Η Δοκιμή της Πιστότητός σας

«Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς· γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν.»—Ιάκ. 1:2, 3.

1. Περιγράψτε την πίστι.

Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι η πηγή της αληθινής πίστεως. Η πίστις βασισμένη στην ακριβή γνώσι είναι μια δυνατή αλυσίδα που συνδέει τον άνθρωπο με τον Θεό. Όμως, όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε αλυσίδα, αυτή είναι μόνο τόσο δυνατή όσο ο πιο αδύνατος κρίκος της. Συνεπώς, είναι καλό να εξετάζωμε την πίστι μας, να την δοκιμάζωμε, να βλέπωμε αν μπορή να ανθέξη κάτω από έντασι ή χρειάζεται να ενισχυθή. Η πίστις μας στον Ιεχωβά Θεό είναι οικοδομημένη επάνω σ’ ένα στερεό θεμέλιο, στη θεόπνευστη αναγραφή της Βίβλου. Η αληθινή πίστις είναι πολύ διαφορετική από απλή ευπιστία ή τυφλή δεισιδαιμονία. Πίστις δεν σημαίνει το να πιστεύωμε σε κάτι επειδή απλώς και άλλοι πιστεύουν. Η πίστις δεν κυβερνάται από συγκίνησι ή αισθήματα, ούτε διακρατείται για ιδιοτελείς, προσωπικούς λόγους. Η πίστις έχει ως θεμέλιό της τη λογική, τα γεγονότα, τις αποδείξεις και την αλήθεια.

2, 3. Πώς αποκτούμε αληθινή πίστι;

² Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν ωθούνται στην πίστι των από τον φόβο των παγκοσμίων γεγονότων. Έτσι δεν μπορούμε να δεχθούμε τον ισχυρισμό του αρχιεπισκόπου του Τορόντο Μιχαήλ, ο οποίος είπε: «Ο κομμουνισμός είναι μια μεταμφιεσμένη ευλογία επειδή κάνει το ανθρώπινο γένος πιο Χριστιανικό.» Ο κομμουνισμός ασφαλώς δεν προάγει την αληθινή πίστι στον Θεό, ούτε ο φόβος του κομμουνισμού προάγει τέτοια πίστι. Η πίστις δεν έρχεται επειδή εξαναγκαζόμεθα να πιστέψωμε. Αν οι άνθρωποι παραδέχωνται τη Χριστιανοσύνη εξαιτίας του φόβου του κομμουνισμού, είναι μήπως αυτό ευάρεστο στον Θεό; Την αποδέχονται επειδή θα τους προστατεύση από κάτι που φοβούνται; Όχι, η πίστις δεν έρχεται μέσω φόβου, ούτε οικοδομείται επάνω φόβο. Οι Γραφές δείχνουν ότι υπάρχει μια αληθινή πίστις και ένας τρόπος να την επιτύχωμε.

³ Για ν’ αποκτήσωμε πίστι χρειαζόμεθα μια πράη και ευδίδακτη διάθεσι καρδιάς. Η πίστις μας δεν είναι σε ανθρώπους ή στη σοφία ανθρώπων, επειδή αυτήν την υπερβαίνει κατά πολύ η απεριόριστη σοφία του Δημιουργού μας. Δεν είναι παράξενο πως η Γραφή λέγει ότι η σοφία του κόσμου είναι μωρία ενώπιον του Θεού. Η πίστις έρχεται, όχι μέσω τέτοιας ανθρωπίνης σοφίας, αλλά με τη μελέτη της Γραφής, του Λόγου της αληθείας του Θεού. Αυτός είναι το θεμέλιο της αληθινής πίστεως. Εν τούτοις, η γνώσις αυτή καθ’ εαυτήν δεν δίνει κατ’ ανάγκην σ’ ένα άτομο πίστι. Πρέπει να συμπληρωθή με κατανόησι που έρχεται μέσω της οργανώσεως του Θεού και μέσω του πνεύματός Του. (1 Κορ. 2:9, 10) Για να εδραιώση την πίστι των αποστόλων του, ο Ιησούς ανέφερε τη σημασία γεγονότων της εποχής του: «Και αρχίσας από Μωυσέως και από πάντων των προφητών, διηρμήνευεν εις αυτούς τα περί εαυτού γεγραμμένα εν πάσαις ταις γραφαίς.» (Λουκ. 24:27) Οι απόστολοί του είχαν ανάγκη τέτοιας διδασκαλίας και διορθώσεως, επειδή το βιβλίο των Πράξεων 1:6 δείχνει ότι περίμεναν την αποκατάστασι της βασιλείας του Ισραήλ στη διάρκεια της επιγείου διακονίας του. Με όμοιο τρόπο σήμερα η πίστις μας οικοδομείται με την ακρόασι του Λόγου του Θεού με ανοικτή διάνοια συνωδευμένη από διδασκαλία εκ μέρους εκείνων που είναι ομοίας πολυτίμου πίστεως.

4. Ποιο είναι το θεμέλιο της πίστεως;

⁴ Ένα παράδειγμα του στερεού θεμελίου της πίστεως εκτίθεται από τον Παύλο στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή, κεφάλαιο 15, όσον αφορά την ανάστασι. Πρώτα παρουσιάζει τις αποδείξεις για την ανάστασι του Χριστού με τη μαρτυρία των αποστόλων και πεντακοσίων αδελφών που είδαν την επανεμφάνισί του. Δείχνει τη Γραφική απόδειξι για το ζήτημα αυτό, χρησιμοποιώντας επίσης εξεικονίσεις και επιχειρηματολογία για να δείξη μια επαρκή αιτία για την πίστι μας στη δύναμι του Θεού ν’ ανασταίνη. Έτσι η πίστις του Παύλου δεν ήταν ζήτημα εικασίας ή αισθηματικής απάτης. Είχε μια αιτία για να πιστεύη. Πρέπει με όμοιο τρόπο να ‘δοκιμάζωμεν τα πάντα’, βεβαιώνοντας έτσι την πίστι μας, οικοδομώντας την επάνω σ’ ένα ασφαλές θεμέλιο ακριβούς γνώσεως. Λόγω της αληθινής αυτής πίστεως έχομε πεποίθησι σε πράγματα που δεν τα έχομε ιδεί έως τώρα.

5. Γιατί οι άνδρες των αρχαίων χρόνων είχαν πίστι;

⁵ Ανάμεσα στα εξέχοντα παραδείγματα πίστεως ήταν και ο Αβραάμ. Τόσο ακλόνητη ήταν η πίστις του ώστε επροχώρησε ως το σημείο να θανατώση τον υιό του, εμπιστευόμενος στη δύναμι του Θεού ν’ ανασταίνη. Η μεγάλη του πίστις ελογίσθη σ’ αυτόν ως δικαιοσύνη. Επί πλέον, ο Αβραάμ απέβλεπε στο μέλλον για μια πόλι της οποίας οικοδόμος και δημιουργός είναι ο Θεός, όπως ακριβώς σήμερα αποβλέπομε στη βασιλεία του Χριστού να φέρη ειρήνη και ευτυχία στους πιστούς ανθρώπους αυτής της γενεάς. Αυτό συμφωνεί με τα λόγια του Ιησού στην Κυριακή προσευχή: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.» (Ματθ. 6:10· 24:34) Σε περασμένες εποχές, άλλοι άνθρωποι, όπως ο Μωυσής και ο Ηλίας, είχαν επανειλημμένη βεβαίωσι της πίστεώς των καθώς ο Ιεχωβά ενεργούσε προς χάριν των. Ο Μωυσής εγνώριζε ότι μπορούσε να βασισθή στον Ιεχωβά όταν εχτύπησε την πέτρα στην έρημο και ανάβλυσε νερό για να σβήση τη δίψα του λαού και των κτηνών. Η πεποίθησίς του προήρχετο από πίστι βασισμένη στην πείρα και στη γνώσι. (Εβρ. 11:23-29) Ο Ηλίας έδειξε όμοια πίστι, ζητώντας φωτιά από τον ουρανό για να καταναλώση τη θυσία που είχε ετοιμάσει εις πρόκλησιν του Βάαλ και προς τιμήν του Ιεχωβά. Η πίστις του ήταν «ελπιζομένων πεποίθησις»· εγνώριζε ότι μπορούσε να θέση την εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά. Σήμερα δεν περιμένομε θαύματα ή ένα σημείο για να εδραιωθή η πίστις μας. Αλλά όπως ακριβώς έχομε πεποίθησι και εμπιστοσύνη σ’ ένα άτομο που γνωρίζομε καλά, έτσι μαθαίνομε να γνωρίζωμε τον Θεό μέσω μελέτης του Λόγου του και αυτό μας δίνει πεποίθησι και βεβαίωσι.

Η ΑΣΠΙΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

6. Ποια μάχη είναι μπροστά μας, και πώς μπορούμε να ετοιμασθούμε γι’ αυτήν;

⁶ Στην προς Εφεσίους επιστολή, κεφάλαιο 6, ο Παύλος δείχνει ότι πρέπει να ‘ενδυναμούμεθα εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού’. Διεξάγομε πάλη εναντίον των μεθοδειών του Σατανά, ο οποίος, με τις πνευματικές του δυνάμεις της πονηρίας στα επουράνια, περιγράφεται ότι πολεμά εναντίον του Αρνίου και εναντίον του υπολοίπου επάνω στη γη για να το καταστρέψη. Τώρα ο Σατανάς συναθροίζει τους δαιμονικούς του άρχοντας για μια κατάφωρη επίθεσι εναντίον εκείνων που αντιπροσωπεύουν την κοινωνία του Νέου Κόσμου του Ιεχωβά. Για τούτο μας λέγεται να αναλάβωμε την πανοπλία του Θεού για να μπορέσωμε ν’ αντισταθούμε κατά την ημέρα την πονηρή και, αφού κατεργασθούμε τα πάντα, να σταθούμε στερεοί.

7. Ποιος είναι ο σκοπός μιας ασπίδος στον πραγματικό ή στον πνευματικό πόλεμο;

⁷ «Επί πάσι δε», συνεχίζει ο Παύλος, «αναλάβετε την ασπίδα της πίστεως, δια της οποίας θέλετε δυνηθή να σβέσητε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα.» Η μεγάλη αυτή ασπίς όπως εχρησιμοποιείτο από στρατιώτες ήταν πραγματικά ένα μεγάλο ορθογώνιο κατασκευασμένο από δύο στρώματα ξύλου, σκεπασμένα με καραβόπανο και κατόπιν με δέρμα. Αποτελούσε πραγματική προστασία για ένα στρατιώτη στη μάχη, καθώς θα απέκρουε κτυπήματα καθώς και φλογερά βέλη—ακόντια ή δόρατα που επεχρίοντο στην άκρη με πίσσα και ερρίπτοντο φλεγόμενα στον εχθρό. Ένας στρατιώτης μπορούσε να σκύβη πίσω από τη μεγάλη του ασπίδα και να προστατεύεται από τα βλήματα αυτά. Σήμερα η ασπίς της πίστεως είναι μεγίστης σπουδαιότητος. Όπως ακριβώς ένας στρατιώτης ανάμεσα στις μάχες θα εξήταζε την προστατευτική του ασπίδα για οποιεσδήποτε αδυναμίες, έτσι κι ένας Χριστιανός πρέπει συνεχώς να εξετάζη και να ενισχύη την πίστι του για να μη χάση την προστασία του σε καιρό ανάγκης. Γνωρίζομε ότι ο πονηρός φέρνει συνεχώς όνειδος και διωγμό σαν πύρινα βλήματα εναντίον του λαού του Θεού, και η προστασία της πίστεως χρειάζεται για να τ’ αποκρούση.—Εφεσ. 6:10-20· Ησ. 59:17.

8. Πώς μπορούμε να διατηρήσωμε την πίστι μας ισχυρή;

⁸ Πρέπει επίσης να απευθύνωμε τις προσευχές μας και τις ικεσίες μας στον Ιεχωβά για να βρισκώμαστε στην υπηρεσία του πάντοτε με πλήρη πίστι και σύμφωνα με το πνεύμα του και με τον σκοπό του. Ως καλοί στρατιώτες πρέπει να παραμένωμε αφυπνισμένοι, άγρυπνοι στην επίθεσι, και με τόλμη και παρρησία να αναγγέλλωμε τα αγαθά νέα που ελάβαμε. Πρέπει να διατηρούμε την πίστι μας ισχυρή χρησιμοποιώντας τα παρεχόμενα μέσα: να αναζωογονούμεθα στη γνώσι με το να παρακολουθουμε τις συναθροίσεις και να μιλούμε την αλήθεια στους άλλους, ν’ ακολουθούμε την πορεία της δικαιοσύνης και των καλών έργων, να είμεθα δραστήριοι στην υπηρεσία κηρύττοντας, και να εποικοδομούμεθα στο πνεύμα του Θεού με το να τον επικαλούμεθα στην προσευχή. Κάνοντας αυτά τα πράγματα, θα μπορέσετε να σταθήτε στερεοί απέναντι των επιθέσεων του Σατανά, προστατευμένοι από μια αδιαπέραστη ασπίδα πίστεως η οποία δίδει όχι μόνο προστασία σε σας, αλλά και θάρρος σ’ εκείνους που την βλέπουν.

Η ΠΙΣΤΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ

9. Γιατί πολλοί είναι αδύνατοι στην πίστι; Τι τους λείπει;

⁹ Παρά το γεγονός ότι ο Ιεχωβά εκάμε κάθε προμήθεια για να ενισχύση την πίστι των ανθρώπων σήμερα, δεν έχουν όλοι πίστι. Πράγματι, η πίστις πολλών καθ’ ομολογίαν Χριστιανών έχει συντριβή. Ο αδύνατος κρίκος στην αλυσίδα της εμπιστοσύνης των στον Θεό έχει σπάσει. Όπως έγραψε ο Ιάκωβος ΜακΓκίγκαν Καρδινάλιος του Καναδά: «Ο Θεός είναι νεκρός όσον αφορά τη συναίσθησι των μαζών ανδρών και γυναικών σήμερα. Ακόμη και μεταξύ εκείνων που εξακολουθούν να του προσφέρουν υπηρεσία χειλέων, αυτός απολαμβάνει μικρή ή καμμιά μερίδα στη διαμόρφωσι της ανθρωπίνης ζωής.» Είναι ο Θεός νεκρός για σας; Ή ζήτε με πίστι; Εκείνοι που έχουν πίστι υποστηριζόμενη από ακριβή γνώσι είναι ακλόνητοι στις πεποιθήσεις των. (1 Κορ. 1:4-9) Αλλά η πλειονότης του ανθρωπίνου γένους επέτρεψε να υπονομευθή η πίστις της. Οικοδόμησε σε αμμώδες έδαφος που μπορεί γρήγορα να καταρρεύση σε καιρό εντάσεως. Αυτό το αδύνατο θεμέλιο που καταστρέφει την πίστι πολλών ειλικρινών ανθρώπων οφείλεται συχνά σε ψευδείς διδασκαλίες και διεφθαρμένες θρησκευτικές συνήθειες.

10. Γιατί δεν πρέπει να εμπιστευώμεθα στην πολιτική κίνηση για ειρήνη;

¹⁰ Ως παράδειγμα αναφέρομε ότι σε όλα τα μέρη του κόσμου σήμερα, ειλικρινείς άνθρωποι αποδίδουν πίστι στις πολιτικές προσπάθειες επιτεύξεως διαρκούς ειρήνης και παγκοσμίου ενότητος. Αλλ’ ακόμη και η κοσμική ιστορία δείχνει επανειλημμένως τη ματαιότητα και αδυναμία τέτοιων ανθρωπίνων προσπαθειών να φέρουν ηρεμία σ’ αυτή τη σφαίρα. Εκείνοι που γνωρίζουν τα όσα εκθέτει η Γραφή, ανακαλύπτουν αμέσως ότι η πηγή της ταραχής είναι ο Σατανάς, τον οποίον ο Παύλος προσδιώρισε στην επιστολή του 2 Κορινθίους 4:4 (Κριτική Έκδοσις Κειμένου) ως «θεόν του αιώνος τούτου». Έτσι, αντί ν’ αποφέρουν παγκόσμια ειρήνη με τις πολιτικές ή θρησκευτικές προσπάθειες, οι απόπειρες αυτές είναι καταδικασμένες εκ των προτέρων σε αποτυχία. Οι Γραφές δείχνουν ότι, όταν οι άνθρωποι νομίζουν ότι επέτυχαν ειρήνη χωριστά από τον Θεό, θα έλθη επάνω τους αιφνίδια καταστροφή και οι βασιλείες της γης θα κατασυντριβούν για να δώσουν τόπο στη βασιλεία Ιεχωβά. Εκείνοι που εμπιστεύονται σε τέτοιες ανθρώπινες προσπάθειες, πρόκειται ν’ απογοητευθούν, αλλά η πίστις στη βασιλεία του Θεού είναι ασφαλής.—1 Θεσ. 5:2, 3· Δαν. 2:44.

11. Τι εσφαλμένο υπάρχει στην «δια πίστεως θεραπείαν» τώρα;

¹¹ Ομοίως η κακώς εκδηλωνόμενη εμπιστοσύνη στους «δια πίστεως θεραπευτάς» φέρνει απογοήτευσι και απομακρύνει την αληθινή πίστι από εκείνους που τυφλώνονται έτσι. Η Γραφική απόδειξις είναι ότι οι προσωρινές αυτές θεραπείες δεν προέρχονται από τον Θεό. (2 Θεσ. 2:9) Ασφαλώς δεν μπορούν να προέρχωνται από τον Θεό και δεν γίνονται με το πνεύμα του, όταν εκείνοι που ενεργούν τέτοια πράγματα διδάσκουν διδασκαλίες που ατιμάζουν τον Θεό, για πυρά του άδου, τριάδα, αθανασία της ψυχής και άλλα πράγματα αντίθετα προς τον Λόγον του Θεού. Η πραγματική θεραπεία για ανθρώπινο γένος σήμερα έρχεται μέσω του «ύδατος της ζωής», το οποίον είναι η πηγή της πίστεως. Ο Ιησούς μίλησε στη Σαμαρείτιδα γι’ αυτό, λέγοντας: «Το ύδωρ το οποίον θέλω δώσει εις αυτόν, θέλει γείνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον.» Τα πνευματικά αυτά θεραπευτικά ύδατα και η προοπτική ζωής πηγαίνουν μόνο σ’ εκείνους που λατρεύουν εν πνεύματι και αληθεία. (Ιωάν. 4:14-24) Στον νέο κόσμο της δικαιοσύνης το έργο της αποκαταστάσεως πιστών ανθρώπων στη φυσική υγεία, όπως εξετελέσθη σε μια περιωρισμένη κλίμακα από τον Ιησούν και τους αποστόλους του στη διάρκεια της επιγείου του διακονίας, θα επιτελεσθή πλήρως μετά τον Αρμαγεδδώνα. Αυτό δεν θα γίνη ως μια ειδική εύνοια σ’ ένα πρόσωπο εδώ ή εκεί, αλλά σε όλους τους πιστούς ανθρώπους που θα ζουν τότε. Μην παροδηγείσθε, λοιπόν, τώρα με κακώς εκδηλωνόμενη πίστι για ιδιοτελείς σκοπούς.—Αποκάλ. 21:4· 22:2.

12. Πώς πολλοί εξασκούν κακώς την πίστι των;

¹² Αν εξασκούμε πίστι σε κάτι που δεν είναι δυνατόν να μας βοηθήση, δεν πρέπει να χάσομε την πίστι στον Θεό επειδή δεν ανταμειβόμεθα. Πολλά άτομα θέτουν την εμπιστοσύνη τους σε μενταγιόν, σε αγάλματα από γύψο, σε είδωλα, σε φυλαχτά και σε πελώριες παραστάσεις νεκρών προγόνων. Πρέπει άρα γε ζωντανά και νοήμονα άτομα να προσεύχονται σε κάτι νεκρό ή άψυχο και να το λατρεύουν; Είναι ανόητο να το πράττουν αυτό, όπως ακριβώς είναι παράτολμο να εξασκούν πίστι στο βασίλειο του δαιμονισμού, της δεισιδαιμονίας και της μαγείας. (Ησ. 8:19, 20) Η πίστις μας πρέπει να ασκήται στον ζώντα, αιώνιον Θεόν όπως αποκαλύπτεται μέσω του Λόγου του. Όταν η πίστις δεν οδηγήται κατάλληλα σύμφωνα με τον Λόγον του Θεού, είναι βέβαιο ότι θα προκύψη απογοήτευσις. Εκείνοι που προσεύχονται για τις εργασίες των ή για θεία παρέμβασι προς διαφύλαξιν της ζωής των σε κινδυνώδεις περιστάσεις δείχνουν ότι βασίζουν την ελπίδα των σε ιδιοτελείς προσωπικές επιθυμίες μάλλον παρά στη γνώσι του Λόγου του Θεού. Δεν πρέπει να περιμένουν ειδική εύνοια από τον Θεό. Και ο Ιάκωβος εξήγησε ότι, και αν ακόμη ζητήτε, μπορεί να μη λάβετε αν ζητήτε για εσφαλμένο σκοπό. (Ιάκ. 4:3) Ο Θεός δεν παρεμβαίνει εδώ ή εκεί επειδή ένας φορεί ένα μετάλλιο ή φέρει μαζί του μια Βίβλο. Εκείνο που υπολογίζεται είναι η πίστις και η αφοσίωσις του ατόμου και η εμμονή του στις εντολές του Ιεχωβά, επειδή ο Θεός μπορεί να βλέπη στην καρδιά. Εκείνοι που χάνουν την πίστι των λόγω κακής αντιλήψεως αυτών των πραγμάτων, την καταστρέφουν λόγω ελλείψεως γνώσεως, παροδηγούμενοι από ψευδείς ποιμένας.

ΚΑΤΑΔΕΙΞΙΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

13. Πρέπει οι δύσκολοι καιροί να εξασθενίζουν την πίστι; Γιατί;

¹³ Κανένας Χριστιανός δεν θ’ αφήση να διαρρηχθή η πίστις του προς τον Θεό από συμφορά, δυσκόλους καιρούς, ατυχήματα, ασθένεια ή θάνατο. Στο Βιβλικό υπόμνημα μπορούμε να δούμε ότι παρόμοια πράγματα συνέβησαν στον Ιώβ. Έχασε το σπίτι του, την περιουσία του, τα παιδιά του· και τελικά η γυναίκα του εστράφη εναντίον του, παρακινώντας τον να καταρασθή τον Θεό και να πεθάνη. Τα πράγματα αυτά δεν τα επέφερε ο Θεός, αλλά μάλλον ήσαν ενέργειες του Σατανά για να καταστρέψη την πίστι του Ιώβ αν ήταν δυνατόν. Ο Ιώβ ήταν ευχαριστημένος να περιμένη τον Ιεχωβά για απελευθέρωσι, και η πίστις του αντημείφθη. Δεν εδοκιμάσθη πέρα από την αντοχή του, μολονότι έκραζε για απελευθέρωσι. Όπως ακριβώς ο Ιώβ ήταν πιστός, έτσι και ο Χριστός, τον οποίον εξεικόνιζε, ήταν πιστός και μέχρι θανάτου ακόμη. Είναι η πίστις μας σήμερα ομοίας ποιότητος; Θα είναι αν βασίζεται σε ακριβή γνώσι. Αν είμεθα πρόθυμοι ν’ ακολουθήσωμε τη συμβουλή του Ιεχωβά, τότε θα λάβωμε την προστασία του και την καθοδηγία του.

14. Με ποιες προμήθειες μας βοηθεί ο Ιεχωβά;

¹⁴ Ο Ιεχωβά προσέχει εκείνους που τον υπηρετούν. Με τον Λόγον του μας οδηγεί στον κατάλληλο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσωμε. Είναι για την ευημερία μας και προς το συμφέρον μας το να παραμείνωμε σ’ αυτό το δρόμο. Με το πνεύμα του ο Θεός μάς δίνει δύναμι σε καιρό ανάγκης, υποστηρίζοντάς μας όταν είμεθα αδύνατοι. Με την οργάνωσί του μας καθιστά ικανούς να παραμένωμε σε αρμονία με τους σκοπούς του. Λαμβάνομε διδασκαλία, διόρθωσι και ενθάρρυνσι με το να συνταυτιζώμεθα με τους αδελφούς μας. Με τη διακονική μας υπηρεσία η πίστις μας συνεχώς δοκιμάζεται και ρυθμίζεται. Καθώς συναντούμε αντιρρήσεις στην υπηρεσία κηρύγματος του αγρού και μαθαίνομε να τις αντιμετωπίζωμε και να τις παραμερίζουμε με την «μάχαιραν του πνεύματος», τα ασθενή σημεία της γνώσεώς μας ενισχύονται. Έτσι βοηθώντας άλλους να φθάσουν σε ακριβή γνώσι, βοηθούμε τον εαυτό μας. Αν ακολουθούμε το δρόμο που χαράσσει ο Ιεχωβά, η πίστις μας ποτέ δεν θα αδυνατήση και η πορεία μας θα είναι ευλογημένη.

15, 16. (α) Σε ποιον πρέπει να επαναπαύεται η πίστις μας; Γιατί; (β) Ποια διάθεσι πρέπει να έχωμε προς τους αδελφούς μας; (γ) Αναφέρατε Γραφικά παραδείγματα.

¹⁵ Η πίστις πρέπει πάντοτε να είναι στον Ιεχωβά μάλλον παρά στους ανθρώπους. Αν ενθυμούμεθα ότι η αφιέρωσίς μας είναι στον Ιεχωβά, ποτέ δεν θα προσκόψωμε από ό,τι κάνουν οι άλλοι. Ο καθένας ίσταται ή πίπτει ενώπιον του ιδίου κυρίου για τούτο δεν θα δυσαρεστηθούμε λόγω φαινομενικών παραμελήσεων ή αβλεψιών στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Δεν θα οργισθούμε επειδή δεν μας δίδεται μέρος στη συνάθροισι τόσο συχνά όσο επιθυμούμε, ή παραβλεπόμεθα στα προνόμια της υπηρεσίας. Η αγάπη μάς βοηθεί να λησμονούμε τέτοια μικρά πράγματα. Αν είμεθα ώριμοι στην πίστι μας, θα έχωμε την κατάλληλη Χριστιανική διάθεσι προς τους αδελφούς μας πάντοτε. Αν έχωμε ωριμότητα στην άποψί μας, θα είμεθα πάντοτε σταθεροί στη διάθεσί μας, στη στάσι μας και στις δοσοληψίες μας με τους άλλους, ακόμη και αν αυτοί μεταβάλλωνται και αλλάσσουν. Γνωρίζομε ότι οι αδελφοί μας αγαπούν τον Θεό, αλλιώς δεν θα τον υπηρετούσαν. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να έχωμε πεποίθησι και εμπιστοσύνη σ’ αυτούς καθώς αποδεικνύονται πιστοί στον Ιεχωβά. Πρέπει να τους αγαπούμε για την πίστι των και την υπηρεσία των και να παραβλέπουμε τις προσωπικές διαφορές. Η στενή αυτή ενότης και αφοσίωσις είναι ζωτικές όταν βρισκώμαστε υπό διωγμόν. Αποτελεί μέρος της μεταμορφώσεως της διανοίας μας. Αν δεν μπορούμε να πάμε μαζί σε ειρηνικούς καιρούς, πώς μπορούμε σε καιρούς κινδύνου; Επί πλέον, αν δεν μπορούμε ν’ αγαπούμε τον αδελφό μας και να δείχνωμε υπομονή και μακροθυμία για τις πράξεις του, πώς μπορούμε να πούμε ότι αγαπούμε αληθινά τον Θεό τον οποίον οι αδελφοί μας υπηρετούν; Ναι, η πίστις, όπως και η αγάπη, θα μας βοηθήση να παραβλέπωμε τα ασήμαντα πράγματα.

¹⁶ Ο Ιωσήφ έδειξε αυτή την ωριμότητα απόψεως μολονότι οι αδελφοί του τον κακομεταχειρίσθησαν και τον επώλησαν σε δουλεία. Όταν οι αδελφοί του ήλθαν σ’ αυτόν για τροφή και βοήθεια αντί ν’ αποδώση κακό αντί κακού, έδειξε την ορθή διάθεσί του ανταποδίδοντας το κακό που του έκαναν με καλό. Το τι είχαν κάμει οι άλλοι δεν άλλαξε την άποψί του ούτε επηρέασε την ενέργειά του. Τους είπε: «Σεις μεν εβουλεύθητε κακόν εναντίον μου· ο δε Θεός εβουλεύθη να μεταστρέψη τούτο εις καλόν, δια να γείνη καθώς την σήμερον, ώστε να σώση την ζωήν πολλού λαού· τώρα λοιπόν μη φοβείσθε· εγώ θέλω θρέψει εσάς, και τας οικογενείας σας.» (Γέν. 50:20, 21) Η δοκιμή της πίστεώς του δεν τον ελύπησε ούτε τον συνέτριψε, και δεν τον έστρεψε εναντίον των αδελφών του. Μια διαφορετική αντίδρασι βλέπομε στον αδελφό του ασώτου υιού. Αυτός διεμαρτυρήθη για τη θερμή υποδοχή που έγινε στον ακόλαστον αδελφό του, δείχνοντας ιδιοτέλεια μάλλον παρά αγάπη. Αλλά, όπως είπε ο Ιησούς, γίνεται περισσότερη χαρά στον ουρανό για την επιστροφή ενός παραπλανημένου παρά για ενενήντα εννέα που παρέμειναν στη μάνδρα. (Ματθ. 18:13) Πρέπει, λοιπόν, πάντοτε να χαίρωμε βλέποντας έναν αδελφό να διορθώνη την πορεία του· πρέπει να δείχνωμε χαρά όπως δείχνει και ο Πατήρ μας ο εν ουρανοίς. Οτιδήποτε κάνει ένα άλλο πρόσωπο, δεν πρέπει να κλονίζη την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά ή στους σκοπούς του.

17, 18. Πώς και γιατί δείχνομε εμπιστοσύνη στην οργάνωσι του Ιεχωβά;

¹⁷ Πίστις στην κεχρισμένη οργάνωσι που ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί σήμερα είναι επίσης σπουδαία. Οι Γραφές δείχνουν ότι η κεχρισμένη Του οργάνωσις είναι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» που διανέμει την τροφή εν καιρώ. Χαίρομε ασφαλώς για την πνευματική τροφή και την κατανόησι που έχομε λάβει· το αποτέλεσμα δε πρέπει να είναι το να γίνωμε ισχυροί στην πίστι μας. Πρέπει να δοκιμάζωμε τα πάντα και να οικοδομούμε το θεμέλιο της Γραφικής μας γνώσεως και πίστεως επάνω σε ό,τι γνωρίζομε ότι είναι καλό και αληθινό. Εν τούτοις, έχοντας λάβει τέτοια πληροφορία και γνώσι μέσω της τάξεως του πιστού δούλου, πρέπει μήπως αιφνίδια ν’ αναπτύξωμε απαισιοδοξία ή δυσπιστία επειδή δεν κατανοούμε καθαρά όλα τα πράγματα; Ενθυμούμεθα ότι ο Δανιήλ είχε ερωτήματα όσον αφορά την ύλη που κατέγραψε υπό έμπνευσιν, αλλά ήταν ευχαριστημένος να περιμένη τον Ιεχωβά για την ορθή κατανόησι. Πρέπει να λάβωμε όμοια θετική στάσι και να εξασκούμε πίστι μάλλον παρά να είμεθα αρνητικοί στην άποψί μας ή στην απαίτησι παράλογης αποδείξεως.

¹⁸ Ξέρομε ότι το φως της αληθείας φέγγει ολοένα λαμπρότερα ως την τελεία ημέρα, και ότι ο Ιεχωβά μέσω της οργανώσεώς του σταθερά διευκρινίζει και αποκαλύπτει την αλήθεια σ’ εμάς. Στην αφήγησι του Ματθαίου 7:9 ο Ιησούς υπέμνησε ότι αν ενας γυιος ζητούσε από τον πατέρα του ψωμί, ίδιος δεν θα του έδινε λιθάρι, και ούτε ο ουράνιος Πατέρας μας μάς παροδηγεί όταν ζητούμε την αλήθεια. Διεγείροντας την προσοχή μας ο Ιάκωβος γράφει ότι εκείνος που είναι ελλιπής σοφίας, πρέπει να ζητή από τον Θεό, «ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς· διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον. Διότι ας μη νομίζη ο άνθρωπος εκείνος, ότι θέλει λάβει τι παρά του Ιεχωβά.» (Ιάκ. 1:5-8, ΜΝΚ) Εξακολουθείτε, λοιπόν, να δοκιμάζετε τα πάντα με τη Γραφή, εξασκώντας συγχρόνως πίστι στις προμήθειες και οδηγίες του Ιεχωβά μέσω της οργανώσεώς του.

19. Πώς η πειθαρχική διαπαιδαγώγησις δοκιμάζει την πίστι μας; Ποια οφέλη λαμβάνονται;|

¹⁹ Η πίστις επίσης δοκιμάζεται ανάλογα με την αντίδρασί μας στην πειθαρχική διαπαιδαγώγησι. Πρέπει να έχωμε εμπιστοσύνη στην οργάνωσι του Θεού και στις ενέργειες που γίνονται μέσω των εκκλησιών. Για να διατηρήσωμε τον κανόνα της αγνής ιατρείας υψηλά, πρέπει ν’ αποβάλωμε την ζύμην της αδικίας. Αν μας γίνεται διόρθωσις για σφάλμα ή αδικοπραγία και μας παρέχεται πειθαρχική διαπαιδαγώγησις, πρέπει να είμεθα ευγνώμονες για την επίπληξι. Ποτέ μη σκέπτεσθε, «Εγώ έχω δίκαιο και όλοι οι άλλοι άδικο.» Μάλλον δείξτε πίστι στην οργάνωσι και εκτίμησι για την τιμωρία λαμβάνετε. Ίσως ένας φίλος έχει αποκοπή από την επικοινωνία. Πώς δείχνομε πίστι στην οργάνωσι; Ξέρομε ότι η πειθαρχική διαπαιδαγώγησις ποτέ δεν βλάπτει ένα άτομο δικαίας διαθέσεως. Εκείνο που είναι σπουδαίο είναι το αν το άτομο αυτό δέχεται τη διόρθωσι με το ορθό πνεύμα. Αυτό υπολογίζεται ενώπιον του Θεού και των αδελφών. Η προς Εβραίους επιστολή 12:4-13 παρέχει πολλή και καλή διδασκαλία δείχνοντας ότι πρέπει να μην καταφρονούμε την παιδεία του Ιεχωβά ούτε να αθυμούμε όταν ελεγχώμεθα απ’ αυτόν. «Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς ως προς υιούς· διότι τις υιός είναι τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ;» Πρέπει ασφαλώς να υποταχθούμε στον «Πατέρα των πνευμάτων», αφού ο έλεγχός του είναι για το καλό μας. «Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.»

20. Ποια διάθεσι πρέπει να έχωμε όταν ελεγχώμεθα;

²⁰ Αυτή πράγματι είναι η αιτία της πειθαρχικής διαπαιδαγωγήσεως, το να παραχθή ο καρπός της δικαιοσύνης. Αυτό δεν μπορεί να γίνη αν ο διαπαιδαγωγούμενος ανθίσταται στο πνεύμα του Θεού και στην ενέργεια της οργανώσεώς του. Πρέπει άρα γε εκείνος που διαπαιδαγωγείται να πη, «Αυτοί οι υπηρέται που με επιπλήττουν δεν είναι τέλειοι· κάνουν και αυτοί λάθη», και μ’ αυτόν τον τρόπο να καταδικάση τους άλλους αντί ν’ αναγνωρίση το δικό του σφάλμα; Ή θα δείξη πραγματική πίστι και με συντριμμένη καρδιά θα δεχθή τον έλεγχο με προσευχή και ελπίδα ότι ο Θεός θα τον συγχωρήση; Θ’ αγωνισθή να διορθώση την κατάστασί του; Θα δείξουν οι φίλοι του αληθινή φιλία και σοφία με πίστι στην οργάνωσι, τηρώντας τους όρους της μομφής, ή θα εκδηλώσουν ολίγη πίστι προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την άδικη πορεία του με απαίσια, κακόβουλη συντροφιά;

21. Πώς μπορούμε να διατηρήσωμε την πίστι μας ζωντανή και ισχυρή;

²¹ Η πίστις μπορεί επίσης να δοκιμασθή με μικρά πράγματα, με μια ελαφρή έλξι που μόλις μπορεί να την διακρίνη κανείς, μα που είναι επικίνδυνη. Αντί να δοκιμασθή κανείς με εναντίωσι, μπορεί να αποπνιγή με κοσμικές ευκαιρίες. Γρήγορα βρίσκει ότι η πίστις που έχει οικοδομήσει καταρρέει λόγω αμελείας. Ίσως έχει μια προαγωγή και πρέπει να δαπανά περισσότερον καιρό στην εργασία. Αυτό σημαίνει ολιγώτερον καιρό για τις συναθροίσεις και την υπηρεσία και την πνευματική του ευημερία. Ευοδούται υλικώς αλλά πεθαίνει πνευματικώς. Ένας άλλος νυμφεύεται και περιμένει ότι θα εργασθή με τη σύζυγό του στην υπηρεσία, για να βρη μόνο ότι δαπανά πολλές ώρες εργαζόμενος για άλλα πράγματα, πρώτα για ν’ αποκτήση ένα αυτοκίνητο, έπειτα να κτίση ένα σπίτι και τέλος να φροντίση για την οικογένειά του που αυξάνει. Βρίσκει λίγο μόνο καιρό για την υπηρεσία του Θεού επειδή δεν υποκινείται από ισχυρή πίστι· δεν θέτει τα σπουδαία πράγματα πρώτα στη ζωή του. Είναι σαν εκείνους που, όταν προσεκλήθησαν στο γαμήλιο δείπνο, είπαν: ‘Γυναίκα ενυμφεύθην, ή αγρόν ηγόρασα, ή βόας, και δια τούτο δεν δύναμαι να έλθω.’ (Λουκ. 14:18-20) Είτε είμεθα νυμφευμένοι είτε άγαμοι, πρέπει πάντοτε να έχωμε υπ’ όψιν τη σπουδαιότητα της υπηρεσίας του Ιεχωβά, επειδή κάνοντας τούτο αποδεικνύομε την αφοσίωσί μας σ’ Αυτόν. Ο Μωυσής έδωσε ένα καλό παράδειγμα ως ένας που απέφυγε τις περιπλοκές του συστήματος του παλαιού κόσμου. Αρνήθηκε όλα τα πλούτη και τις τέρψεις της Αιγύπτου, επειδή θεωρούσε πολυτιμότερη την πιστή του υπηρεσία στον Θεό. (Εβρ. 11:24-26) Πάντοτε ενθυμείσθε ότι η πίστις, όπως και η αγάπη, μπορεί να ψυχρανθή. Αν εξακολουθήσωμε να εκδηλώνωμε πραγματική αγάπη προς τον Θεό, τότε η πίστις μας θα παραμένη επίσης ισχυρή.

ΕΡΓΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

22. Πώς μπορούμε να δείξωμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά;

²² Ένας που έχει αληθινή πίστι θ’ ακολουθήση την πορεία που εχάραξε ο Ιησούς. Η υπηρεσία του Ιεχωβά και η προαγωγή των συμφερόντων της Βασιλείας θα είναι το υποκινούν ενδιαφέρον στη ζωή του. Ο Ιησούς μάς εβεβαίωσε ότι τα χρειώδη της ζωής θα παρείχοντο από τον Θεό αν τον υπηρετούμε πιστά. Ενώ ένας άνθρωπος πρέπει να εργάζεται για να προμηθεύη τα αναγκαία πράγματα για την οικογένειά του, δεν είναι ανάγκη να αποταμιεύη για το μέλλον με το να οικοδομή μεγάλες αποθήκες και να μεριμνά για μελλοντικά χρόνια. Ο Δαβίδ ετόνισε ότι ήταν νέος αλλά είχε ήδη γηράσει και ποτέ δεν είδε δούλους του Ιεχωβά να είναι εγκαταλελειμμένοι ή να επαιτούν για άρτο. Ο Ιησούς έδειξε το ίδιο σημείο λέγοντάς μας να προσευχώμεθα: «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος εις ημάς σήμερον.» Ο Θεός προνοεί θαυμάσια για τα κρίνα και άφθονα για τα ζώα, και μπορεί να κάμη το ίδιο και για μας. Το πιστεύομε αυτό; Γνωρίζομε ότι είναι αληθινό, και γι’ αυτό μπορούμε ν’ αφοσιωθούμε χωρίς φόβο στην υπηρεσία του Θεού. Αν το κάμωμε αυτό θα έχωμε το προνόμιο να βοηθήσωμε και άλλους για ζωή και θα λάβωμε επίσης την ευλογία του Θεού για την υπηρεσία που αποδίδομε. Ας μην καταβαρυνώμεθα, λοιπόν, με τα πράγματα του κόσμου τούτου, αλλ’ ας δείχνωμε πίστι και ας κάνωμε τόπο για την υπηρεσία του Θεού.

23. Αναφέρατε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να δείξωμε πίστι;

²³ Μπορείτε να δείξετε πίστι με το να έρχεσθε τακτικά στις συναθροίσεις· και προστατεύετε έτσι την πνευματική σας υγεία, ενισχύοντας τα αδύνατα σημεία της γνώσεώς σας. Δείχνει κανείς πίστι με το να εκτελή επιμελώς μικρά καθήκοντα που του ανατίθενται και με το ν’ ανταποκρίνεται με χαρούμενο τρόπο στις ευθύνες που δίδονται μέσω της οργανώσεως του Ιεχωβά. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς πιστός στο ολίγον, το δε αποτέλεσμα θα είναι ότι περισσότερα προνόμια θα προστεθούν. Δείχνομε επίσης πίστι με το να μην αποθαρρυνώμεθα όταν κάποιοι εναντιώνωνται στην αλήθεια που τους φέρνομε. Με υπομονή και διακριτικότητα εξακολουθούμε να φέρνωμε το άγγελμα σ’ εκείνους που επιθυμούν ν’ ακούσουν. Μπορούμε να δείξωμε πίστι μιλώντας για την ελπίδα μας στους φίλους μας και στους γνωρίμους μας από την εργασία μας. Γραφικά παραδείγματα δείχνουν ότι εγίνετο κήρυγμα από ανθρώπους κάθε είδους και ακόμη σ’ εκείνους που εχλεύαζαν και εναντιώνοντο. Ο Νώε ήταν γνωστός ως «κήρυξ δικαιοσύνης», μολονότι οι άνθρωποι απεδείχθησαν απρόσεκτοι στο προειδοποιητικό του άγγελμα. Η πίστις του Ιωσήφ έγινε γνωστή στον Φαραώ τον ίδιον καθώς ο Ιωσήφ εξακολουθούσε να τιμά τον Ιεχωβά στην Αίγυπτο. Ενθυμούμεθα πώς ο Δανιήλ δεν έκρυψε ποτέ την πίστι του ούτε έδειξε ντροπή γι’ αυτήν παρά την υψηλή του θέσι στη Βαβυλωνιακή κυβέρνησι. Πιο πρόσφατα έχομε το παράδειγμα του Χριστού, ο οποίος έδειξε τη σπουδαιότητα του κηρύγματος με το να αφιερώση ολόκληρον τον χρόνον του στην υπηρεσία του Ιεχωβά και με το να προτρέπη τους ακολούθους του να πράξουν το ίδιο. Σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι γνωστοί για την ειλικρίνειά των και τον ζήλο των στο να μιλούν για τη Βασιλεία καθώς κάνουν την πίστι των γνωστή «από των δωμάτων».—Ματθ. 10:27.

24, 25. Ποια εναντίωσι προλέγουν οι Γραφές; Πώς η αλήθεια παρά τούτο διαδίδεται;

²⁴ Κάνετε γνωστή την πίστι σας στους φίλους σας; Είσθε πιστοί στους όρους της αφιερώσεώς σας; Στην ευχή που εκάνατε στον Ιεχωβά; Εκπληρώνετε την εντολή που ο Ιησούς έδωκε σε όλους τους Χριστιανούς να κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της Βασιλείας παγκοσμίως; (Εκκλησ. 5:4, 5· Ησ. 61:1, 2· Ματθ. 24:14) Ποτέ μην αφήνετε να ελαττωθή η πίστις σας, ακόμη και αν εναντιώνεται η οικογένειά σας. Ο Μιχαίας 7:6 δείχνει ότι οι χειρότετεροι εχθροί ενός ανθρώπου μπορεί να είναι οι οικιακοί του· θυγατέρα μπορεί να στραφή εναντίον της μητρός και γυιός εναντίον του πατρός. Ο Ιησούς εξήγησε ότι, λόγω πίστεως ή ελλείψεως πίστεως, ο ένας θα παρελαμβάνετο και ο άλλος θα αφήνετο στο τέλος αυτού του συστήματος του παλαιού κόσμου, μολονότι θα είχαν ζήσει ή εργασθή ο ένας στο πλευρό του άλλου. (Ματθ. 24:40, 41) Η πίστις είναι η προστασία μας και η σωτηρία μας, και αν ακόμη μπορεί να τεθή σε δοκιμασία από οικογενειακούς δεσμούς.

²⁵ Ξέρομε ότι η πίστις μπορεί να μετακίνηση όρη, αλλά την αφήνωμε να υποκινήση εμάς; Αν μερικοί δεν θέλουν ν’ ακούσουν την αλήθεια, δεν είναι ανάγκη να τους την επιβάλωμε σαν να ρίχνωμε μαργαριτάρια αληθείας στους χοίρους, πρέπει, όμως, ν’ αφήσωμε την πίστι μας να γίνη γνωστή έτσι ώστε εκείνοι που θέλουν να μπορούν ν’ ακούσουν και να μάθουν. Τότε θα μπορούμε να πούμε με τα λόγια του Παύλου: «Μη δεν ήκουσαν; Μάλιστα, “εις πάσαν την γην έξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της οικουμένης οι λόγοι αυτών”.» (Ρωμ. 10:18-21) Πάλιν ο Παύλος διεκήρυξε: «Η πίστις σας κηρύττεται εν όλω τω κόσμω.» (Ρωμ. 1:8) Ασφαλώς αυτό είναι αληθινό σήμερα καθώς το βροντερό άγγελμα της αληθείας κηρύττεται από τους πιστούς μάρτυρας του Ιεχωβά σε 160 χώρες σε όλα τα μέρη της γης. Αν έτσι επιδεικνύωμε την πίστι μας και την κάνωμε γνωστή στους άλλους, αυτό θα χαροποιήση την καρδιά του Ιεχωβά και εμείς θα έχωμε τη χαρά ότι οδηγούμε ανθρώπους καλής θελήσεως προς τη ζωή.—Ζαχ. 8:23.

26. Μόνο πίστις είναι αναγκαία για σωτηρία;

²⁶ Μερικοί νομίζουν ότι θα σωθούν λόγω της πίστεώς των μόνο, πολλά όμως εδάφια δείχνουν ότι η πίστις πρέπει να δοκιμασθή και ν’ αποδειχθή με έργα. Πρέπει να βασίζεται σε ακριβή γνώσι και πρέπει να καταδειχθή ως το πλήρες τέλος. Σχετικά με τούτο η Αποκάλυψις 2:25, 26 λέγει: «Πλην εκείνο το οποίον έχετε, κρατήσατε εωσού έλθω. Και όστις νικά, και όστις φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου, θέλω δώσει εις αυτόν εξουσίαν επί των εθνών.» Μη νομίζετε ότι ο Θεός είναι ένας αισθηματίας που θα συμβιβασθή, θ’ αλλάξη τον λόγο του ή θα κάμη ειδική προμήθεια για κάποιο άτομο που δεν δείχνει διαρκή πίστι και αγάπη γι’ αυτόν. Ο Θεός δεν μεταβάλλει τις δίκαιες απαιτήσεις του. Το ότι έχομε απλώς τώρα πίστι δεν θα μας σώση αν επιτρέψωμε να εξασθενήση και να πεθάνη.

27. Είναι αληθινό το «άπαξ σωσμένος για πάντα σωσμένος»; Αναφέρατε εδάφια.

²⁷ Ακόμη και αν ένα άτομο προοδεύη στην αλήθεια και έρχεται στην προσφιλή σχέσι της υιότητος με τον Θεό, έχοντας ακριβή γνώσι και λαμβάνοντας το πνεύμα του Θεού, αν η πίστις του προς τον Θεό καταρρεύση, δείχνει ότι δεν είναι υιός αλλά απόβλητος. Είναι όμοιος με τον γυιο που υπεσχέθη να εργασθή για τον πατέρα του και ποτέ κατόπιν δεν εργάσθηκε. Απεδείχθη άπιστος στον λόγο του και στην ευχή του. (Ματθ. 21:28-31) Εις Εβραίους 10:26 μας λέγεται: «Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών.» Το Εβραίους 6:4-6 σαφώς λέγει: «Διότι αδύνατον είναι οι άπαξ φωτισθέντες, και γευθέντες της επουρανίου δωρεάς, και γενόμενοι μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος, και γευθέντες τον καλόν λόγον του Θεού, και τας δυνάμεις του μέλλοντος αιώνος, και έπειτα παραπεσόντες, αδύνατον να ανακαινισθώσι πάλιν εις μετάνοιαν, ανασταυρούντες εις εαυτούς τον Υιόν του Θεού, και καταισχύνοντες.» Αυτοί είχαν πίστι, ευλογήθηκαν από τον Θεό, μόνο και μόνο για να απαρνηθούν την υιότητά των και να αποβληθούν. Η εξάσκησις πίστεως και ενίσχυσίς της σώζουν ένα άτομο από το να φθάση σε τέτοια κατάστασι. Πλησιάζομε τώρα στη μεγάλη ώρα της δοκιμασίας κατά τον Αρμαγεδδώνα. Πρέπει να δείξωμε την πίστι μας με θετική ενέργεια με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο. Αν είμεθα χλιαροί στην αφοσίωσί μας στον Ιεχωβά, ή δείχνωμε έλλειψι πίστεως που να μας κινή σε δράσι, θα αποβληθούμε»—Αποκάλ. 3:10, 16.

28. Γιατί κανείς δεν πρέπει, ν’ αποθαρρυνθή από το να μετέχη στην υπηρεσία του Θεού;

²⁸ Αυτό δεν πρέπει να αποθαρρύνη εκείνους που είναι αδύνατοι στην πίστι ή νέοι στην κατανόησι, αλλά πρέπει μάλλον να τους υποκινήση να ενισχύσουν τη γνώσι των και την πίστι των στον Θεό και να αυξήσουν την υπηρεσία των προς τιμήν Του. Ο Ιησούς εξήγησε ότι αν έχωμε πίστι ακόμη και τόσο μικροσκοπική όσο ένας κόκκος σινάπεως, αυτή μπορεί να μετακινήση όρη. (Ματθ. 17:20) Κρατήστε ισχυρή την αλυσίδα της πίστεως που σας συνδέει με τον Θεό, με το να αναζωογονήτε τη διάνοιά σας διαρκώς με τον Λόγον του· κρατείτε την ελεύθερη και λαμπρή με διαρκή χρήσι. Εξετάζετέ την μήπως έχει ελαττώματα και κατόπιν θεραπεύετέ την. Καθώς έγραψε ο Παύλος: «Εαυτούς εξετάζετε, αν ήσθε εν τη πίστει· εαυτούς δοκιμάζετε.»—2 Κορ. 13:5.

29. Τι απαιτεί ο Θεός από μας εκτός από την πίστι;

²⁹ Αν η πίστις μας είναι βαθιά ριζωμένη και θεμελιωμένη στην ακριβή γνώσι, τότε ο μικρός σπόρος της πίστεως θα αυξήση και θα ανθήση ανεπηρέαστος από την παγερότητα της αδιαφορίας ή από τον καύσωνα του διωγμού. Η πίστις αυτή θα εξακολουθήση να αυξάνη καθώς την καλλιεργούμε και θα ευλογηθή πλούσια από τον Ιεχωβά. Τέτοια πίστις είναι στενά συνδεδεμένη με άλλες ιδιότητες όπως καταδεικνύεται στην 2 Πέτρου 1:5-11. Πρέπει να κάμωμε μια επιμελή προσπάθεια για να προσθέσωμε στην πίστι μας την αρετή, στην αρετή τη γνώσι, την εγκράτεια, την υπομονή, την ευσέβεια, τη φιλαδελφία, την αγάπη. «Διότι εάν ταύτα υπάρχωσιν εις εσάς και περισσεύωσι, σας καθιστώσιν ουχί αργούς ουδέ ακάρπους εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. . . . Δια τούτο, αδελφοί, επιμελήθητε περισσότερον να κάμητε βεβαίαν την κλήσιν και την εκλογήν σας· διότι ταύτα κάμνοντες, δεν θέλετε πταίσει ποτέ.» Ενθαρρυνθήτε, λοιπόν, να προχωρήσετε με πίστι στον Ιεχωβά. Μην τρομάζετε από τις δοκιμασίες που μπορεί να περιστοιχίζουν ένα Χριστιανό, αλλά στηριχθήτε στη δύναμι και τον Λόγο του Θεού και θέσατε την εμπιστοσύνη σας σ’ αυτόν.