Εντυπωσιάσθηκαν από Ό,τι Είδαν
♦ Προσφάτως μια κυρία ετηλεφώνησε στον αρμόδιον επί της υποδοχής των Κεντρικών Γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά, στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης. Ερώτησε: «Θα μπορούσατε, παρακαλώ, να μου πήτε κάτι για τους μάρτυρας του Ιεχωβά και τις πεποιθήσεις των; Είμαι της Ιουδαϊκής πίστεως, αλλ’ αισθάνομαι την ανάγκη πνευματικής ενισχύσεως. Έχω ακούσει για τις μεγάλες συνελεύσεις σας και παρατηρώ πώς ο λαός συρρέει στην οργάνωσί σας. Θα ήθελα να γνωρίζω τι έχετε για να προσελκύετε τόσο πολλούς. Έχω ζήσει σ’ αυτή τη γειτονιά [σε απόστασι ολίγων τετραγώνων από τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας] είκοσι δύο χρόνια, και σας έχω παρακολουθήσει ν’ αυξάνετε από το τίποτε σε μια ανθηρή οργάνωσι. Οι δικοί σας μ’ επεσκέπτοντο τακτικά μια φορά την εβδομάδα περίπου, και η απάντησίς μου πάντοτε ήταν, ‘Δεν ενδιαφέρομαι’. Τώρα έφθασα στο σημείο της ζωής μου, όπου αισθάνομαι την ανάγκη να γνωρίσω περισσότερα για τους μάρτυρας του Ιεχωβά.»
Επειδή ήταν δύσκολο να εξηγηθούν οι διδασκαλίες των μαρτύρων του Ιεχωβά από το τηλέφωνο, ο αρμόδιος του Οίκου Μπέθελ έκαμε διευθετήσεις να επισκεφθή αυτή την κυρία την επόμενη Κυριακή. Η κυρία είπε στον Μάρτυρα περί του πώς αυτή παρακολουθούσε διάφορες εκκλησίες και πάντοτε απήρχετο αισθανόμενη τον εαυτό της πιο αδύνατο απ’ ό,τι ήταν προτού πάη εκεί. Όταν εζήτησε υποβοήθησι από ένα Διαμαρτυρόμενο κληρικό, η απάντησίς του ήταν, «Λοιπόν, Κα Π————, δεν μπορώ να έλθω και να σας βοηθήσω, αλλ’ αν πραγματικά θέλετε κάτι να κάμετε, μπορείτε ν’ απαντήσετε στο τηλέφωνο της εκκλησίας επί δύο ώρες την εβδομάδα.» Αυτό ήταν πολύ αποκαρδιωτικό σ’ αυτήν, μολονότι είπε ότι ποτέ δεν ησθάνθη καλή υποδοχή στην εκκλησία διότι δεν μπορούσε να παραδεχθή τον Ιησούν ως τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό, κι έτσι πολύ μέρος της «Χριστιανοσύνης» είχε ειδωλολατρική βάσι. Τώρα το ερώτημά της ήταν, «Τι πρέπει να κάμω για να ταυτισθώ με σας;» Έγιναν διευθετήσεις για μια Γραφική μελέτη· έλαβε το βιβλίο Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο στον Αποκαταστημένο Παράδεισο και τη Μετάφρασι Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών, παρακολούθησε δε και τη δημόσια ομιλία στην Αίθουσα Βασιλείας την ίδια εκείνη Κυριακή. Τώρα παρακολουθεί τις συναθροίσεις τακτικά κι απολαμβάνει μια εβδομαδιαία Γραφική μελέτη. Το σχόλιό της για τους μάρτυρας του Ιεχωβά που συμμελετούν με αυτήν είναι: «Αυτοί αληθινά με ποιμαίνουν». Αυτό καταδεικνύει μια από τις πλούσιες αμοιβές της επιμελούς εκζητήσεως προς διατροφήν των «προβάτων», μολονότι μπορεί να σημαίνη επανεπισκέψεις από έτος σε έτος, ακόμη δε και μια φορά την εβδομάδα, για να μιλούμε στους άλλους περί της βασιλείας του Θεού.—Ιωάν. 21:17.
♦ Μια από τους μάρτυρας του Ιεχωβά στη Νέα Ιερσέη αφηγείται πώς εβοήθησε μια ενδιαφερόμενη γυναίκα, η οποία είχε προμηθευθή τη Μετάφρασι Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών και το βιβλίο Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο στον Αποκαταστημένο Παράδεισο: «Την προσεκάλεσα σε μια ομιλία στην Αίθουσα Βασιλείας· ήλθε και την απήλαυσε τόσο ώστε άρχισε να παρακολουθή όλες τις συναθροίσεις. Την ερώτησα αν θα ήθελε να πάη μαζί μου σε Γραφικές μελέτες που είχα· εδέχθη. Αργότερα μ’ ερώτησε πότε θα μπορούσε ν’ αρχίση να λαμβάνη μέρος στο έργον από πόρτα σε πόρτα. Ύστερ’ από δυο μήνες περίπου, αφότου μετέσχε για πρώτη φορά στη διακονία του αγρού, την προσεκάλεσα να επισκεφθή το εργοστάσιο της Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν. Έλαβε άδεια μιας ημέρας από την εργασία της. Έχω μια επιστολή της που εκφράζει τις σκέψεις της από την επίσκεψι. Λέγει εν μέρει:
»‘Σήμερα είδα άνδρες και γυναίκες να εργάζωνται και να ζουν μαζί σε αρμονία και ειρήνη του Παραδείσου, για τον οποίον μας δίδεται υπόσχεσις στις Γραφές. Μπορεί να υπάρξη ένας τέτοιος Παράδεισος σ’ αυτόν τον κόσμο όπως είναι σήμερα; Μπορεί να θέσετε αυτό το ερώτημα κατ’ επανάληψιν. Αλλ’ εμείς στην κοινωνία του Νέου Κόσμου γνωρίζομε την απάντησι. Την είδα η ιδία σήμερα για πρώτη φορά. Προσεκλήθηκα να επισκεφθώ το εργοστάσιο της Σκοπιάς, όπου εκτυπώνονται τα έντυπα που λέγουν στους ανθρώπους τις διδασκαλίες του Ιεχωβά. Ο,τι είδα ήταν κάτι που ξεπερνούσε και τα πιο τολμηρά όνειρά μου περί του τι μπορούν άνθρωποι να κατορθώσουν υπό την καθοδηγία και τις ευλογίες του Ιεχωβά. Ένας επισκέπτης, όπως ήμουν εγώ, θα κατεπλήσσετο με την τάξι και καθαρότητα του χώρου, και με τη σκέψι ότι κάθε εργαζόμενος είναι ένας διάκονος του Ιεχωβά. Αληθινά είναι σαν το ισχυρό χέρι του Ιεχωβά που γράφει τον λόγον Του στα έθνη όλης της γης. Αν είχα καμμιά αμφιβολία στη διάνοιά μου περί του ότι είμαι ένας Μάρτυς, ύστερ’ απ’ όσα παρετήρησα σήμερα εξέλιπε τόσο γοργά ώστε είμαι πρόθυμη τώρα περισσότερο από άλλοτε ν’ αφιερωθώ στον Ιεχωβά για να μπορέσω να γίνω κι εγώ μία διάκονος του λόγου Του’.»
Και σε άλλα μέρη, επίσης—στην Ευρώπη, Αφρική, Νότιο Αμερική και Ανατολή—η Εταιρία Σκοπιά έχει τυπογραφικές εγκαταστάσεις, όπου εκδίδονται έντυπα. Οι 1.461 διωρισμένοι διάκονοι, που προσεφέρθησαν να εργασθούν σ’ αυτές τις εγκαταστάσεις και στα γραφεία των τμημάτων της Εταιρίας γύρω στον κόσμο, όλοι θεωρούν ως ένα προνόμιο να υπηρετούν μ’ αυτόν τον τρόπο για να προάγουν τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού.