Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Τα λόγια του Ιησού στα εδάφια Λουκάς 20:34-36 εφαρμόζονται στην επίγεια ανάστασι ή στην ουράνια ανάστασι των 144.000;—Γ. Δ., Αυστραλία.

Συχνά μας ζητούνται πληροφορίες γι’ αυτά τα εδάφια, τα οποία έχουν ως εξής: «Οι υιοί του αιώνος τούτου νυμφεύουσι και νυμφεύονται· οι δε καταξιωθέντες να απολαύσωσιν εκείνον τον αιώνα και την εκ νεκρών ανάστασιν, ούτε νυμφεύουσιν, ούτε νυμφεύονται· διότι ούτε να αποθάνωσι πλέον δύνανται· επειδή είναι ισάγγελοι· και είναι υιοί του Θεού, όντες υιοί της αναστάσεως.»

Είναι ευνόητο να ενδιαφέρωνται οι Χριστιανοί για τις ελπίδες του γάμου στην ανάστασι, εφόσον οι πιο ισχυροί ανθρώπινοι αισθηματικοί δεσμοί είναι συχνά οι δεσμοί ενός με τον σύντροφό του. Πολλοί πιστοί δούλοι του Θεού, οι οποίοι αποβλέπουν στο να ζήσουν για πάντα στη γη και των οποίων οι σύντροφοι έχουν πεθάνει, επιθυμούν να βρουν υποστήριξι στην ελπίδα των ότι θα μπορέσουν να ενωθούν και πάλι ως σύζυγοι στην ανάστασι. Χωρίς να είμεθα σκληροί απέναντι στα ειλικρινή των αισθήματα, οφείλομε να παραδεχθούμε ότι είναι προφανές ότι οι λόγοι του Ιησού εφαρμόζονται στην επίγεια ανάστασι, και δείχνουν ότι εκείνοι οι οποίοι θ’ αναστηθούν δεν θα νυμφεύονται ούτε θα ενωθούν και πάλι σε γαμήλιες σχέσεις με προηγούμενους συντρόφους.

Για να εκτιμήσωμε γιατί τηρείται αυτή η θέσις, θα ήταν ωφέλιμο να εξετάσωμε τη σειρά των λόγων του Ιησού. Θα ήταν χρήσιμο ν’ αναγνωσθούν τα εδάφια Ματθαίος 22:23-33. Σε μια προσπάθεια να περιπλέξουν τον Ιησού οι Σαδδουκαίοι έθεσαν ένα πρόβλημα: Μια Ιουδαία έχασε τον σύζυγό της προτού αποκτήση τέκνα. Σύμφωνα με τον νόμο του ανδραδελφικού γάμου που εδόθη στο Δευτερονόμιον 25:5-10, αυτή ενυμφεύθη τον αδελφό του αποθανόντος συζύγου της κι έφθασε να νυμφευθή και τους επτά αδελφούς χωρίς ν’ αποκτήση τέκνα, διότι ο καθένας από τους συζύγους πέθανε. Οι Σαδδουκαίοι ερώτησαν τίνος σύζυγος θα ήταν αυτή στην ανάστασι.—Λουκ. 20:28-33.

Οι Ιουδαίοι εγνώριζαν και ήλπιζαν σε μια επίγεια ανάστασι, μολονότι αυτοί οι εναντιούμενοι Σαδδουκαίοι δεν παρεδέχοντο την ελπίδα της αναστάσεως, η οποία εκτίθεται σαφώς στις Εβραϊκές Γραφές. (Ησ. 25:8· Ιώβ 14:13· Δαν. 12:13) Στην απάντησί του ο Ιησούς δεν απέφυγε ν’ απαντήση στην ερώτησί τους με το να κάμη λόγο για την ανάστασι σε ουρανία ζωή. Αυτοί είχαν παρουσιάσει ένα πρόβλημα που περιελάμβανε Ιουδαίους κάτω από τον Μωσαϊκό νόμο και οι οποίοι είχαν πεθάνει προτού ο Ιησούς ανοίξη τον δρόμο για ουράνια ζωή, και ο Χριστός λογικώς απήντησε μ’ αυτή την βάσι: «Εν τη αναστάσει ούτε νυμφεύονται, ούτε νυμφεύουσιν, αλλ’ είναι ως άγγελοι του Θεού εν ουρανώ.»—Ματθ. 22:30.

Δείχνοντας ακόμη ότι ο Ιησούς είχε υπ’ όψι του μία επίγεια ανάστασι, όπως εκτίθεται στα εδάφια Ματθαίος 22:31, 32 και Λουκάς 20:37, 38, ανεφέρθη στον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ και απέδειξε, με την πληροφορία που είχε δοθή στον Μωυσή στην καιομένη βάτο, ότι αυτοί οι πατριάρχαι επρόκειτο ν’ αναστηθούν εκ νεκρών. Αλλά, ποια Γραφική ελπίδα υπάρχει γι’ αυτούς τους άνδρες; Θα έχουν μια επίγεια ανάστασι, διότι πέθαναν προτού ο Ιησούς ανοίξη την οδό για ουράνια ζωή ή χορηγήση αυτή την ελπίδα σ’ ένα μικρό αριθμό από το ανθρώπινο γένος. (Ματθ. 11:11· Πράξ. 2:34· Εβρ. 10:19, 20) Έτσι όλη η συζήτησις εδώ περιστρέφεται σε μια επίγεια ανάστασι και όχι σε μια ανάστασι η οποία καταλήγει σε ζωή στον ουρανό μαζί με τους αγγέλους εκεί.

Αυτό το έχουν κατανοήσει και διδάξει οι μάρτυρες του Ιεχωβά από πολύν καιρό. Σε μια παλαιότερη έκδοσι του περιοδικού Η Σκοπιά της 15ης Νοεμβρίου 1904, σελίς 345 (στην Αγγλική), διαβάζομε σε μια εξέτασι αυτών των εδαφίων: «Πραγματικά η ενδοξασμένη Εκκλησία δεν θα νυμφευθή, αλλά δεν πρόκειται εδώ για την τάξι της Εκκλησίας, την τάξι της Νύμφης. Η ερώτησις δεν ανεφέρετο σε αγίους, αλλά σε κάθε κοινό Ιουδαίο κάτω από τον Νόμο. . . . Τίποτε στην παραβολή δεν άφηνε να εννοηθή ότι είτε η γυναίκα είτε κάποιος από τους συζύγους της ήσαν ακόλουθοι του Κυρίου.»

Πώς, λοιπόν, εκείνοι, οι οποίοι θα εγερθούν σε επίγεια ζωή, θα είναι όπως οι άγγελοι; Οι άγγελοι στον ουρανό δεν νυμφεύονται ούτε τεκνοποιούν για ν’ αναπαραγάγουν αγγελικούς απογόνους. Εν τούτοις μπορούν ν’ απολαμβάνουν ικανοποιητική συναναστροφή μαζί με μυριάδες άλλων πνευματικών πλασμάτων που υπηρετούν τον Θεό. Ομοίως, εκείνοι, οι οποίοι σ’ αυτό το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων αποδεικνύονται άξιοι αναστάσεως στη νέα τάξι του ερχομένου συστήματος πραγμάτων, δεν θα νυμφεύωνται για να παράγουν απογόνους. (2 Κορ. 4:4· Μάρκ. 10:30) Αμέσως μετά την ανάστασι γίνονται «υιοί του Θεού, όντες υιοί της αναστάσεως.» Ο ουράνιος «Πατήρ» των, αυτός ο οποίος τούς δίνει ζωή με το να τους αναστήση, έχει αποφασίσει ότι δεν θα νυμφευθούν, μολονότι θα είναι σε θέσι ν’ απολαμβάνουν από τα χέρια του πολλές άλλες ευλογίες, που η μικροτέρα των δεν θα είναι το προνόμιο της στενής και θερμής συναναστροφής με άλλους επιγείους δούλους του Θεού.

Επιπροσθέτως, εκείνοι, οι οποίοι θ’ αναστηθούν σε επίγεια ζωή και οι οποίοι αποδεικνύουν την ακεραιότητά των στον Θεό στη διάρκεια της χιλιετηρίδος και στην τελική δοκιμή που θ’ ακολουθήση, θ’ αναγνωρισθούν από τον Θεό ως δίκαιοι κι έτσι θα τους δοθή αιώνια ζωή. (Αποκάλ. 20:5, 7-10) Όταν μια φορά ο Ιεχωβά θα τους έχη ανακηρύξει δικαίους αναγνωρίζοντας την ανθρωπίνη τους τελειότητα και δικαιοσύνη, κανένα άλλο άτομο στον ουρανό ή στη γη δεν θα μπορή να τους καταστρέψη χωρίς την άδεια του Θεού και σύμφωνα με το θέλημά του. (Ρωμ. 8:33) Οι άγγελοι είναι θνητοί, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα καταστραφούν. (Ματθ. 25:41) Παρά την ιδιότητά των ως θνητών, οι πιστοί άγγελοι ζουν αιωνίως. Εκείνοι, οι οποίοι θ’ αναστηθούν σ’ επίγεια ζωή και οι οποίοι θ’ ανακηρυχθούν δίκαιοι από τον Θεό, θα ζουν και θα είναι ευλογημένοι από τον Ιεχωβά για πάντα μολονότι θα είναι θνητοί όπως οι άγγελοι.

Έτσι, ενώ αληθεύει ότι οι 144.000, οι οποίοι θ’ αναστηθούν σε ουράνια ζωή, δεν θα νυμφεύωνται, είναι προφανές ότι ο Ιησούς, σχολιάζοντας τα λόγια των εδαφίων Λουκάς 20:34-36, δεν μιλούσε γι’ αυτόν τον μικρό αριθμό εκείνων οι οποίοι πρόκειται ν’ αναστηθούν. Αλλά, μάλλον σύμφωνα με την ερώτησι, που είχε τεθή, μιλούσε για την επίγεια ανάστασι και για την κατάστασι των χιλιάδων εκατομμυρίων οι οποίοι θ’ αναστηθούν εκ νεκρών σ’ επίγεια ζωή.

Όπως αποδεικνύεται από την αλληλογραφία που έχομε λάβει, είναι δύσκολο για μερικούς να δεχθούν αυτό το συμπέρασμα λόγω της ισχυράς επιρροής των ανθρωπίνων συγκινήσεων. Μολονότι μπορούμε να δείξωμε ειλικρινώς συμπάθεια προς αυτούς, οι οποίοι έχουν χάσει συντρόφους στο θάνατο, οφείλομε εντίμως να παραδεχθούμε ότι το συμπέρασμα που συνεζητήθη ανωτέρω είναι εκείνο που υποδεικνύεται στις Γραφές. Εφόσον αυτό είναι όλο εκείνο που λέγει ο Λόγος του Θεού γι’ αυτό το ζήτημα, όταν μας ερωτούν τι λέγει η Γραφή σ’ αυτό το θέμα, δεν μπορούμε παρά να εξηγήσωμε τα πράγματα μ’ αυτό τον τρόπο.

Αν, ωστόσο, φαίνεται δύσκολο σε κάποιον να δεχθή αυτά το Γραφικό συμπέρασμα, είναι άρα γε φρόνιμο να ταραχθή κανείς γι’ αυτό το ζήτημα και ν’ αφήση αυτή την ερώτησι να παρέμβη στην πίστι του; Όχι, θα ήταν πολύ καλύτερα ν’ αφήση τα ζήτημα στα χέρια του Θεού. Ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός αγαθότητος, κατανοήσεως και ελέους. (Έξοδ. 34:6· Ιώβ 12:13· Ησ. 60:10) Δεν θα ενεργήση με άδικο τρόπο προς εκείνους που έχουν την εύνοιά του. Όπως ο Ελιού είπε στον Ιώβ, «βεβαίως ο Θεός δεν θέλει πράξει ασεβώς, ουδέ θέλει διαστρέψει ο Παντοδύναμος την κρίσιν.» (Ιώβ 34:12) Μολονότι οι άνθρωποι είναι πιθανόν να νομίζουν τώρα ότι θα έχουν ωρισμένες ανάγκες και επιθυμίες, εμείς προσωπικώς δεν έχομε ζήσει ποτέ κάτω από τις τέλειες συνθήκες που επιφυλάσσει ο Θεός για το ανθρώπινο γένος. Αυτός γνωρίζει τι χρειάζονται οι τέλειοι άνθρωποι, και μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι θα κάμη προμήθειες για όλες τις ανάγκες των ιδικών του ‘υιών της αναστάσεως,’ καθώς και γι’ αυτούς που θα επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα. Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι τα θεόπνευστα λόγια του Ψαλμού 145:16 θ’ αποδειχθούν τότε αληθή: «Ανοίγεις την χείρα σου, και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.» Αυτά που έχει υποσχεθή ο Θεός για εκείνους οι οποίοι τον αγαπούν και τον υπηρετούν πιστά, αιώνια ζωή με ειρήνη, υγεία, ευτυχία κι ευχαρίστησι, θα γίνουν απόκτημα όλων εκείνων οι οποίοι θα έχουν την επιδοκιμασία του στη νέα τάξι. Τι χαρά θα είναι να συναναστρέφεσθε με φίλους και συγγενείς ενωμένους με τους δεσμούς της Χριστιανικής αγάπης και της υπηρεσίας του Ιεχωβά. Αυτή θα είναι πραγματικά μια πλούσια και ικανοποιητική ζωή!

Η Γραφή δεν δίνει όλες τις λεπτομέρειες για την ανάστασι και για το πώς πράγματα όπως τα οικογενειακά ζητήματα και η ανατροφή τέκνων θα διευθετηθούν στη γη στο νέο σύστημα πραγμάτων. Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι, ωστόσο, ότι ο Ιεχωβά θα πράξη αυτό που είναι στοργικό και τελείως ορθό. Πραγματικά, θα κάμη ό,τι είναι τέλειο και δίκαιο σε βαθμό που οι ατελείς διάνοιές μας δεν μπορούν ούτε να συλλάβουν καν. Έτσι μπορούμε να βασισθούμε με πίστι στα λόγια του Μωυσέως στο εδάφιο Δευτερονόμιον 32:4: «Ο Βράχος, το έργα αυτού είναι τέλεια· διότι πάσαι αι οδοί αυτού είναι κρίσις· Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ· δίκαιος και ευθύς είναι αυτός.»