Η Αύξησις της Ανομίας—Γιατί;

Ο ΙΗΣΟΥΣ Χριστός, ο Υιός του Θεού, έδωσε μια καταπληκτικά λεπτομερή προφητεία από την οποία θα μπορούσαμε ν’ ανακαλύψωμε τον χρόνο του τερματισμού αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων που επεκράτησε στη γη επί μακρό χρονικό διάστημα. Αυτή η προφητεία, που είναι γνωστή ως το «σημείον» της παρουσίας του Χριστού, αποτελείται από πολλά χαρακτηριστικά, ένα από τα οποία είναι το ότι θα «πληθυνθή η ανομία.»—Ματθ. 24:12.

Προσαρμόζεται στην περιγραφή του η παρούσα τάσις της ανομίας; Υπάρχει σοβαρός λόγος να πιστεύωμε ότι ήλθε ο καιρός που θα επέμβη ο Θεός στις ανθρώπινες υποθέσεις και θα κάμη να υπερισχύση η δικαιοσύνη;

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ;

Όταν γίνεται λόγος για την αύξησι της ανομίας, μερικοί μπορεί να φέρουν στο νου τους ειδήσεις που λέγουν ότι αυτή η τάσις μειώνεται και ότι μπορεί μάλιστα και ν’ αντιστραφή. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεσι, στο 1972 επήλθε ελάττωσις κατά 2 τοις εκατό περίπου στα σοβαρά εγκλήματα που συνέβησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ήταν η πρώτη ελάττωσις σε δεκαεπτά χρόνια. Πραγματικά όμως αυτή η έκθεσις λίγη μόνο παρηγοριά μας δίνει. Γιατί; Διότι οι εκθέσεις αναφέρουν ότι τα πιο βίαια εγκλήματα πολύ αυξήθηκαν σε αριθμό. Έτσι μέσα σε οκτώ μήνες, οι φόνοι αυξήθηκαν κατά 9 τοις εκατό, οι δε βιαιοπραγίες και οι βιασμοί κατά 8 τοις εκατό το καθένα. Αυτό είναι το είδος της ανομίας που φοβούνται περισσότερο οι άνθρωποι, λόγω της φαυλότητός του. Επίσης, η μείωσις των εγκλημάτων που δεν θεωρούνται τόσο σοβαρά δεν ωφείλετο κατ’ ανάγκην στο ότι διεπράχθησαν λιγώτερα εγκλήματα. Αντιθέτως, μερικοί έγκυροι κύκλοι πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται απλώς στο ότι λιγώτερα εγκλήματα ανεφέρθησαν.

Το γεγονός ότι το έγκλημα εξακολουθεί να αυξάνη ακόμη γίνεται φανερό από τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει την καθημερινή ζωή. Ένας καθηγητής της ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας είπε προσφάτως τα εξής: «Στην αρχή οι σταθμοί εφοδιασμού βενζίνης δεν ήθελαν να δέχωνται πληρωμές μετά τις δέκα. Έπειτα οι οδηγοί λεωφορείων έπαυσαν να κάνουν αλλαγές οποιαδήποτε ώρα. Οι εταιρίες των ταξί τοποθέτησαν αλεξίσφαιρα τζάμια (μεταξύ των οδηγών και των επιβατών των) . . . Η αγορά των μέσων προστασίας κατοικιών διογκώνεται. Υπάρχουν κουμπιά ειδοποιήσεως αστυνομικών σταθμών, παράθυρα που συνδέονται με κουδούνια κινδύνου και οικιακά συστήματα ραντάρ· οι νέοι στεγαστικοί οικισμοί καυχώνται ότι έχουν φρουρούς ασφαλείας όλο το εικοσιτετράωρο. . . . Υπάρχουν τηλεοπτικές συσκευές παντού,» για να εντοπίζουν κλέπτας καταστημάτων, πωλητάς ναρκωτικών, καθώς και ληστάς τραπεζών. Μήπως αυτό σας φαίνεται σαν ελάττωσις του εγκλήματος;

Και αυτά δεν είναι όλα. Τι θα λεχθή για τα μέσα προφυλάξεως του αυτοκινήτου σας από κλοπή; Για τις κλειδαριές του σπιτιού σας; Τους φόβους που σας εμποδίζουν ν’ απολαύσετε ένα πάρκο; Τον φόβο που δεν σας αφήνει να βγήτε μόνος για ένα περίπατο το βράδυ;

Το έγκλημα εξαπλώνεται παντού—στις εργασίες, στο κράτος, στους δρόμους, στα σχολεία και, πολύ συχνά, εισδύει στα σπίτια. Δεν περιορίζεται σε λίγα έθνη μόνο· όλα τα έθνη επηρεάζονται, και πολύ μάλιστα. Αν τα γεγονότα των ημερών μας δεν εκπληρώνουν το «σημείον» που έδωσε ο Ιησούς, τι περισσότερο χρειάζεται;

ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ;

«Και γιατί πληθύνθηκε η ανομία;» Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται από τον καθένα.

Ασφαλώς πολλοί παράγοντες συμβάλλουν σ’ αυτό. Μερικοί κατηγορούν το σύγχρονο σύστημα φυλακίσεως, που πολύ συχνά φαίνεται να σκληρύνη αντί ν’ αναμορφώνη τους παραβάτας του νόμου. Άλλοι κατηγορούν τους δικαστάς, λέγοντας ότι πολλοί απ’ αυτούς είναι πολύ επιεικείς.

Μεταξύ των άλλων που συμβάλλουν στην αύξησι της παρανομίας είναι η διαφθορά των κυβερνήσεων. Επίσης, οι κινηματογράφοι και τα προγράμματα τηλεοράσεως ευνοούν την παρανομία κάνοντας ήρωας τούς εγκληματίας και άλλους ασυνείδητους χαρακτήρας.

Εν τούτοις, μήπως όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι απλώς οι πυορροούσες πληγές του προβλήματος, ας το πούμε έτσι, και ότι οι αιτίες της αυξήσεως της παρανομίας είναι πολύ πιο βαθιά ριζωμένες; Ένας εγκληματολόγος της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών ξεχωρίζει τρεις βασικές αιτίες: το σπίτι, τα σχολεία και τις εκκλησίες.

Η Αγία Γραφή ερευνά βαθύτερα ακόμη. Αποκαλύπτει, τον Σατανά ή Διάβολο ως τον κύριο ένοχο. Μερικοί μπορεί να χλευάζουν, αλλά οι εξηγήσεις που δίνουν για τις παρούσες συνθήκες δεν είναι επαρκείς για να εξηγήσουν τη συγκλονιστική άνοδο της παρανομίας. Η Αγία Γραφή, εξ άλλου, προ πολλού επεσήμανε αυτή τη γενεά ως τη γενεά που επρόκειτο να υποστή όλα αυτά.a Αποδείχθηκε ακριβής σ’ αυτό. Αποκαλύπτει επίσης τον κυρίως υπεύθυνο για την αύξησι των δεινών, τον Σατανά ή Διάβολο, που είναι ωργισμένος επειδή γνωρίζει ότι λίγος είναι ο καιρός του. Υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύωμε τι λέγει η Γραφή γι’ αυτό.—Αποκάλ. 12:9-12.

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

Παρά ταύτα, μερικοί θ’ ανέμεναν από τις εκκλησίες ν’ αποτελούν μια δύναμι που θ’ αντιδρούσε στην τάσι της παρανομίας. Αλλ’ ακριβώς το αντίθετο έχει συμβή.

Ο Γερουσιαστής Τζων ΜακΚλέλαν, όταν ρωτήθηκε για την εγκληματική κατάστασι, είπε: «Κατά την κρίσι μου, μερικές εκκλησίες δεν ζητούν πια ένα αληθινά υψηλόν κανόνα ακεραιότητος και ηθικότητος σήμερα. Δεν έχουν τα ίδια ιδανικά της Χριστιανικής ζωής που ετηρούντο και εφηρμόζοντο στο παρελθόν.» Και όταν ρωτήθηκε αν αυτό αποτελούσε παράγοντα της αυξήσεως του εγκλήματος, απήντησε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό.»—Γιουνάιτεντ Σταίητς Νιους εντ Ουόρλντ Ρηπόρτ.

Εν τούτοις, η επίδρασις δεν ήταν απλώς παθητική, απλώς ένα ζήτημα αμελείας. Σε πολύ κοινολογημένες περιπτώσεις οι θρησκευτικοί ηγέται έδωσαν ένα φθοροποιό παράδειγμα στους άλλους. Έτσι, η σύζυγος του θανόντος Πωλ Τίλιχ, σε μια αυτοβιογραφία τής ζωής της με αυτόν τον εξέχοντα Διαμαρτυρόμενο θεολόγο, λέγει για τις πολλές μοιχευτικές σχέσεις που είχε με άλλες γυναίκες. Ωστόσο, ο θρησκευτικός κόσμος τον εθαύμαζε.

Δημοσία οι κληρικοί, από τους άμβωνάς των και σε έντυπα άρθρα, υπεβίβασαν τον σεβασμό στις υψηλές ηθικές αρχές που εκτίθενται στην Αγία Γραφή. Πώς; Διότι εδυσφήμισαν ως μύθο τις αφηγήσεις της Αγίας Γραφής για τη δημιουργία, για τον Κατακλυσμό και για την καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων, ενώ υπεστήριξαν την εξέλιξι που δεν γνωρίζει τίποτε από ηθική. Και προφανώς, όταν οι άνθρωποι θεωρούν ένα μέρος της Αγίας Γραφής ως μύθους, πόσο σοβαρό θα θεωρήσουν το υπόλοιπό της;

Αυτά τα πράγματα είναι βαρυσήμαντα, ιδιαίτερα λόγω του γεγονότος ότι ο Ιησούς Χριστός, στην προφητεία του για τις ημέρες μας, συνέδεσε τη δράσι των ‘ψευδοπροφητών’ με την ‘αύξησι της ανομίας.’ (Ματθ. 24:11, 12) Αφήνοντας την υπερηφάνεια να τους κάνη να προτάσσουν τις δικές των γνώμες από τον Λόγο του Θεού, αφήνουν τον Διάβολο να τους χρησιμοποιή κι έτσι συμβάλλουν στις δυσχερείς συνθήκες του ανθρωπίνου γένους.

Οι κληρικοί επίσης συνέβαλαν στην αύξησι της ανομίας με το ν’ απορρίψουν τη διδασκαλία της βασιλείας του Θεού χάριν ενός «κοινωνικού ευαγγελίου.» Ενδιαφέρει να λεχθή ότι ο περίφημος Άγγλος συγγραφεύς Χ. Γ. Ουέλς εσημείωσε το εξής γεγονός: «Αξιοσημείωτη είναι η τεράστια εξοχότης που έδωσε ο Ιησούς στη διδασκαλία αυτού που λέγεται Βασιλεία των Ουρανών, και πόσο ασήμαντη εν συγκρίσει είναι αυτή η διδασκαλία στον τρόπο ενεργείας και διδασκαλίας των περισσοτέρων Χριστιανικών εκκλησιών.»—Η Σκιαγραφία της Ιστορίας (στην Αγγλική).

Επειδή δεν θέτουν την εμπιστοσύνη των στη βασιλεία του Θεού να φέρη μια κατάστασι δικαιοσύνης πάνω στη γη, οι κληρικοί, Καθολικοί και Διαμαρτυρόμενοι ανακατεύθηκαν στην πολιτική και έλαβαν το θάρρος να καταφεύγουν στη βία και να βοηθούν και να υποστηρίζουν τους άλλους σε πράξεις βίας με τη δικαιολογία ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αλλά μήπως δυο κακά κάνουν ένα καλό; Ο Ιησούς προειδοποίησε τους ακολούθους του να μη καταφεύγουν στη βία και εχαρακτήρισε ως μακάριους τους ειρηνοποιούς.—Ματθ. 5:9· 26:52.

Τι άλλο είναι η αιματοχυσία στην Ιρλανδία παρά το αποτέλεσμα της αναμίξεως της θρησκείας στην πολιτική; Και ένα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα περιλαμβάνει μερικούς από τους κληρικούς της Χιλής, από τους οποίους μερικοί εκτοπίσθηκαν από εκείνη την χώρα. Όπως παραπονέθηκε ένας από την ομάδα τους: «Αυτοί [η νέα στρατιωτική κυβέρνησις] μας θεωρούν υπευθύνους ότι φέραμε τον Μαρξισμό και την πάλη των τάξεων μέσα στη χώρα.» Είτε αναγνωρίζουν την κατηγορία ως αληθινή είτε όχι, μπορούν οι κληρικοί εντίμως ν’ αρνηθούν ότι αναμίχθηκαν στην πολιτική αντί να κηρύττουν τη βασιλεία του Θεού; Με αυτές τις ενέργειές των αφέθησαν εκτεθειμένοι στην κατηγορία που διατυπώθηκε εναντίον τους.

Είτε συνηγορούν σ’ αυτό οι εξέχοντες άνδρες με την υπερηφάνειά των είτε όχι, η βασιλεία του Θεού αποτελεί το μέσον που προέβλεψε ο Δημιουργός για την εκκαθάρισι της ανομίας από τη γη. Ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει λέγοντας: «Έτι μικρόν, και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει. . . . Πρόσμενε τον Ιεχωβά και φύλαττε την οδόν αυτού, και θέλει σε υψώσει για να κληρονομήσης την γην· όταν εξολοθρευθώσιν οι ασεβείς, θέλεις ιδεί.»—Ψαλμ. 37:10, 34.

Σ’ εκείνη τη νέα τάξι, που τώρα πλησιάζει, θα ‘κατοική δικαιοσύνη.’ (2 Πέτρ. 3:13) Δεν θα είναι ανάγκη να βάζετε κλειδαριές στο σπίτι σας. Όταν πλησιάζη κάποιος, θα είσθε βέβαιος ότι μπορείτε να τον υποδεχθήτε ως φίλο. Απηλλαγμένοι από φόβο, θα μπορήτε να περιπατήτε μόνοι σας, αν το θέλετε, ακόμη και τη νύχτα, για ν’ απολαμβάνετε τον ήχο των γρύλλων και την ομορφιά των έναστρων ουρανών. Θα υπάρχη πραγματική ασφάλεια σ’ όλη τη γη. Το έχει υποσχεθή ο Δημιουργός του ουρανού και της γης.

Αλλά θα είσθε σεις εκεί; Τώρα είναι καιρός να μάθετε τις απαιτήσεις του Ιεχωβά και να φέρετε τη ζωή σας σε αρμονία με αυτές. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν να σας βοηθήσουν.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 291]

Ο φόβος κάνει τους ανθρώπους να ζουν πίσω από κλειδωμένες πόρτες

[Εικόνα στη σελίδα 293]

Τι μεγαλειώδες θα είναι όταν δεν θα χρειάζωνται κλειδαριές, όταν όλοι θα γίνωνται δεκτοί ως φίλοι!