ΖΑΒΒΑΪ

(Ζαββαΐ) [πιθανώς συντετμημένη μορφή του Ζεβαδίας, που σημαίνει «Είθε να Προικίσει ο Ιεχωβά»].

Γιος του Βηβαΐ στη μεταιχμαλωσιακή περίοδο, ο οποίος ήταν μεταξύ εκείνων που διέλυσαν τους γάμους τους με αλλοεθνείς γυναίκες ακολουθώντας τη συμβουλή του Έσδρα. (Εσδ 10:28, 44) Κατά πάσα πιθανότητα ήταν ο πατέρας του Βαρούχ που εργάστηκε στα τείχη της Ιερουσαλήμ.—Νε 3:20.