Πρόσεχε εις Σεαυτόν και εις την Διδασκαλίαν

«Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν· επίμενε εις αυτά. Διότι τούτο πράττων, και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους «ακούοντάς σε.»​—1 Τιμ. 4:16.

1. (α) Ποιος δημιούργησε την ομιλία, και σε τι την χρησιμοποίησε; (β) Πώς χρησιμοποίησε ο πρώτος άνθρωπος αυτό το δώρο επικοινωνίας;

ΜΟΛΙΣ λίγες λέξεις ύστερ’ από την έναρξι της αφηγήσεώς της, η Αγία Γραφή λέγει ότι ο Θεός ωμίλησε. Έδωσε δημιουργικές οδηγίες. Ωνόμασε τα έργα του. Ανέθεσε στα δημιουργήματά του έργο να κάμουν και καθώρισε όρια λειτουργίας. (Γεν. 1:1-25) Μέσα σε λίγες παραγράφους διαβάζομε ότι ο Ιεχωβά δημιούργησε τον άνδρα και την σύζυγό του. Ο Θεός έδωσε στον Αδάμ οδηγίες σχετικά με το ‘ξύλον της γνώσεως του καλού και του κακού.’ (Γεν. 2:16, 17) Ο Αδάμ ωμίλησε· η Εύα επανέλαβε αργότερα την οδηγία. «Έπλασε δε Ιεχωβά ο Θεός εκ της γης πάντα τα ζώα . . . και πάντα τα πετεινά . . . και έφερεν αυτά προς τον Αδάμ,» και ο άνθρωπος ωμίλησε: «Και έδωκεν ο Αδάμ ονόματα εις πάντα τα κτήνη, και εις τα πτηνά του ουρανού, και εις πάντα τα ζώα του αγρού.» (Γεν. 2:19, 20, ΜΝΚ) Όταν ο Ιεχωβά έφερε την πρώτη γυναίκα στον άνδρα, και αυτός ωμίλησε: «Τούτο είναι τώρα οστούν εκ των οστέων μου, και σαρξ εκ της σαρκός μου· αύτη θέλει ονομασθή ανδρίς, διότι εκ του ανδρός αύτη ελήφθη.» (Γεν. 2:23) Και από τότε σ’ όλα τα χρόνια οι άνθρωποι ομιλούν.

2. Είναι η γλώσσα πολύτιμη στον άνθρωπο; Με ποιους τρόπους;

² Η επικοινωνία μεταξύ ανθρωπίνων πλασμάτων υπήρξε ουσιώδης στον άνθρωπο όλ’ αυτά τα χρόνια. Προάγει τη μάθησι. Είναι αναγκαία για τη διδασκαλία. Μέσω της γλώσσης ο άνθρωπος μπορεί να έλθη σε διανοητική επικοινωνία με τα όμοια μ’ αυτόν πλάσματα. Η γλώσσα είναι το μέσον με το οποίον κάνομε γνωστές τις σκέψεις μας, τη χρησιμοποιούμε δε και ως ένα όργανο προσδιορισμού του τι έχει στο νου του το άλλο άτομο. Η ικανότης επικοινωνίας μέσω της ομιλουμένης γλώσσης αυξάνει καθώς το άτομο αναπτύσσεται. Λέγουν ακόμη ότι τα βρέφη αποκτούν ικανότητα να προφέρουν σαφέστερα καθώς τρώγουν πιο στερεή τροφή και ασκούν τους μυς της γλώσσης των. Ο απόστολος Παύλος, ένας ο οποίος ήταν ειδήμων στη χρήσι των λέξεων, είπε: «Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν.» (1 Κορ. 13:11) Γενικά ο άνθρωπος αγαπά να ομιλή, και πολλοί το πράττουν αυτό απλώς από ευχαρίστησι να ομιλούν. Θα ήταν αδύνατο στη διάρκεια της σύντομης ζωής του να εξετάση ο άνθρωπος όλα τα λόγια των ανθρώπων που έχουν γραφή και διαφυλαχθή ως την εποχή μας. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, με την εξέτασι και με τη χρήσι γίνεσθε πιο ικανός στη χρησιμοποίησι των λέξεων, και, όπως συμβαίνει με κάθε άλλη δραστηριότητα, η αυξανόμενη ικανότης φέρει μεγαλύτερη ικανοποιητική ευχαρίστησι.

3. (α) Τι καθιστά δυνατή την ομιλία; (β) Πώς η ικανότης μας να ομιλούμε μπορεί να χρησιμοποιηθή επωφελώς;

³ Ο Ιεχωβά, ο αριστοτέχνης σχεδιαστής και πλάστης του ανθρώπου, είναι εκείνος ο οποίος σας έχει χορηγήσει τα απαραίτητα εφόδια για την ομιλία· χείλη, γλώσσα και λάρυγγα, που υποστηρίζονται από το σώμα σας ως το όργανο που με την αντήχησι μπορεί να παράγη πλούσια, ευχάριστη μετάδοσι, η οποία μπορεί να προσφέρη εποικοδομητική πληροφορία σε άλλους και να φέρη, επίσης, αίνο στον Θεό. «Η γλώσσα καθώς και η ικανότης της ομιλίας ήταν το άμεσο δώρον του Θεού,» είπε ο Νώε Ουέμπστερ. Ο προφήτης Ησαΐας πριν από μακρόν χρόνον κατέγραψε: «Ιεχωβά ο Θεός έδωκεν εις εμέ γλώσσαν πεπαιδευμένων, δια να εξεύρω πώς να λαλήσω λόγον εν καιρώ προς τον βεβαρυμένον.» (Ησ. 50:4, ΜΝΚ) Ο συγγραφεύς του Ψαλμού 71 τονίζει στα εδάφια 8, 15, 23, 24 μια από τις πολύτιμες χρήσεις του θαυμαστού αυτού εφοδίου: «Ας εμπλησθή το στόμα μου από του ύμνου σου»· «το στόμα μου θέλει κηρύττει την δικαιοσύνην σου»· «θέλουσιν αγάλλεσθαι τα χείλη μου, όταν εις σε ψαλμωδώ»· «έτι δε η γλώσσά μου όλην την ημέραν θέλει μελετά την δικαιοσύνην σου.»

4. (α) Μπορούμε να χρησιμοποιούμε την ομιλία με τον τρόπο που συνιστά ο Παύλος τον Τιμόθεο να την χρησιμοποιή; (β) Ποια επίδρασι μπορούν να έχουν οι λέξεις;

⁴ Περισσότερα από 500 χρόνια αργότερα ο Παύλος ετόνισε την ορθή χρήσι του οργάνου μας ομιλίας: «Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, αλλ’ όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας, δια να δώση χάριν εις τους ακούοντας.» (Εφεσ. 4:29) Εις 2 Τιμόθεον 2:2, 24 ο Παύλος ομιλεί στον Τιμόθεο και τώρα σε μας: «Και όσα ήκουσας παρ’ εμού δια πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι. . . . ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχηται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, διδακτικός.» Η γλώσσα σας είναι το όργανό σας για διδασκαλία. Οι λέξεις, αυτές καθ’ εαυτές, μπορεί να έχουν μικρή σημασία αλλά, συγκεντρωμένες μαζί, και όταν τους δοθή αίσθημα, μπορούν να γίνουν πικρές, αυστηρές, σκληρές, ψυχρές, πτωχές, ή μπορούν να είναι ευχάριστες, τρυφερές, στοργικές, αγαθές κι ευγενικές.

ΑΝΑΓΚΗ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟΥ

5. (α) Τι δείχνει συνήθως το τραύλισμα ή η δυσκολία στην ομιλία; (β) Μήπως αυτό σημαίνει ότι υπάρχει έλλειψις λέξεων; (γ) Γιατί πρέπει ο άνθρωπος να ομιλή;

⁵ Σας προμηθεύει το λεξιλόγιό σας αρκετές λέξεις για να διδάσκετε άλλους μ’ ένα ευγενικό τρόπο; Είσθε ικανοποιημένος μόνο με το να μπορήτε να επικοινωνήτε απλώς, να βρίσκετε κάποια λύσι αντί να δοκιμάζετε την ευχαρίστησι να κάνετε τις λέξεις να εργάζωνται για σας; Ο Ουίλλιαμ Άρμστρογκ έγραψε στο βιβλίο του Η Μελέτη Είναι Σκληρή Εργασία, σελίς 39 (στην Αγγλική): «Διανοητική οκνηρία και περιωρισμένο λεξιλόγιο είναι συνήθως κακοί φίλοι όταν βρίσκωνται στον ίδιον εγκέφαλο.» Με μερικές εκατοντάδες λέξεων μπορείτε ν’ αντεπεξέλθετε, αλλά μερικές χιλιάδες θα προσθέσουν ζωή, χρώμα και μεγαλύτερη ικανοποίησι στο έργο σας της ευγενικής εκπαιδεύσεως άλλων. Αν διαπιστώνετε ότι τραυλίζετε και δυσκολεύεσθε καθώς διαβάζετε, ή καταβάλλετε προσπάθεια να βρήτε λέξεις όταν ομιλήτε, αυτό πιθανόν να οφείλεται σε περιωρισμένο λεξιλόγιο. Αυτό μπορεί να θεραπευθή με περισσότερο ενδιαφέρον στα εργαλεία που χρησιμοποιούμε καθημερινά και με το να καταβάλλωμε προσπάθεια στο να τα κατανοούμε καλύτερα. Ο Σολομών, διάσημος για τη σοφία του, κατέβαλε μια τέτοια προσπάθεια, καθώς παρατηρούμε στο εδάφιο Εκκλησιαστής 12:10 (ΜΝΚ): «Ο Εκκλησιαστής εζήτησε να εύρη λόγους ευαρέστους· και την συγγραφήν ορθών λόγων αληθείας.» Εξετάστε την αποθήκη λέξεων που διαθέτει η γλώσσα σας και θα βρήτε να προσθέσετε πολλές στο λεξιλόγιό σας· παραδείγματος χάριν, η Ελληνική γλώσσα έχει εκατοντάδες χιλιάδων λέξεων. Γιατί να μη παρουσιάζετε τις ιδέες σας με πλήρη τρόπο, όταν υπάρχη μια τόσο πλουσία προμήθεια λέξεων που αναμένει απλώς να τεθή σε χρήσι; Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνωμε κινητά λεξικά, αλλά μάλλον ν’ ακολουθήσωμε το καλό παράδειγμα των συγγραφέων της Αγίας Γραφής, οι οποίοι έγραψαν σε απλή ευκολονόητη γλώσσα, αλλά με πεποίθησι και σημασία. Ούτε υπάρχει οποιαδήποτε έλλειψις σοφίας. Ο Παύλος ανεφώνησε: «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού!» (Ρωμ. 11:33, 34) Σημειώστε πόσο είχε προοδεύσει ο Χριστός Ιησούς κάτω από αυτόν τον πρώτιστο διδάσκαλο, όπως αποκαλύπτει περαιτέρω ο Παύλος, λέγοντας: «Εν τω οποίω [τω Χριστώ] είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.» (Κολ. 2:3) Με μια τέτοια απεριόριστη αποθήκη σοφίας και τα τεράστια μέσα εκφράσεως που διαθέτει, ο άνθρωπος πρέπει να ομιλή, πρέπει να επικοινωνή.

6. Πότε η ομιλία φέρνει ευτυχία;

⁶ Οι επιτεύξεις, είτε πρόκειται για την ανέγερσι μιας οικίας, για την ραφή ενός ενδύματος, για τη σπορά αραβοσίτου, ή για το παίξιμο ενός μουσικού οργάνου, φέρνουν ένα αίσθημα ικανοποιήσεως και ευχαριστήσεως. Το ίδιο συμβαίνει και όταν εξηγήτε την βασιλεία του Θεού σε κάποιον. Όταν οι λέξεις σας μεταφέρουν τη σκέψι στη διάνοια του άλλου ατόμου και αυτό παραδέχεται την ιδέα, τότε σεις αισθάνεσθε ευτυχής, και η Γραφή λέγει ότι πρέπει να αισθάνεσθε: «Χαρά εις τον άνθρωπον δια την απόκρισιν του στόματος αυτού, και λόγος εν καιρώ, πόσον καλός είναι!» (Παροιμ. 15:23) Ο Ιεχωβά θέτει το τέλειο παράδειγμα με το ν’ αποκομίζη αποτελέσματα από τα λόγια του: «Ούτω θέλει είσθαι ο λόγος μου ο εξερχόμενος εκ του στόματός μου· δεν θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός, αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημά μου, και θέλει ευοδωθή εις ό,τι αυτόν αποστέλλω.»​—Ησ. 55:11.

7. (α) Πότε πρέπει να παύσωμε να βελτιώνωμε το λεξιλόγιό μας; (β) Εξηγήστε τι έκαμε ο Ιησούς στην επί του όρους ομιλία.

⁷ Φυσικά, αυτό σημαίνει εργασία και μελέτη. Μερικοί μπορούν να πουν: «Είμαι πολύ ηλικιωμένος για να μάθω,» ή «Είμαι πολύ απησχολημένος για να μελετήσω.» Ένα περιοδικό τυπογραφικού επαγγέλματος είπε: «Από μία ομάδα 400 από τους πιο διασήμους πολιτικούς, ζωγράφους, πολεμιστάς, ποιητάς και συγγραφείς, 35 τοις εκατό των πιο μεγάλων επιτυχιών των τις είχαν σε ηλικία μεταξύ 60 και 70 ετών· 23 τοις εκατό σε ηλικία μεταξύ 70 και 80 ετών· και 8 τοις εκατό σε ηλικία άνω των 80.» (Τυπογραφικές Εκδόσεις, Ιούλιος 1966, σελίς 74, στην Αγγλική) Πριν από 300 και πλέον χρόνια ο Σαίξπηρ έγραψε: «Μερικοί άνθρωποι φαίνονται ότι δεν γηράσκουν ποτέ· πάντοτε δραστήριοι στη σκέψι, πάντοτε έτοιμοι να υιοθετήσουν νέες ιδέες, ποτέ δεν μπορούν να κατηγορηθούν ως του παληού καιρού . . . Απολαμβάνουν πάντοτε το καλύτερο που υπάρχει και είναι οι πρώτοι που ανευρίσκουν το καλύτερο που θα υπάρξη.» Ή, όπως εδήλωσε ο Τράιον Έντουαρντς: «Η ηλικία δεν εξαρτάται από τα χρόνια, αλλά από την ιδιοσυγκρασία και την υγεία​—μερικοί άνθρωποι γεννώνται γέροι, και μερικοί ποτέ δεν γηράσκουν.» (Το Νέον Λεξικόν των Σκέψεων υπό Τράιον Έντουαρντς, σελίδες 13, 15, στην Αγγλική) Είναι θλιβερό να βλέπη κανείς ένα ηλικιωμένον άνθρωπο, ο οποίος διήνυσε τον σκληρό και περίπλοκο δρόμο της ζωής και ο οποίος, λόγω ελλείψεως ευκαιρίας, δεν απέκτησε σοφία. Ναι, αλλά είναι ακόμη πιο θλιβερό να βλέπετε ένα ηλικιωμένον άνθρωπο, ο οποίος είχε ευκαιρία ν’ αποκτήση πραγματική σοφία και ο οποίος λέγει: «Είμαι πολύ ηλικιωμένος για να μάθω.» Στην Αγία Γραφή υπάρχουν άφθονες εκθέσεις πιστών ανδρών και γυναικών που εξακολουθούσαν να μαθαίνουν σ’ όλη των τη ζωή. Έχετε ακόμη σπουδαιότερο λόγο για να προοδεύετε κάθε μέρα· έχετε την προσδοκία αιωνίου ζωής. Η εκμάθησις των αληθειών της βασιλείας του Θεού ή η αύξησις του λεξιλογίου σας δεν επιτυγχάνονται σε μια μέρα. Απαιτείται χρόνος, αλλά παρατηρήστε τι μπορείτε να κάμετε με λίγες λέξεις και καλή κατανόησι του Λόγου του Ιεχωβά. Η επί του όρους ομιλία που έκαμε ο Ιησούς το έτος 31 μ.Χ. στους ωραίους λόφους της Γαλιλαίας είναι ένα καλό παράδειγμα: τρία κεφάλαια του κατά Ματθαίον ευαγγελίου, πέμπτο έως έβδομο, που περιλαμβάνουν εκατόν επτά εδάφια. Ένα λεξιλόγιο από εξακόσιες περίπου διαφορετικές λέξεις χρησιμοποιείται από τον Ιησού για να παρουσιάση ιδέες τις οποίες γνωρίζει ήδη ή έχει ακούσει ο κόσμος του ανθρωπίνου γένους. Αφού έδωσε ο Ιησούς αυτή την ομιλία, η Αγία Γραφή αναφέρει, «Εξεπλήττοντο οι όχλοι δια την διδαχήν αυτού. Διότι εδίδασκεν αυτούς ως έχων εξουσίαν, και ουχί ως οι γραμματείς.» (Ματθ. 7:28, 29) Έχει αναγνωρισθή από μη Χριστιανούς ως ένα αριστούργημα μεταδόσεως σκέψεων. (Μαχάτμα Γκάντι· βλέπε Η Σκοπιά 1958, σελίς 294) Μέσα στα δεκαπέντε λεπτά που πιθανόν θα σας χρειασθούν για να διαβάσετε αυτήν την ομιλία στη Γραφή σας, ο Ιησούς σάς λέγει πολλά πράγματα, τα οποία είναι ωφέλιμα ως το σημείο που να σημαίνουν ζωή για σας. Θα παρατηρήσετε ότι αυτή η εξαιρετική ομιλία μεταφέρει ιδέες, όχι απλώς λέξεις. Μεταδίδει σκέψεις.

8. (α) Περιγράψτε τα σύγχρονα προβλήματα μεταδόσεως σκέψεως. (β) Ποια γενική αποτυχία συναντάται παντού;

⁸ Παρά το προσεκτικά σχεδιασμένο όργανο διαμορφώσεως και παραγωγής της ομιλίας, που έθεσε ο Θεός μέσα στον άνθρωπο, και παρά τον απέραντο αριθμό διαθεσίμων λέξεων, εκφράσεων και ήχων, οι οποίοι μεταφέρουν σκέψεις, ένα από τα μεγάλα προβλήματα του ανθρώπου είναι η μετάδοσις της σκέψεως. Αυτή η δυσκολία συναντάται παντού. Η βιομηχανία παραπονείται ότι υπάρχει έλλειψις μεταδοτικότητος μεταξύ διευθύνσεως και εργάτου, ότι τα διάφορα τμήματα δεν μεταβιβάζουν ζωτική πληροφορία στα εξαρτώμενα γειτονικά των τμήματα. Ηγέται θρησκευτικών οργανώσεων δεν ακολουθούν το παράδειγμα του Μωυσέως ή του Ιησού όταν ομιλούν στα πλήθη. Υπάρχουν συνήθως περισσότερες από μια πλευρές ή σημασίες στη γλώσσα των πολιτικών· έτσι, όσον αφορά τους λαούς, δεν μπορούν να είναι βέβαιοι για μια υγιά ιδέα στην οποία να βασισθούν. Το εμπορικό σύστημα με τη μεγάλη πίεσί του για αύξησι των πωλήσεων, τις κεκορεσμένες ιδέες του, και τον αντικειμενικό του σκοπό να δημιουργήση επιθυμία και ζήτησι, παρουσιάζει μια πολύ συγκεχυμένη εικόνα έτσι ώστε δεν μπορεί ένας να πιστεύη τα λόγια των ή να πη ότι αυτό είναι αλήθεια. Υπάρχουν και άλλοι φραγμοί που παρεμποδίζουν τις ιδέες. Οι επιστήμονες ομιλούν και γράφουν, αλλά μόνο οι όμοιοί των επιστήμονες κατανοούν τη γλώσσα των. Οι περισσότερο εκπαιδευμένοι ομιλούν με ύφος υπεροχής σ’ εκείνους οι οποίοι έχουν ολιγώτερα χρόνια κολλεγιακής ή πανεπιστημιακής μορφώσεως. Εκείνοι που ανήκουν στο ιατρικό επάγγελμα επικοινωνούν με τους δικούς των. Αν ένας ασθενής θέλη να μάθη περισσότερα για την ασθένειά του, οφείλει να εξακολουθή να ερωτά και συχνά δεν μαθαίνει την πλήρη εικόνα. Οι άνδρες και οι γυναίκες των παρουσιάζονται επί σκηνής με το ίδιο πρόβλημα: «Δεν μπορούμε να μιλήσωμε.» Η πλειονότης των γονέων αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να συζητούν τα ζητήματα με τα τέκνα των. Πράγματι, ένα μεγάλο πλήθος νεαρών παιδιών έχουν και ομιλούν μια γλώσσα δική των, μια γλώσσα που οι γονείς των δυσκολεύονται να εννοήσουν. Γιατί δεν ομιλούν οι άνθρωποι; Γιατί άνθρωποι με ιδέες οι οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν άλλους σιωπούν;

ΠΑΡΟΧΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗΣ

9, 10. (α) Πώς θεωρούν πολλοί την χορήγησι συμβουλής; (β) Συνιστάται αυτή η άποψις στη Γραφή; Τι λέγει αυτή;

⁹ Μια άλλη πλευρά του ίδιου προβλήματος είναι ότι τ’ ανθρώπινα πλάσματα ανησυχούν πάντοτε για να βρεθή κάποιος άλλος που θα δώση συμβουλή σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη βοηθείας για βελτίωσι ή να επισύρη την προσοχή των σε κινδύνους που πρόκειται να συναντήσουν. Αυτό υπάρχει παντού. Γαμήλιοι σύντροφοι αναζητούν συμβούλους, γονείς παραπέμπουν τα τέκνα των σε άλλους για διδασκαλία, η βιομηχανία προσλαμβάνει μεσολαβητάς για να επικοινωνήση, και οι άρχοντες αποστέλλουν πρεσβευτάς.

¹⁰ Ακόμη και Χριστιανοί διάκονοι αποφεύγουν να δίνουν την απαιτουμένη συμβουλή ή να πουν λίγα λόγια, τα οποία θα βοηθήσουν άλλους ν’ αποφύγουν να περιπλακούν σε δυσκολίες. Ίσως να πουν: «Είναι ευθύνη του επισκόπου να φροντίζη για τέτοια ζητήματα.» Στο εδάφιο Γαλάτας 6:1 η Γραφή δίνει την εξής ενθάρρυνσι: «Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος· προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής.» Εκείνοι, οι οποίοι έχουν πνευματικά προσόντα, είναι περισσότεροι από τους επισκόπους στις εκκλησίες. Αν παρατηρούσατε στο δρόμο μια πινακίδα που να λέγη, «Κίνδυνος​—Γέφυρα Κατεστραμμένη,» θα σχολιάζατε την ικανότητα εκείνου ο οποίος έγραψε την πινακίδα, ή θα δείχνατε εκτίμησι στην προειδοποίησι η οποία θα σας έσωζε τη ζωή; Όταν ένας κατανοή τις απαιτήσεις του Θεού σχετικά με μια αρχή που διέπει τη Χριστιανική διαγωγή, οφείλει ασφαλώς να προειδοποιήση τον αδελφό του αν βλέπη ότι ο αδελφός περιπατεί προς μια διεύθυνσι η οποία θα παραβιάση αυτή την αρχή. Αν ένας αδελφός έχη ανάγκη βοηθείας προς την κατεύθυνσι της παρηγορίας ή ενθαρρύνσεως, σχεδόν ο καθένας είναι σε θέσι να προσφέρη αυτό το είδος της βοηθείας. Ο Παύλος παρακινεί, στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:11: «Δια τούτο παρηγορείτε αλλήλους, και οικοδομείτε ο είς τον άλλον, καθώς και κάμνετε.»

ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΕΩΣ

11. Πώς η Αγία Γραφή προμηθεύει βοήθεια για την βελτίωσι της ικανότητός μας μεταδόσεως;

¹¹ Πώς μπορεί ένας ν’ αυξήση την ικανότητα της μεταδόσεως; Πώς βελτιώνετε τα εργαλεία της μεταδόσεως, το λεξιλόγιό σας; Πού μπορεί να λάβη ένας αξιόπιστη βοήθεια και ακριβή βοήθεια; Πριν απ’ όλα, η Αγία Γραφή είναι ο καλύτερος οδηγός μας σ’ αυτό το ζήτημα, διότι όχι μόνο χρησιμοποιεί κατανοητή γλώσσα αλλά καθιστά σαφή τα σημεία της, και οι ιδέες της είναι αξιόπιστες. Εφόσον ο Ιεχωβά Θεός είναι ο συγγραφεύς της, αυτός ασφαλώς έχει προστατεύσει τη θεόπνευστη πληροφορία της καθώς επίσης εξήλεγχε τη χρήσι καταλλήλων λέξεων και εκφράσεων που εγίνοντο σ’ αυτήν. Επομένως, η καθημερινή ανάγνωσις της Αγίας Γραφής θα μας εξαρτίση σύντομα με το ίδιο ισχυρό περιγραφικό μέσον μεταδόσεως. Εν τούτοις, χρειάζονται περισσότερα από μια απλή αύξησι του αριθμού των λέξεων ή εκλογή λέξεων· πρέπει ένας ν’ αγαπά την αλήθεια του Λόγου του Θεού για να δίνη εποικοδομητική, κατευθυντήριο της ζωής πληροφορία. Πολλοί άνθρωποι έχουν ένα άριστο λεξιλόγιο, αλλά ωστόσο μπορεί ν’ αφήνουν τη γλώσσα των αχαλίνωτη, προς βλάβην των άλλων. Την αντίθεσι μάς δίνει καλά το εδάφιο Παροιμίαι 12:18: «Ο φλύαρος είναι ως τραύματα μαχαίρας· η δε γλώσσα των σοφών, ίασις.» Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να μάθωμε από τον Λόγο του Θεού την αλήθεια σχετικά με τις απαιτήσεις του από τα πλάσματά του.

12. Γιατί η κατανόησις των απαιτήσεων του Ιεχωβά είναι ουσιώδης για τη βελτίωσι της ομιλίας μας;

¹² Για να μεταδώσωμε πληροφορία σε άλλους, απαιτείται σκέψις προτού ομιλήσωμε. Δεν μπορεί ένας να σκεφθή επάνω σ’ ένα ζήτημα, εκτός αν μπορή να χρησιμοποιή λέξεις, οι οποίες εκφράζουν ιδέες. Και δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούμε βοηθητικό, πληροφοριακό υλικό εκτός αν έχωμε σκέψεις. Παρατηρήστε πώς η σοφία από τον Θεό, καθώς και ο τρόπος σκέψεως και ομιλίας είναι συνδεδεμένα μαζί στα εδάφια Παροιμίαι 5:1, 2: «Υιέ μου, πρόσεχε εις την σοφίαν μου, κλίνον το ωτίον σου εις την σύνεσίν μου· δια να τηρής φρόνησιν, και τα χείλη σου να φυλάττωσι γνώσιν.» Αν αγνοήσωμε αυτή την καλή οδηγία, θα συμπεριληφθούμε στην περιγραφή του εδαφίου Παροιμίαι 29:20: «Είδες άνθρωπον ταχύν εις τους λόγους αυτού; περισσοτέρα ελπίς είναι εκ του άφρονος παρά εξ αυτού.» Ώστε ο αντικειμενικός σκοπός που πρέπει να έχωμε στη διάνοια δεν είναι απλώς ν’ αγωνιζώμεθα ν’ αποκτήσωμε ένα χρήσιμο λεξιλόγιο, αλλά μάλλον, να μαθαίνωμε όλα όσα μπορούμε όσον αφορά τους σκοπούς του Ιεχωβά· και καθώς ερευνούμε για τους θησαυρούς της αληθείας, να προσθέτωμε στο λεξιλόγιό μας λέξεις ή εκφράσεις τις οποίες θα χρειασθούμε για να εκφράζωμε την αλήθεια σε άλλους κάτω από ποικίλες περιστάσεις. Αυτό είναι το σημείο που τονίζει ο Παύλος: «Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν.» (1 Τιμ. 4:16) Ο Μωυσής ήταν ένας άνθρωπος καλά εκπαιδευμένος στον οίκο του Φαραώ (Εβρ. 11:23-28)· εν τούτοις αυτός ο ίδιος ο Μωυσής ενδιεφέρετο να μπορή να μεταδίδη σαφώς τις σκέψεις του και είπε στον Ιεχωβά: «Δέομαι, Ιεχωβά· εγώ δεν είμαι εύλαλος, ούτε από χθες, ούτε από προχθές, ούτε αφ’ ης ώρας ελάλησας προς τον δούλον σου· αλλ’ είμαι βραδύστομος και βραδύγλωσσος.» (Έξοδ. 4:10, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά ήταν εκείνος ο οποίος ετόνισε στον Μωυσή την πηγή της ικανότητος εποικοδομητικής ομιλίας, Εκείνος, ο οποίος «έδωκε στόμα εις τον άνθρωπον.»​—Έξοδ. 4:11.

13. (α) Ποιο όργανο που περιγράφεται Γραφικώς θέτει ένα καλό παράδειγμα ουσιώδους μεταδοτικότητος; (β) Με ποιους τρόπους;

¹³ Ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει διορισθή από τον Χριστόν Ιησού για να τρέφη τον οίκο των υπηρετών, και ως αυτόν τον καιρό αυτός λαμβάνει την ηγεσία στη διδασκαλία της αληθείας. Αυτό το σώμα των πιστών δούλων δίνει ένα καλό παράδειγμα για την αποτελεσματική χρήσι πολλών γλωσσών σε πολλές χώρες για να κάνη γνωστό το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στις εκδόσεις, οι οποίες γράφονται κάτω από την επίβλεψι αυτού του «δούλου», είναι σαφής, κατανοητή και εκθέτει σκέψεις οι οποίες στρέφουν συνεχώς τους ανθρώπους στον Λόγο του Θεού. Τα προγράμματα των συναθροίσεων στις εκκλησίες παντού στη γη καταρτίζονται απ’ αυτόν τον «φρόνιμον δούλον» για να οικοδομούν πίστι, και τούτο μέσω της αυξημένης γνώσεως του Θεού. (Ρωμ. 10:14) Υπάρχει ενθαρρυντική αξιοπρέπεια και ενισχυτικό πνεύμα στην άφοβη στάσι αυτού του πιστού «δούλου» όσον αφορά τις αρχές του Λόγου του Ιεχωβά. Με το να θέτη τη σοφία του Θεού επάνω από τη γνώσι των ανθρώπων, αυτός ο πιστός «δούλος» παραμένει μόνος στην χορήγησι πνευματικής τροφής στον οίκο των υπηρετών, και εξακολουθεί ν’ απολαμβάνη τις πλούσιες ευλογίες του Ιεχωβά.​—Μαλαχ. 3:10.

ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΑΣ

14. Πώς η εφαρμογή της συμβουλής του εδαφίου Παροιμίαι 13:20 μας βοηθεί να βελτιώσουμε τη διδασκαλία μας;

¹⁴ Ένας άλλος τρόπος να προσέχωμε στη διδασκαλία μας και ν’ αυξήσωμε τα μέσα μας μεταδόσεως είναι εκείνος που συνιστάται στο εδάφιον Παροιμίαι 13:20: «Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός.» Αυτό απαιτεί περισσότερα από τη μελέτη, όπως έγραψε ο Παύλος στο εδάφιο Εφεσίους 5:15: «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς· μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί,» αλλά οφείλετε ν’ αναγνωρίσετε ότι «του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού.» (Ιερεμ. 10:23) Το Βιβλικό υπόμνημα αναφέρει ότι «αι . . . εκκλησίαι καθ’ όλην την Ιουδαίαν και Γαλιλαίαν και Σαμάρειαν είχον ειρήνην, οικοδομούμεναι και περιπατούσαι εν τω φόβω του Ιεχωβά, και δια της παρηγορίας του αγίου πνεύματος επληθύνοντο.» (Πράξ. 9:31, ΜΝΚ) Ο Νώε περιεπάτησε μετά του Θεού. (Γεν. 6:9) Ο Ιησούς έθεσε το παράδειγμα όσον αφορά τον τρόπο τού να περιπατούμε. (1 Ιωάν. 2:6) Έτσι το να περιπατούμε με κάποιον σημαίνει να είμεθα σε ενότητα μ’ αυτόν, να εργαζώμεθα μαζί, με την ίδια σκέψι για το έργο που κάνομε. Ο Παύλος το δείχνει αυτό στα εδάφια Εφεσίους 2:1-3· εκεί μεταξύ άλλων λέγει: «Περιεπατήσατε ποτέ κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου . . . και ημείς πάντες ανεστράφημεν ποτέ κατά τας επιθυμίας της σαρκός ημών, πράττοντες τα θελήματα της σαρκός και των διαλογισμών.» Έτσι συμβαίνει με τον λαό του Θεού, βοηθούν ο ένας τον άλλον, φθάνουν στον ίδιο τρόπο σκέψεως όσον αφορά τις αρχές της Γραφής με το ν’ αφήνουν τον Λόγο του Θεού, το πνεύμα του και τον ώριμο λαό του να τους εποικοδομή. Ο Ψαλμός 119:63 εξηγεί τη στάσι ενός σοφού δούλου του Θεού: «Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.»

15. Πώς εξηγεί ο Παύλος την πρόοδο του Χριστιανού;

¹⁵ Το Γραφικό, λοιπόν, συμπέρασμα, στο οποίο ένας φθάνει, είναι ότι δεν επιτυγχάνει κανείς όλη αυτή την πρόοδο με τις δικές του δυνάμεις· όχι, η διάπλασις γίνεται από τον Θεό, όπως δείχνει ο Παύλος στα εδάφια 2 Κορινθίους 3:5, 6: «Ουχί διότι είμεθα ικανοί αφ’ εαυτών να νοήσωμεν τι, ως εξ ημών αυτών, αλλ’ η ικανότης ημών είναι εκ του Θεού· όστις και έκαμεν ημάς ικανούς να ήμεθα διάκονοι της καινής διαθήκης.»

ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ

16. Τονίστε τα περαιτέρω οφέλη που προκύπτουν από το να περιπατή ένας μ’ αυτούς που σέβονται τις αρχές της Γραφής.

¹⁶ Συναναστροφή μαζί μ’ εκείνους οι οποίοι οδηγούνται από Γραφικές αρχές είναι ένα πολύτιμο πράγμα. Μαζί με τέτοιους ανθρώπους μπορεί ένας να αισθάνεται πράγματι άνετα. Είναι αλήθεια ότι κι αυτοί οι άνθρωποι διαπράττουν λάθη και κάνουν σφάλματα, αλλά μπορείτε ν’ απευθυνθήτε σ’ αυτούς βάσει της Γραφικής διδασκαλίας και θ’ ακούσουν. Σ’ αυτό τον καιρό των υπερηφάνων ανθρώπων, είναι μια ευλογία να συναναστρέφεται κανείς αυτού του είδους ανθρώπους, οι οποίοι δέχονται διόρθωσι από τις Γραφές και οι οποίοι αντιδρούν με μια γνησία πρόθυμη απάντησι: «Λυπούμαι, παρακαλώ λησμονήστε το.» Αυτά είναι πράγματι σοφά άτομα.

17. (α) Είναι ταχεία η πρόοδος στην ικανότητα να εκφράζεται ένας; (β) Με ποιον ιδιαίτερο τρόπο πρέπει να προσέχωμε να εξασφαλίζωμε την αύξησι; Περιγράψτε.

¹⁷ Σιγά-σιγά αυξάνομε από κάθε άποψι, και αυτό ισχύει για την αύξησι της γνώσεως καθώς και των μέσων με τα οποία την θέτομε σε χρήσι. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο πρέπει να προσέξετε τον εαυτό σας. Προσέχετε τα μικρά πράγματα, τις μικρές ευκαιρίες· αυτά εξασφαλίζουν βαθμιαία πρόοδο και αυξάνουν την ενθάρρυνσι για πρόοδο με την πάροδο των ετών. Όταν έχετε το προνόμιο να εκφωνήσετε μια ομιλία από το βήμα της εκκλησίας, τακτοποιείτε τις σκέψεις σας με τρόπο που να μπορούν να γίνωνται κατανοητές; Αναζητείτε τις λέξεις που δεν χρησιμοποιούνται συχνά, ώστε να μπορήτε να τις χρησιμοποιήτε στην κατάλληλη θέσι των και να τις προφέρετε ορθά; Όταν κάνετε ανακεφαλαίωσι της μελέτης της Σκοπιάς, φροντίζετε να μπορήτε να προφέρετε όλες τις λέξεις χωρίς να προσκόπτετε; Όταν πηγαίνετε από σπίτι σε σπίτι, μήπως εμπιστεύεσθε πάρα πολύ στην ιδέα ότι εμείς γνωρίζομε σχετικά με την Αγία Γραφή περισσότερα από εκείνους τους οποίους επισκεπτόμεθα, έτσι ώστε να κάνετε ελάχιστη ή καθόλου προετοιμασία; Σεις γονείς μήπως απομακρύνετε λίγο κάθε μέρα τα τέκνα σας, και τα παραπέμπετε να εκπαιδευθούν από την τηλεόρασι, διότι νομίζετε ότι δεν μπορείτε να είσθε μεταδοτικοί; Είναι ως να μαθαίνετε μια νέα γλώσσα· αν καταβάλλετε λίγη προσπάθεια κάθε μέρα με το να προσθέτετε μία ή δύο λέξεις στο λεξιλόγιό σας και κατόπιν να χρησιμοποιήτε αυτές τις λέξεις, δεν θα περάση πολύς καιρός και θα κατέχετε μερικές εκατοντάδες απ’ αυτές και θα μπορήτε να ομιλήτε εκείνη τη γλώσσα. Καθώς εξακολουθείτε να προσθέτετε εκφράσεις και λέξεις, η ομιλία σας θα γίνεται πιο χρωματισμένη, γεμάτη σημασία, εκφραστική και πολύ βοηθητική στους άλλους. Να είσθε υπομονητικοί και να χαίρετε με κάθε μικρό ποσοστό προόδου. Να θυμάστε ότι με τον χρόνο και την τακτική εξάσκησι, τα βρέφη που δεν ομιλούν αναπτύσσονται και γίνονται ομιλητικοί έφηβοι.

18. (α) Πού μπορούμε να βρούμε πραγματική αντανάκλασι τον εαυτού μας; (β) Ποια προφύλαξι πρέπει ν’ ασκήσωμε;

¹⁸ Προσέχετε τον εαυτό σας με το να βλέπετε μέσα στον καθρέπτη που επρομήθευσε ο Ιεχωβά για τη μελέτη του εαυτού μας, «τον τέλειον νόμον της ελευθερίας.» (Ιάκ. 1:25) Να είσθε δίκαιοι με τον εαυτό σας, όχι πολύ απαιτητικοί ώστε να οδηγήτε τον εαυτό σας σε αγανάκτησι και να φθείρεσθε συνεχώς. Η Γραφική συμβουλή είναι να χρησιμοποιήτε τον Λόγο του Θεού ως καθρέπτη, και να μη κάνετε αυτό που κάνουν μερικοί, οι οποίοι χρησιμοποιούν άλλα άτομα ως υπόδειγμα για το κάθε τι που κάνουν. Ο μόνος που ακολουθούμε είναι ο Χριστός Ιησούς, και αυτός είπε ότι το φορτίο του είναι ελαφρό. (Ματθ. 11:30) Αν κάνετε το καλύτερο που μπορείτε, μη ενοχλείσθε με το τι λέγουν ή κάνουν οι άλλοι. Εξ άλλου, δεν θα ήταν φρόνιμο ν’ ακολουθήτε την απρόσεκτη στάσι που τόσο πολλοί τηρούν όσον αφορά το να σημειώνουν πρόοδο σε γνώσι και να βελτιώνουν τη ικανότητά των. Για πολλούς, πρόοδος σημαίνει εργασία. Σ’ αυτόν τον σύγχρονο κόσμο, η εργασία δεν υποκινεί πάντοτε το ενδιαφέρον. Για να διατηρήσωμε κατάλληλη ισορροπία σ’ αυτό το ζήτημα, απαιτείται περαιτέρω έρευνα, την οποία θα κάμωμε στο επόμενο άρθρο.