Είναι Αμαρτία ν’ Αλλάζη Κανείς Θρησκεία;
Η ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΙΣ στην ορθή οδό της λατρείας είναι κάτι αξιέπαινο. Ο απόστολος Παύλος συνεβούλευσε τον Τιμόθεο να «μένη εις εκείνα τα οποία έμαθε. . . από βρέφους.»—2 Τιμ. 3:14, 15.
Αλλά έλεγε ο Παύλος στον Τιμόθεο να παραμένη προσκολλημένος στη θρησκεία των γονέων του άσχετα με το ποια ήταν αυτή; Αυτό δεν θα ήταν λογικό, εφόσον αυτός ο ίδιος ο Παύλος είχε αλλάξη τη θρησκεία του πριν από μερικά χρόνια όταν διεπίστωσε ότι οι «πατρικές του παραδόσεις» δεν ήσαν σε αρμονία με τις Γραφές. (Γαλ. 1:14-17) Ο Παύλος εγνώριζε το ιστορικό της ζωής του Τιμοθέου και ότι είχε διδαχθή «τα ιερά γράμματα» από βρέφος. (2 Τιμ. 3:15· 1:5) Αυτός βρισκόταν στην οδό της αληθείας, κι’ επομένως έπρεπε να «μένη» σ’ αυτήν, να μη παρεκκλίνη.
Οσοδήποτε ειλικρινά κι’ αν πιστεύετε ότι και σεις επίσης έχετε την αλήθεια, έχετε παραβάλει τις διδασκαλίες της εκκλησίας σας με τα «ιερά γράμματα,» τη Βίβλο, για να διαπιστώσετε αν συμφωνούν μ’ αυτήν; Είναι η θρησκεία σας ομοία με του Τιμοθέου, του Παύλου, του Ιησού; Τι θα εκάνατε αν, ύστερ’ από μια έντιμη έρευνα, διεπιστώνατε ότι η θρησκεία σας δεν παραμένει πια προσκολλημένη στην αρχική Χριστιανοσύνη που εδίδαξε ο Ιησούς Χριστός; Δεν θα εκρίνατε λογικό να κάμετε μια αλλαγή; Πράγματι, αν, αφού έχετε βεβαιωθή ότι η τωρινή σας θρησκεία δεν ευαρεστεί τον Θεό, δεν εκάνατε μια αλλαγή, δεν θα ήταν αυτό καθ’ εαυτό ένα αμάρτημα; Τα ιερά γράμματα μας λέγουν: «Εις τον όστις . . . εξεύρει να κάμνη το καλόν, και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία.»—Ιακ. 4:17.
Πολλά ειλικρινή άτομα έχουν κάμει μια τέτοια έντιμη έρευνα κι’ έχουν κάμει το μεγάλο βήμα της αλλαγής της θρησκείας των. Καθώς παραβάλλετε τις πείρες των μ’ αυτά που έχετε παρατηρήσει σεις ο ίδιος στη θρησκεία σας, αυτό μπορεί να σας βοηθήση να κάμετε μια έντιμη εκτίμησι του τρόπου λατρείας σας. Πιστεύομε ειλικρινά ότι θα σας βοηθήση.
ΟΧΙ ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΑΡΧΩΝ
Ένας ηλικιωμένος άνδρας εξήντα τριών ετών από την Κάβιτ Σίτυ γράφει; «Ως Καθολικός αισθανόμουν ελεύθερος να κάνω ό,τι μου άρεσε. Μολονότι η σύζυγός μου κι’ εγώ ζούσαμε μαζί χωρίς το πλεονέκτημα του γάμου, κανείς δεν ρώτησε ποτέ να πληροφορηθή γι’ αυτό, ούτε ακούσαμε κάποια συμβουλή σχετικά με το ότι έπρεπε να είμεθα νομίμως νυμφευμένοι. Πράγματι, μου είχε δοθή από τον ιερέα της ενορίας μας το προνόμιο να υπηρετώ ως νεωκόρος, θέσις την οποία διετήρησα δέκα χρόνια. Μόνο όταν εμελέτησα τη Βίβλο μαζί με τους μάρτυρας του Ιεχωβά αντελήφθηκα ότι η κατάστασίς μας δεν ήταν καθαρή στα όμματα του Θεού και ότι ήταν ανάγκη να νυμφευθούμε. Ανεκάλυψα επίσης ότι ούτε η κοσμική μου εργασία δεν ήταν σε αρμονία με τη Βίβλο. Μόνο όταν ετέλεσα τον γάμο μας και έκαμα διευθετήσεις στην κοσμική μου εργασία έγινα δεκτός ως μάρτυς του Ιεχωβά και βαπτίσθηκα ως τέτοιος το 1970.» Σεις «αισθάνεσθε ελεύθερος» να κάμετε ό,τι σας αρέσει, ή μήπως η θρησκεία σας επιμένει σε αυστηρή συμμόρφωσι στις Βιβλικές αρχές;—Εβρ. 13:4· 1 Κορ. 6:9, 10.
Ένας άλλος από το Κάλουκαν Σίτυ λέγει: «Η συνταύτησίς μου με το σύλλογο «Μαύρο Κομβολόγιον,» αντί να μ’ εποικοδομήση πνευματικώς, με ωδήγησε σε μεγάλη χρήσι οινοπνευματωδών, σε κάπνισμα, τυχερά παιχνίδια και αίθουσες χορού. Ως Καθολικός ποτέ δεν είχα κρατήσει στα χέρια μου μια Βίβλο, ούτε είχα ακούσει ποτέ ν’ αναφέρεται το όνομα του Θεού. Όταν ο θείος μου, ο οποίος ήταν μάρτυς του Ιεχωβά άρχισε να μελετά μαζί μου τη Βίβλο, αντελήφθηκα τι σημαίνει πραγματική Χριστιανοσύνη και τότε βρήκα ειρήνη νοός με το ν’ απαλλαγώ από τις κακές μου συνήθειες.» Τι είδους συνήθειες σας ενθαρρύνουν να έχετε οι θρησκευτικοί σας σύντροφοι;—Εφεσ. 4:20-24.
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ
Ένα πρώην μέλος της Ανεξαρτήτου Εκκλησίας των Φιλιππίνων στο Δυτικό Νέγκρος λέγει ότι, όταν ήταν νέος, «συνήθιζα να προσέχω τα κεριά και τις τροφές που τοποθετούσαν μπροστά στο βωμό του σπιτιού μας την ημέρα των Αγίων Πάντων. Με είχαν κάμει να πιστεύω ότι ο λόγος που εκρύωνε αργότερα η τροφή ήταν ότι είχαν περάσει επάνω της οι ψυχές και την είχαν εγγίσει. Αυτό μ’ ενοχλούσε χρόνια, ωσότου οι μάρτυρες του Ιεχωβά μου έδειξαν από τη Βίβλο στα εδάφια Γένεσις 2:7 και Αριθμοί 23:10 ότι η ψυχή είναι αυτός ο ίδιος ο άνθρωπος και ότι οι νεκροί δεν αισθάνονται και δεν επανέρχονται για να βασανίσουν ως φαντάσματα τους ανθρώπους.»
Μια νεαρή κυρία στο Ντάβαο Σίτυ, που είχε εκπαιδευθή σε Καθολικό σχολείο, είχε δυσκολία να δεχθή τη διδασκαλία της Τριάδος. Επειδή δεν ελάμβανε ικανοποιητικές απαντήσεις από τους Καθολικούς διδασκάλους της, εξεπλάγη με την απλή, ευθεία Βιβλική απάντησι που έλαβε από τους μάρτυρας του Ιεχωβά: Η Τριάς απλώς δεν διδάσκεται στη Βίβλο. (Μάρκ. 12:29, 30. Ιωάν. 14:28) Απογοητευμένη είπε: «Οι ηγέται της εκκλησίας έπρεπε να λέγουν την αλήθεια και να την ακολουθούν. Η ψευδής διδασκαλία και η απόκρυψις της αληθείας είναι εκείνα που με ανάγκασαν να μελετήσω μόνη μου τη Βίβλο.» Σεις έχετε μελετήσει μόνοι σας τη Βίβλο για να ιδήτε αν οι ηγέται της εκκλησίας σας διδάσκουν αυτά που περιέχει;
ΤΑ ΜΕΛΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΙ
Ένας άνθρωπος που είχε ανατραφή Καθολικός παρετήρησε ότι στην εκκλησία «το κάθε τι ήταν τεχνητό, και οι πλούσιοι απελάμβαναν μεγάλη εκτίμησι, ενώ οι πτωχοί παρεβλέποντο.» Ένας νεαρός Καθολικός σπουδαστής στο Μπαγκουίο Σίτυ λέγει: «Αγάπη, ειρήνη, ισότης και ενότης δεν υπήρχαν καθόλου ανάμεσά μας. Υποδέχονται τους ιερείς μ’ ευλάβεια και τους προσφωνούν ως ‘Πατέρα’.» Ένα μέλος της τοπικής εκκλησίας «Ιγκλέζια νι Κρίστο» της Κουεζόν Σίτυ είδε τα ίδια: «Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ μελών και λειτουργών, μεταξύ κηρύκων και ακροατών.»
Εν τούτοις ο Ιησούς είπε: «Σεις όμως μη ονομασθήτε Ραββί. διότι εις είναι ο καθηγητής σας, ο Χριστός.·πάντες δε σεις αδελφοί είσθε. Και πατέρα σας μη ονομάσητε επί της γης. διότι εις είναι ο Πατήρ σας, ο εν τοις ουρανοίς.» (Ματθ. 23:8,9) Πού μπορεί να βρεθή τέτοια ισότης και αδελφοσύνη; Τα ανωτέρω άτομα την βρήκαν μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά. «Φέρονται με ισότητα ο ένας προς τον άλλο,» λέγει κάποιος. «Είναι όλοι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές, σ’ όλη την οικουμένη,» παρατηρεί άλλος. Όταν παρευρέθηκε στη διεθνή συνέλευσί των στη Μανίλα τον Οκτώβριο του 1969 και είδε την πραγματική αδελφοσύνη, ο νεαρός σπουδαστής από τη Μπαγκουίο Σίτυ είπε: «Εδώ επιτέλους υπάρχει αγάπη, ενότης τα οποία ζητούσα.»
ΕΛΛΕΙΨΙΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ
Ο Ιησούς είπε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» Μια κυρία από το Πασάυ Σίτυ, που επιθυμούσε ειλικρινά να υπηρετήση τον Θεό, αναζητούσε το σημείον της Χριστιανοσύνης στην εκκλησία της. Αλλά είπε: «Οι προσπάθειες μου ήσαν μάταιες, διότι δεν υπήρχε αγάπη μεταξύ των μελών. Υπήρχε πολύ σπρώξιμο και παραμέρισμα στην αναχώρησι από την εκκλησία, πράγμα που οδηγούσε σε φιλονεικίες και σε τραυματισμό των αισθημάτων.» Ένας διδάσκαλος του Κυριακού Σχολείου στην Εκκλησία του Ευαγγελίου στο Φόρσκουαιρ παραιτήθηκε διότι υπήρξε έλλειψις ενότητος και μικροφιλονικίες μεταξύ των κηρύκων. Ένα νεαρό ζεύγος στο Δυτικό Νέγκρος είπε για τους ομοίους των εκκλησιαζομένους: «Φαίνονται ότι σας παρατηρούν για να βρουν σφάλματα αντί να σας βοηθήσουν.» Μήπως έχετε παρατηρήσει αυτά τα πράγματα και στην εκκλησία σας;
Αυτοί καθώς και άλλοι έχουν παρατηρήσει ένα διαφορετικό πνεύμα μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά. Μια γυναίκα από τη Μανίλα είπε: «Φαντασθήτε! Οι μάρτυρες του Ιεχωβά μ’ επισκέπτονταν τακτικά επί δύο έτη, ενώ όλα τα χρόνια, που ήμουν Καθολική, ο ιερεύς δεν ήλθε ούτε μια φορά να μ’ επισκεφθή σπίτι μου.» Ένας άλλος, ύστερ’ από την πρώτη συνάθροισί του μαζί με τους Μάρτυρας, έκαμε τα εξής σχόλια: «Με πλησίασαν και με χαιρέτησαν τόσο πολλοί άνθρωποι και με συνέστησαν σχεδόν στον καθένα που υπήρχε εκεί. Τι αντίθεσις με την Καθολική Εκκλησία όπου σας αφήνουν απλώς μόνο να φροντίσετε για τον εαυτό σας!» Ένας άλλος έκαμε την εξής παρατήρησι: «Όταν παρευρέθηκα στην πρώτη μου συνάθροισι έσφιξα πολλά χέρια και είχα θερμή υποδοχή. Αργότερα, όταν ασθένησα, μ’ επισκέφθηκε ο επίσκοπος στο νοσοκομείο και οι αδελφοί εφρόντισαν για τις ανάγκες μου.» Μια κυρία, η οποία παρευρέθηκε στην «Επί Γης Ειρήνη» συνέλευσί των τον Οκτώβριο του 1969, εξεπλάγη διότι, μολονότι υπήρχε μεγάλος συνωστισμός «δεν υπήρχε σπρώξιμο και ο καθένας παραχωρούσε ευγενικά τη θέσι του και χαιρετούσαν χαρωπά ο ένας τον άλλο.»—1 Ιωάν. 4:7-11, 20.
ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ
Μήπως λυπούνται αυτά τα άτομα διότι έχουν αλλάξει τη θρησκεία των; Αντιθέτως! Ακούστε τι ακριβώς λέγουν μερικοί απ’ αυτούς:
«Συνήθιζα να είμαι κεφαλή του σπιτιού μας και ο σύζυγός μου έπαιρνε τη δεύτερη θέσι. Όταν είχα μελετήσει λίγες εβδομάδες τη Γραφή, ο σύζυγος μου παρετήρησε μια αλλαγή σ’ εμένα. Ο τρόπος μου για τον χειρισμό των πραγμάτων βελτιώθηκε, και τώρα πραγματική ειρήνη βασιλεύει στο σπίτι μας για πρώτη φορά.»—Εφεσ. 5:22, 23, 33.
«Ήταν δύσκολο να συνεννοηθώ με τη σύζυγό μου και χωρίσαμε. Εσκόπευα να νυμφευθώ μια άλλη γυναίκα όταν ήλθα σε επαφή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Όταν έμαθα πώς βλέπει ο Θεός την ιερότητα του γάμου, επανήλθα στη σύζυγό μου και τώρα και οι δύο μας είμεθα ευτυχείς, διότι, έμαθα ν’ ακολουθώ δίκαιες αρχές.»
»Ο στενός μου φίλος είχε αυτοκτονήσει εξαιτίας προβλημάτων, κι’ εγώ βρισκόμουν στο χείλος μιας νευρικής καταπτώσεως ως αποτέλεσμα τούτου. Επανειλημμένες προσευχές δεν είχαν ωφελήσει. Μόνο όταν άρχισα να μελετώ τη Βίβλο μαζί με τους μάρτυρας του Ιεχωβά επανέκτησα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και στον Θεό. Η νευρικότης μου σιγά σιγά μ’ εγκατέλειψε. Για πρώτη φορά στη ζωή μου αισθάνθηκα ότι είχα ένα σκοπό στη ζωή.»
Αυτά τα άτομα, αντί να αισθάνωνται το φορτίο της ενοχής επειδή έχουν αλλάξει τη θρησκεία των, έχουν ελευθερωθή από φόβο, κατάθλιψι και κακές συνήθειες με την εφαρμογή του Λόγου του Θεού στη ζωή των!
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
Τα άτομα για τα οποία έχετε διαβάσει εδώ είναι μόνο λίγα από τα 9.908 στις Φιλιππίνες και μόνο που έχουν συμβολίσει αυτή την αλλαγή στη ζωή των με το εν ύδατι βάπτισμα τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες, μια αναλογία 550 το μήνα! Χίλιοι οκτακόσιοι τριάντα πέντε απ’ αυτούς είχαν βαπτισθή σε μια μέρα μόνο, στις 24 Οκτωβρίου 1969, στη Συνέλευσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Επί Γης Ειρήνη» που έγινε στη Μανίλα! Αυτοί αποτελούν μέρος μόνο του μεγάλου πλήθους οι οποίοι εγκαταλείπουν τις εκκλησίες παγκοσμίως, όχι για να γίνουν άθεοι, αλλά για να γίνουν Χριστιανοί. Σ’ όλο τον κόσμο 250.000 και πλέον έχουν κάμει αυτή την αλλαγή τα τελευταία δυο χρόνια.
Αυτοί οι αριθμοί γίνονται ακόμη πιο εντυπωσιακοί όταν έχωμε υπ’ όψιν ότι προτού ένα άτομο γίνει δεκτό για βάπτισμα, έχει ακολουθήσει μια προδιαγεγραμμένη σειρά μαθημάτων μελέτης της Βίβλου, συνήθως έξη μήνες τουλάχιστον, και έχει επιφέρει οριστικές αλλαγές στη ζωή του για να συμορφωθή με τους δικαίους νόμους του Θεού.
Αλλά αυτό δεν είναι όλο. Ο καθένας απ’ αυτές τις πολλές χιλιάδες προσπαθεί να εκδηλώνη γνησία αγάπη προς τους γονείς, τους συγγενείς και τους γείτονας, επίσης, με το να προσφέρεται να τους βοηθήση να υπηρετούν και αυτοί τον Θεό μ’ ευπρόσδεκτο τρόπο. Ίσως να σας επισκεφθούν στο σπίτι σας μια μέρα. Γνωρίζοντας πόσο σοβαρά παίρνουν τη θρησκεία των, δεν θα ήταν φρόνιμο να τους ακούσετε προσεκτικά και να μελετήσετε μαζί τους το Λόγο του Θεού; Αν το κάμετε αυτό, θα μπορέσετε ν’ αντιληφθήτε ότι η αληθινή Χριστιανοσύνη είναι πάρα πολύ ζώσα και ανθίζει, όχι μόνο στις Φιλιππίνες, αλλά σ’ όλη την οικουμένη!