‘Επίσημος Πόλις’

Αφού οι στρατιώται έσωσαν τον απόστολο Παύλο από τον μαινόμενο όχλο στην Ιερουσαλήμ, ο χιλίαρχος τον ηρώτησε αν αυτός ήταν ο διαβόητος Αιγύπτιος στασιαστής. Ο Παύλος απήντησε ότι δεν ήταν αυτός: «Εγώ είμαι άνθρωπος Ιουδαίος εκ της Ταρσού, πολίτης επισήμου πόλεως της Κιλικίας.» (Πράξ. 21:39) Στους πολίτας της Ταρσού, ακόμη δε των πέριξ, η πόλις των δεν εθεωρείτο στερούμενη επισημότητος ή ασήμαντη. Αυτή ήταν όχι μόνο ένα σπουδαίο εμπορικό κέντρον αλλ’ επίσης ένα κέντρον διανοουμένων μ’ ένα φημισμένο πανεπιστήμιο. Ο Έλλην γεωγράφος Στράβων του πρώτου αιώνος (μ.Χ.) έγραψε στη Γεωγραφία του: «Ο λαός της Ταρσού είχε αφοσιωθή με τόσο ζήλο, όχι μόνο στη φιλοσοφία, αλλ’ επίσης σ’ όλο τον κύκλο της εκπαιδεύσεως γενικά, ώστε είχε υπερβή τας Αθήνας, την Αλεξάνδρεια, ή οποιοδήποτε άλλο μέρος που θα ήταν δυνατόν να κατονομασθή ότι εκεί υπήρχαν σχολές και εγίνοντο διαλέξεις φιλοσόφων.» Έχει εκταφή μια επιγραφή που ονομάζει την Ταρσό «η μεγάλη και θαυμασία μητρόπολις της Κιλικίας.» Πολλά από τα νομίσματα της Ταρσού έφεραν επιγραφή με τις λέξεις: «Ταρσός Μητρόπολις, Πρώτη, Ωραιοτάτη και Αρίστη.»​—Η Βίβλος ως Ιστορία, σελ. 380· Φώτα από το Αρχαίον Παρελθόν, σελ. 255· Η Βίβλος Ήταν Ορθή, κεφ. 24.