Μια Μελέτη Κάθε Βράδυ
«ΠΡΙΝ από τέσσερα χρόνια ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά ήλθε στην πόρτα μου. Έγινα συνδρομητής στα περιοδικά Ξύπνα! και Σκοπιά, αλλά σε λίγο μετεκόμισα σε νέα διεύθυνσι. Όταν επανήλθε ο Μάρτυς, ασφαλώς θα διηρωτάτο πού είχα πάει.
»Μολονότι δεν είχα ιδεί άλλον Μάρτυρα έως προ έξη μηνών—μετά τριάμισυ χρόνια αφότου έγινα συνδρομητής—καθόσον περνούσε κάθε χρόνος ανενέωνα τακτικά τις συνδρομές για τα πολύτιμα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα!
»Εν τω μεταξύ άρχισα μια συμμελέτη με τη σύζυγό μου και τα δύο νεαρά τέκνα μου. Επί τρία χρόνια συμμελετούσαμε κάθε βράδυ της εβδομάδος, εκτός μόνον όταν είχαμε επισκέπτας, πράγμα πολύ σπάνιο, και τότε εδίναμε μαρτυρία στους επισκέπτας.
»Η Σκοπιά της 15ης Αυγούστου 1960 είχε μια μεγάλη επίδρασι στη ζωή μου. Το άρθρο ‘Τι Με Εμποδίζει Να Βαπτισθώ;’ μ’ έκαμε να υποβάλω στον εαυτό μου αυτό το ερώτημα. Διεπίστωσα ότι δεν υπήρχε τίποτα εκτός από το ότι δεν υπήρχε ένας αφιερωμένος Μάρτυς για να με βαπτίση, και σκέφθηκα ότι ίσως είχα ανάγκη τόσης γνώσεως όσης είχε κι ο Ιησούς Χριστός όταν εβαπτίσθη. Συνεπέρανα, εν τούτοις, ότι, αν εύρισκα ένα Μάρτυρα, θα μπορούσα να τον παρακαλέσω να με διδάξη περισσότερα πράγματα και τότε θα εγνώριζα αρκετά ώστε να ζητήσω να βαπτισθώ.
»Εννέα μήνες μετά την έκδοσι της Σκοπιάς περί βαπτίσματος, ένας Μάρτυς ήλθε και με βρήκε στο σπίτι ένα απόγευμα. Τόσο ευτυχής ήμουν, ώστε κι αυτός θα εξεπλάγη πολύ όταν τον παρεκάλεσα ευθύς να περάση μέσα και να μου διδάξη περισσότερα περί της Αγίας Γραφής. Από τότε είχαμε μια τακτική οικιακή Γραφική μελέτη κάθε εβδομάδα. Σε λίγο κατενόησα ότι δεν ήταν ανάγκη και, πραγματικά, ήταν αδύνατο να έχω τόση γνώσι όση είχε κι ο Ιησούς προτού βαπτισθώ. Ο Μάρτυς που συμμελετούσε μαζί μου ανέφερε ότι θα εγίνετο μια συνέλευσις στο Σώλσμπερυ και ότι θα εγίνετο εκεί βάπτισμα. Απεφάσισα να περιμένω ως τότε—λίγους μήνες ακόμη—για να βαπτισθώ.
»Τέλος ήλθε η μέρα στην οποία απέβλεπα τόσον καιρό. Πόσο μεγάλη ήταν η χαρά μου να βαπτισθώ επί τέλους, για να συμβολίσω την αφιέρωσι που είχα κάμει στην καρδιά μου, όταν ανέγνωσα το θαυμάσιο εκείνο τεύχος του περιοδικού περί βαπτίσματος πέρυσι! Φαντασθήτε, όμως, πόσο ευτυχής ήμουν βλέποντας την αγαπητή μου σύζυγο να βαπτίζεται δίπλα μου στη λίμνη. Αληθινά ο Ιεχωβά ευλόγησε τη συμμελέτη που είχα μαζί της, διότι εδώ αυτή ήταν ένα πιστοποιητικό της διακονίας μου σ’ αυτή για τις θαυμάσιες αλήθειες της Γραφής, όπως μου απεκαλύφθησαν από τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! και τους στοργικούς μάρτυρας του Ιεχωβά. Μελετούμε ακόμη τακτικά κάθε βράδυ ως οικογένεια, και αναμένομε και οι δύο τον καιρό που θα γίνουν και τα παιδιά μας αφιερωμένοι Μάρτυρες, επίσης.
»Τώρα σκοπός μας είναι να πάμε γρήγορα και να υπηρετήσωμε εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγάλη σε άλλο έδαφος, όπου μπορούμε να χρησιμοποιήσωμε τη γνώσι μας της Πορτογαλικής γλώσσης.»—Αδελφός Φ., Νότιος Ροδεσία.