Σύγχρονη ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά

Μέρος ΚΑ΄—Προώθησις της Εκπαιδεύσεως για Θεοκρατική Διακονία

ΤΑ ΕΞΗΣ λόγια προελέχθησαν για το υπόλοιπο των μαρτύρων του Ιεχωβά, οι οποίοι προεικονίσθησαν από τον προφήτη Ιερεμία: «Ιδέ, σε κατέστησα σήμερον επί τα έθνη, και επί τας βασιλείας, δια να εκριζόνης, και να κατασκάπτης, και να καταστρέφης, και να κατεδαφίζεις, να ανοικοδομής, και να καταφυτεύης.» (Ιερεμ 1:10) Ανάμεσα λοιπόν στο πύρινο έργον κρίσεως που εκθέτει τον αποστάτη «Χριστιανισμό», στο έτος 1942 άρχισε ένα σημείο στροφής.

Μετά τη συνέλευσι του Σαν Λούις, 6-10 Αύγουστου 1941, όπου ο Ι. Φ. Ρόδερφορδ μίλησε στο μεγαλύτερο ορατό δημόσιο ακροατήριό του από 115.000 άτομα, παρουσίασε δε το νέο βιβλίο Παιδία, και κατέστησε γνωστό για πρώτη φορά ότι η παγκόσμια κυριαρχία αποτελούσε το μεγάλο επίμαχο ζήτημα, ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, που ήταν τότε 72 ετών, προοδευτικά εξασθενούσε στην υγεία του.a Τελικά, στις 8 Ιανουαρίου 1942, ο Ι. Φ. Ρόδερφορδ πέθανε, αφού υπηρέτησε ως πρόεδρος της Εταιρίας επί είκοσι πέντε έτη και δύο ημέρες. Ακολουθεί κατωτέρω μια περικοπή από την ανακοίνωσι της Σκοπιάς υπό τον τίτλον «Ένας Πιστός Μάρτυς»:

«ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΤΗ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ: Στις 8 Ιανουαρίου 1942, ο αγαπητός μας αδελφός Ι. Φ. Ρόδερφορδ ετερμάτισε πιστά την επίγεια πορεία του ως μαχητού υπέρ της ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ και διακόνου του Θείου Λόγου. Γνωρίζοντας το βαθύ ενδιαφέρον σας και τις προσευχές σας προς τον Θεόν υπέρ αυτού από τον καιρό της σοβαρής ασθενείας του πριν από τη συνέλευσι του Ντητρόιτ, τον Ιούλιο του 1940, σπεύδομε να σας ειδοποιήσωμε. Η επιθυμία του Αδελφού Ρόδερφορδ ήταν να ‘πεθάνη αγωνιζόμενος και φορώντας τα υποδήματά του’· και το έπραξε. Ο Κύριος φιλαγάθως τον εφύλαξε για να συμπληρώση την έκθεσι του Βιβλίου των Μαρτύρων του Ιεχωβά, του έτους 1942, όπου εξετίθετο ότι η μεγαλύτερη μαρτυρία που εδόθη ποτέ είχε συντελεσθή και ότι η ετησία διάθεσις βιβλίων και βιβλιαρίων έφθασε το γενικό σύνολο των 36.030.595 αντιτύπων. Είχε πάντοτε ως πρώτιστο πράγμα στο νου του να ΠΡΑΤΤΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ, να διακηρύττη το όνομα του Ιεχωβά και τη βασιλεία του, να τηρή τη διαθήκη του με Αυτόν, και να επιβλέπη καλά τα συμφέροντα των αδελφών του.»b

Έτσι έληξε η ενεργητική επίγεια διακονική σταδιοδρομία ενός άκαμπτου αγωνιστού υπέρ της δικαιοσύνης. Σθεναρή και εκτεταμένη ήταν η ανιδιοτελής συμβολή του Αδελφού Ρόδερφορδ στην οικοδόμησι της θεοκρατικής κοινωνίας του Νέου Κόσμου. Και σήμερα ακόμη ζη και θα ζη για πολύν καιρό στη μνήμη δεκάδων χιλιάδων ατόμων.

Η μετάβασις προς τη νέα διοίκησι μ’ επικεφαλής τον τρίτο πρόεδρο της Εταιρίας ήταν γρήγορη, ομαλή χωρίς προστριβές. Ήταν εντελώς διαφορετική από την πείρα του 1916 κατά τον θάνατο του πρώτου προέδρου της Εταιρίας, Κ. Τ. Ρώσσελ, οπότε εμεσολάβησαν δέκα περίπου εβδομάδες ώσπου να εκλεγή ο Ι. Φ. Ρόδερφορδ ως δεύτερος πρόεδρος. Η Σκοπιά της 15ης Φεβρουαρίου 1942, υπό τον τίτλον «Ενωμένοι Υπηρέται», ανέγραψε τις σωματειακές μεταβολές ως προς τους αξιωματούχους.

«Το απόγευμα της 13ης Ιανουαρίου 1942, η ολομέλεια των δύο συμβουλίων συνήλθε στην αίθουσα του οίκου Μπέθελ του Μπρούκλυν. Ο Νάθαν Ο. Νορρ, ο οποίος στην τελευταία γενική εκλογή του Πίττσμπουργκ εξελέγη αντιπρόεδρος, είχε παρακαλέσει πριν από λίγες μέρες να φροντίσουν τα μέλη των συμβουλίων να ζητήσουν ένθερμα τη θεία σοφία με προσευχή και μελέτη, για να καθοδηγηθούν ορθά· αυτό και έγινε. Η κοινή συνάθροισις άρχισε με προσευχή και ειδική επίκλησι στον Ιεχωβά Θεό να παράσχη σοφία στην εκλογή των υπηρετών που Αυτός επιθυμούσε να τον εκπροσωπούν μ’ ένα νόμιμο τρόπο στις οργανώσεις αυτές. Κατόπιν καταλλήλου και προσεκτικής εξετάσεως οι επόμενοι αδελφοί κατά σειράν επροτάθησαν και εξελέγησαν παμψηφεί, ήτοι, Νάθαν Ο. Νορρ, ως πρόεδρος, και Χέυδεν Κ. Κόβινγκτον, ως αντιπρόεδρος των δύο σωματείων.c Αργότερα την ίδια μέρα, σε μια συγκέντρωσι της οικογενείας Μπέθελ του Μπρούκλυν, τα αποτελέσματα των εκλογών ανηγγέλθησαν από τον γραμματέα του συμβουλίου των διευθυντών και έτυχαν ενθουσιώδους υποδοχής».d

Από πολλά μέρη του κόσμου ελήφθησαν επιστολές και τηλεγραφήματα, που εξέφραζαν ευχαρίστησι για την εκλογή του Αδελφού Νορρ ως νέου προέδρου της Εταιρίας.

Ακόμη και στη σκοτεινή εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στο 1942 διηνοίχθη μ’ ένα περιωρισμένο τρόπο ένα πρόγραμμα «οικοδομήσεως» και «φυτεύσεως» μέσα στη θεοκρατική οργάνωσι διακονίας. Αυτό προωρίζετο να κάμη την κοινωνία του Νέου Κόσμου στη γη «Μπεουλάχ» να ανθίση σε παραδεισιακή ωραιότητα και ευημερία όσο ποτέ άλλοτε. Στη Θεοκρατική Συνέλευσι Νέου Κόσμου, που έγινε στο Κλήβελαντ, της πολιτείας Οχάιο, 18-20 Σεπτεμβρίου 1942, συνεστήθη στους μάρτυρας του Ιεχωβά ο νέος πρόεδρος της Εταιρίας, Νάθαν Ομήρου Νορρ. Πενήντα μία ακόμη συνελεύσεις σε διαφόρους πόλεις συνεδέθησαν με την κεντρική συνέλευσι του Κλήβελαντ για ν’ ακούσουν τις προεξέχουσες ομιλίες, των οποίων η κυριώτερη ήταν η δημοσία ομιλία με θέμα «Ειρήνη—Μπορεί να Διαρκέση;», η οποία εξεφωνήθη από τον Πρόεδρο Νορρ προς ένα σύνολον 129.699 ακροατών. Τριάντα τρεις άλλες συνελεύσεις έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες συνήλθαν ταυτόχρονα περίπου. Στη βαρυσήμαντη αυτή συνέλευσι δόθηκε ένα σύνθημα «προελάσεως» και διεσαφηνίσθη από την Αποκάλυψι 17:8-18 ότι η νεκρή Κοινωνία των Εθνών θα ανεζωογονείτο μετά τον πόλεμο, και κατόπιν θα επήρχετο μια περιωρισμένη ειρήνη που θα επέτρεπε μεγάλη επέκτασι της δράσεως του κηρύγματος. Το νέο βιβλίο Ο Νέος Κόσμος και η υπ’ αριθ. 10 Γραφή της Εταιρίας, Μετάφρασις Βασιλέως Ιακώβου, εξεδόθησαν για να δώσουν τη σπίθα μιας νέας εκπαιδευτικής εκστρατείας.e

Ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του τρίτου προέδρου της Εταιρίας δείχνει ότι ο Νάθαν Ομήρου Νορρ εγεννήθη στη Βηθλεέμ, της Πενσυλβανίας, το 1905 από εντοπίους Αμερικανούς γονείς. Απεφοίτησε από το Γυμνάσιο της Αλλεντάουν (Πενσυλβανίας), τον Ιούνιο του 1923. 16ετής συνεταυτίσθη με την Εκκλησία μαρτύρων του Ιεχωβά της Αλλεντάουν, αφού παρητήθη από μέλος της Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας. Στο 1923, 18ετής την ηλικία, έγινε ολοχρόνιος κήρυξ, οπότε και προσεκλήθη να γίνη μέλος του προσωπικού των Κεντρικών Γραφείων της Εταιρίας στο Μπέθελ του Μπρούκλυν. Εκεί προώδευσε γοργά στη διακονική του εκπαίδευσι και αργότερα εταξίδευε τα Σαββατοκύριακα δίνοντας Γραφικές διαλέξεις σε εκκλησίες, σε ακτίνα διακοσίων μιλίων από το Μπρούκλυν. Με την πάροδο του χρόνου ωρίσθη ως συντονιστής όλων των τυπογραφικών εργασιών στις εγκαταστάσεις της Εταιρίας, και στο 1932 έγινε γενικός διευθυντής του εκδοτικού γραφείου και των εγκαταστάσεων. Στο 1934 εξελέγη ως ένας από τους διευθυντάς του σωματείου της Εταιρίας στη Νέα Υόρκη (ήδη Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, Inc.) και στο 1940 έγινε διευθυντής κι εξελέγη αντιπρόεδρος του σωματείου Πενσυλβανίας, της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Η εκλογή του ως προέδρου και των δύο Αμερικανικών εταιριών και του Βρεττανικού σωματείου, του Διεθνούς Συλλόγου Σπουδαστών της Γραφής, έγινε τον Ιανουάριο του 1942. Τον Φεβρουάριο του 1943 έγινε πρόεδρος της νεοϊδρυθείσης Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς «Γαλαάδ» στο Σάουθ Λάνσιγκ, Νέας Υόρκης. Διευθύνει επίσης τη δράσι του ραδιοφωνικού σταθμού της Εταιρίας WBBR, στο Μπρούκλυν, επιβλέπει τη διαχείρισι των υποθέσεων της Εταιρίας σε όλα τα μέρη της γης, και είναι παγκόσμιος ταξιδιώτης. Είναι ο κυριώτερος ομιλητής της Εταιρίας σε όλες τις διεθνείς συνελεύσεις. Επίσης επιβλέπει το εκτεταμένο εκδοτικό έργον της Εταιρίας και διευθύνει την ιεραποστολική δράσι των μαρτύρων στο εξωτερικό. Διαμένει μαζί με την σύζυγό του στο Μπέθελ του Μπρούκλυν Κολόμπια Χάιτς 124.f

Βλέποντας την επείγουσα ανάγκη μεγαλυτέρας διακονικής εκπαιδεύσεως όλων των διακόνων της Εταιρίας, ο νέος της πρόεδρος μαζί με το νέο προσωπικό των διοικητικών συντρόφων του άρχισε να καταστρώνη ένα μεγάλης εκτάσεως πρόγραμμα θεοκρατικής εκπαιδεύσεως. (Εφεσ. 4:12) Η πρώτη φάσις του προγράμματος απεκαλύφθη τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 1942, οπότε άρχισε να λειτουργή στο Μπέθελ μια εσπερινή σχολή όπου εδιδάσκοντο «Ανώτερα Μαθήματα Θεοκρατικής Διακονίας».g Η εγγραφή ήταν ελεύθερη μόνο σε άρρενα μέλη του προσωπικού των κεντρικών γραφείων της Εταιρίας. Η σχολή λειτουργούσε μια φορά την εβδομάδα, κάθε Δευτέρα βράδυ. Την πρώτη περίοδο λειτουργούσε μέσα στην αίθουσα Βασιλείας του Μπέθελ, όπου εδίδετο διάλεξις σε όλους τους σπουδαστάς της σχολής. Οι αδελφές του Μπέθελ επίσης εκαλούντο να παρακολουθούν. Επακολουθούσε ένα σύντομο διάλειμμα που επέτρεπε στους ακροατάς να χωρίζωνται σε διαφόρους ομίλους κατά αίθουσες διδασκαλίας. Στη διάρκεια της δευτέρας αυτής περιόδου εγίνοντο ομιλίες σπουδαστών στις αίθουσες διδασκαλίας πάνω σε Γραφικά θέματα με την εποπτεία εκπαιδευμένων συμβούλων. Παρεδίδοντο μαθήματα ομιλίας και γενικών Γραφικών σπουδών ομοιόμορφα με βάσι το προοδευτικό πρόγραμμα που εξετελείτο σ’ αυτό το σχολείο του Μπέθελ. Σημαντική βελτίωσις στην παρουσίασι διαλέξεων κατεφάνη αμέσως, όταν εχρησιμοποιήθη όλη η τελευταία τεχνική της «ελευθέρας» ομιλίας δημοσία. Επίσης, επήλθε αισθητή βελτίωσις στο κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι από άρρενα και θήλεα μέλη της οικογενείας Μπέθελ. Εδώ εξεδηλώθη η ευλογία του Ιεχωβά πάνω στο νέο αυτό πρόγραμμα. Η σχολή του Μπέθελ λειτουργούσε πάνω από δεκατρία χρόνια, βοηθώντας εκατοντάδες νεαρών διακόνων να βελτιώσουν τις Γραφικές των γνώσεις και την ομιλητική τους ικανότητα.h

Το γεγονός ότι η σχολή του Μπέθελ εσημείωσε τόση επιτυχία υπεκίνησε την Εταιρία να επιδοθή στην επόμενη ενέργειά της για το νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμά της, πρόγραμμα ιδρύσεως διακονικής σχολής ανωτέρας μαθήσεως για την εκπαίδευσι ιεραποστόλων και διακονικών εκπροσώπων για τις ξένες χώρες. Οι χώροι της Εταιρίας στο Μπέθελ του Μπρούκλυν ήσαν ανεπαρκείς για τη λειτουργία ενός τέτοιου σχεδιαζομένου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Ευτυχώς, όμως, από το έτος 1935 η Εταιρία Σκοπιά είχε στην ιδιοκτησία της και εκαρπούτο μια μεγάλη έκτασι 4.200 στρεμμάτων γνωστή ως «Αγρόκτημα της Βασιλείας», όπου παρεσκευάζοντο τρόφιμα, κυρίως για την οικογένεια Μπέθελ του Μπρούκλυν. (Στο έτος 1955 το μόνιμο προσωπικό της οικογενείας του αγροκτήματος, που απετελείτο από 50 περίπου άτομα, προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες του για την πραγματοποίησι του μεγάλου αυτού σχεδίου.) Το Αγρόκτημα της Βασιλείας κείται σε μια ωραία τοποθεσία, 255 μίλια βορειοδυτικά της πόλεως Νέας Υόρκης, στο τμήμα Φίγκερ Λαίηκς της πολιτείας Νέας Υόρκης, κοντά στην πόλι Ίθακα στην τοποθεσία του περιφήμου Πανεπιστημίου Κόρνελ. Με το πέρασμα των ετών εκτίσθησαν διάφορα κτίρια σ’ εκείνο τον τόπο, περιλαμβανομένου και του μεγάλου κτιρίου διοικήσεως που κατεσκευάσθη από οπτοπλίνθους και επερατώθη στο 1941, και ωνομάσθη «Γαλαάδ», που σημαίνει «σωρός μαρτυρίας». Εκεί ήταν η ιδεώδης τοποθεσία για την ανέγερσι μιας Βιβλικής σχολής, την οποίαν το συμβούλιο των διευθυντών ενέκρινε τον Σεπτέμβριο του 1942. Διωρίσθη αμέσως ένα σώμα καθηγητών που απετελείτο από τέσσερες χειροτονημένους διακόνους του προσωπικού του Μπέθελ για να προβή στον προσδιορισμό σειράς μαθημάτων, στην εκπόνησι διαλέξεων, στην αναζήτησι καταλλήλων βιβλίων σπουδής, στην κατάρτισι μικρής βιβλιοθήκης από 800 τόμους ζωτικών Γραφικών βοηθημάτων και στη διατύπωσι κολλεγιακού κανονισμού τάξεων. Κτιριακές διαρρυθμίσεις έγιναν στα υπάρχοντα κτίσματα για να παρασχεθή χώρος για αίθουσες μαθημάτων, για μια αίθουσα διαλέξεων, αίθουσα φαγητού και κοιτώνες. Ελήφθη πρόνοια για πεντάμηνη διάρκεια σπουδών με εγγραφή εκατό σπουδαστών με στέγασι και διατροφή για ωρισμένον χρόνον.i

(Ακολουθεί)

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 210]

N. H. KNORR