Ποιος Είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ;

ΟΙ Μάρτυρες του Ιεχωβά διακρατούν την άποψι ότι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ο Ιησούς Χριστός και δεν είναι εντελώς μόνοι τους ή αυτοί μόνον που έχουν αυτή την άποψι. Ο Χέγκστεμπεργκ, ένας από τους πιο εξέχοντας Γερμανούς λογίους σε ζητήματα της Βίβλου του δεκάτου ένατου αιώνος, υποστηρίζει δια μακρών την άποψι αυτή στα συγγράμματα του Χριστολογία και Σχόλια επί της Αποκαλύψεως. Ένα ισχυρό επιχείρημα για τη θέσι αυτή υπάρχει, επίσης, στο Αυτοκρατορικό Λεξικό της Βίβλου, που έχει εκδώσει ο Βρεττανός λόγιος σε ζητήματα της Γραφής Φαίρμπεϊρν. Αλλά και ο Κλαρκ, επίσης, στο βιβλίο του Σχόλια υποστηρίζει την άποψι ότι, τουλάχιστον κατά περιπτώσεις, ο Μιχαήλ αναφέρεται στον Ιησού Χριστό.

Σχετικά με τη Γραφική μαρτυρία, σημειώστε, ευθύς από την αρχή, αυτή ακριβώς τη σημασία του ονόματος ‘Μιχαήλ’, δηλαδή, «Ποιος είναι όμοιος με τον Θεό;» Δεν υπάρχει κανένας άλλος, στον οποίον το όνομα αυτό θα μπορούσε τόσο κατάλληλα να εφαρμοσθή όσο στον Ιησού, είτε προτού έλθη στη γη ή μετά την ανάληψί του. Μόνον αυτός περιγράφεται ως η «εικών του Θεού», «το απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού», και ως η «εικών του Θεού του αοράτου.»​—2 Κορ. 4:4· Εβρ. 1:3· Κολ. 1:15.

Σημειώστε, περαιτέρω, τον τίτλον του «αρχάγγελος». Ο όρος αυτός συναντάται μόνον δυο φορές στις Γραφές, στην 1 Θεσσαλονικείς 4:16 και στην επιστολή Ιούδα 9. Το πρόθεμα «αρχ—» εδώ σημαίνει «πρώτιστος, κυριώτερος, μέγας». Είναι βέβαιον ότι, τόσο πριν από την έλευσί του στη γη ως ανθρώπου όσο και μετά την επάνοδο του στον ουρανό, ο Ιησούς είναι ο κυριώτερος ή πρώτιστος από όλα τα πνευματικά πλάσματα του Θεού ή αγγέλους. Οι Τριαδισταί πιθανόν να θεωρούν ότι η άποψις αυτή υποβιβάζει το «Δεύτερον Πρόσωπον της Τριάδος», αλλά, όταν δεχθούμε τη μαρτυρία της Γραφής ότι ο Ιησούς ήταν «η αρχή της κτίσεως του Θεού» και ο «πρωτότοκος πάσης κτίσεως», δεν θα έχωμε κανένα δισταγμό στο να εφαρμόσωμε σ’ αυτόν τον όρο αρχάγγελος.​—Αποκάλ. 3:14· Κολ. 1:15.

Από τις πέντε περιπτώσεις, που αναφέρονται στον πνευματικόν άρχοντα ή αρχάγγελον Μιχαήλ​—υπάρχουν, επίσης, δέκα περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται σε διάφορα ανθρώπινα πλάσματα το όνομα αυτό—​οι πρώτες δύο βρίσκονται στο Δανιήλ 10:13, 21.

Εδώ δείχνεται ότι είναι ένας ισχυρός άγγελος σώζοντας από τη λαβή ενός δαιμονικού άρχοντος του Σατανά ένα άγγελο του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος είχε σταλή στον Δανιήλ μ’ ένα άγγελμα παρηγορίας. Εκεί ο Μιχαήλ αναφέρεται, επίσης, ως άρχων του Δανιήλ, όπως ακριβώς και στο Δανιήλ 12:1 αποκαλείται ως «ο άρχων ο μέγας, ο ιστάμενος υπέρ των υιών του λαού σου.» Αυτό είναι σε συμφωνία με το Έξοδος 32:34 και άλλα όμοια Γραφικά εδάφια, που λέγουν ότι ο Θεός είχε προσδιορίσει τον άγγελόν του να οδηγήση τον Ισραήλ. Αυτό διασαφηνίζει γιατί ο «Μιχαήλ ο αρχάγγελος, ότε αγωνιζόμενος με τον διάβολον εφιλονείκει περί του σώματος του Μωυσέως.» Η πλήρης δύναμις της από μέρους του Ιούδα καταδίκης των στασιαστών, γίνεται, παράλληλα, προφανής, όταν σημειώσωμε ότι ούτε και ο Ιησούς Χριστός ακόμη, το πιο υψηλό από όλα τα πλάσματα του Θεού, δεν ετόλμησε να εκφέρη βλάσφημη κατηγορία κατά του Διαβόλου, αλλά είπε: «Ο Ιεχωβά να σε επιτιμήση.»​—Ιούδ. 9, ΜΝΚ· Ζαχ. 3:2.

Και τελικά έχομε το Αποκάλυψις 12:7, 8, όπου διαβάζομε: «Και έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ· ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος, και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού. Και δεν υπερίσχυσαν.» Τα συμφραζόμενα ομιλούν για τη γέννησι της βασιλείας του Θεού, της οποίας βασιλεύς είναι ο Ιησούς Χριστός και καθορίζουν την ταυτότητα του δράκοντος ως του Σατανά του Διαβόλου. Βέβαια, ο Ιησούς ως Βασιλεύς θα ήταν εκείνος που θα προέβαινε σε δράσι κατά τη γέννησι της βασιλείας του Θεού, όπως ακριβώς ο Δαβίδ προέβη σε δράσι κατά των εχθρών του, όταν αυτός έγινε βασιλεύς. Δεν εδήλωσε ο Ιησούς, όταν ανεστήθη, ότι ‘εδόθη σ’ αυτόν πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης’; Μήπως ο Ψαλμός 110:1, 2 δεν εντέλλεται σ’ αυτόν να ‘κατακυριεύη εν μέσω των εχθρών του’; Και ο απόστολος Παύλος δεν μας δείχνει, στο Εβραίους 2:14, ότι ο Ιησούς είναι εκείνος, που θα καταστρέψη τον Διάβολον, καθοριζομένης έτσι της ταυτότητος του αγγέλου του αναφερομένου στην Αποκάλυψι 20:1, ως εκείνου που θα δέση τον Διάβολο;

Όλα τα σχετικά Γραφικά εδάφια μαρτυρούν μ’ ενότητα, ότι ο Μιχαήλ δεν είναι κανείς άλλος από τον Ιησού Χριστό, τόσο πριν γίνη ανθρωπος, όπως στο Δανιήλ 10:13, 21 και Ιούδας 9, όσο και μετά την ανάληψί του στον ουρανό, όπως στο Δανιήλ 12:1 και Αποκάλυψις 12:7.