Προοπτική της Νέας Τάξεως Πραγμάτων του Θεού

Δεν υπάρχει ανάγκη να κάνετε όνειρα για το μέλλον. Διαβάστε τι λέγει ο Λόγος του Θεού γι’ αυτό.

ΠΟΙΟ προβλέπετε ότι θα είναι το μέλλον του ανθρώπου και της γης στα επόμενα χίλια περίπου χρόνια; Μερικοί προβλέπουν λήθη του παρελθόντος· άλλοι έχουν ρεμβώδη όνειρα ενός ευθυγραμμισμένου με το σημερινό ρεύμα επιστημονικού συστήματος πραγμάτων, που θα λειτουργή με την πίεσι ενός κουμπιού, με τον άνθρωπο κύριο όλων που θα τον περιβάλλουν. Άλλοι λέγουν ότι για τίποτε δεν θα είχαν πιο μικρή φροντίδα! Αλλά όλ’ αυτά είναι εσφαλμένες σκέψεις. Το σύστημα πραγμάτων της αύριον θα είναι ένα σύστημα, στο οποίον οι προσφιλέστερες επιθυμίες του ανθρώπου και οι σπουδαιότερες ανάγκες του θα ικανοποιηθούν αφθόνως, αλλά ο Θεός​—όχι ο άνθρωπος—​θα είναι ο απόλυτος κυρίαρχος αυτού του συστήματος.

Ναι, μια νέα τάξις, ένας τέλειος παράδεισος, είναι ήδη σε πορεία διαμορφώσεως. Η κυβέρνησίς της είναι τώρα σε λειτουργία· ένας πυρήν των μελλοντικών του κατοίκων συλλέγεται και εκπαιδεύεται· οδηγίες για μια αλλαγή προς ένα νέον τρόπο ζωής τίθενται τώρα σε εφαρμογή· και η λειτουργία σε πλήρη κλίμακα πρόκειται ν’ αρχίση στο εγγύς μέλλον. Ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης μάς βοηθεί να το καθορίσωμε αυτό, διότι του εδόθη μια εμπνευσμένη αποκάλυψις των γεγονότων του εικοστού αυτού αιώνος, που θα ωδηγούσε στην έξοδο της παλαιάς τάξεως και στην είσοδο της νέας. Στο όραμά του είδε ότι «έφυγεν η γη και ο ουρανός» από προσώπου του Θεού και δεν ευρέθη πλέον τόπος για την παρούσα πονηρία. Αυτό έπρεπε να λάβη χώραν στην αρχή της 1000ετούς περιόδου στην οποία ο Θεός θα κυβερνούσε τη γη με δικαιοσύνη, η δε Βιβλική προφητεία δείχνει ότι ο καιρός αυτός πλησιάζει γοργά. Ο Ιωάννης μάς λέγει «είδον ουρανόν νέον και γην νέαν», όπου «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών [των ανθρώπων], και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον.»​—Αποκάλ. 20:4, 11· 21:1, 4.

Μη νομίσετε, όμως, ότι αυτό είναι απλώς μια άλλη απόδοσις της «Σανγκρι-λά» του Χίλτον, ή της «Ουτοπίας» του Σερ Τόμας Μουρ. Ο απόστολος Ιωάννης είχε λόγους να πιστεύη, μάλιστα, να είναι απολύτως πεπεισμένος, ότι εκείνο που είδε σ’ αυτή την αποκάλυψι, θα εγίνετο πραγματικότης. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τους συγγραφείς Χίλτον και Μουρ. Σκεφθήτε απλώς τη λέξι «Ουτοπία». Είναι σύνθεσις των δύο Ελληνικών λέξεων που σημαίνουν «όχι» και «τόπος». Όταν τις βάλετε μαζί, τι έχετε; Ουτοπία! Η λέξις σημαίνει «Πουθενά»! Αλλά η νέα τάξις του Θεού δεν είναι ουτοπία. Ασφαλέστατα υπάρχει κάπου, με την κυβέρνησί της των «νέων ουρανών» να παρέχη ευλογίες στους ανθρώπους της «νέας γης». Να γιατί ο Θεός επεσφράγισε την όρασι του Ιωάννου με τον λόγον της εγγυήσεως του, λέγοντας: «Γράψον διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.»​—Αποκάλ. 21:5.

Μήπως είπατε ότι μόνον ένα θαύμα θα μπορούσε να το επιτελέση αυτό; Πολύ σωστά! Αλλ’ ο Δημιουργός της νέας τάξεως είναι Θεός θαυμάτων. Βεβαιώνοντας μας περί της ικανότητος του, δηλώνει: «Ιδού, εγώ είμαι ο Ιεχωβά, ο Θεός πάσης σαρκός· είναι τι πράγμα δύσκολον εις εμέ;» Σχετικά με τη θαυματουργική γέννησι του Ιησού, ο άγγελος του Θεού είπε στη Μαρία, «ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ.» (Ιερεμ. 32:27· Λουκ. 1:37) Οι δηλώσεις αυτές έχουν αποδειχθή αληθινές από τα θαύματα που εξετέλεσε ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, διότι πολλά, απ’ όσα αυτός έκαμε ενόσω ήταν στη γη, ήσαν αναλαμπές των θαυμάτων που θα λάβουν χώραν σε όλη τη γη στη νέα τάξι.

ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΟΨΙΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΘΟΥΝ

Εν πρώτοις, θα ήταν καλό να κατανοήσωμε γιατί συνέβαινε ώστε ο Ιησούς, ιδιαιτέρως, μπορούσε να εκτελή θαύματα τέτοια όπως ήσαν τα δικά του. Αντιλαμβάνεσθε, ότι η παρούσα δυστυχισμένη κατάστασις του ανθρώπου ανακύπτει βασικώς από ένα ακριβώς πράγμα​—είναι αμαρτωλός. Υπήρχε κάποτε καιρός, που ο Αδάμ δεν ήταν αμαρτωλός και τότε το περιβάλλον του ήταν τέλειο. Αν τότε μπορούσε κάποιος να πληροφορήση τον Αδάμ ότι αργότερα η γη θα γέμιζε από πονηρία και από δυστυχείς, ασθενείς και εκφυλισμένους ανθρώπους, ο Αδάμ θα το εύρισκε δύσκολο να το πιστέψη· δεν θα ήξερε για ποιο ζήτημα μιλούσε αυτό το άτομο. Αλλ’ εφ’ όσον εμείς σήμερα έχομε συλληφθή και γεννηθή στην αμαρτία και ζούμε μια αμαρτωλή ζωή, μπορεί να μας είναι δύσκολο να πιστεύσωμε ότι κάποτε υπήρχε, και ότι θα υπάρξη πάλιν, ένα τέλειο σύστημα πραγμάτων, σαν εκείνο που κάποτε απέλαυε ο Αδάμ. Αλλ’ εφ’ όσον η αλλαγή από το καλό προς το κακό ήλθε σε ύπαρξι με την αμαρτία, τότε μια μεταβολή από το κακό προς το καλό γίνεται δυνατή μόνο με την αφαίρεσι της αμαρτίας. Αυτό μπορεί να επιτευχθή μόνο μέσω του θυσιαστικού θανάτου του Ιησού, του τελείου ανθρώπου. Γνωρίζοντας τούτο, αυτός άρχισε μια θυσιαστική πορεία στον καιρό του βαπτίσματός του στον Ιορδάνη. Τούτο δεν θα ετελείωνε πριν από τον θάνατό του στο ξύλο του μαρτυρίου, αλλ’ εν τω μεταξύ η δύναμις του Θεού τον καθιστούσε ικανόν να εκτελέση θαύματα, που παρείχαν μια εικόνα των αιωνίων ευεργετημάτων, τα οποία επρόκειτο να έλθουν στους ανθρώπους, όταν η αξία της ανθρωπίνης θυσίας του θα επεξετείνετο κατ’ ευθείαν προς αυτούς. Αυτός ήταν ο λόγος, για τον οποίον ο Ιησούς κατά την εκτέλεσι πολλών θαυμάτων του μπορούσε να πη στα θεραπευμένα άτομα: «Συγκεχωρημέναι είναι εις σε αι αμαρτίαι σου.»​—Ματθ. 9:2.

Από τα τριάντα έξη ή περισσότερα θαύματα του Ιησού που έγιναν σε άτομα και αφηγούνται τα τέσσερα Ευαγγέλια, τα μισά τουλάχιστον απ’ αυτά ήσαν πράξεις φυσικής θεραπείας. Όταν ήταν σ’ ένα σπίτι στην Καπερναούμ, πλήθη ανθρώπων περιεκύκλωσαν το οίκημα όπου διέμενε. Στην προσπάθειά τους να τον προσεγγίσουν, τέσσερες άνδρες που μετέφεραν έναν παραλυτικό αφήρεσαν ένα μέρος της στέγης για να κατεβάσουν τον αβοήθητο ασθενή εκεί που ήταν ο Ιησούς. Πιθανώς, έπασχε από σοβαρά βλάβη του εγκεφάλου. Θα μπορούσε ο Ιησούς να κάμη κάτι γι’ αυτόν; Εν πρώτοις, του λέγει ότι οι αμαρτίες του συγχωρούνται, και κατόπιν: «Σηκώθητι, και έπαρε τον κράββατόν σου, και ύπαγε εις τον οίκόν σου.» Ο άνθρωπος υπήκουσε αμέσως.​—Μάρκ. 2:1-12.

Έχετε ιδεί ποτέ λεπρό; Υπήρχαν πολλοί απ’ αυτούς στις ημέρες του Ιησού και υπάρχουν πολλοί και σήμερα. Αλλά κανείς λεπρός δεν θα υπάρχη στη νέα τάξι του Θεού! Ακούστε την αφήγησι του Λουκά: «Και ενώ ήτο εν μια των πόλεων, ιδού άνθρωπος πλήρης λέπρας· και ιδών τον Ιησούν, έπεσε κατά πρόσωπον, και παρεκάλεσεν αυτόν, λέγων, Κύριε, εάν θέλης, δύνασαι να με καθαρίσης.» Ο Ιησούς το ήθελε αυτό, Άπλωσε το χέρι του να τον εγγίση, λέγοντας, «Καθαρίσθητι». Αμέσως η ασθένεια εξηφανίσθη. Μπορείτε να οραματισθήτε τον νέον Άρχοντα της γης να το επαναλαμβάνη αυτό χίλιες φορές, ένα εκατομμύριο φορές, αν παραστή ανάγκη, για να εξαλείψη τη λέπρα και οποιεσδήποτε άλλες πληγές;​—Λουκ. 5:12-14· Εβρ. 4:15.

Τι δύναμις του Ιησού επί της τυφλώσεως κατεδείχθη ωρισμένες φορές, αλλ’ ο τυφλός Βαρτίμαιος υπήρξε ένα εξαιρετικό παράδειγμα, διότι δεν άφησε μερικές δυσκολίες να παρεμποδίσουν τη θεραπεία του. Εξέφραζε μεγαλοφώνως την πίστι του στη θεραπευτική δύναμι του Ιησού και «επέπληττον αυτόν πολλοί, δια να σιωπήση· αλλ’ εκείνος πολλώ μάλλον έκραζεν.» Η πίστις του ημείφθη. Ο Ιησούς τον εκάλεσε και του αποκατέστησε την όρασί του. Αυτή θα είναι, επίσης, η μερίδα των κατά γράμμα τυφλών σήμερα που εκδηλώνουν ισχυρή πίστι όμοια μ’ εκείνη που είχε ο Βαρτίμαιος και που εργάζονται για την είσοδο τους στη νέα τάξι του Θεού.​—Μάρκ. 10:46-52.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΔΑΙΜΟΝΕΣ, ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ

Στον κόσμο αυτόν, του οποίου άρχων αόρατος είναι ο Σατανάς, οι διανοητικές ασθένειες αφθονούν. Σε μερικές απ’ αυτές τις περιπτώσεις πρόκειται κυριολεκτικώς περί μανίας, που προκαλείται από δαίμονες, οι οποίοι ενεργούν σήμερα μια από συμφώνου επίθεσι κατά της διανοίας των ανθρώπων. Αλλ’ ευθύς εξ αρχής στη νέα τάξι του Θεού, ένα από τα πρώτα πράγματα που θα κάμη ο Χριστός Ιησούς είναι να στερήση τον Σατανά και τους δαίμονές του από κάθε δύναμι. Αυτό εξετέθη προφητικά για μας στην όρασι του Ιωάννου για την οποία έχομε μιλήσει. Ο Σατανάς και οι λεγεώνες των δαιμόνων του θα ριφθούν στην άβυσσο, «δια να μη πλανήση τα έθνη πλέον.» (Αποκάλ. 20:1-3) Διότι, ακόμη και όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, εξετέλεσε θαύματα που έδειχναν τη δύναμί του επάνω στις δαιμονικές δυνάμεις. Στον Μάρκο 5:1-20 βρίσκομε την αφήγησι τη σχετική μ’ έναν άνθρωπο που είχε καταληφθή όχι από έναν, αλλ’ από πολλούς δαίμονες. Ο Ιησούς τους εξέβαλε από τον άνθρωπο.

Απ’ όλους τους εχθρούς του ανθρώπου ο θάνατος είναι ο πιο ανηλεής. Τα προσφιλέστερα όνειρα και επιτεύγματα του ανθρώπου καταρρέουν ενώπιον του θανάτου. Αλλ’ ακόμη και από κείνους που είναι ήδη νεκροί πολλοί θα επανέλθουν στη ζωή στο νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού. Ο Ιησούς είπε, «Τούτο . . . είναι το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός, παν ό,τι μοι έδωκε, να μη απολέσω ουδέν εξ αυτού, αλλά να αναστήσω αυτό εν τη εσχάτη ημέρα.» Γνωρίζοντας ο Ιησούς ότι τα έργα μιλούν δυνατώτερα από τα λόγια, έκαμε σαφή την ιδιότητα του με πειστικές επιδείξεις. Η πιο συγκινητική απ’ όλες ήταν η ανάστασις του φίλου του Λαζάρου, Ένα πτώμα τεσσάρων ημερών, που είχε αρχίσει να αποσυντίθεται, ένα σώμα μακράν πάσης ανθρωπίνης βοηθείας, που επέστρεφε στο χώμα, ανέζησε με μια ανάστασι, όταν ο Ιησούς ανέκραξε: «Λάζαρε, ελθέ έξω!» Τι χαρά φέρνει αυτό στις καρδιές μας καθώς βλέπομε από τώρα τους νεκρούς μας, στο νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού, να ανταποκρίνωνται, επίσης, σ’ αυτή την ίδια, σαν εντολή, πρόσκλησι!​—Ιωάν. 6:39· 11:1-44.

Ο Ιεχωβά υπόσχεται πλούσια, ευτυχισμένη ζωή στη νέα του τάξι. Το ότι αυτή η ζωή δεν θα προβάλλη κανένα πρόβλημα, κατεδείχθη με την ικανότητα του Ιησού να κάνη προμήθειες οσάκις παρουσιάζετο ανάγκη. Το πρώτο του θαύμα, που εξετελέσθη στην εορτή του γάμου της Κανά, επρομήθευσε περίπου 100-150 γαλλόνια κρασιού της καλυτέρας ποιότητος! Δεν υπάρχει φόβος να σημειωθή έλλειψις τροφίμων, όταν ένας διαβάση με τι τρόπο ο Ιησούς έθρεψε πέντε χιλιάδες άνδρες εκτός των γυναικών και των παιδιών. Με τι; Με τίποτ’ άλλο από πέντε άρτους και δύο ψάρια! Το θαύμα αυτό πρέπει να είχε κάμει βαθιά εντύπωσι στις διάνοιες των μαθητών του, διότι είναι το μόνο που αναγράφεται από όλους τους ευαγγελιστάς.​—Ματθ. 14:14-22· Ιωάν. 6:1-13.

Ίσως ν’ απορήτε πώς θα είναι δυνατόν όλο αυτό να επιτευχθή σε παγγήινη κλίμακα. Μήπως θα πρέπει ο Ιησούς να επιστρέψη στον πλανήτη μας και να δαπανήση πολλά χρόνια πηγαίνοντας από έναν τόπο σε άλλον για να θεραπεύση πληγές και ασθένειες; Όχι, δεν είναι ανάγκη να είναι ο Ιησούς προσωπικώς παρών για να λάβη χώραν το θεραπευτικό του έργο. Ο Ιησούς εθεράπευσε τον δούλο ενός αξιωματικού του στρατού αν και δεν τον είχε αντικρύσει ποτέ. Το επανέλαβε αυτό με την κόρη μιας Φοίνισσας γυναίκας και τον γυιό ενός ευγενούς στην Καπερναούμ. (Ματθ. 8:5-13· 15:22-28· Ιωάν. 4:46-54) Τώρα, που είναι στον ουράνιο θρόνο του, ‘του έχει δοθή κάθε εξουσία στον ουρανό και στη γη’. (Ματθ. 28:18) Από τα ουράνια ύψη ο Ιησούς και οι άγγελοι, που είναι στη διάθεσί του, έχουν πρόσοδο σε όλα τα μέρη του σύμπαντος. Απ’ εκεί μπορεί να διαμοιράση σε πιστούς ανθρώπους ανά την υδρόγειο τα οφέλη της απολυτρωτικής του θυσίας. Θα σημειωθή μια βαθμιαία πρόοδος όλων των πιστών ανθρωπίνων πλασμάτων προς την τελειότητα, που θα επιτευχθή με θαυματουργικό τρόπο, διότι οι άνθρωποι θα παύσουν να πεθαίνουν. Η υγεία θα σημειώση σταθερή βελτίωσι. Θα παρέλθουν οι πόλεμοι, τα φυλετικά προβλήματα και κάθε είδους καταπίεσις. Η νέα τάξις του Θεού θα είναι ένα διαρκές θαύμα από την έναρξί της.