Απάντησις στην Πρόκλησι για Αληθινή Λατρεία

Ποια εθνικιστικά στοιχεία προκαλούν ιδιαιτέρως την αληθινή λατρεία των δούλων του Ιεχωβά, και ποια απάντησι δίνουν αυτοί οι δούλοι του Θεού;

Η αληθινή λατρεία του Ιεχωβά προκαλείται ιδιαιτέρως από τις ολοκληρωτικές εθνικιστικές δυνάμεις, όπως αυτές που βρίσκονται πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, και το Καλάμινο Παραπέτασμα. Η απάντησις που δίνει, ο λαός του Ιεχωβά σ’ αυτή την πρόκλησι είναι η ιδία μ’ εκείνη που έδωσαν οι απόστολοι σε ανθρωπίνους άρχοντας τον πρώτον αιώνα: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» Δεν θα κάνουν συμβιβασμούς αλλά θα δώσουν στον Ιεχωβά εκείνο που οφείλεται σ’ αυτόν, δηλαδή, την αποκλειστική των αφοσίωσι και υπερτάτη υπακοή.​—Πράξ. 5:29.a

Ποιες ενέργειες ανέλαβαν ο Βασιλεύς Εζεκίας και ο λαός του μπροστά στις απειλές των Ασσυρίων, και ποια σημασία έχουν αυτές στη σύγχρονη εποχή;

Ως μια τακτική επιβραδύνσεως ο Βασιλεύς Εζεκίας στην αρχή κατέβαλε κάποιο φόρο υποτέλειας. (2 Βασ. 18:13-16) Με τον ίδιο τρόπο ο λαός του Ιεχωβά σήμερα, όταν απειλήται από εθνικιστικές δυνάμεις, κινείται με φρόνησι για να διαφυλάξη το Θεόδοτο δικαίωμά του για αληθινή λατρεία. Κάτω από τέτοιες συνθήκες δίνουν τη δημοσία μαρτυρία των με αφανείς τρόπους και κάνουν επανεπισκέψεις σ’ ενδιαφερόμενα άτομα και διεξάγουν μαζί των Γραφικές μελέτες.​—Ματθ. 10:16.

Για να εμποδίση τον εχθρικό εισβολέα, ο Βασιλεύς Εζεκίας και ο λαός του σταμάτησαν τις πηγές που ήσαν έξω από την Ιερουσαλήμ και έκτισαν μια σήραγγα, η οποία μετέφερε νερό μέσα στην Ιερουσαλήμ υπογείως. (2 Χρον. 32:1-4· 2 Βασ. 20:20) Ομοίως ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει προστατεύσει τη ροή των πνευματικών υδάτων της αληθείας. Μέσω της παγκοσμίου εκδοτικής δράσεως, είτε στην επιφάνεια είτε κάτω από την επιφάνεια, έκαμε να είναι διαθέσιμη αυτή η πνευματική προμήθεια στο λαό του Θεού παρά την πικρή εναντίωσι.

Επί πλέον, ο Βασιλεύς Εζεκίας πήγε στο ναό για να προσευχηθή και συνεβουλεύθη τον προφήτη Ησαΐα. (2 Βασ. 19:1, 2) Ομοίως σήμερα, ο λαός του Θεού βρίσκουν δύναμι και παρηγορία σε καιρούς εντάσεως στη συναναστροφή με ομοίους των λάτρεις στον πνευματικό ναό του Ιεχωβά. (Εβρ. 10:23-26) Ερωτούν, επίσης, την οργάνωσι του «πιστού και φρονίμου δούλου» όσον αφορά την ορθή πορεία που πρέπει να ληφθή.​—Ματθ. 24:45-47.

Ποια τριπλή ήττα υπέστη ο Σενναχειρείμ, και τι εξεικονίζει αυτό;

Σύμφωνα με την υπόσχεσι του Θεού, ο στρατός της Ασσυρίας δεν εισέβαλε στην Ιερουσαλήμ, ούτε ετόξευσε βέλος εναντίον της, ουδέ επρόβαλε εναντίον της ασπίδα, ουδέ ύψωσε εναντίον της πρόχωμα. (2 Βασ. 19:32-34) Η αποτυχία των να πράξουν οποιοδήποτε απ’ αυτά τα πράγματα εξεικονίζει καλά ότι οι ολοκληρωτικές δυνάμεις ήσαν ανίκανες να διασπάσουν την αληθινή λατρεία του Ιεχωβά Θεού και να την μολύνουν. Ο λαός του Ιεχωβά εξεδήλωσε ακατανίκητη πίστι, με το να στέκουν ως άτομα και ως σύνολον απόρθητοι εναντίον του εχθρού.​—Ησ. 54:17.

Και όχι μόνον είναι προφανές ότι ο Σενναχειρείμ και τα στρατεύματα του δεν επλησίασαν ποτέ την Ιερουσαλήμ παρά ως την Λιβνά, αλλά ο Ιεχωβά με τον άγγελό του επάταξε σε μια νύχτα 185.000 Ασσυρίους στρατιώτας, συντρίβοντας το στήριγμα της στρατιωτικής ισχύος του Σενναχειρείμ. (2 Βασ. 19:35) Αυτό προσκιάζει ότι ο Ιησούς Χριστός και οι ουράνιες στρατιές του θ’ απελευθερώσουν όλους εκείνους οι οποίοι ασκούν αληθινή λατρεία καταστρέφοντας τους εθνικιστικούς των αντιπάλους στη μάχη του Αρμαγεδδώνος.​—Αποκάλ. 16:14, 16.

Θα μπορούσε να λεχθή ότι ο Βασιλεύς Σενναχειρείμ υπέστη και τρίτη ήττα με το ότι επατάχθη με μάχαιρα από δύο γυιούς του καθώς απέδιδε λατρεία στον Θεό του Νισρώκ. (2 Βασ. 19:37) Ο Σατανάς, «ο πατήρ του ψεύδους,» θα διαπιστώση ομοίως ότι η αυτοδημιούργητη θρησκεία του δεν προσφέρει καμμιά προστασία. Διότι ο Χριστός θα τον δέση και θα τον ρίξη κάτω στην άβυσσο, θα τον κλείση και θα σφραγίση επάνω του.​—Ιωάν. 8:44· Αποκάλ. 20:2, 3.

Ποιο μεγαλειώδες προνόμιο πρόκειται ν’ απολαύσουν τώρα οι λάτρεις του Ιεχωβά, και σε τι πρέπει να θέσουν τις καρδιές των;

Το προνόμιο του να λέγουν σε άλλους σχετικά με τους θριάμβους του Ιεχωβά σε παλαιότερες εποχές και αυτούς που πρόκειται να λάβουν χώρα υπέρ του ‘πολλού όχλου’. Αυτός μπορεί να ελπίζη να επιζήση του Αρμαγεδδώνος για ν’ απολαμβάνη ζωή χωρίς τέλος σ’ ένα παγγήινο αγιαστήριο αίνου. Όλοι εκείνοι οι οποίοι θ’ αποκτήσουν αιώνια ζωή ως μέρος είτε των ‘νέων ουρανών’ είτε της ‘νέας γης’ πρέπει να θέσουν την καρδιά των στην αληθινή λατρεία του Ιεχωβά, του μόνου αληθινού Θεού. Οφείλουν ν’ αγιάζουν τ’ όνομά του στις καρδιές και στη ζωή των και να συμμετέχουν στη διεκδίκησί του. Αυτό το πράττουν με το να γνωστοποιούν το όνομα και τη βασιλεία του Ιεχωβά με κάθε δυνατό τρόπο και σε κάθε ευκαιρία.​—2 Πέτρ. 3:13· Ψαλμ. 48:12-14.

[Υποσημειώσεις]