίκος ιερέων. Το 537 Π.Κ.Χ., 1.247 μέλη αυτού του οίκου επέστρεψαν από την εξορία μαζί με τον ιερέα Ιησού. (Εσδ 2:1, 2, 36, 38· Νε 7:41) Έξι από αυτούς παντρεύτηκαν αλλοεθνείς γυναίκες αλλά τις εξαπέστειλαν μετά την άφιξη του Έσδρα το 468 Π.Κ.Χ.—Εσδ 10:22, 44· βλέπε Αρ. 2.

5. Ιερέας, ή κάποιος προπάτοράς του, ο οποίος την εποχή του Κυβερνήτη Νεεμία υποστήριξε τη διαθήκη που προέβλεπε ότι δεν έπρεπε να λαμβάνονται αλλοεθνείς σύζυγοι.—Νε 9:38· 10:1, 3, 8.