Η Ευλογημένη Οικογένεια του Θεού
Η ΙΕΡΟΤΗΣ της ανθρωπίνης οικογενείας παραβιάζεται, εμπαίζεται και χλευάζεται όσο ποτέ προηγουμένως. Οι γονείς είναι άπιστοι στα τέκνα. Τα τέκνα είναι απειθή στους γονείς. Οι συζυγικές σχέσεις δεν είναι ασφαλείς. Οίκοι διασπώνται λόγω χωρισμών και διαζυγίων. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι ελπίδες για ειρήνη και ασφάλεια γίνονται συντρίμματα και η ευτυχισμένη κατάστασις της αγάπης, της χαράς και της ευημερίας καταθρυμματίζεται. Θλίψις, απογοήτευσις και απελπισία ρίχνουν τη βαριά τους σκιά σε πολλές οικογένειες σήμερα. Έναντι τέτοιων τρομερών συνθηκών, καλό είναι να εξετάσωμε την ευλογημένη μερίδα της μεγάλης, ευτυχισμένης οικογενείας του Θεού, στην οποία ο Ιεχωβά ο ίδιος προΐσταται ως Κεφαλή και Πατέρας. Αν και προσβάλλεται από κάθε πλευρά από τον εξωτερικό εχθρό, η ευλογημένη οικογένεια του Θεού κρατείται μαζί, με τον τέλειο σύνδεσμο της ειρήνης και της ενότητος.
Σε όλο το σύμπαν, στις περασμένες χιλιετηρίδες ή στους ατελείωτους αιώνες που θα έλθουν, δεν υπάρχει κανείς που να μπορή να συγκριθή με τον ουράνιον Πατέρα. Το όνομα αυτού μόνου είναι Ιεχωβά. Αυτός είναι Θεός προθέσεως. Από του αιώνος έως του αιώνος, χωρίς αρχή και χωρίς τέλος, η μεγάλη αυτή Πρώτη Αιτία είναι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης και όλων όσα υπάρχουν εκεί, ορατών και αοράτων, εμψύχων και αψύχων. Η ζωή η ίδια των τέκνων του εξαρτάται από αυτή την Πηγή της Ζωής. Αυτά είναι ο πηλός· εκείνος είναι ο Κεραμεύς. Η δόξα του και το μεγαλείον του είναι ακαταμέτρητα· οι ιδιότητές του, υπέρτατα τέλειες· η προσωπικότης του εντελώς αξιαγάπητη. Σε σοφία είναι ανυπέρβλητος, σε δικαιοσύνη απαράμιλλος, η αγάπη του είναι απέραντη, η δύναμίς του απεριόριστη. Αν, λοιπόν, τέτοιες είναι οι ιδιότητές του, ποιος ανθρώπινος πατέρας—ειπέτε, παρακαλούμε—μπορεί να συγκριθή με τον Ιεχωβά;—Έξοδος 3:14, 15· Ψαλμός 90ός 2· Ησαΐας 40:12-18, 21-26· Ψαλμός 36:9· Ρωμαίους 9:21· Δευτερονόμιον 32:4.
Και όμως, παρ’ όλη την υψηλή θέσι του ουρανίου Πατρός, αυτός είναι πολύ κοντά στα τέκνα του. Ακούει και την ασθενέστερη κραυγή των μικρών του. Τα ώτα του είναι συνεχώς ανοικτά στις προσευχές και τις δεήσεις εκείνων που μπορούν κατάλληλα ν’ απευθύνονται σ’ αυτόν και να τον αποκαλούν ‘Πατέρα μας’. (Ψαλμός 34:15· Ματθαίος 6:9) «Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς, θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ’ αυτού;» «Αληθώς, Αληθώς σας λέγω, ότι όσα αν αιτήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόματί μου, θέλει σας δώσει,» μας βεβαιώνει ο Κεχρισμένος Υιός του Θεού Ιησούς. (Ματθαίος 7:11· Ιωάννης 16:23) Κάθε καλό και τέλειο δώρο προέρχεται από τον μεγάλο Πατέρα Ιεχωβά—Ιάκωβος 1:17.
Ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Μέγας Διδάσκαλος των αφωσιωμένων τέκνων του, και σ’ αυτά δίδει το νόμο του για την καθοδηγία τους και τη διδασκαλία τους. (Ησαΐας 54:13· Ιωάννης 6:45) Ως η κεφαλή του οίκου του, αυτός ο δίκαιος Νομοθέτης ορίζει τους κανόνας για τη διακυβέρνησι ολοκλήρου της οικογενείας, και αν κάποιοι χρειάζονται διόρθωσι, ο Κύριος φροντίζει επίσης και γι’ αυτό, καθώς είναι γραμμένο: «“Υιέ μου, μη καταφρόνει την παιδείαν του Ιεχωβά· μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ’ αυτού. Διότι όντινα αγαπά ο Ιεχωβά, παιδεύει· και μαστιγόνει πάντα υιόν τον οποίον παραδέχεται.” Έπειτα τους μεν κατά σάρκα πατέρας ημών είχομεν παιδευτάς, και εσεβόμεθα αυτούς· δεν θέλομεν υποταχθή πολλώ μάλλον εις τον Πατέρα τών πνευμάτων, και ζήσει; Διότι εκείνοι μεν προς ολίγας ημέρας επαίδευον ημάς, κατά την αρέσκειαν αυτών· ο δε προς το συμφέρον ημών, δια να γείνωμεν μέτοχοι της αγιότητος αυτού.»—Εβραίους 12:5, 6, 9, 10, NW.
Ευλογημένοι επίσης με άλλους τρόπους, όσοι είναι μέλη αυτής της ευτυχισμένης οικογενείας, βρίσκουν στον Πατέρα τους έναν που είναι τελείως ικανός να τους υπερασπίση από όλους τους εχθρούς των. Σαν την προστατευτική σκιά μιας όρνιθος επάνω από τους νεοσσούς της, έτσι είναι και η σκιά της κραταιάς χειρός του Ιεχωβά επάνω από τους μικρούς του. (Ψαλμός 17:8· 36:7· 57:1· 63:7· 90ός 1· Ησαΐας 51:16) Οι αιώνιοι βραχίονές του τους υποστηρίζουν. (Δευτερονόμιον 33:26, 27) Μια βοήθεια, που ποτέ δεν ματαιώνεται σε κάθε καιρό ανάγκης, είναι ο πάντοτε άγρυπνος Ιεχωβά στα τέκνα του. «Ο Θεός είναι καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι. Δια τούτο δεν θέλομεν φοβηθή.»—Ψαλμός 46:1, 2· 54:4· 121:2· Ησαΐας 50:7-9.
Ένας πιστός Πατέρας, ένας φιλαλήθης Πατέρας που δεν μπορεί να ψευσθή, ένας Πατέρας που τηρεί τη διαθήκη του σε χίλιες γενεές—τέτοιος είναι ο ουράνιος Πατέρας. (Δανιήλ 9:4· 2 Θεσσαλονικείς 3:3· Εβραίους 6:18) Επί πλέον, ο Ιεχωβά είναι απεριόριστα ελεήμων, γεμάτος από συμπάθεια και συγχωρητικότητα προς τα τέκνα του που είναι ασθενή, φιλάγαθος και τρυφερός προς τους αδικουμένους, τους καταδυναστευομένους, τους βεβαρημένους κι εκείνους που έχουν λύπη στην καρδιά. Αληθινά, «Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας» είναι ο Ιεχωβά σ’ εκείνους που ανήκουν στον οίκο του.—2 Κορινθίους 1:3, 4.
Έχοντας ένα τέτοιον θαυμαστό Πατέρα σαν αυτόν, ο οίκος του νουθετείται να τον τιμά και να τον υπακούη, να δίνη προσοχή στη συμβουλή του και στις οδηγίες του, και να φοβάται να πράξη οτιδήποτε που παραβιάζει τις εντολές του. «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, δια να γείνης μακροχρόνιος επί της γης, την οποίαν σοι δίδει Ιεχωβά ο Θεός σου.» (Έξοδος 20:12, AS) «Άκουε, υιέ μου, την διδασκαλίαν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου.»—Παροιμίαι 1:8.
Η ΜΗΤΕΡΑ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ
Οι Γραφές προσδιορίζουν τη «γυναίκα» του Θεού ως την παγκόσμια οργάνωσί του· και όπως στην ανθρώπινη οικογένεια, έτσι και στον οίκο του Θεού, η μητέρα εκτελεί μια σπουδαία λειτουργία. «Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών. Διότι είναι γεγραμμένον, “Ευφράνθητι στείρα η μη τίκτουσα, έκβαλε φωνήν και βόησον η μη ωδίνουσα· διότι τα τέκνα της ερήμου είναι πλειότερα παρά τα τέκνα της εχούσης τον άνδρα”.—Γαλάτας 4:26, 27.
Ο απόστολος Παύλος παρέθετε εδώ μια περικοπή από την προφητεία του Ησαΐα που λέγει πώς η οργάνωσις του Θεού ήταν χωρίς τέκνα επί πολύν καιρό. Έπειτα, στην προχωρημένη ηλικία της, παράγει όχι μόνο το υποσχεμένο «σπέρμα», τον Ιησού Χριστό, όπως η Σάρρα εγέννησε τον Ισαάκ, αλλά επίσης έχει τόσο πολλά άλλα τέκνα ώστε πρέπει να πλατύνη την κατοικία της από όλες τις πλευρές. Γι’ αυτό ακριβώς ο μεγάλος Πατέρας έκαμε την οργάνωσί του πολύ καρποφόρο. «Διότι ο ανήρ σου είναι ο Ποιητής σου· το όνομα αυτού είναι, ο Ιεχωβά των δυνάμεων· και ο Λυτρωτής σου είναι ο Άγιος του Ισραήλ· αυτός θέλει ονομασθή, Ο Θεός πάσης της γης. Διότι ο Ιεχωβά σε εκάλεσεν ως γυναίκα εγκαταλελειμμένην και τεθλιμμένην το πνεύμα, και γυναίκα νεότητος αποβεβλημένην, λέγει ο Θεός σου.»—Ησαΐας 54:1-6, AS· Ψαλμός 113:9.
Η προφητεία αυτή μιλεί για την ευλογητή επέκτασι και ευημερία που απολαμβάνει τώρα ολόκληρη η Θεοκρατική οικογένεια. Άλλα εδάφια μιλούν για τις πλουσιοπάροχες προμήθειες που γίνονται για τον οίκο. Ο Πατήρ είναι ο μέγας Προμηθευτής της πνευματικής τροφής, και αναθέτει στην οργάνωσί του το καθήκον να παρασκευάση και διανείμη αυτήν την «εν καιρώ τροφήν» που διατηρεί τη ζωή. Η τράπεζα είναι του Κυρίου, αυτός κάθεται επί κεφαλής, και τα τέκνα που κάθονται στην τράπεζα υπηρετούνται και διακονούνται και βοηθούνται από τη μητέρα οργάνωσι.—Ματθαίος 24:45· Ψαλμός 23:5· Ησαΐας 25:6.
Τα τέκνα του Θεού επάνω στη γη ζουν σ’ ένα παραβάτη κόσμο, αν και δεν αποτελούν μέρος αυτού. (Ιωάννης 17:11, 14) Έχουν, επομένως, ανάγκη από μητρική καθοδηγία και διεύθυνσι για ν’ αποφύγουν την περιπλοκή μ’ αυτή τη φιλήδονη γενεά που ζη τώρα, σ’ αυτές τις επικίνδυνες «έσχατες ημέρες». (2 Τιμόθεον 3:1-5, 14-17) Συνεπώς, τα τέκνα του Θεού διατάσσονται να τιμούν και να σέβωνται τους πνευματικούς των γονείς και να δίνουν προσοχή και να υπακούουν στις οδηγίες του Κυρίου που τις λαμβάνουν μέσω της μητρός οργανώσεως.—Δευτερονόμιον 5:16.
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ
Κανείς δεν θα λάβη ποτέ ζωή από τον αιώνιο Πατέρα Ιεχωβά εκτός αν έχη την ήπια και ευδίδακτη διάθεσι ενός παιδιού. Ο Χριστός Ιησούς, ο «πρεσβύτερος αδελφός» στην οικογένεια του Θεού, το εξήγησε παραστατικά αυτό στις ομιλίες του. «Και προσκαλέσας ο Ιησούς παιδίον έστησεν αυτό εν τω μέσω αυτών, και είπεν, Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε, και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών.»—Ματθαίος 18:2-4· 19:14.
Αυτή η παιδική προθυμία στο να μανθάνη κανείς, απαιτείται από όλα τα τέκνα της οικογενείας τού Ιεχωβά, και υπάρχουν πολλά. Μερικά από τα τέκνα προορίζονται να είναι μέλη του ‘σώματος του Χριστού, της εκκλησίας’, και να ζήσουν ως πνευματικά πλάσματα στους ουρανούς. (Κολοσσαείς 1:18· 1 Κορινθίους 12:27) Σ’ εκείνους που προορίζονται για ουράνια δόξα οι απόστολοι έγραψαν: «Ιδέτε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού.» «Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών, ότι είμεθα τέκνα Θεού. Εάν δε τέκνα, και κληρονόμοι· κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού.» (1 Ιωάννου 3:1, 2· Ρωμαίους 8:15-17) Επάνω στο «υπόλοιπον» αυτών των υιών και των θυγατέρων, το άγιο πνεύμα του Θεού εκχύνεται μ’ ένα ειδικό τρόπο.—Ιωήλ 2:28· Πράξεις 2:17.
Εκτός από αυτά τα πνευματικά τέκνα που θα είναι «ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θέλουσι βασιλεύσει μετ αυτού χίλια έτη», υπάρχουν και πολλά άλλα τέκνα σ’ αυτή την οικογενειακή διάταξι. (Αποκάλυψις 20:6· Ιωάννης 10:16) Αυτά, ως επίγειοι υιοί του Ιησού Χριστού του Αιωνίου Πατρός, θα ζήσουν αιώνια στην παραδεισιακή γη. (Ησαΐας 9:6.) Και αυτά επίσης τρέφονται από την πλουσιοπάροχη και υπερχειλίζουσα τράπεζα του Κυρίου. Και αυτά επίσης τα ανατρέφει και τα φροντίζει η μητέρα οργάνωσις. Και αυτά επίσης έχουν την πράη και ευδίδακτη διάθεσι που είναι τόσο αναγκαία για να διαφύγη κανείς την καταστροφή και ν’ αποκτήση ζωή.—Σοφονίας 2:3.
Σ’ αυτή τη ζοφερή και σκοτεινή ημέρα είναι πολύ εύκολο να ξεχωρίση κανείς εκείνους που είναι τέκνα του «Πατρός των φώτων» από τους άλλους που ανήκουν στον κόσμο. «Πάντες σεις είσθε υιοί φωτός και υιοί ημέρας· δεν είμεθα νυκτός, ουδέ σκότους. Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ’ ας αγρυπνώμεν, και ας εγκρατευώμεθα.» (1 Θεσσαλονικείς 5:5, 6· Εφεσίους 5:8, 9) Αυτά τα τέκνα του Θεού είναι άγρυπνα, επάνω στην υψωμένη σκοπιά, διασαλπίζοντας την προειδοποίησι για την εγγίζουσα θύελλα του Αρμαγεδδώνος. Όλος ο «Χριστιανικός κόσμος» αναγνωρίζει ότι ο ευνοημένος αυτός λαός είναι μάρτυρες του Ιεχωβά, διότι λαμβάνουν το όνομα του Πατρός των, και ως πρέσβεις του δημοσιεύουν και διακηρύττουν τους σκοπούς του σε όλη τη γη. Με μια πολύ πραγματική έννοια αυτοί είναι «δια σημεία και τεράστια» στη διεστραμμένη τούτη γενεά.—Ησαΐας 8:18.
Δεν υπάρχει αμφισβήτησις για το αν ένα άτομο είναι ή δεν είναι τέκνο του Θεού και μέλος της αγαπητής του οικογενείας, διότι ο Ιωάννης λέγει: «Εν τούτω γνωρίζονται τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του Διαβόλου. Πας όστις δεν πράττει δικαιοσύνην, δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού. Διότι αύτη είναι η παραγγελία την οποίαν ηκούσατε απ’ αρχής, να αγαπώμεν αλλήλους. Τεκνία μου, μη αγαπώμεν με λόγον, μηδέ με γλώσσαν, αλλά με έργον και αλήθειαν.» (1 Ιωάννου 3:10, 11, 18· 4:20, 21) Αυτή η απεριόριστη αγάπη και αφοσίωσις, αγάπη για τον Θεό και αγάπη για κάθε αδελφόν και αδελφήν, είναι η χαρακτηριστική ιδιότης που κάνει την οικογένεια του Θεού να διαφέρη ως ξεχωριστή και διακεκριμένη από τις οργανώσεις αυτού του γεμάτου μίσος παλαιού κόσμου.
ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Τα τέκνα αυτής της μεγάλης οικογενείας του Θεού δεν είναι όλα της ιδίας ηλικίας. Μερικά είναι εντελώς γηρασμένα, μερικά πολύ νεώτερα, και άλλα είναι απλά βρέφη που πρέπει να τα φροντίσουν και να τα επιμεληθούν οι πιο ώριμοι αδελφοί και αδελφές. Όταν ένας από τους νέους αυτούς βρίσκεται να ζητή την αλήθεια, ένας διαγγελεύς του αγγέλματος της Βασιλείας τον επανεπισκέπτεται και μελετά τη Γραφή μαζί του. Ως «νεογέννητα βρέφη» στην αλήθεια, αυτοί οι νέοι πρέπει πρώτα να τραφούν με το απλό ‘άδολο γάλα του λόγου’. (1 Πέτρου 2:2· 1 Κορινθίους 3:2) Πρέπει να καταβληθή φροντίδα για να μην προσκόψουν σε κάποια διδασκαλία πολύ προχωρημένη, βαριά και περίπλοκη. Όταν γίνουν δυνατώτεροι, θα είναι ικανοί να λάβουν τις πιο ‘στερεές τροφές’ του Κυρίου.
Αφού έπαιξαν σε δογματικούς βορβορώδεις λάκκους, αυτοί οι νέοι πρέπει να λουσθούν με το καθαρό νερό της αληθείας για να αφαιρέσουν τις ακαθαρσίες της δαιμονικής θρησκείας. (Ιωάννης 3:5· 15:3· Εφεσίους 5:26· Εβραίους 10:22) Έπειτα πρέπει να ντυθούν με ενδύματα που προσδιορίζουν την ταυτότητά των ως ατόμων που ανήκουν στην καθαρή οργάνωσι του Θεού.
Αυτοί οι νέοι στην αλήθεια δεν πρέπει να παραμένουν πάντοτε καθυστερημένα και αδύναμα βρέφη, που να έχουν ανάγκη να τα προσέχουν συνεχώς τα ώριμα μέλη της οικογενείας. Πρέπει ν’ αναπτυχθούν και να δείξουν πρόοδο στην εκμάθησι των μεθόδων του νέου κόσμου. Ο Παύλος, κατακρίνοντας μερικούς συγχρόνους του διότι απέτυχαν να δείξουν πνευματική αύξησι, έγραψε: «Ενώ ως προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι, πάλιν έχετε χρείαν τού να σας διδάσκη τις τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Θεού· και κατηντήσατε να έχητε χρείαν γάλακτος, και ουχί στερεάς τροφής. Διότι πας ο μετέχων γάλακτος, είναι άπειρος του λόγου της δικαιοσύνης· επειδή είναι νήπιος. Των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες δια την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.» Αυτοί θα έπρεπε να έχουν θέσει κατά μέρος «τα του νηπίου» και να αυξηθούν.—Εβραίους 5:12-14· 1 Κορινθίους 13:11.
Συνεπώς, είναι ευλογητό προνόμιο των πρεσβυτέρων μελών της οικογενείας του Θεού να βοηθούν αυτούς τους νέους να αναπτυχθούν και ν’ αυξήσουν σε γνώσι, σοφία και κατανόησι. Χρειάζεται πολλή εκγύμνασις και εκπαίδευσις στις δίκαιες κατευθύνσεις του Ιεχωβά. Στην τράπεζα του Κυρίου αυτά τα νεαρά τέκνα πρέπει να μάθουν πώς να βγάζουν στην επιφάνεια τις αλήθειες του πολυτίμου λόγου του Θεού με το να παρακολουθούν τις μελέτες. Πρέπει να μάθουν να βαδίζουν πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι στο έργο της μαρτυρίας. Το να μάθουν να μιλούν είναι εύκολο όταν αρχίζουν να λέγουν στους άλλους για την ένδοξη Βασιλεία του Θεού. Η εκπαίδευσίς τους στα πράγματα του νέου κόσμου βελτιώνεται πολύ με το να παρακολουθούν τη σχολή Θεοκρατικής διακονίας κάθε εβδομάδα στις Αίθουσες Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά. Πρέπει να βελτιώσουν την ανάγνωσί τους. (1 Τιμόθεον 4:13) Θα βρουν επωφελές το να γράφουν καθαρά.—Δευτερονόμιον 6:9· 11:20.
Αληθινά η επέκτασις της μεγάλης οικογενείας του Θεού λαμβάνει χώραν προς κάθε πλευρά! Κατά χιλιάδες εκείνοι που αγαπούν τη δικαιοσύνη έρχονται κάτω από τη στοργική φροντίδα του Ιεχωβά Θεού και της Θεοκρατικής του οργανώσεως, όπως φανερώνεται από τους πραγματικούς αριθμούς, Η οικογένεια αυτή δεν αντιμετωπίζει καμμιά έλλειψι στεγάσεως. Καμμιά έλλειψις τροφής δεν μαστίζει τον οίκο του Κυρίου. Και τι ευλογημένη και ευτυχισμένη ατμόσφαιρα επικρατεί εκεί! Δεν υπάρχουν οικογενειακές διαταραχές. Δεν υπάρχει παραμέλησις των τέκνων από τους γονείς. Δεν υπάρχει κακή διαγωγή των παιδιών. Αλλά αντί αυτών, ειρήνη και ενότης, ευημερία και ευχαρίστησις, χαρά και αγαλλίασις κατοικούν συνεχώς εκεί, και αυτά όλα προς αίνον και τιμήν και δόξαν του αιωνίου Θεού και Πατρός, του οποίου μόνου το όνομα είναι Ιεχωβά.