Η Εργασία Είναι Ευλογία

Η ΕΡΓΑΣΙΑ είναι ευλογία; Ναι, όταν θεωρήται ορθώς και αν δεν είναι πολύ φορτικές οι συνθήκες, η εργασία είναι ευλογία. Αυτό είναι αληθές γι’ αρκετούς λόγους, ακριβώς δίχως δείχνουν οι Γραφές και τα πράγματα.

Η Γραφή μάς λέγει ότι ο Θεός κι ο Ιησούς Χριστός είναι εργάται και ότι είναι ευτυχείς. Σχετικά δε με την ευλογία της εργασίας, ένας σοφός βασιλεύς της αρχαιότητος, ο Σολομών, είπε κάποτε: «Ιδού τι είδον εγώ αγαθόν· είναι καλόν να τρώγη τις και να πίνη, και να απολαμβάνη τα αγαθά όλου του κόπου αυτού, τον οποίον κοπιάζει υπό τον ήλιον, . . . και να ευφραίνεται εις τον κόπον αυτού.» «Είναι χάρισμα Θεού.»—Εκκλησ. 5:18, 19· 3:13.

Εν πρώτοις, η εργασία είναι ευλογία διότι δι’ αυτής μπορούμε ειλικρινά ν’ αντιμετωπίσωμε τις ανάγκες μας. Και μάλιστα, υπάρχει περισσότερη ικανοποίησις στο να κερδίση κανείς κάτι παρά να το λάβη ως δώρον. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εργασία, που εκτιμά ο άνεργος, ο οποίος ειλικρινά την εκζητεί, είναι ευλογία. Εν τούτοις, αν ένας έχη την ευκαιρία να εργασθή, αλλά δεν θέλη να εργασθή, ο κανών της Γραφής είναι «μηδέ ας τρώγη.»—2 Θεσ. 3:10.

Η ιδιότης της εργασίας ως ευλογίας δεν περιορίζεται στο ότι μας παρέχει εκείνα που χρειαζόμεθα κατά υλικόν τρόπον—τροφή, ιματισμό, στέγη, ψυχαγωγία, και λοιπά. Χρειαζόμεθα την εργασία για την ίδια μας ευεξία, τόσο του σώματος όσο και της διανοίας. Ο Δημιουργός μάς επροίκισε με την ικανότητα για εργασία, φυσική και διανοητική, για πραγματική δε ικανοποίησι κι ευχαρίστησι, πρέπει να κάνωμε χρήσι των χαρισμάτων, με τα οποία έχομε προικισθή. Γι’ αυτό, εκείνος, που κερδίζει τον άρτον του πρωτίστως με τη διανοητική του ικανότητα παρά με τη χρήσι των μελών του σώματος του, διαπιστώνει ότι, για να είναι υγιής, πρέπει να κάνη μια φυσική άσκησι.

Καλώς έχει παρατηρηθή: «Η εργασία αποτελεί για έναν άνθρωπο τόση ανάγκη όση και η τροφή κι ο ύπνος.» Είναι, πραγματικά, η καλύτερη δικαιολογία για τροφή και ύπνο. Όσο απολαμβάνομε ένα Σαββατοκύριακο ή ένα Σάββατο αναπαύσεως ή μια πολύ αναγκαία διακοπή, δεν θα μπορούσαμε ν’ απολαμβάνωμε την ανάπαυσι επ’ αόριστον. Ω, μπορεί να εσκέπτεσθε, είθε να μην είχα ανάγκη να πάω στη δουλειά Δευτέρα πρωί! Ή, είθε να είχα τόσες εβδομάδες διακοπών όσες θα ήθελα! Όλα καλά κι όμορφα για λίγες μέρες ή εβδομάδες, αλλά σε λίγο θα ποθούσατε απλώς να κάμετε κάτι χρήσιμο.

Δεν μπορούμε να διαφύγωμε. Χρειαζόμεθα τη χαρά και την ικανοποίησι, που προέρχονται από το να κάνωμε καλή και χρήσιμη εργασία. Σ’ αυτό εξεικονίζομε τον Δημιουργό μας, διότι ο λόγος του μας λέγει ότι, όταν επερατώνετο η δημιουργία: «Είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε· και ιδού, ήσαν καλά λίαν.» Είναι αληθές ότι δεν μπορεί ο καθένας να έχη την εργασία που θα επιθυμούσε πολύ να κάμη. Πιθανώς μια τέτοια εργασία δεν ζητείται ή δεν αποδίδει επαρκώς· ή μπορεί ένας να μην έχη τ’ αναγκαία προσόντα, όπως ο δεύτερος βιολιστής που θα ήθελε να διευθύνη την ορχήστρα.—Γέν. 1:31.

Αλλ’ ο καθένας μπορεί να δείξη ενδιαφέρον, και πρέπει να δείξη, στην εργασία που κρίνει αναγκαίο να κάμη για να κερδίση τα προς το ζην αυτού και εκείνων που εξαρτώνται απ’ αυτόν. Σπουδαιότατο είναι το να θεωρήται η εργασία σας έντιμη και να παρίσταται ανάγκη να γίνη. Θεωρείτε την ως να σας παρουσιάζη μια πρόκλησι να κάνετε πάντοτε ποιοτικώς καλύτερη εργασία ή να την κάνετε πάντοτε με περισσότερη απόδοσι, είτε επαγγελματίας είσθε είτε εργάτης, είτε υπάλληλος γραφείου είτε οικοδέσποινα. Δοκιμάστε τη χαρά και την ικανοποίησι, που προέρχονται από την εκτέλεσι μιας καλής εργασίας, είτε πρόκειται για δακτυλογράφησι μιας εμπορικής επιστολής, είτε για επισκευή ενός εξαρτήματος μηχανήματος, είτε για μαγείρευμα φαγητού, είτε για καθαρισμό δωματίων.

Επειδή πάρα πολλοί παραλείπουν να εκτιμήσουν την ευλογία που μπορεί να φέρη η εργασία, όταν θεωρήται μ’ αυτόν τον τρόπο, σήμερα ολοένα περισσότερο η έμφασις τίθεται μόνο στα ημερομίσθια ή μισθό που λαμβάνεται, στα πλούσια οφέλη και στις περιωρισμένες ώρες. Αυτό δεν ισοδυναμεί με ευτυχία, αλλά καταλήγει μάλλον σε απόγνωσι. Πώς; Διότι όσο περισσότερα λαμβάνουν, τόσο περισσότερα ζητούν, όπως μπορεί να παρατηρηθή από τις ολοένα μεγαλύτερες απαιτήσεις πολλών σωματείων· και όσο λιγώτερες ώρες δαπανούν τόσο λιγώτερο θέλουν να εργάζωνται, όπως μπορεί να παρατηρηθή από την αναταραχή που εδημιουργήθη τον τελευταίο αυτόν καιρό στο Κογκρέσσο των Ηνωμένων Πολιτειών για μια εβδομάδα τριάντα δύο ωρών.

Η αλήθεια των ανωτέρω παρατηρείται στην περίπτωσι πολλών ατόμων, που ενασχολούνται σε δημιουργική εργασία, όπως είναι οι καλλιτέχναι και οι συγγραφείς. Απεδείχθη, επίσης, αληθινή σε περιπτώσεις πολλών επαγγελματιών, όπως είναι οι εκπαιδευταί και οι γενικοί χειροτέχναι, οι οποίοι θα μπορούσαν να στραφούν σε κάποια άλλη δράσι για περισσότερες απολαβές, αλλ’ οι οποίοι παραμένουν στο επάγγελμα των λόγω των αμοιβών, που δεν μπορούν να μετρηθούν σε χρήματα.

Οι εκδόται ενός από τα κυριώτερα περιοδικά των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν ως σκοπόν των να προάγουν την έξαρσι αυτής της αρχής. Σύμφωνα με ένα πρώην μέλος του συντακτικού προσωπικού, αντιβαίνει στον σκοπό τους ν’ απολύσουν ένα γραφέα άπαξ τον προσέλαβαν. Αντιθέτως, αν η εργασία του δεν είναι αρκετά καλή, του αναθέτουν την εκτέλεσι εργασίας σε κάποιο μαμούθειο σχέδιο, που ποτέ δεν σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν, και τελικά ο γραφεύς αποχωρεί λόγω καθαρής ματαιοπονίας και αισθήματος μη χρησιμότητός του. Το να λάβη απλώς την επιταγή της πληρωμής του δεν ήταν αρκετό· ο γραφεύς εχρειάζετο, επίσης, το εσωτερικό νόημα της ικανοποιήσεως ότι παράγει κάτι το άξιον λόγου.

Πουθενά, όμως, δεν αληθεύει περισσότερο το ότι η εργασία είναι μια ευλογία απ’ όσο αληθεύει στο έργον του ανθρώπου του Θεού, στη Χριστιανική διακονία, διότι, μήπως δεν εφαρμόζεται και στην περίπτωσι αυτή η αρχή ότι «μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη»; Βεβαίως! Κι όπως είπε, επίσης, ο Ιησούς: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με.» Μολονότι πολλοί παρατηρηταί συστέλλονται από τη σκέψι του να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι ή να στέκουν στις γωνίες των οδών κηρύττοντας τ’ αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού, όσοι ενασχολούνται με όλη τους την καρδιά σ’ αυτό το έργο βρίσκουν σ’ αυτό μια ευλογία που δεν μπορεί να παραβληθή με τίποτε άλλο.—Πράξ. 20:35· Ιωάν. 4:34.

Αφού, λοιπόν, η εργασία είναι ανάγκη να γίνη και πρέπει να εργασθήτε για ν’ αντιμετωπίσετε τις ανάγκες σας καθώς και για την ευεξία σας, ενδιαφερθήτε για την εργασία σας, απολαύσατε χαρά και ικανοποίησι από την εκτέλεσι καλής ποιοτικώς εργασίας. Τότε θα συμφωνήσετε ότι η εργασία είναι μια ευλογία, ακριβώς όπως ο Δημιουργός διευθέτησε να είναι!