ΘΕΥΔΑΣ

(Θευδάς).

Στασιαστής που υποκίνησε μια εξέγερση ακολουθούμενος από 400 περίπου άντρες κάποια στιγμή πριν από το 6 Κ.Χ. Αναφέροντας τα παραδείγματα κάποιων κινημάτων που δεν προκάλεσαν περαιτέρω ταραχές μετά τη θανάτωση των ηγετών τους, ο Φαρισαίος Γαμαλιήλ χρησιμοποίησε αυτόν τον Θευδά ως πρώτο παράδειγμά του και έπεισε το Σάνχεδριν να μην παρενοχλεί τη νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία τόσο σύντομα μετά το θάνατο του Ιησού.—Πρ 5:34-40.