Ωργανωμένη Μαρτυρία για τον Νέον Κόσμο

1. (α) Ποιο είναι το ιστορικόν της εκδόσεως της Σκοπιάς; (β) Πώς ο πρώτος εκδότης της έφθασε να είναι «εύχρηστος εις τον δεσπότην»;

ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ του 1879 το πρώτο τεύχος του περιοδικού που ονομάζεται τώρα Η Σκοπιά, βγήκε από το πιεστήριο και άρχισε να κυκλοφορή από την 5η οδό, αριθ. 101, του Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Τώρα, λοιπόν, το περιοδικό αυτό έχει ηλικία 71 ετών χωρίς να έχη ματαιωθή ούτε μια φορά η έκδοσίς του παρά τον ταραχώδη χαρακτήρα των ετών αυτών και παρά τον πικρό θρησκευτικό «ψυχρό πόλεμο» του «Χριστιανισμού» εναντίον του περιοδικού μας. Τι υπεκίνησε την έκδοσί του; Εκείνος που το προώθησε και το εξέδωσε ποια θεία εξουσιοδότησι είχε να εισέλθη στον τομέα της παροχής Γραφικής εκπαιδεύσεως και μαρτυρίας για τον Ιεχωβά Θεό; Ανταπεκρίθη άραγε στην απαίτησι του 2 Τιμόθεον 2:21, να καθαρισθή από τα σκεύη που εξυπηρετούσαν ένα μη έντιμο σκοπό που άξιζε καταστροφή; Μάλιστα. Στην εφηβική του ηλικία ο Κάρολος Ταίηζ Ρώσσελ ο εκδότης, ήταν μέλος της Κογκρεγκασιοναλιστικής Εκκλησίας και ένας ισχυρός πιστός του δόγματος του αιωνίου βασανισμού των καταδικασμένων ανθρωπίνων ψυχών σ’ ένα άδη κατά γράμμα πυρός και θείου. Αλλά όταν απεπειράθη να επαναφέρη ένα γνώριμό του, έναν άπιστο, στο Χριστιανισμό, αυτός ο ίδιος ηττήθηκε και σαλεύθηκε από τη δογματική του στάσι και σπρώχθηκε στο σκεπτικισμό. Πειναλέα άρχισε να εξετάζη τις «ειδωλολατρικές» θρησκείες αναζητώντας την αλήθεια του σκοπού του Θεού και του προορισμού του ανθρώπου. Επειδή όλες αυτές αποδείχθηκαν μη ικανοποιητικές και προτού παραιτηθή εντελώς από τη θρησκευτική έρευνα, ανέλαβε την εξέτασι των Αγίων Γραφών από μια σκεπτικιστική άποψι, αδέσμευτος τώρα από τις ψευδείς θρησκευτικές δοξασίες των αιρετικών συστημάτων του «Χριστιανισμού». Ήταν ανάγκη να καθαρίση τον εαυτό του από τα θρησκευτικά αυτά σκεύη για να γίνη ένα έντιμο σκεύος του Ιεχωβά Θεού· «ηγιασμένο», κατάλληλο για τη χρήσι του Κυρίου του, και τελείως εξηρτισμένο για κάθε έργον αγαθόν.

2. Πώς έφθασε να ιδρυθή αυτό το ανεξάρτητο περιοδικό;

² Το έτος 1870 βρήκε τον νεαρό Ρώσσελ μέλος μιας ιδιωτικής τάξεως μελέτης της Γραφής, που ωργανώθηκε για την ειλικρινή και με προσευχή εξέτασι των Αγίων Γραφών, με τρόπο που ν’ αφήνη τη Γραφή να μιλή για τον εαυτό της και τον Θεό να είναι αυτός ο ίδιος ερμηνευτής του γραπτού του λόγου. Αυτή η τάξις σπουδής αύξησε σε μια συνάθροισι σπουδαστών της Γραφής στην οποίαν ο Ρώσσελ εκήρυττε, τον Οκτώβριο δε του 1876 εξελέγη πνευματικός ποιμήν ή πάστωρ αυτής της τάξεως σπουδαστών της Γραφής, εκεί στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας. Το ίδιο έτος έγινε βοηθός εκδότου ενός δεκαεξασέλιδου μηνιαίου περιοδικού που εξεδίδετο στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, και για το οποίο εξηκολούθησε να γράφη έως το 1878. Το έτος εκείνο ο εκδότης εδημοσίευσε ένα άρθρο που ουσιαστικώς απέρριπτε μια από τις βασικές διδασκαλίες για την ανθρώπινη σωτηρία, δηλαδή την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Ο βοηθός εκδότης Ρώσσελ τον αντέκρουσε σ’ ένα άρθρο που υπεστήριζε πιστά τη ζωτική αυτή διδασκαλία, προσπαθώντας να εκθέση τον σκοπό του Θεού σχετικά με την απολυτρωτική θυσία. Επειδή ηγέρθη αυτή η διαφορά στο εκδοτικό προσωπικό και πήγαινε προς το χειρότερο, ο Αδελφός Ρώσσελ διεπίστωσε τελικά ότι ήταν ανάγκη να ιδρύση ένα ανεξάρτητο περιοδικό που να είναι πιστό στο λόγο του Θεού χωρίς συμβιβασμούς και ν’ ακολουθή τολμηρά το προοδευτικό φως της Γραφικής διδασκαλίας. Έτσι ήλθε σε ύπαρξι η Σκοπιά της Σιών τον Ιούλιο του 1879, της οποίας ο τίτλος είναι σήμερα Η Σκοπιά Αγγέλλουσα την Βασιλείαν του Ιεχωβά. Εξεδόθη με σκοπό την διατροφή των μαρτύρων του Ιεχωβά με καθαρή αφατρίαστη Γραφική αλήθεια.

3. Από την αφανή αυτή έναρξι τι είδους κίνημα ανεπτύχθη;

³ Ταπεινή ήταν η έναρξις της Σκοπιάς με μια αρχική έκδοσι 6.000 αντιτύπων. Αλλά «τις κατεφρόνησε την ημέραν των μικρών πραγμάτων;» (Ζαχαρίας 4:10) Σήμερα, έπειτα από εβδομήντα ένα χρόνια εκδόσεως, τα πιεστήριά μας στο Μπρούκλυν εκτυπώνουν 750.000 περίπου αντίτυπα κάθε τεύχους, ενάμισυ περίπου εκατομμύριο μηνιαίως. Έτσι, με τον εντελώς αφανή αυτόν τρόπο άρχισε ένα κίνημα μαρτύρων του Ιεχωβά που επρόκειτο να σείση τα ψευδή θρησκευτικά θεμέλια όλης της «Χριστιανοσύνης». Το κίνημα αυτό επέσυρε εναντίον του το μίσος, τον ονειδισμό και την πονηρή καταδίωξι από μέρους όλων των θρησκευτικών συστημάτων του παλαιού τούτου κόσμου· είλκυσε την προσοχή των κυβερνήσεων κάθε πολιτικής αποχρώσεως, οι οποίες προσέφυγαν στην απαγόρευσι της δράσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά και της κυκλοφορίας των εντύπων των, στη διάλυσι των τοπικών των οργανώσεων, στη φυλάκισί τους, στον περιορισμό τους σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως, στην εκτόπισί τους και τη θανατική τους εκτέλεσι· αλλά, απέναντι ενός τέτοιου παγκοσμίου ανταγωνισμού, το κίνημα αυτό απέβλεπε στο να κάμη γνωστό και περιφανές σε όλη τη γη το όνομα του ζώντος, αληθινού Θεού, στο να διαφημίση τη βασιλεία του δια του Χριστού, στο να αναγγείλη τον δίκαιο νέο του κόσμο, και να συνδέση σε μια ενότητα πίστεως και δράσεως τους μάρτυρας του Ιεχωβά ολοκλήρου της υδρογείου. Τι αποδεικνύει αυτό;

4. Ποια απόδειξις υπάρχει σήμερα ότι αυτό το κίνημα δεν προήλθε από άνθρωπο;

⁴ Αποδεικνύει ότι αυτή η συνενωμένη οργάνωσις αφιερωμένου λαού είναι η ορατή οργάνωσις του Ιεχωβά· ότι η ευλογία του είναι επάνω σ’ αυτή και ότι την χρησιμοποιεί ως σκεύος του για ένα έντιμο σκοπό. Αν αυτό το κίνημα προήρχετο από άνθρωπο, ο Ρωσσελισμός—όπως αποκαλούν το κίνημα αυτό ονειδιστικά για να το δυσφημήσουν ως ανθρωποποίητο—έπειτα από τα εβδομήντα και πλέον χρόνια τέτοιας παγκοσμίου εναντιώσεως, θα είχε εκμηδενισθή. Επειδή όμως προέρχεται προδήλως από τον Θεό, επειδή είναι θεμελιωμένο στον λόγο Του και ενεργεί μόνο σύμφωνα με τη Γραφή, η συνωμοσία της θρησκείας, του εμπορίου και της πολιτικής, δεν στάθηκε ικανή να ανατρέψη την οργάνωσι, οι κοσμικοί δε αυτοί συνωμόται μάχονται εναντίον του Θεού. (Πράξεις 5:38, 39) Το συγκεντρωμένο μίσος όλων των θρησκευτικών φατριών που δεν συμφωνούν με το κίνημα αυτό, η συντριπτική πολιτική πίεσις και ο λυσσώδης εναντίον του διωγμός, δεν διαψεύδουν αλλά μάλλον επιβεβαιώνουν ότι η θεία επιδοκιμασία είναι επάνω του. Ο Ιησούς είπε, «Μακάριοι είσθε όταν σας μισήσωσιν οι άνθρωποι, και όταν σας αφορίσωσι, και ονειδίσωσι, και εκβάλωσι το όνομά σας ως κακόν, ένεκεν του Υιού του ανθρώπου. Χαίρετε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε· διότι ιδού, ο μισθός σας είναι πολύς εν τω ουρανώ· επειδή ούτως έπραττον εις τους προφήτας οι πατέρες αυτών.»—Λουκάς 6:22, 23.

5. Πώς η Σκοπιά και οι συνεταίροι της έδειξαν ανεξαρτησία;

⁵ Ούτε ο Ιεχωβά ούτε ο Χριστός ούτε οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά επιδιώκουν την εύνοια του κόσμου τούτου και των στοιχείων του, πολιτικού, εμπορικού και θρησκευτικού. Τα κοσμικά αυτά στοιχεία εναντιώνονται στο θείο σκοπό και είναι σκεύη θείας οργής κατηρτισμένα εις απώλειαν στον Αρμαγεδδώνα. Κατ’ ανάγκην άτομα που θέλουν, να είναι σκεύη του θείου ελέους, καθιερωμένα στον Θεό και κατάλληλα για τη χρήσι του πρέπει να καθαρισθούν και ν’ αποχωρισθούν από τα κοσμικά αυτά σκεύη για να διαφύγουν την καταστροφή μαζί με τα σκεύη αυτά της οργής του Θεού. Την απαίτησι δε αυτή η Σκοπιά και όλοι όσοι είναι συνδεδεμένοι μαζί της την εξεπλήρωσαν από την αρχή. Η Σκοπιά (σελ. 2) έλεγε στα πρώτα της τεύχη κάτω από τον τίτλο: «Το Περιοδικό αυτό και η Αποστολή του»: «Το περιοδικό αυτό έχει σκοπό την υπεράσπισι του μόνου αληθινού θεμελίου της ελπίδος του Χριστιανού που τόσο γενικά αποκηρύσσεται,—της Απολυτρώσεως μέσω του πολυτίμου αίματος του ανθρώπου Χριστού Ιησού, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον [αντίστοιχον αξίαν, αντικαταστάτην ] υπέρ πάντων’. (1 Πέτρου 1:19· 1 Τιμόθεον 2:6) . . . Είναι ανεξάρτητο από όλα τα κόμματα, τις αιρέσεις και τις δοξασίες ανθρώπων, ενώ ζητεί ολοένα περισσότερο να φέρη κάθε του δήλωσι σε πλήρη υποταγή στο θέλημα του Θεού εν Χριστώ, όπως εκφράζεται στις Άγιες Γραφές. Είναι έτσι ελεύθερο να διακηρύττη τολμηρά ο,τιδήποτε έχει να πη ο Κύριος·—σύμφωνα με τη θεία σοφία που μας χορηγήθηκε, για να κατανοούμε.»

6. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της ανεξαρτησίας αυτής;

⁶ Ποια ανεξαρτησία από όλα τα στοιχεία του κόσμου τούτου, και ποια αφιέρωσις στον Ιεχωβά Θεό, θα μπορούσε να είναι πιο πλήρη από αυτά που εκφράζονται και διακρατούνται εδώ; Διακρατώντας αυτή τη στάσι, οι μάρτυρες που είναι συνδεδεμένοι με το περιοδικό αυτό, απέδειξαν ότι είναι καθαρά σκεύη, εύχρηστα εις τον Δεσπότην. Έτσι ο Ιεχωβά ευαρεστήθηκε να τους χρησιμοποιήση ως την ορατή του οργάνωσι. Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία γι’ αυτό!

ΣΥΓΚΡΟΤΉΣΙΣ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΙΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟΝ

7. Ποιο είναι το θεμελιώδες στοιχείο της εξαρτίσεως για το έργον;

⁷ Ανθρώπινα, όμως, σκεύη εύχρηστα στον θείον Δεσπότην, έχουν ανάγκη εξαρτίσεως για να εκτελέσουν το έργο του. Ο μέγας Δεσπότης Ιεχωβά έδειξε την εύνοιά του στην ορατή του οργάνωσι ευλογώντας την με την εξάρτισι που ήταν αναγκαία για να επιτελέση το καταπληκτικό έργο του κάτω από τις σύγχρονες περιστάσεις της κινδυνώδους αυτής εποχής. Η Αγία Γραφή, η γνώσις του περιεχομένου της, είναι, βέβαια το θεμελιώδες στοιχείο της εξαρτίσεως. Αυτό το αποδεικνύουν τα λόγια του αποστόλου σ’ έναν άνθρωπο του Θεού: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης· δια να είναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού ητοιμασμένος [εξηρτισμένος, Κείμενον] εις παν έργον αγαθόν.»—2 Τιμόθεον 3:16, 17.

8. Ποιο μέσον χρειάζεται ως σύνδεσμος με τη Γραφή; Γιατί;

⁸ Οι βιβλικές εταιρίες του «Χριστιανισμού» διένειμαν Γραφές κατά εκατοντάδες χιλιάδων αντιτύπων σε πάνω από 1.100 γλώσσες και διαλέκτους. Εξακολουθεί όμως να υπάρχη μεγάλη άγνοια των διδασκαλιών της. Δογματική σύγχυσις περιπλέκει τις αρμονικές της διδασκαλίες. Ο λόγος του Ιεχωβά δεν είναι δεκτικός ατομικής ανθρωπίνης εξηγήσεως. Ο Θεός είναι ο Ερμηνευτής του εαυτού του. Κάνει να χυθή φως επάνω σ’ ένα Γραφικό εδάφιο από άλλα που βρίσκονται αλλού μέσα στη Γραφή και αναφέρονται στο ίδιο ζήτημα. Επιφέρει επίσης την εκπλήρωσι Γραφικών προφητειών με θετικά γεγονότα και κατόπιν εφιστά την προσοχή των μαρτύρων του στις εκπληρώσεις αυτές για την διευκρίνισι της προφητείας. Ώρισε τον Ιησούν Χριστόν ως Κεφαλήν της ορατής του οργανώσεως και ως συνεταίρον του ερμηνευτήν για την οργάνωσι ‘ερμηνευτήν ένα μεταξύ χιλίων’. (Ιώβ 33:23) Έτσι η ορατή οργάνωσις του Ιεχωβά υπό τον Χριστόν είναι ένας αγωγός που διαβιβάζει την θεία ερμηνεία του λόγου του στον αφοσιωμένο λαό του. Τι χρειάζεται, λοιπόν; Χρειάζεται η προμήθεια ενός μέσου της οργανώσεως για να βοηθηθούν όλοι όσοι αγαπούν την αλήθεια και τη ζωή να αποκτήσουν μια προοδευτική κατανόησι του λόγου του Θεού και να ελευθερωθούν από όλα τα θρησκευτικά δόγματα και σύμβολα πίστεως του «Χριστιανισμού» που επιφέρουν σύγχυσι και καταστρέφουν την πίστι. Ένα τέτοιο εκπαιδευτικό μέσον επροτίθετο να είναι και απεδείχθη ότι είναι το περιοδικό τούτο Η Σκοπιά. Αδέσμευτο από οποιαδήποτε ανθρωποποίητα θρησκευτικά πιστεύω, υπήρξε ελεύθερο να προχωρήση στην αλήθεια καθώς ωδήγησε ο θείος Ερμηνευτής δια του Ιησού Χριστού.

9. Πώς ανεπτύχθη η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά;

⁹ Εκτός από τη Σκοπιά, και άλλη πνευματική τροφή παρεσχέθη μέσω της γραφίδος του Αδελφού Ρώσσελ. Αυτή διεδίδετο τακτικά σε όλους τους πεινασμένους με τα τότε διαθέσιμα μέσα διανομής. Για να συμβαδίζη με την ευλογία του Ιεχωβά επάνω στο έργον ο Αδελφός Ρώσσελ ωργάνωσε την Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας, το 1881 (Η Σκοπιά, Απρίλιος 1881), και τρία χρόνια αργότερα, το 1884, αυτή ωργανώθηκε σε σωματείον υπό τους νόμους της Πολιτείας της Πενσυλβανίας. Η ωργανωμένη αυτή Εταιρία υπηρέτησε έκτοτε ως μέρος της εξαρτίσεως που επρομήθευσε ο Θεός στο λαό του για να εκτελέση κάθε είδους αγαθόν έργον τόσο στους Αμερικανικούς αγρούς δράσεως, όσο και στου εξωτερικού. Την διεφύλαξε μέχρι σήμερα. Τα κεντρικά της γραφεία είναι στο Μπρούκλυν (124 Columbia Heights, Brooklyn 2, Ν.Υ.) αλλά το επίσημο γραφείο της είναι ακόμη στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας όπου γίνονται οι ετήσιες συνεδριάσεις της που αφορούν τη διεξαγωγή των εργασιών και την εκλογή των διευθυντών της Εταιρίας όπως απαιτείται από τον νόμον της Πενσυλβανίας. Είναι απλώς ένα όργανον, ένας νόμιμος εκδοτικός υπηρέτης της ορατής οργανώσεως του Ιεχωβά, των αφιερωμένων μαρτύρων του.

10. Ποιος ήταν ο πρώτος πρόεδρός της; Ποιος ήταν ο καταγεγραμμένος σκοπός της;

¹⁰ Ο πρώτος πρόεδρος του σωματείου αυτού της Πενσυλβανίας ήταν ο Κάρολος Ταίηζ Ρώσσελ, εξελέγετο δε τακτικά σ’ αυτό το υπούργημα από τους μετόχους της Εταιρίας μέχρι του θανάτου του, που συνέβη στις 31 Οκτωβρίου του 1916. Ο σκοπός του νομίμου αυτού σωματείου εξετίθετο σαφώς στο καταστατικό του που ενεκρίθη στις 13 Δεκεμβρίου του 1884: «Ο σκοπός για τον οποίον ιδρύεται αυτό το σωματείον είναι η διάδοσις Γραφικών αληθειών σε διάφορες γλώσσες μέσω της εκδόσεως φυλλαδίων, βιβλιαρίων, περιοδικών και άλλων θρησκευτικών συγγραμμάτων, και με την χρήσι όλων των άλλων νομίμων μέσων που το Συμβούλιο των Διευθυντών του δεόντως συγκροτημένο, θα έκρινε πρόσφορα για την προαγωγή του δηλωθέντος σκοπού.» Ο Χριστιανικός σκοπός της Εταιρίας εναρμονίσθηκε περισσότερο με τις εξελίξεις και εξετέθη με περισσότερες λεπτομέρειες σε μια τροποποίησι που έγινε δεκτή το 1944 και που μετέβαλε το παραπάνω άρθρον.

11. Γιατί παγκόσμια προσοχή συγκεντρώνεται στην Εταιρία του Μπρούκλυν;

¹¹ Η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά είναι στο κέντρον μιας ορατής οργανώσεως που έχει Τμήματα σε 63 χώρες της γης, εκτός ότι ενισχύει οικονομικώς ιεραποστολικούς οίκους και επιβλέπει τη δράσι του κηρύγματος της Βασιλείας σε 104 χώρες. Επομένως, το ενδιαφέρον εκατοντάδων χιλιάδων Χριστιανών της Γραφής ή μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη τη γη συγκεντρώνεται σε ό,τι γίνεται στην έδρα της Εταιρίας. Αυτοί εκτιμούν την πνευματική υπηρεσία που τους προσφέρει η νόμιμη Εταιρία. Οι προσευχές τους καθημερινά αναπέμπονται στον Ύψιστο Θεό για να ευλογήση αυτήν και το έργο της. Γι’ αυτό ακριβώς, κάνομε μια σύντομη αφήγησι της εξελίξεως της Εταιρίας από το ξεκίνημά της, για να δείξωμε την ανάπτυξί της και την χρήσι της ως οργάνου του Ιεχωβά Θεού.

12. Πώς εξεδόθη μια σειρά βοηθημάτων Γραφικής μελέτης και πότε άρχισε το έργο του σκαπανέως;

¹² Το 1886 η Εταιρία εξέδωσε το πρώτο από μια σειρά επτά δεμένων βιβλίων που αποτελούσαν βοηθήματα για τη μελέτη της Γραφής και ήταν γνωστά ως «Γραφικαί Μελέται». Το έκτο από αυτά εξεδόθη το 1904 (στην Αγγλική) από τον Αδελφό Ρώσσελ, το δε έβδομο εξεδόθη το 1917, μετά το θάνατό του. Επί πολλά έτη, έως τον Απρίλιο του 1926, αυτές οι Γραφικές Μελέτες μεταφρασμένες σε πολλές γλώσσες και με κυκλοφορία εκατομμυρίων αντιτύπων, εχρησιμοποιούντο ως βασικά βιβλία για εβδομαδιαία Γραφική μελέτη από πολλές συναθροίσεις σε όλη τη γη. Ακριβώς με τον πρώτο τόμο αυτών των Γραφικών Μελετών άρχισε το 1886 το από σπίτι σε σπίτι ιεραποστολικό έργον, που ήταν αρχικά γνωστό ως «βιβλιοπωλικόν έργον», αλλά τώρα ονομάζεται «έργον σκαπανέως». Οι σκαπανείς τώρα ανέρχονται σε χιλιάδες.

13. Πώς περιήλθε στην Εταιρία η ιδιοκτησία του πρώτου της εργοστασίου;

¹³ Επί έτη τα έντυπα εξεδίδοντο από την Εκδοτική Εταιρία Τάουερ, η οποία επρομήθευε τα βιβλία, τα φυλλάδια, κλπ., στην Εταιρία Σκοπιά σε μια συμφωνημένη τιμή. Το 1898, όμως η ιδιοκτησία ολοκλήρου του εργοστασίου στην Αλλεγκένη (Βόρειο Πίτσμπουργκ), της Πενσυλβανίας περιήλθε στα χέρια της Εταιρίας, περιελάμβανε δε τη Σκοπιά, τον Βιβλικόν Οίκον με πλήρη εφοδιασμό επίπλων γραφείου, τυπογραφικά στοιχεία, απόθεμα Γραφών, Γραφικών Μελετών, βιβλιαρίων, φυλλαδίων, κλπ., μαζί με τόννους πολυτίμων τυπογραφικών πλακών διαφόρων εκδόσεων σε αρκετές γλώσσες. Ο Βιβλικός Οίκος εκεί στο Αρτς Στρητ ήταν ένα τετραώροφο οικοδόμημα κτισμένο πραγματικά για τη χρήσι της Εταιρίας. Από την αρχή υπήρχε η πρόθεσις να δωρηθή με καιρό στην Εταιρία, και η αξία του είχε υπολογισθή σε 34.000 δολλ. Η καθαρή αξία όλης αυτής της δωρεάς προς την Εταιρία υπελογίσθη σε 164.033,65 δολλ. Από τότε και στο εξής η Εταιρία χορηγούσε ιδικά της κεφάλαια, και όλοι οι λογαριασμοί των βιβλιοπωλών (σκαπανέων), κλπ. ωφείλοντο σ’ αυτήν.

14. Με ποια οικονομική μέθοδο υπεστηρίχθη το έργο έως τώρα;

¹⁴ Η Εταιρία απέστελλε ταξιδεύοντας αντιπροσώπους που έκαναν δημόσιες ομιλίες και επεσκέπτοντο τις συναθροίσεις και τις υπηρετούσαν παρέχοντες πνευματική νουθεσία, ποτέ όμως αυτοί δεν συνέλεγαν χρήματα, είτε ιδιωτικώς είτε δημοσίως. Ο δίσκος τών συνεισφορών απηγορεύετο απολύτως σε όλες τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, όλες δε οι συναθροίσεις διεφημίζοντο με την επιγραφή «Καθίσματα δωρεάν· χωρίς δίσκο». Ο Ιησούς είπε στους απεσταλμένους του: «Δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε». Αφού αυτή ήταν η οργάνωσις και το έργον του Ιεχωβά, υπήρχε η πεποίθησις ότι αυτός θα επρομήθευε το χρήμα, για τη συνέχισι του έργου του υποκινώντας με το πνεύμα του τον αφιερωμένο λαό του. Η υποστήριξις, λοιπόν, του έργου είχε αφεθή σε εκούσιες συνεισφορές. Μ’ αυτό τον τρόπο ο Ιεχωβά Θεός, στον οποίον ανήκει όλος ο χρυσός και ο άργυρος, επρομήθευσε το χρήμα έως την ημέρα αυτή, τόσο για τις τοπικές συναθροίσεις όσο και για τη νόμιμη Εταιρία. Αυτό είναι μια ακόμη απόδειξις ότι υποστηρίζει την ορατή αυτή οργάνωσι.

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΔΡΑΣ

15. Τι ωδήγησε στη μεταφορά της έδρας στο Μπρούκλυν;

¹⁵ Το 1908 αποφασίσθηκε να μεταφερθή η έδρα της Εταιρίας στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, διότι εθεωρήθη ότι το μέρος αυτό ήταν πιο επιβλητικό για τη διεξαγωγή του έργου της δημοσιεύσεως των εβδομαδιαίων λόγων του προέδρου της Εταιρίας στις εφημερίδες όλης της χώρας. Εκείνο τον καιρό οι λόγοι του Αδελφού Ρώσσελ εδημοσιεύοντο σε ένδεκα εφημερίδες. Αλλά με τον καιρό ο αριθμός ανήλθε σε 2.000 εφημερίδες και πλέον που εδημοσίευαν συγχρόνως τους λόγους του, με ολική κυκλοφορία σε 15.000.000 αναγνώστας. Εν συνόλω, υπήρχαν πάνω από τέσσερες χιλιάδες εφημερίδες σε διάφορες χώρες που εδημοσίευαν σε διάφορες ημερομηνίες τους λόγους του είτε δωρεάν είτε με μια επιβάρυνσι. Έτσι ο Αδελφός Ρώσσελ απέβη ο συγγραφεύς που έκανε την τακτική του εμφάνισι στη μεγαλύτερη άλυσι εφημερίδων της εποχής του. Πολλοί εγνώρισαν την αλήθεια μέσω των λόγων αυτών που εδημοσιεύοντο. Τον καιρό της μεταφοράς, το Μπρούκλυν ήταν γνωστό ως «Η Πόλις των Εκκλησιών», και σε μια ακτίνα ολίγων μιλίων απ’ αυτό ζούσε ένας πληθυσμός επτάμισυ εκατομμυρίων πολλών εθνικοτήτων. Το Μπρούκλυν λοιπόν, εξελέγη ως «το πιο κατάλληλο κέντρον μας για το έργο του θερισμού στη διάρκεια των ολίγων ετών που υπολείπονται». (Η Σκοπιά, 15 Δεκ. 1908, στην Αγγλική) Είναι πρόδηλο ότι ο Ιεχωβά ωδήγησε να γίνη η μεταφορά αυτή σ’ ένα μεγαλύτερο αγρό για ευρύτερη υπηρεσία, διότι από το Μπρούκλυν έγινε η μεγαλύτερη προέκτασις του έργου της Εταιρίας. Ναι, από το μέρος αυτό εδόθη κατεύθυνσις στην μεγαλύτερη εκστρατεία αναγγελίας της βασιλείας του Θεού μέσω του Χριστού Ιησού, από όσες έγιναν σε όλη την ιστορία της Χριστιανικής Εκκλησίας. Με την προστατευτική Του φροντίδα και πρόνοια βρισκόμαστε ακόμη εδώ στο Μπρούκλυν το 1950, κατέχοντας μεγαλύτερη εξάρτισι τώρα παρά οποτεδήποτε προηγουμένως για ό,τι πιστεύομε ότι θα είναι το μεγαλειώδες αποκορύφωμα της παγκοσμίου μαρτυρίας για το όνομα και τον λόγον του Ιεχωβά Θεού και για την θεοκρατική του Κυβέρνησι του νέου κόσμου της δικαιοσύνης.

16, 17. Με ποια γεγονότα εγκαινιάσθηκε το νέο οίκημα;

¹⁶ Αγοράσθηκε ένα οίκημα στη Χικς Στρητ 17 του Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης. Αυτό έφθασε να γίνη γνωστό ως το «Μπρούκλυν Τάμπερνακλ» (Σκηνή του Μπρούκλυν). Στο δεύτερο πάτωμα υπήρχε μια μεγάλη αίθουσα ακροατηρίου που μπορούσε να περιλάβη 800 καθημένους ακροατάς, και εδώ επρόκειτο να εκφωνούνται δημόσια κηρύγματα από τον Αδελφό Ρώσσελ και άλλους αντιπροσώπους της Εταιρίας, και να γίνωνται και άλλες συναθροίσεις. Το ισόγειο ήταν κατάλληλο για γραφεία, το δε υπόγειο για αποθέματα εντύπων και για το τμήμα της αποστολής. Σ’ αυτό το οίκημα άρχισε να μεταφέρεται η Εταιρία τον Ιανουάριο του 1909, την δε Κυριακή 31 Ιανουαρίου, έγιναν τα εγκαίνια, 41 σχεδόν χρόνια—πλην μιας ημέρας—πριν από ένα όμοιο γεγονός που έλαβε χώραν το έτος 1950 και που πρόκειται να το περιγράψωμε.

¹⁷ Σ’ αυτά τα εγκαίνια του Τάμπερνακλ παρευρέθησαν συνολικά 350 περίπου άτομα από τη Νέα Υόρκη, το Μπρούκλυν, την πόλι της Νέας Ιερσέης, το Νιούαρκ, και άλλες πόλεις που η πιο απομακρυσμένη ήταν το Μπόστον. Την επόμενη Κυριακή όλοι οι φίλοι που ήταν παρόντες από τη Νέα Υόρκη, το Μπρούκλυν και την πόλι της Ιερσέης εψήφισαν ομόθυμα να είναι μέλη μιας συναθροίσεως, της οποίας ο οίκος θα ήταν το Τάμπερνακλ του Μπρούκλυν, και ομόθυμα εξέλεξαν τον Αδελφό Κ. Τ. Ρώσσελ να είναι ποιμήν ή «πάστωρ» της συναθροίσεως αυτής. Έτσι ο προσδιορισμός «Πάστωρ Ρώσσελ», με τον οποίον αυτός έγινε παγκοσμίως γνωστός, δεν ωφείλετο στο ότι ο ίδιος ανέλαβε ένα τέτοιον τίτλο. Εις Εφεσίους 4:11, 12 γίνεται η δήλωσις ότι ο Χριστός Ιησούς θα έδιδε μερικούς από τους αφιερωμένους ακολούθους του ως «ποιμένας»· λόγω δε του ποιμαντικού έργου που εκτελούσε ο Αδελφός Ρώσσελ υπό τον Αρχιποιμένα Ιησούν Χριστόν, οι συναθροίσεις σε όλη τη γη τον εψήφισαν ως τον ανεγνωρισμένον ποιμένα των ή πάστορα. Με εκτενή ταξίδια υπηρέτησε ο ίδιος προσωπικώς πολλές απ’ αυτές. Ενώ δε ακριβώς βρισκόταν σε μια περιοδεία για να επισκεφθή και υπηρετήση συναθροίσεις, απέθανε με μεγάλη αγωνία από φυσική ασθένεια, μέσα σ’ ένα τραίνο που διέσχιζε την πολιτεία του Τέξας, στις 31 Οκτωβρίου του 1916. Σε μια μικρή πόλι του Τέξας επήραν το σώμα του και το απέθεσαν μέσα σ’ ένα καλάθι επάνω σε μια εξέδρα φορτώσεων του σιδηροδρομικού σταθμού, προτού ληφθή τελικά φροντίδα για την κανονική του ταφή στο νεκροταφείο του Πίτσμπουργκ.

18. Πώς ιδρύθηκε και άνοιξε το Μπέθελ του Μπρούκλυν;

¹⁸ Τον καιρό που άνοιξε το Τάμπερνακλ του Μπρούκλυν η οικογένεια του κέντρου αριθμούσε πάνω από τριάντα άτομα. Με τον αριθμό αυτό ένοιωθαν πως είχαν εύλογα ανάγκη από ένα ξενοδοχείο για να τους στεγάση. Το Τάμπερνακλ δεν είχε διαμερίσματα για κατοικία. Γι’ αυτό αγοράσθηκε ένα οίκημα στο εκεί πλησίον τμήμα κατοικιών της πόλεως επάνω στα υψώματα. Το οίκημα αυτό, στην Κολούμπια Χάιτς 124, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν άλλο από την κατοικία ενός πρώην περιφήμου κήρυκος του Μπρούκλυν, του Ένρυ Γουώρντ Μπήτσερ, ενώ το οικοδόμημα του Τάμπερνακλ ήταν το «Μπήτσερ Μπέθελ». Έπειτα από εκτενείς επιδιορθώσεις η κατοικία έγινε κατάλληλη για την οικογένεια του κέντρου. Επειδή υπήρχε η πρόθεσις το οίκημα αυτό να είναι οίκος όπου θα κατοικούσε ο Θεός με το πνεύμα του, ωνομάσθηκε «Μπέθελ», που σημαίνει «οίκος Θεού». Όταν τελικά η οικογένεια του Μπέθελ μεταφέρθηκε και εγκαταστάθηκε στο Τάμπερνακλ του Μπρούκλυν και στον οίκο Μπέθελ, έκαμε μια δεξίωσι για τους έξω φίλους, ένα βράδυ του Απριλίου από τις 7 έως τις 9 μ.μ. Ήλθαν περίπου 400. Πρώτα τους δέχθηκαν στο Τάμπερνακλ του Μπρούκλυν και τους έδειξαν τα χαρακτηριστικά του μέρους αυτού της εξαρτίσεως της Εταιρίας και έπειτα επήγαν στον οίκον Μπέθελ, όπου έλαβαν το προνόμιο να περιεργασθούν και το μέρος αυτό. Προτού αναχωρήσουν, τους προσεφέρθησαν αναψυκτικά στην αίθουσα του φαγητού, στο υπόγειο, Ήταν μια μεγαλειώδης ευκαιρία γι’ αυτούς! Έπειτα από λίγον καιρό αγοράσθηκε και το συνεχόμενο οίκημα, Κολούμπια Χάιτς 122, και έτσι ο οίκος ευρύνθηκε.

19. Ποια άλλα σωματεία συγκροτήθηκαν, και γιατί;

¹⁹ Για να μπορή ο αφιερωμένος λαός του Ιεχωβά να διατηρή αυτή την ιδιοκτησία και να διεξάγη όλες τις συναλλαγές που συνεδέοντο με το εκδοτικό του έργο στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, κατέστη αναγκαίο να συγκροτηθή ένα νέο σωματείο. Τον Φεβρουάριο του 1909, κάτω από τις προμήθειες των σχετικών νόμων της Νέας Υόρκης, ιδρύθη ένα σωματείο συναδελφότητος γνωστό ως «Σύλλογος του Άμβωνος του Λαού», μ’ ένα συμβούλιο επτά διευθυντών, του οποίου ο Αδελφός Ρώσσελ εξελέγη πρόεδρος. Τριάντα χρόνια αργότερα, με μια τροποποίησι που έγινε στις 6 Φεβρουαρίου 1939, το όνομα αυτού του σωματείου της Νέας Υόρκης μετεβλήθη σε «ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΑΙ ΦΥΛΛΑΔΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΚΟΠΙΑ». Το πρώτο τεύχος του περιοδικού μας Η Σκοπιά που εξεδόθη από το Μπρούκλυν ήταν της 15ης Απριλίου 1909. Ανήγγελλε ως αντιπροσωπείες της Εταιρίας Σκόρπια στο εξωτερικό, τρία Τμήματα, στο Λονδίνον της Αγγλίας, στο Μπάρμεν της Γερμανίας και στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Το 1914 εκρίθη σκόπιμο να οργανωθή ένα Βρεττανικό σωματείον για τη διευκόλυνσι του κηρύγματος του ευαγγελίου στις Βρεττανικές Νήσους· και έτσι συγκροτήθηικε ο Διεθνής Σύλλογος των Σπουδαστών της Γραφής. Ο Αδελφός Ρώσσελ εξελέγη, πρόεδρος αυτού του Βρεττανικού σωματείου. Υπηρέτησε υπό την ιδιότητα του συμπροέδρου του σωματείου της Πενσυλβανίας, τα σωματεία της Νέας Υόρκης και της Βρεττανίας ως την ημέρα του θανάτου του.

20. Πώς διευρύνθηκε το Μπέθελ το 1910—1911; Με ποια χαρακτηριστικά;

²⁰ Το 1910 άρχισε να κατασκευάζεται μια προσθήκη στο όπισθεν μέρος του οίκου Μπέθελ του Μπρούκλυν. Αυτή έφθασε ως τη Φούρμαν Στρητ, στους πρόποδας ενός κρημνού. Έτσι, η προσθήκη του Μπέθελ, που συμπληρώθηκε το 1911, εξέτεινε κατά μήκος του κρημνού, εννέα πατώματα έως το επίπεδο της Φούρμαν Στρητ. Σ’ αυτή την προσθήκη τοποθετήθηκε η αίθουσα φαγητού του Μπέθελ, όπου η οικογένεια έτρωγε μαζί, και όπου εγίνοντο συναθροίσεις μελέτης και μια δεξαμενή που εσχηματίζετο στο τσιμεντένιο πάτωμα, εχρησίμευε κατά περιστάσεις ως μέρος βαπτίσματος.