«Βόσκε τα Πρόβατά Μου»

1, 2. Πώς εβεβαιώθη το γεγονός της αναστάσεως του Ιησού για να οδηγήση τον Πέτρο και τους άλλους πιστούς αποστόλους;

Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ήταν ζωντανός. Ο μεγάλος Κήρυξ της βασιλείας του Ιεχωβά ήταν εκεί στην ακρογιαλιά. Ήδη ο Χριστός Ιησούς είχε ανάψει μια φωτιά και έψηνε απάνω ένα ψάρι· υπήρχε επίσης άρτος για να προγευματίσουν οι μαθηταί. Ο Πέτρος, ορμητικός, όπως συνήθως, έβαλε τα ενδύματά του (διότι ήταν γυμνός) και επήδησε έξω από τη βάρκα και εκολύμπησε ως την ξηρά. Οι άλλοι εκωπηλάτησαν ως την ακτή μέσα στο πλοιάριο. Σ’ αυτούς ο Ιησούς μίλησε με τον ίδιο τρόπο που είχε μιλήσει πριν από την ανάστασί του. Στους πεινασμένους εκείνους μαθητάς είπε: «Έλθετε, γευματίσατε.» Κανείς δεν είχε το θάρρος ή την ανάγκη να τον ερωτήση, «Σύ τις είσαι;» Κατανοούσαν ότι ήταν ο Κύριός των.

² «Έρχεται λοιπόν ο Ιησούς και λαμβάνει τον άρτον, και δίδει εις αυτούς, και το οψάριον ομοίως.» Πριν από αυτή την εμφάνισι του Ιησού Χριστού μετά την ανάστασί του, είχαν γίνει και έξη άλλες: μεταξύ αυτών, μια στη Μαρία τη Μαγδαληνή, έπειτα σ’ έναν όμιλο γυναικών, στους δύο που «επορεύοντο εις Εμμαούς», και επίσης στον Πέτρο, Ο Ιωάννης αναφέρει: «Αύτη ήτο ήδη τρίτη φορά καθ’ ην ο Ιησούς εφανερώθη [ειδικώς] εις τους μαθητάς αυτού [στους αποστόλους ως όμιλο], αφού ηγέρθη εκ νεκρών.» Θυμηθήτε, «ενώ αι θύραι ήσαν κεκλεισμέναι, όπου οι μαθηταί ήσαν συνηγμένοι δια τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς, και εστάθη εις το μέσον»· επίσης «πάλιν ήσαν έσω οι μαθηταί αυτού, και Θωμάς μετ’ αυτών. Έρχεται ο Ιησούς ενώ αι θύραι ήσαν κεκλεισμέναι, και εστάθη εις το μέσον.» (Ιωάν. 21:12-14· 20:19, 26) Εδώ τώρα υπήρχε επαρκής απόδειξις· ο Λυτρωτής του ανθρωπίνου γένους ήταν πάλι ζων!

3, 4. (α) Πριν από τον θάνατό του, πώς και γιατί περιέγραψε ο Ιησούς στους μαθητάς του τον προφητευμένο διασκορπισμό τους; (β) Μετά την ανάστασί του, πότε και πώς ο Ιησούς έδωσε ζωτική διδασκαλία ιδιαίτερα σε ποιους επτά μαθητάς;

³ Ο Ιωάννης, περιγράφοντας ζωηρά αυτή τη σκηνή του προγεύματος, προσθέτει την επιβλητική συνομιλία μεταξύ του Ιησού και του Πέτρου, η οποία παρέμεινε ανεξάλειπτη στη διάνοια του Πέτρου. Ο Ιησούς είπε απ’ ευθείας στον Σίμωνα Πέτρο: «Σίμων Ιωνά, αγαπάς με πλείον τούτων; λέγει αυτώ· ναι, Κύριε, συ οίδας ότι φιλώ σε.» Όταν ο Ιησούς για πρώτη φορά προέβαλε αυτή την ερώτησι, πιθανόν να είχε στο νου ό,τι έχε ειπεί προηγουμένως στους μαθητάς του, καθώς και την απάντησι του Πέτρου. Αυτή την παλαιότερη συνομιλία την εκθέτει ο Μάρκος: «Λέγει προς αυτούς ο Ιησούς, Ότι πάντες θέλετε σκανδαλισθή εν εμοί την νύκτα ταύτην διότι είναι γεγραμμένον, “Θέλω πατάξει τον ποιμένα, και θέλουσι διασκορπισθή τα πρόβατα.” Αφού όμως αναστηθώ, θέλω υπάγει πρότερον υμών εις την Γαλιλαίαν. Ο δε Πέτρος είπε προς αυτόν, Και εάν πάντες σκανδαλισθώσιν, εγώ όμως ουχί.» Εν τούτοις, όλοι στον κόσμο όσοι από τότε εδιάβασαν κάποτε τη ζωή του Χριστού, γνωρίζουν πώς ο Πέτρος αρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό, και πόσο αληθινά επροφήτευσε ο Ιησούς όταν είπε: «Σήμερον την νύκτα ταύτην, πριν ο αλέκτωρ φωνάξη δις, τρις θέλεις με απαρνηθή.» Αλλά τότε ο Πέτρος ανταπάντησε με άφθονες υποσχέσεις: «Εάν γείνη χρεία να συναποθάνω μετά σου, δεν θέλω σε απαρνηθή.» Και όλοι οι άλλοι μαθηταί τότε είπαν το ίδιο πράγμα.​—Μάρκ. 14:27-31.

⁴ Ο Ιησούς ήταν ένας θαυμαστός διδάσκαλος. Χρησιμοποιώντας δε παραβολές, ενετύπωνε ανεξάλειπτα στις διάνοιες των ακροατών του ό,τι επιθυμούσε να μπη στις διάνοιές των και κατ’ ευθείαν στις καρδιές των. Ο Ιησούς λοιπόν, στο πρόγευμα της ακρογιαλιάς, έχοντας υπ’ όψι τις τρεις αρνήσεις του Πέτρου, εξακολούθησε να μιλή απ’ ευθείας στον Πέτρο, ερωτώντας για δεύτερη φορά: «Σίμων Ιωνά, αγαπάς με;» Ο Πέτρος απήντησε: «Ναι, Κύριε, συ οίδας ότι φιλώ σε.» Ο Ιησούς τότε είπε σ’ αυτόν, «Ποίμαινε τα πρόβατά μου.» Τότε για τρίτη φορά ο Ιησούς (χρησιμοποιώντας τώρα τη διαφορετική λέξι του Πέτρου φιλώ) ερώτησε: «Σίμων Ιωνά, φιλείς με;» Λυπημένος ο Πέτρος τώρα επέμεινε: «Κύριε, συ πάντα οίδας, συ γινώσκεις ότι φιλώ σε.» Τότε ο Ιησούς είπε: «Βόσκε τα πρόβατά μου.» Τι χείμαρρος σκέψεων πρέπει να πέρασε από τη διάνοια του Πέτρου καθώς του μιλούσε ο Ιησούς, θέτοντάς του επανειλημμένως την ίδια ερώτησι και κατόπιν τρεις φορές λέγοντάς του, ‘Βόσκε τα αρνία μου· ποίμαινε τα πρόβατά μου· βόσκε τα πρόβατά μου’! Ο μέγιστος από τον Ιεχωβά δοσμένος διδάσκαλος εγνώριζε ότι, όταν σύντομα κατόπιν θα ανέβαινε μονίμως στους ουρανούς, ολόκληρο το φορτίο της ευθύνης θα έπεφτε επάνω σ’ εκείνους που τον είχαν ακολουθήσει· εγνώριζε ότι αυτοί θα ήσαν οι επόπται ή επίσκοποι των προβάτων του. Κατανοούσε ότι θα ήσαν οι υπεύθυνοι για να φροντίζουν να ποιμαίνωνται όλοι εκείνοι που είχαν αρχίσει να πιστεύουν σ’ αυτόν ως τον κεχρισμένον από τον Ιεχωβά Ηγέτην, και στη νέα διδασκαλία του. Θα είχε άρα γε αξιόπιστους ανθρώπους—ανθρώπους που ποτέ δεν θα παρεξέκλιναν; Με θέρμη εφρόντισε ώστε αυτός, ο Πέτρος, να είναι επιμελής στο έργον του. Και τον καθένα από τους άλλους έξη πιστούς μαθητάς που ήσαν παρόντες στο πρόγευμα της ακρογιαλιάς, τους εδίδαξε επίσης έτσι ο Διδάσκαλος (χρησιμοποιώντας εδώ τον Πέτρο ως το παράδειγμα ή «μέσον μεταδόσεως»). Σ’ εκείνους τους άλλους έξη επίσης ο Ιησούς ενετύπωσε έτσι επιδέξια τη σπουδαιότητα της ατομικής των ευθύνης ως ανθρώπων που τον αγαπούσαν, ως στοργικών φυλάκων και βοσκών των προβάτων του. Έτσι, με την επανάληψι, με τρείς αληθινές βεβαιώσεις ή «μαρτυρίες» ετόνισε ο Ιησούς το ζήτημα της διατροφής και ποιμάνσεως των προβάτων του.​—Ιωάν. 21:15-17, Κείμενον.

«ΚΑΛΩΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ»

5. Η αναγνώρισις ποιας προμηθείας του Ιεχωβά είναι ουσιώδης για να ζούμε σήμερα ως ευπειθείς Χριστιανοί, και γιατί;

⁵ Σήμερα οι πιστοί Χριστιανοί, μολονότι απέχουν πάνω από 1900 χρόνια από τη θεσπεσία εκείνη πρωία στην ακτή της Γαλιλαίας, αισθάνονται έντονα το μάθημά της ως ένα μάθημα που πρέπει να το κρατούν ζωηρά στη διάνοιά τους. Ενώ κάθε αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά Θεού φέρει ευθύνη να κηρύττη τα αγαθά νέα της βασιλείας Του, όλοι αυτοί, ατομικώς, πρέπει επίσης να αναγνωρίζουν την οργάνωσι, τον μεγαλοπρεπή, ενοποιημένο σύνδεσμο των ικανών αυτών διακόνων. Όλοι αυτοί πρέπει να αντιλαμβάνωνται καθαρά ότι έχουν τώρα συναχθή στην εκκλησία, στο συναθροισμένο σε όλη τη γη στράτευμα ή κοινωνία του νέου κόσμου του Ιεχωβά και το αντιλαμβάνονται αυτό! Πράγματι, βλέπουν μεταξύ τους την από τον Ιεχωβά προμήθεια ικανών επισκόπων, εφωδιασμένων με τα προσόντα να φροντίζουν για το καλό τους και να επιβλέπουν την ενωμένη, εύτακτη, πάντοτε επεκτεινόμενη χαρούμενη δράσι τους με υπακοή στον Ιεχωβά και στον Χριστόν Ιησούν.

6, 7. Τι περιλαμβάνει το να προΐστανται οι επίσκοποι με τον ορθό τρόπο, και για ποιο σκοπό;

⁶ Στην κοινωνία του Νέου Κόσμου ο κύριος επόπτης ή επίσκοπος σε μια τοπική εκκλησία είναι ο υπηρέτης της εκκλησίας. Ο Παύλος, ο πιστός δωδέκατος απόστολος του Αρνίου, ενδιεφέρετο επίσης βαθιά γι’ αυτούς τους υπηρέτας· έδωσε, λοιπόν, την εξής προτροπή: «Ο προϊστάμενος, ας προΐσταται μετ’ επιμελείας.» (Ρωμ. 12:8) Στον Τιμόθεο και στον Τίτο ο Παύλος έγραψε λεπτομερείς οδηγίες για τους επισκόπους και τους διακονικούς υπηρέτας. Τους επληροφόρησε πόσο προσεκτικά πρέπει να περιπατούν. Φυσικά, άνδρες που υπήρξαν επί μακρότερον χρόνον στην αλήθεια και κατετοπίσθησαν στον λόγον του Θεού, είναι εκείνοι που πρέπει να προΐστανται της εκκλησίας λόγω των προσόντων των και της πιστότητός των. Γι’ αυτό ακριβώς ο Παύλος ενουθέτησε τον Τιμόθεο: «Οι καλώς προϊστάμενοι πρεσβύτεροι ας αξιόνωνται διπλής τιμής· μάλιστα όσοι κοπιάζουσιν εις λόγον και διδασκαλίαν.» (1 Τιμ. 5:17) Ο Παύλος είδε καθαρά ότι οι άλλοι πιστοί απόστολοι που είχαν πραγματικά περιπατήσει με τον Ιησούν και είχαν προσωπικώς διδαχθή από τον Ιησούν, είχαν προσεκτικά εκλεγή. Ο Παύλος είδε ότι ήταν ανάγκη να είναι πολύ εκλεκτικός στην τοποθέτησι ανθρώπων σε θέσεις υπευθύνους. Έπρεπε να είναι άνθρωποι με καλά έργα​—άνθρωποι που ειργάζοντο σκληρά στην υπηρεσία της Βασιλείας. Δεν υπήρχε αμφισβήτησις γι’ αυτό. Οι πρεσβύτεροι ή πεπειραμένοι άνδρες θα είχαν, επίσης, τα προσόντα να προΐστανται με τον ορθό τρόπο· θα ωμιλούσαν σε όλα τα άλλα ευσεβή άτομα και θα τα εδίδασκαν.

⁷ Στη Γραφή πολλά εδάφια δείχνουν ότι οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι· ότι πρέπει να κάνουν επανεπισκέψεις· και ότι πρέπει να βοηθούν τους ανθρώπους στα σπίτια των να μελετούν τη Γραφή. Αληθινά, λοιπόν, κάθε άτομο που ισχυρίζεται ότι είναι γνήσιος ακόλουθος του Χριστού, πρέπει να μπορή να διδάσκη, όπως ακριβώς εδίδασκε και ο Ιησούς, ο Ηγέτης των Χριστιανών​—παρέχοντας το υπόδειγμα. Αλλά μεταξύ όλων αυτών των διδασκάλων, πρέπει κατ’ ανάγκην να υπάρχουν πρεσβύτεροι ή πεπειραμένοι άνδρες που μπορούν να προΐστανται και θα προΐστανται με τον ορθό τρόπο, εξασκώντας αληθινή ηγεσία, δίνοντας το κατάλληλο παράδειγμα για κάθε πρόθυμον που είναι ολιγώτερο πεπειραμένος.

8. (α) Πώς μπορούν να εφαρμοσθούν σήμερα οι οδηγίες του Ιησού προς τον Πέτρο για διατροφή και ποίμανσι των προβάτων του Κυρίου; (β) Γιατί ο ζήλος είναι τώρα ένα πρωταρχικά ουσιώδες στοιχείο για κάθε ικανόν επίσκοπο;

⁸ Στον Πέτρο έκαμε διαρκή εντύπωσι η σοφή συμβουλή που του έδωσε ο Ιησούς στην αξιομνημόνευτη εκείνη συνάντησι του προγεύματος. Έπειτα από χρόνια ο Πέτρος έγραψε: «Τους μεταξύ σας πρεσβυτέρους παρακαλώ, . . . ποιμάνατε το μεταξύ σας ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη . . . ως κατακυριεύοντες την κληρονομίαν του Θεού, αλλά τύποι γινόμενοι του ποιμνίου.» (1 Πέτρ. 5:1-3) Ναι, ο Πέτρος ήταν ένας αλιεύς. (Μάρκ. 1:17· Ματθ. 4:18-20) Αλλά τώρα είχε γίνει, με την υπομονητική και θαυμαστή εκπαίδευσι του Ιησού, όχι ένας απλός ‘αλιεύς ανθρώπων’ αλλά ένας αληθινά θεοειδής ποιμήν «προβατοειδών» ανθρώπων​—όχι απλώς για να τους «αλιεύη» (όπως αλιεύονται τα ψάρια), αλλά για να τους φυλάττη και να τους τρέφη και να τους οδηγή ορθά και εξακολουθητικά στις δίκαιες, ζωογονητικές κατευθύνσεις του Μεγάλου Ποιμένος Ιεχωβά, χάριν του ονόματός Του. (Ψαλμ. 23:3) Τώρα ως ποιμήν, καλός ποιμήν, ο Πέτρος είχε γίνει πεπεισμένος στο να φυλάττη και τρέφη τα νεαρά πρόβατα και τα μικρά αρνάκια του Χριστού. Είχε φέρει πολλά απ’ αυτά στην ωριμότητα, όπως το είχαν κάμει αυτό και οι άλλοι πιστοί απόστολοι του Χριστού. Και τώρα, επειδή περνούσαν τα χρόνια του, ο Πέτρος νουθετούσε τους πρεσβυτέρους για να μπορέσουν κι αυτοί να δουν καθαρά την ευθύνη των να ενεργούν σαν αληθινοί ποιμένες, φροντίζοντας κατάλληλα για το ποίμνιο, πραγματικά ‘γινόμενοι τύποι’ ή παραδείγματα του ποιμνίου. Σήμερα, περισσότερο παρά οποτεδήποτε προηγουμένως, ένας επίσκοπος πρέπει να είναι ζηλωτής. Γιατί; Διότι σήμερα ο ζήλος του Ιεχωβά του ιδίου εξασκείται μ’ έναν εξέχοντα τρόπο για την προαγωγή της πρόσφατα εγκαινιασμένης κυβερνήσεώς του στα χέρια του Ιησού Χριστού. (Ησ. 9:6, 7) Σήμερα ο ζηλωτής επίσκοπος πρέπει να είναι καταρτισμένος για να διδάσκη. Πρέπει να είναι ικανός να δίνη την κατάλληλη διδασκαλία στους άλλους μέσα στην εκκλησία, ώστε να εδραιωθούν σταθερά και να παραμείνουν πιστοί και αληθινοί. Πρέπει να οδηγή τους άλλους ορθά και αυτός ο ίδιος πρέπει να συνεχίζη με χαρά το να ακολουθή τα ίχνη του Ιησού Χριστού.

«ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΥΣ»

9. Πώς δίδονται από τον Παύλο στους επισκόπους οδηγίες χρήσιμες σήμερα;

⁹ Ο Παύλος, ένας πεπειραμένος επίσκοπος, παρεκάλεσε τους αδελφούς του επισκόπους, λέγοντας: «Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς, και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το πνεύμα το άγιον σας έθεσεν επισκόπους, δια να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού, την οποίαν απέκτησε δια του αίματος του ιδίου [Υιού].» (Πράξ. 20:28, ΜΝΚ) Και εδώ, επίσης, τονίζεται ότι ένας επίσκοπος πρέπει να είναι ένας ποιμήν· έχει μια πολύ υπεύθυνη θέσι. Πρέπει να τηρή την εντολή «βόσκε τα αρνία μου». Σήμερα στους επισκόπους περιλαμβάνονται όχι μόνο οι επίσκοποι των επί μέρους εκκλησιών, αλλά υπάρχουν επίσκοποι διωρισμένοι να υπηρετούν πολλές εκκλησίες. Σύμφωνα με την ετησία παγκόσμια έκθεσι της δράσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά (βλέπε πίνακα των διαφόρων χωρών, σελίδες 44-46), αυτοί φαίνονται ωργανωμένοι σε 16.240 εκκλησίες. Υπό την διευθέτησι της Εταιρίας, 1.107 υπηρέται περιοχής επιβλέπουν αυτές τις εκκλησίες. Άλλοι ακόμη πεπειραμένοι και εκπαιδευμένοι άνδρες, περιφερειακοί υπηρέται, επιβλέπουν τους υπηρέτας περιοχής και τους υπηρέτας εκκλησίας. Από αυτούς, 152 έχουν διορισθή να υπηρετούν σε διάφορα μέρη του κόσμου. Σήμερα αυτοί οι διωρισμένοι επίσκοποι—υπηρέται τμημάτων, υπηρέται ζώνης, περιφερειακοί υπηρέται, υπηρέται περιοχής και υπηρέται εκκλησίας—δεν μπορούν να προσβλέπουν με ελαφρότητα στις ευθύνες των.​—Έξοδ. 18:25, 26· Δευτ. 1:9-15· Εφεσ. 4:11-16· Μιχ. 5:2-5.

10, 11. Πόσο εκτεταμένη είναι σήμερα η ευθύνη για ποίμανσι που περιεγράφη από τον Ιησούν στον Πέτρο, και γιατί;

¹⁰ Πράγματι αυτοί οι επίσκοποι μπορούν να τοποθετήσουν νοερά τον εαυτό τους στην ακτή της Γαλιλαίας, όπου κάποτε ο Πέτρος εψάρευε μαζί με τον πατέρα του και όπου, αργότερα, ο Πέτρος άκουσε προσεκτικά τον Ιησούν να του λέγη:

«Βόσκε τα αρνία μου.»

«Ποίμαινε τα πρόβατά μου.»

«Βόσκε τα πρόβατά μου.»

Εδώ ο Ιησούς έθεσε ένα πλήρες φορτίον ευθύνης επάνω στον Πέτρο, έναν από τους διωρισμένους του επισκόπους, να κάμη κάτι πολύ αναγκαίο. Αλλ’ απεκλείοντο άρα γε της ευθύνης οι άλλοι έξη εκλεκτοί «αλιείς ανθρώπων», οι οποίοι άκουαν επίσης συγχρόνως τη βαρυσήμαντη διδασκαλία του Ιησού προς τον Πέτρο; Μήπως ο Ιησούς ανέμενε ότι οι άλλοι εκείνοι πιστοί του απόστολοι θα έπρατταν από τότε και ατό έξης οτιδήποτε ο καθένας τους ιδιωτικώς και προσωπικώς επιθυμούσε να πράττη; Η απάντησις του Ιησού επεκτείνεται σε όλους τους μαθητάς: «Συ ακολούθει μοι.»​—Ιωάν. 21:22· 17:15-21· Πράξ. 1:6-8· Αποκάλ. 14:1-5.

¹¹ Καθώς ηύξανε το έργο των ενωμένων αποστόλων και διαρκώς περισσότεροι άνθρωποι που αγαπούσαν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη συνηθροίζοντο σ’ αυτή τη θαυμαστή θρησκεία που είχε συστήσει ο μέγιστος Προφήτης του Ιεχωβά, Ιησούς, απητούντο πολύ περισσότεροι ώριμοι άνδρες. Περισσότεροι επίσκοποι θα έπρεπε να διορισθούν. Και τώρα, σ’ αυτόν τον αποκορυφωτικόν καιρόν του θερισμού, ιδιαίτερα όταν βλέπωμε συνταυτισμένους με την κοινωνία του Νέου Κόσμου του Ιεχωβά 591.556 διακόνους, όλους αφιερωμένους στον Ιεχωβά Θεό, η ανάγκη είναι εκατονταπλασίως μεγαλύτερη. Καθώς αυτοί οι διάκονοι συναθροίζονται τώρα σε χιλιάδες τοπικών εκκλησιών με τους ικανούς επισκόπους και διακονικούς υπηρέτας των, όλοι ενωμένοι αγγέλλοντας τη βασιλεία του Ιεχωβά, ο καθένας απ’ αυτούς πρέπει να αποδίδη στον Ιεχωβά Θεό αποκλειστική αφοσίωσι. Οι επίσκοποι εκείνοι με τις πράξεις των και τα έργα των αναγνωρίζονται ως άξιοι διπλής τιμής. Όσοι μέσα στην οργάνωσι του Ιεχωβά «κοπιάζουσιν εις λόγον και διδασκαλίαν», είναι εκείνοι που πρέπει να εκτελούν το «βόσκε τα πρόβατά μου», και που το εκτελούν.​—Ιωάν. 4:21-24· 1 Τιμ. 5:17.

12. Γιατί και πώς μπορεί ένας ορθώς ν’ αποβλέπη στο να γίνη επίσκοπος;

¹² Σε όλους πρέπει να είναι σαφές ότι «εάν, τις ορέγηται επισκοπήν, καλόν έργον επιθυμεί.» (1 Τιμ. 3:1) Εν τούτοις, όταν αποβλέπη σε μια τέτοια θέσι, πρέπει να είναι βέβαιος ότι έχει τα προσόντα για να εκπληρώση τις υποχρεώσεις που απορρέουν απ’ αυτήν και ότι είναι ένας που θα φέρη την πλήρη ευθύνη που συνδέεται με τη θέσι αυτή. Πρέπει ν’ αυξήση σε ωριμότητα. Αυτό μπορεί να χρειάζεται χρόνια μέσα στην οργάνωσι της κοινωνίας του Νέου Κόσμου. Για να έχη κανείς τα προσόντα ως επίσκοπος, είτε περιφερειακός υπηρέτης, είτε υπηρέτης περιοχής, είτε σε όμοιο εποπτικό έργον, πρέπει να μπορή πρώτα να πληρώση τη θέσι ενός σκαπανέως ή ειδικού σκαπανέως, προχωρώντας έπειτα στις μεγαλύτερες ευθύνες της υπηρεσίας περιοχής ή περιφερείας, ή πιθανώς στα καθήκοντα ενός υπηρέτου τμήματος που επιβλέπει τη δράσι της Βασιλείας σε μια ολόκληρη χώρα.

ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΙΣ

13. Πώς συμμετέσχον οι ειδικοί σκαπανείς στην υποβοηθητική ποίμανσι κατά το περασμένο έτος;

¹³ Φέρνει πραγματική χαρά στις καρδιές όλων των διακόνων του Θεού να βλέπουν το θαυμαστό έργο που επετελέσθη σ’ ένα ακόμη έτος. Μια από τις λαμπρότερες μαρτυρίες της Βασιλείας που εδόθησαν ποτέ από τους μάρτυρας του Ιεχωβά εξετελέσθη στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1956. Σε όλο το έτος η Εταιρία προσπάθησε επιμελώς να προσθέση περισσότερα πρόσωπα στο έργον ειδικού σκαπανέως, για να υπηρετήσουν εκείνους που έχουν ανάγκη σε απομονωμένες χώρες της γης, μαζί με ιεραποστόλους, και να κηρύξουν εκεί το ευαγγέλιον της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας. Οι ειδικοί σκαπανείς ηύξησαν κατά 519 από το προηγούμενο έτος· 2.637 εργάζονται τώρα σε απομονωμένες εδαφικές περιοχές, οργανώνοντας νέες εκκλησίες και αναλαμβάνοντας την ευθύνη της εποπτείας όταν συναθροίζεται μια τοπική ομάς. Σε χρόνια ανθρωπίνης ζωής μερικοί από τους ειδικούς αυτούς σκαπανείς μπορεί να είναι νέοι, αλλ’ ως προς τους άλλους Χριστιανούς ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται, αυτοί είναι πρεσβύτεροι ή πεπειραμένοι άνδρες, ικανοί να προΐστανται με κατάλληλο τρόπο· αυτοί δε οι νέοι διάκονοι, που αφιερώθησαν στον Θεό, βλέπουν ότι οι ειδικοί αυτοί σκαπανείς εκοπίασαν σε λόγο και διδασκαλία, και ευχαριστούνται να έχουν την υποβοηθητική των ποίμανσι.

14. Τι περιέλαβαν κατά το περασμένο έτος οι αυξήσεις σε ποσότητα και ποιότητα μεταξύ των διακόνων της Βασιλείας;

¹⁴ Τώρα είναι φανερή μια λαμπρή αύξησις μέσα στην οργάνωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά, που συνετελέσθη κατά τους περασμένους δώδεκα μήνες. Σε 162 χώρες σε όλο τον κόσμο εκήρυττε κάθε μήνα ένας μέσος όρος 591.556 διαγγελέων της Βασιλείας. Τούτο αποτελεί αύξησι 3,6 τοις εκατό σε σύγκρισι με το υπηρεσιακό έτος 1955. Ενώ αυτή η αριθμητική ή ποσοτική αύξησις δεν είναι τόσο μεγάλη όσο ήταν σε μερικά άλλα έτη, η ανάπτυξις ή ποιοτική βελτίωσις μέσα στον σύνδεσμο των αδελφών είναι πολύ υγιής, εξέχουσα. Η συναίσθησις της προόδου των μελών τής ενωμένης, ειρηνικής κοινωνίας του Νέου Κόσμου σε όλη τη γη, ευρύνεται και βαθαίνει μεταξύ όλων των μελών αυτών. Αυτοί βλέπουν πιο καθαρά ότι το ευχάριστο έργον των είναι η σύναξις των άλλων προβάτων, πράγμα που χαροποιεί την καρδιά μας. Ενάμισυ εκατομμύριο ώρες περισσότερες από το προηγούμενο έτος εδαπανήθησαν στη χαρούμενη δράσι του αγρού κατά τους περασμένους δώδεκα μήνες. Αυτό περιελάμβανε την επίτευξι 136.000 περισσοτέρων νέων συνδρομών για τη Σκοπιά και το Ξύπνα! Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, όχι μόνο πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και δίνουν σύντομα θρησκευτικά κηρύγματα στους ανθρώπους, διεγείροντας το ενδιαφέρον τους για οικιακή Γραφική μελέτη, μιλώντας τους και διαβάζοντάς τους απ’ ευθείας από τη Γραφή, αλλά και προσφέρονται ν’ αφήσουν στους προθύμους έντυπες θρησκευτικές ομιλίες, έτσι ώστε, μετά την αναχώρησι του διακόνου για να υπηρετήση κάποιον άλλον, να μπορή ο οικοδεσπότης, στον οποίον έγινε η επίσκεψις, να εξετάση κατ’ ιδίαν αυτή την ομιλία ή διάφορες ομιλίες μεγαλυτέρας εκτάσεως. Στη διάρκεια του υπηρεσιακού αυτού έτους διετέθησαν 19.326.817 βιβλία, βιβλιάρια και Γραφές. Επιπρόσθετα, η Σκοπιά και το Ξύπνα!​—τα δύο κύρια περιοδικά που χρησιμοποιούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά για να βοηθήσουν τους ανθρώπους στη μελέτη της Γραφής—​διετέθησαν σε 55.735.715 αντίτυπα. Η διάθεσις περιοδικών μόνο, από σπίτι σε σπίτι και στις γωνίες των δρόμων, έχει αυξήσει κατά 19.000.000 αντίτυπα και πλέον. Φυσικά, υπάρχουν πολλές εκατοντάδες χιλιάδων συνδρομηταί της Σκοπιάς και του Ξύπνα! Αυτό απήτησε τακτική διανομή, μέσω των πολλών τμημάτων και τυπογραφικών εργοστασίων της Εταιρίας, εκατομμυρίων αντιτύπων των δημοσιεύσεων αυτών. Για την ικανοποίησι των αναγκών των μαρτύρων του Ιεχωβά σε πάνω από εκατό γλώσσες, η Εταιρία εξετύπωσε 130.992.362 Γραφές, βιβλία, βιβλιάρια και περιοδικά, και όλα αυτά τους εβοήθησαν στη διακήρυξι σε όλο τον κόσμο του ευαγγελίου της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Ιεχωβά.

«ΚΗΡΥΞΑΤΕ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΝΕΑ»

15, 16. (α) Γιατί είναι ζωτικώς σπουδαίο τώρα το να ‘κηρύττωμεν από ημέρας εις ημέραν τα αγαθά νέα’; (β) Ποια άλλα αναφερθέντα αποτελέσματα της παγκοσμίου δράσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά κατά το περασμένο έτος μπορούμε τώρα να εξετάσωμε, και γιατί;

¹⁵ Αισθανόμεθα χαρά για όλα αυτά. Χαροποιεί, αληθινά, τις καρδιές μας το ότι είχαμε μερίδα στη διάδοσι του παρηγορητικού αυτού αγγέλματος ως τα πέρατα της γης. Πάντοτε οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν υπ’ όψι, στο έργο τους από ημέρα σε ημέρα, τα λόγια του Ιησού: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Γι’ αυτό ακριβώς εξέλεξαν γι’ αυτό το έτος ένα πολύ παρορμητικό εδάφιο, ένα εδάφιο γεμάτο ζωή και ευθύνη: «Από ημέρας εις ημέραν κηρύττετε τα αγαθά νέα της σωτηρίας αυτού.» (Ψαλμ. 96:2, ΜΝΚ) Η κοινωνία του Νέου Κόσμου αποβλέπει στο 1957 με ασύνηθες σθένος, ρώμη και ζωτικότητα, για να κηρύξη αυτό το άγγελμα της παρηγορίας σε κάθε πρόθυμον ακροατή σε όλο τον κόσμο. Το περασμένο έτος οι διάκονοι της βασιλείας του Θεού εδαπάνησαν 87.353.772 ώρες πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι, κηρύττοντας, μιλώντας στους ανθρώπους για τη θαυμαστή ελπίδα που είναι μπροστά τους. Όχι μόνο επήγαν από σπίτι σε σπίτι με θρησκευτικές ομιλίες, αλλά έκαμαν και πολλές, πάρα πολλές επανεπισκέψεις. Πραγματικά, στη διάρκεια του περασμένου έτους έκαμαν 27.746.348 επανεπισκέψεις. Μ’ αυτές μπόρεσαν να ιδρύσουν 333.330 οικιακές Γραφικές μελέτες. Τι χαρά είναι να βλέπη κανείς διακόνους, όχι μισθωμένους για να στέκουν σ’ έναν άμβωνα, αλλά διακόνους στην καρδιά, να πηγαίνουν σε όλα τα έθνη του κόσμου και να βοηθούν τους ανθρώπους εκεί να δουν την αλήθεια!

¹⁶ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά κατανοούν πλήρως ότι υπάρχουν ακόμη πολλά πράγματα να γίνουν, πολλοί τόποι στους οποίους πρέπει να γίνη επίσκεψις, πολλές καρδιές για να τις παρηγορήσουν. Γνωρίζουν, επίσης, ότι πολύ περισσότερα άτομα πρέπει να βοηθηθούν για ν’ αυξήσουν σε ωριμότητα, ν’ αποκτήσουν ακριβή γνώσι και σαφή κατανόησι της Γραφής. Το περασμένο έτος στην τελετή της Αναμνήσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά ήσαν παρόντα 919.994 άτομα. Μόνο 16.302 απ’ αυτά ωμολόγησαν ότι είναι από τους κεχρισμένους, που αγωνίζονται για τη θέσι συγκληρονόμων του Ιησού Χριστού στην ουράνια δόξα. Όλες οι άλλες εκατοντάδες χιλιάδων επιθυμούν, πιστεύομε, να ζήσουν εδώ στη γη, στον νέο κόσμο της δικαιοσύνης, σύμφωνα με το θέλημα του Ιεχωβά. Αλλά έχουν ανάγκη βοηθείας. Δεν είναι όλοι αυτοί οι 919.994 διάκονοι​—μόνο 591.556 καθώρισαν την ταυτότητά των ως διακόνων, και έχουν πολύ έργον να κάμουν. Για κάποια αιτία διεξήγαγαν 4.000 ολιγώτερες Γραφικές μελέτες από το περασμένο έτος στα σπίτια των ανθρώπων. Δεν εβγήκαν όλοι στο έργο του κηρύγματος κατά τη διάρκεια του έτους. Εβγήκαν μόνο 640.347. Μολονότι, όμως, 2.582 ολιγώτεροι ευαγγελιζόμενοι αναφέρουν ότι εργάσθηκαν κάποτε στη διάρκεια του έτους, τούτο δεν ανησυχεί τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Αυτοί είναι αποφασισμένοι να φροντίσουν για τα άλλα πρόβατα. Και έχοντας υπ’ όψι τα εδάφια που εξητάσθησαν σ’ αυτή την ανασκόπησι, και έχοντας ειδικώς υπ’ όψι τα λόγια του Ιησού «Βόσκε τα πρόβατά μου», όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά, όχι μόνο οι επίσκοποι, αλλά κάθε διάκονος κάθε εκκλησίας, με την χάριν του Ιεχωβά, θα καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια παρά οποτεδήποτε προηγουμένως για να κηρύττουν τα αγαθά νέα από ημέρας εις ημέραν. Γιατί θα το πράξουν αυτό; Διότι βλέπουν ότι μερικοί δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη που ανετέθη στον Πέτρο. Δεν αισθάνονται τη σοβαρότητα της ευθύνης αυτής. Για τούτο θα υπάρξη ανάγκη όπως όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά επισκεφθούν περισσοτέρους ανθρώπους, δαπανήσουν περισσότερον χρόνον μ’ εκείνους που είναι στην αλήθεια και μ’ εκείνους που δεν είναι ακόμη στην αλήθεια, για να καταστή δυνατόν να φερθούν σε ωριμότητα.

17, 18. Πώς η εξέτασις τώρα των εκθέσεων βαπτίσματος των περασμένων επτά ετών μάς καθιστά ικανούς να δούμε και άλλες ευκαιρίες και ευθύνη για το έτος που είναι μπροστά μας;

¹⁷ Ιδού και κάτι άλλο ενδιαφέρον: Στα περασμένα επτά χρόνια, εβαπτίσθησαν 394.024 άτομα. Το καθένα απ’ αυτά διεκήρυξε ενώπιον του Ιεχωβά Θεού ότι εξέλεξε να πράττη το θέλημα του Ιεχωβά. Σήμερα το θέλημά Του είναι να κηρύττουν οι δούλοι Του το ευαγγέλιον της βασιλείας Του. Αλλ’ όταν στραφούμε πίσω στις εκθέσεις μας κατά επτά χρόνια, βρίσκομε ότι στο τέλος του υπηρεσιακού έτους 1949 υπήρχαν μόνο 279.421 τακτικοί διάκονοι στον αγρό. Προσθέστε στον αριθμό αυτόν εκείνους που εβαπτίσθησαν κατά τα περασμένα επτά χρόνια και θα έχετε 673.445 ανθρώπους που θα έπρεπε να είναι διαγγελείς της Βασιλείας. Αλλά η έκθεσις δείχνει ότι υπάρχουν μόνο 591.556 εργαζόμενοι διάκονοι. Πολύ εύκολα μπορεί να τεθή η ερώτησις: Πού είναι οι άλλοι 80.000; Απέθαναν; Όχι, όχι όλοι· τουλάχιστον όχι φυσικώς. Δεν είναι στους τάφους των. Αλλά μερικοί έγιναν άρρωστοι πνευματικώς και χρειάζονται τη βοήθεια εκείνων που έφθασαν σε ωριμότητα.

¹⁸ Θυμηθήτε τι είπε ο Ιησούς: «Βόσκε τα πρόβατά μου.» Η ευθύνη βαρύνει όλους τους μάρτυρας του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο να πράττουν ακριβώς αυτό. Το πράττετε; Θα το πράξετε; Θα είναι το έτος 1957 εξέχον όσον άφορα εσάς στο να πράττετε το θέλημα του Ιεχωβά Θεού; Ακούετε τον Ιησούν να σας λέγη, «Βόσκε τα πρόβατά μου»; Και θα φέρη άρα γε πραγματική χαρά στην καρδιά σας το να έχετε υπ’ όψι και να ζήτε το εδάφιο που οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα κρατούν ενώπιόν των κατά το 1957: «Από ημέρας εις ημέραν κηρύττετε τα αγαθά νέα της σωτηρίας αυτού»; Εκτιμάτε την ευθύνη σας ως επισκόπου, ως διακονικού υπηρέτου, ως διακόνου στο μέγα εκκλησίασμα του Θεού; Οι λόγοι του Ιησού, «Βόσκε τα πρόβατά μου», εφαρμόζονται σε σας, τον Χριστιανό.

[Πίνακας στις σελίδες 44-46]

ΕΚΘΕΣΙΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΣΤΟ 1956

(Βλέπε τόμο)