ΣΙΛΑΣ

(Σίλας), ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ (Σιλουανός) [λατ. Silvanus, από το silva, που σημαίνει «Δάσος· Δρυμός»].

Ένας από εκείνους που ηγούνταν στη Χριστιανική εκκλησία της Ιερουσαλήμ του πρώτου αιώνα, προφήτης και σύντροφος του Παύλου στο δεύτερο ιεραποστολικό του ταξίδι. Προφανώς ήταν Ρωμαίος πολίτης. (Πρ 15:22, 26, 27, 32, 40· 16:19, 25, 37, 38) Το όνομα Σιλουανός το οποίο συναντάμε στις επιστολές του Παύλου και του Πέτρου ενδέχεται να ήταν η λατινική μορφή του ονόματος «Σίλας», το οποίο χρησιμοποίησε ο Λουκάς στις Πράξεις.

Η εκκλησία της Ιερουσαλήμ επέλεξε τον Σίλα να συνοδεύσει τον Βαρνάβα και τον Παύλο όταν αυτοί επέστρεψαν στην Αντιόχεια της Συρίας για να μεταφέρουν στην εκκλησία εκείνης της πόλης την απόφαση για την περιτομή.—Πρ 15:22, 30-32.

Δεν είναι βέβαιο αν ο Σίλας παρέμεινε στην περιοχή της Αντιόχειας ή αν επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ. Μερικά χειρόγραφα περιέχουν το εδάφιο Πράξεις 15:34 το οποίο αναφέρει: «Στον Σίλα, όμως, φάνηκε καλό να παραμείνει ακόμη εκεί». Αλλά τα κυριότερα χειρόγραφα παραλείπουν αυτό το εδάφιο. (Βλέπε ΜΝΚ, υποσ.) Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο Σίλας βρισκόταν στην Αντιόχεια στην αρχή της δεύτερης ιεραποστολικής περιοδείας του Παύλου. Ξεκινώντας από εκεί, αυτός και ο Παύλος ταξίδεψαν Β και Δ διαμέσου της Συρίας, και κατόπιν διαμέσου της Κιλικίας και άλλων περιοχών της Μικράς Ασίας. Ο Τιμόθεος άρχισε να τους συνοδεύει από τα Λύστρα και έπειτα, και ο Λουκάς από την Τρωάδα.

Στη Μακεδονία όπου προσκλήθηκαν μέσω ενός οράματος που δόθηκε στον Παύλο, έμειναν πρώτα στους Φιλίππους. Στην αγορά της πόλης, ο Σίλας και ο Παύλος ραβδίστηκαν κατ’ εντολήν των διοικητών της πόλης και ρίχτηκαν στη φυλακή όπου τους έβαλαν σε ξύλινα δεσμά. Αλλά στη διάρκεια της νύχτας, ενώ προσεύχονταν και υμνολογούσαν, έγινε σεισμός με αποτέλεσμα να λυθούν τα δεσμά τους και να ανοιχτούν οι πόρτες της φυλακής. Ο δεσμοφύλακας φοβήθηκε πολύ, και όταν άκουσε τον Παύλο και τον Σίλα έγινε Χριστιανός και περιποιήθηκε τα τραύματα που είχαν από τον ξυλοδαρμό.—Πρ 15:41–16:40.

Η διακονία τους σημείωσε επιτυχία στη Θεσσαλονίκη και στη Βέροια, όπου έμειναν προσωρινά ο Σίλας και ο Τιμόθεος, ενώ ο Παύλος συνέχισε το ταξίδι του μέχρι την Αθήνα και την Κόρινθο. (Πρ 17:1, 10, 14-16· 18:1) Όταν τελικά ο Σίλας και ο Τιμόθεος αντάμωσαν τον Παύλο στην Κόρινθο, συνέχισαν να τον βοηθούν. Στο διάστημα που βρίσκονταν εκεί βοήθησαν τον Παύλο να γράψει τις δύο επιστολές προς τους Θεσσαλονικείς. (1Θε 1:1· 2Θε 1:1) Έκτοτε, ο Σίλας δεν μνημονεύεται πλέον στις ιστορικές αφηγήσεις των ταξιδιών του Παύλου.

Μερικά χρόνια αργότερα, γύρω στο 62-64 Κ.Χ., ο Πέτρος έγραψε την πρώτη του επιστολή από τη Βαβυλώνα «μέσω του Σιλουανού», κάτι που προφανώς σημαίνει ότι ο εν λόγω Σιλουανός ήταν ο γραμματέας του Πέτρου. Εκεί περιγράφεται ως “πιστός αδελφός”, και πιθανώς είναι ο ίδιος Σιλουανός που νωρίτερα υπήρξε σύντροφος του Παύλου.—1Πε 5:12.