Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Είναι κατάλληλο να τηρή κανείς εορτές γενεθλίων ή να παρευρίσκεται σ’ αυτές;—Φ. Κ., Νεβάδα.
Αυτές οι εορτές έχουν τις ρίζες τους στις ειδωλολατρικές θρησκείες, και όχι σε Γραφικούς λόγους. Μερικοί σχολιασταί της Βίβλου λέγουν ότι οι εορτές των γενεθλίων μπορεί να έχουν την προέλευσί τους από την «ιδέα περί αθανασίας της ψυχής». Οι αστρολόγοι και οι παρατηρηταί αστέρων ετόνιζαν πολύ το ζήτημα της προσφοράς θυσιών στους θεούς κάθε χρόνο όταν τ’ άστρα και οι πλανήται ήσαν στην ίδια θέσι που ευρίσκοντο όταν ένας άνθρωπος γεννήθηκε. Στην Αιγυπτιακή μυθολογία τα «γενέθλια των θεών» εωρτάζοντο σε ωρισμένες ημέρες, και στην Κινεζική μυθολογία άτομα προσέφεραν ειδικές θυσίες τις ημέρες των γενεθλίων των στον Σου—Σιγκ, θεόν της μακροβιότητος. Οι αρχαίοι Αγγλο-Σάξονες εώρταζαν τα γενέθλια του «Lord Moon», που χαρακτηρίζεται ως Μένι στο βιβλίο του Ησαΐα 65:11, παρασκευάζοντας γλυκίσματα «που ελέγοντο Νουρ-κέικς, ή Μπερθ-κέικς»· και τα κεριά επίσης είναι ειδωλολατρικής προελεύσεως.—Βλέπε Χίσλοπ, Οι Δύο Βαβυλώνες, σελ. 95, 191-196.
Το βιβλίο Τι Έκαμε η Θρησκεία για το Ανθρώπινο Γένος; (σελ. 233), αφού μας λέγει ότι η 25η Δεκεμβρίου ήταν η κατά παράδοσιν ημέρα των γενεθλίων του Νεβρώδ, και όχι του Ιησού, αναφέρει τα εξής: «Οι θεόπνευστες Γραφές δεν ορίζουν την ημερομηνία της γεννήσεως του Ιησού, κι αυτό δεν έχει σημασία, διότι ούτε ο Ιησούς ούτε ο Θεός ο Πατήρ του, ούτε οι θεόπνευστοι απόστολοι μας ωδήγησαν να εορτάζωμε τη γέννησι του Ιησού. Οι μόνοι εορτασμοί γενεθλίων που αναφέρουν οι Άγιες Γραφές είναι των ειδωλολατρών, του Φαραώ της Αιγύπτου και του Ηρώδου Αντύπα, ο οποίος εσημάδεψε την ημέρα των γενεθλίων του με την αποκεφάλισι του Ιωάννου του Βαπτιστού. (Γέν. 40:20· Ματθ. 14:6· Μάρκ. 6:21) Οι μαθηταί του Χριστού του πρώτου αιώνος απέφευγαν τους εορτασμούς γενεθλίων ως ειδωλολατρικούς, μη Χριστιανικούς!»
Ασφαλώς πολλά πράγματα που συνηθίζονται από τους Χριστιανούς σήμερα ετελούντο και από τους ειδωλολάτρας· αλλ’ όταν αυτά τα έθιμα είναι διαποτισμένα από ψευδή λατρεία αντίθετη προς τις αρχές της Αγ. Γραφής είναι απαράδεκτα. Ο εορτασμός επετείων γενεθλίων συγκεντρώνει τον νουν στο πλάσμα και εξυψώνει το πλάσμα, αποδίδοντας σ’ αυτό και στη γέννησί του σπουδαιότητα που δεν του οφείλεται. Το εδάφιο Ρωμαίους 1:25 προειδοποιεί για κείνους που «εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα.» Ο εορτασμός γενεθλίων θα έτεινε να προσλάβη την απαράδεκτη αυτή ιδιότητα. Αν Χριστιανοί επιθυμούν να συνέρχωνται κατά καιρούς για μια επωφελή συντροφιά και ανάπαυλα δεν χρειάζεται να περιμένουν μια μέρα που υπενθυμίζει την ειδωλολατρική θρησκεία. Αν επιθυμούν να δώσουν έναν αδελφό ένα δώρο, δεν χρειάζεται να περιμένουν την επέτειο της ημέρας εισόδου του στον κόσμο, σαν αυτή να ήταν μια περίπτωσις αναμνήσεως. Αν η ακριβής ημέρα της γεννήσεως του Ιησού και η ανάμνησίς της δεν έγιναν αντικείμενον τέτοιας τηρήσεως, τότε τίνος πρέπει να γίνωνται;